Ik was vandaag in de nieuwe openbare bibliotheek in Amsterdam. Prachtige lokatie, prachtig gebouw.
De jeugdafdeling was geheel didactisch ingericht. Men is er namelijk achter gekomen dat de hersenen van kinderen tegenwoordig heel anders werken dan de hersenen van volwassenen (en van de kinderen vroeger, meen ik, maar dat was me niet helemaal duidelijk).
De indeling en inrichting sluit gelukkig geheel en al aan bij dat nieuwe inzicht. De boekenkasten zijn rond. Fantastisch toch?
Maar het mooiste komt nog. De indeling is volledig anders. Nieuw!!!
Wij ouderen kunnen daar niet goed mee omgaan. Ik sprak een moeder die zich het hotseknotse apelazerus had gezocht naar een specifiek boek voor haar kind. Maar kinderen, die hebben het direct onder de knie. Hun hersens zijn namelijk beter ingericht op die structuurloze structuur met ronde boekenkasten dan de onze.
Ik heb het zelf ook geprobeerd en struinde wat langs de planken. Zo kom ik bij een plank met het opschrift “lekkere boeken”. Prachtig toch, dat moet wel haast over koken gaan. Eén van mijn hobbies, koken. Helaas. Er stonden boeken over van alles en nog wat, maar niet over koken. Ik geef het op. De bibliotheek heeft gelijk. Ik begrijp niets van de indeling op de jeugdafdeling. Ik ben dan ook veel te oud om dat te kunnen begrijpen. Kinderen kunnen dat vast veel beter.
En nu maar hopen dat die vervelende rubrieken-indeling die we bij de volwassenen gebruiken verdwijnt, zodat de kinderen van de Amsterdamse Openbare Bibliotheek kunnen blijven lezen. Maar dan moeten alle andere bibliotheken dat natuurlijk ook doen. Een modern kind is een wereldburger, die zit niet gebakken aan een bieb in een Amsterdamse wijk. Biedba aller landen: verenigt u en zorg ervoor dat onze kinderen, waar ook ter wereld en in elke fase van hun leven de weg in de structuurloze bieb weten te vinden. AMsterdam gaat voorop in de vaart der volkeren. Het kost wat, als je aansluit bij de verzonnen belevingswereld van een kind. maar dan heb je ook wat!
Onder invloed van je stukje …
…heb ik mijn boekenkasten direct aangepakt.
Alles op gevoel gerangschikt, met de ogen dicht.
Nu is ieder boek dat ik pak een volledige verrassing en op de een of andere manier ook volledig nieuw.
Ik hoef eigenlijk geen boeken meer te kopen.
Wat een nieuwe context toch kan doen!
Ik had het kunnen weten, immers bij mensen is dat ook zo.
Een goede kennis heeft een nieuwe partner.
Ze is daardoor volledig veranderd, zeg maar weer volledig nieuw.
Inzake de bibliotheek
Ik kom ook wel eens in een bibliotheek. De laatste maal om een stukje weggezakte calculus op te halen.
Het mooie Amerikaanse wiskundeboek dat ik vond (de ordening was nog ouderwets) was in geen jaren meer uit de kast geweest en bevatte precies het antwoord op mijn vraag, en nog veel meer. Ik ging er eens goed voor zitten en wachtte op de eerstvolgende pauze in het vrijwel permanente telefoonverkeer. Maar net toen de mobieltjes even zwegen kreeg ik een enorme aanval van kiespijn. Toch heb ik doorgezet. God straft mij nu omdat ik vroeger te gierig was om zelf mijn wiskundeboeken aan te schaffen en liever uit collegesyllabi werkte.
In mijn eigen boekenkast zit
In mijn eigen boekenkast zit weinig logica. Elk nieuw boek mag al blij zijn als er nog ergens een plaatsje is. En ik vind er de weg toch wel.
Ik ben ook boek-, en bibliotheekwetenschapper en leerde vroeger op de opleiding dat je boeken/informatiedragers moet plaatsen in :” a helpfull order”. In praktijk volgens een bibliotheekclassificatie die gebaseerd was op de indeling der wetenschappen. Dat principe zie je nog in de voor de Openbare bibliotheken gangbare SISO op de volwassenenafdeling. Handig voor de gebruiker en voor de bibliothecaris de helpt. De laatste kent immers de weg ook niet zo blind in een omvangrijke collectie. Kwestie van analytisch denken en gelijksoortige boeken bij elkaar.
Nu gooien ze op de jeugdafdelingen zelfs de vereenvoudige jeugd-SISO eruit. Order is niet langer “helpfull”, dit vanuit het idee dat we grasduinen i.p.v. systematisch zoeken.
Tja, de bieb moet net als school een spannende en leuke belevenis worden.
Ik heb mijn twijfels of dit nu een goed antwoord op het vergrijzende leden-, en medewerkersbestand is.
Ik zie wel wat in meer aandacht voor de educatieve taak voor de bieb, maar dan moet kennis wel weer mogen.
Boeken die je het vaakst
Boeken die je het vaakst nodig hebt moeten het best bereikbaar zijn, dus vooraan en op ooghoogte. Deze ordening ontstaat vanzelf na verloop van tijd door consequent elk pasgelezen boek op ooghoogte en vooraan terug te zetten, en tegelijk het achterste zich op ooghoogte bevindende boek te degraderen naar een plaats voor aan een hogere of lagere rij.
Tjonge Bram,
Wat ben ik toch
Tjonge Bram,
Wat ben ik toch dom. Die HBO en WO-bibliotheekstudie van mij waren volstrekt overbodig. Iedere HNL-leerling/generatie Einstein verslaat mij met vlag en wimpel.
‘Mijn methode’ werkt
‘Mijn methode’ werkt uiteraard alleen voor je eigen boekenkast (daar ging het toch over?), niet voor gebruik door verschillende mensen met verschillende voorkeuren.
Verder moet ik toegeven dat ik zelf geen enkel systeem heb, maar gewoon van elk boek precies weet waar het zich bevindt. Maar da’s makkelijk voor exactelingen want die hebben niet zo gek veel;-).
Bram,
We zijn het helemaal
Bram,
We zijn het helemaal eens; voor je eigen kast is alles goed als het maar aansluit met je eigen malle hoofd.
De bibliotheek moet een ordening hebben, die ook door systematisch denkende exactelingen is te doorgronden.