Rookverbod, CGO en mijn glazen bol.

Rookverbod, CGO en mijn glazen bol.

Een beetje een merkwaardige titel die noopt tot enige uitleg. Het zit zo. Aangezien mijn ROC in volle reorganisatie is om het Competentie gericht onderwijs zo goedkoop mogelijk in te voeren heeft mijn manager mij gevraagd om een Persoonlijk Ontwikkelings Plan, een POP, op te stellen. Niet dat er verder wat mee gebeurt maar ik kan mij door middel van feedback en zelfreflectie voorbereiden op een andere baan. Tijdens dat POPpen ontstaan er gewild of ongewild hersenspinsel die een ander licht werpen op het CGO.

Wat betreft het rookverbod. Minister van volksgezondheid A. Klink vond dat de mens wat gezonder moet leven en daar hoort bij, niet roken. Onder het mom van een rookvrije werkplek stelde de goede man het rookverbod in kroegen en aanverwante etablissementen in. De rokende medemens heeft bij een verbod geen keuze. Ook de kroegeigenaar heeft geen keuze meer, verboden is verboden en blijft verboden. Wie betrapt wordt zal betalen. Een oplossing had kunnen zijn dat de kroegbaas een plaatje op zijn deur bevestigd met “hier wordt gerookt” of “ hier wordt niet gerookt” al of niet kan het bordje voorzien worden van een opvallende fluoricerende kleur. Zowel de bezoeker als de kroegbaas kunnen dan kiezen voor de rookvrije of de rokende kroeg. Niets aan het handje, iedereen blij.

Zoiets doet zich voor in het Middelbaar Beroeps Onderwijs. Straks beslist de kamer der volksvertegenwoordigers dat het Competentie Gericht Opleiden het CGO over het hele beroepsonderwijs verplicht wordt gesteld. Verplichten is de keuzevrijheid opheffen. Je zou dus evengoed kunnen zeggen er is een verbod op de niet-CGO of de CGO-vrije school. Ouders en leerlingen hebben geen keuze meer. De school die betrapt wordt op “iets anders dan CGO” zal het bezuren, de inspectie is al geïnstrueerd en mogelijk is er zelfs sprake van een economisch delict als een school toch geen heil ziet in dat CGO. Een oplossing had kunnen zijn, een bordje met….. Dan was er niets aan het handje en iedereen was blij.

De politiek heeft niet voor die oplossing gekozen, waarom niet? Naar alle waarschijnlijkheid is het zo dat er binnen de kortste keren geen rookvrije kroegen meer zijn en ook geen CGO opleidingen meer. Omdat het dier dat mens heet nu eenmaal behept is met een aangeboren afwijking die ‘zelfbeschikking’ of ‘keuzevrijheid’ heet, het bekende vertrouwder is dan het onbekende en het een hekel heeft aan veranderingen, zeker als die opgelegd worden door een ongrijpbaar iets dat boven ons is gesteld.

Trouwens er is nog wat anders aan de hand met dat CGO. Overal krijg ik te horen dat het CGO de enige weg, de waarheid, het licht en het leven is. Waarschijnlijk beseffen de boodschappers van deze heilprofetie niet dat ze bij het uitspreken van hun zweefliegerij zichzelf en vele anderen onder ons hiermee bestempelen als incompetente wezens. Ieder die op de oude manier onderwijs heeft genoten is eigenlijk feitelijk incompetent en al jaren een loser. Wat ons dan weer tot de conclusie brengt dat de huidige timmerman, loodgieter, metselaar en autotechnieker incompetente werknemers zijn. Het is toch raar dat dit land bestuurd wordt door incompetente politiekers, het onderwijs bestuurd wordt door incompetente bestuurderen en de onderwijsvernieuwers incompetente zweefliegers zijn. Ze hebben allen nog onderwijs gekregen op de verfoeide en incompetente klassikale manier gegeven door zure, zanikende, ouwe maar vooral in hun ogen incompetente bevoegde docenten.

Onder het POPpen keek ik in mijn glazen bol en zag de totale invoering van het CGO in het VMBO en MBO. De brugklassen van het vmbo lopen twee dagen per week een zogenaamde ‘maatschappelijke stage’ waarbij ze zich een beeld kunnen vormen van de competenties die straks op de werkplek van hun gevraagd worden. Alle andere scholieren en leerlingen in het vmbo en MBO zijn vier dagen per week op een werkvloer te vinden, dit komt door het convenant dat is afgesloten tussen de vertegenwoordigers van de schoolbestuurderen en de vertegenwoordigers van het bedrijfsleven. Het convenant is er gekomen enkele jaren na het verplicht stellen van het competentiegericht onderwijs. Werkgevers zaten er mee in hun maag dat de goedkope stagiair drie dagen in de week zijn tijd zat te verprutsen op de school, terwijl er geen betere plek is om competenties aan te leren dan de stageplek. Ook de bedrijfsprocessen kwamen een beetje in het geding als om de haverklap de werkweek onderbroken werd omdat de competentielerende zo nodig een paar dagen moest kunnen luieren onder het toezicht van een coach. Aangezien de onderwijsbestuurderen wel inzagen dat ze met een nieuwe overeenkomst en meer stagedagen enorm konden bezuinigen op de medewerkers en de minder gebruikte schoolgebouwen voor veel geld konden verhuren als kantoorruimte, daar was geen aanpassing van de gebouwen voor nodig, was de overeenkomst al snel een feit. Er was nog wel een kleine ruzie geweest over de verdeling van de overheidssubsidie aan het onderwijs maar de werkgevers gingen overstag bij een verdeling van 65 procent voor de school en 35 procent voor hen, als vergoeding voor de te investeren tijd.

Dat het CGO een wassen neus is, dat weet de ouwe zure, zeurende en bevoegde man of vrouw voor de klas al een tijdje, maar de ouders weten het nog niet. Die zijn er van overtuigd dat de school nog altijd dat oude vertrouwde gebouw is waar de oude vertrouwde leraar voor de klas staat en zijn oude vertrouwde lesje geeft. Ouders van Nederland het is de hoogste tijd om wakker te worden en wakker te blijven. Nog even en jullie competente kroost is niet alleen een domme competente maar ook een wereldvreemde, slaafse, meningloze, analfabete werknemer.

Sjeekspier