187,5 euro per uur

187,5 euro per uur

Twee bewindslieden doen het niet zo goed. Eentje lijkt altijd dronken of onder de invloed van geestverruimende middelen en de ander ziet Nederland als de middelgrote gemeente waar ze in een vorig baantje burgermoeder speelde. Om de brekebeentjes te helpen, te ondersteunen en te coachen is een zogenaamde spindoctor ingehuurd. De goede man doet zijn zaligmakend werk voor 187,5 euro per uur. Let vooral op die halve euro. Hoe kom je tot zo een onafgerond bedrag. Is dit het resultaat van ingewikkeld rekenwerk of is het natte vingerwerk en dient die halve euro om de schijn van ingewikkeld rekenwerk op te houden? Ik vermoed het tweede.

In het debat over de resultaten van de commissie Dijsselbloem spreidde de CDA onderwijswoordvoerder zijn onwetendheid over zowel het nieuwe leren als het competentie gericht opleiden op een waarlijk regenteske manier ten toon. Hij had graag een debat over de onmeetbare “kwaliteit van het onderwijs”. Even moest ik denken aan mijn opperhoofd op school die op dezelfde “zeker weten” manier de grootste onzin over “total quality” kan debiteren. Altijd is er dan de twijfel, is de man zo dom of is hij werkelijk zo schandalig arrogant? Ik vermoed alweer het tweede.

Te veel woorden gebruikte de voorman van de vakbond om ons docenten te vertellen dat we er in de komende jaren enorm op vooruitgaan, tenminste wat betreft de maandelijkse vergoeding voor onze werkzaamheden. Al die woorden waren nodig om ons duidelijk te maken dat het zwaar bevochten akkoord dank zij hem persoonlijk, op termijn, rechtstreeks in onze portemonnees terecht zal komen. Is het ingewikkelde akkoord nodig om de centjes eerlijk te verdelen of worden we genept, belazerd, belogen en bedrogen waar we bijstaan en gaan de Slagtertjes en de Terpstraatjes er met de 1,1 miljard van door? Ik ben er bijna zeker van, het wordt het tweede.

De rekenkamer heeft berekend dat de scholen voor voortgezet onderwijs vorig jaar zich diep in de schulden hebben gestoken. Tientallen, zoniet honderden miljoenen zijn geïnvesteerd in gebouwen, lesmaterialen, computers en tafeltjes en stoelen. Met dezelfde cijfers in de hand berekende de vakbond een tijdje geleden dat hetzelfde voortgezet onderwijs tientallen, zoniet honderden miljoenen heeft opgepot, op spaarrekeningen gezet en aandelen van gekocht. Wie heeft gelijk? De eerbiedwaardige rekenkamer of de vakbond. Ik vermoed…….juist.

De trainer van een Friese voetbalclub moet vertrekken. Niet omdat hij slecht presteert, het tegendeel is waar. Zo schijnt het te gaan in bestuurderenland. Je gooit de goed presterende, betrokken en bevlogen werknemer er uit en vervangt hem voor het grote vraagteken. Groot is de verbazing dat de slechts presterende ex-gymleraar en tevens trainer van het hobbyclubje van een bankier in Alkmaar mag blijven. Het schijnt dat “de jongens” hem gesmeekt hebben om te blijven en ook de preses had een tijdje al knielend in het kantoortje van de grote coach doorgebracht. Welke bestuurder is hier niet goed bij zijn hoofd?………Klopt alle twee

Onze minister van financiën valt de hele maand, elke avond gegarandeerd met de glimlach op zijn lippen in slaap. 10 miljard aardgasopbrengsten rinkelden zijn schatkist in. Politiemensen, docenten en zorgers vallen vloekend in slaap, ze zijn met een kluitje in het riet gestuurd, geschoffeerd door een van de twee brekebeentjes want “het geld was op” en aardgasbaten zijn éénmalig. Wijselijk zweeg Bosje over de zeven miljard structurele milieuaccijnzen als bijvangst bij de aardgasbaten.
Een opperhotemetoot die ooit eens negen dagen staatsecretaris van onderwijs is geweest en het veld moest ruimen omdat zijn hebzucht en graaikwaliteit binnen de kortste keren door de persmeute voor het voetlicht werd gebracht, heeft het hele rapport Dijsselbloem in twijfel getrokken. In zijn kielzog bliezen een paar zelfbenoemde deskundologen even hoog van de toren. Of het wel waar was, dat van die dalende kwaliteit van het onderwijs in de afgelopen dertig jaar. Honderden zoniet duizenden gedreven leraren die jaar na jaar in hun eigen dagelijkse praktijk ondervinden dat zowel de rekenkunst als de taalontwikkeling bij hun leerlingen gedaald is, worden hiermee weggezet als leugenaars en onwetende nietsnutten.

Twintig jaar onderwijsvernieling begint zijn vruchten af te werpen. Een grote laag onwetenden, en dat weten ze zelf niet, een kleine laag die verdomd goed door heeft wat er gebeurt en die toch nog proberen om het tij te keren. Daarboven een nog kleinere laag van bestuurderen, arrogante kwalleballen en zelfgepunnikte politieke pezewevers die arrogantie en hebzucht combineren in een alles ontwrichtende visie op staat en land.

Eigenlijk wou ik eindigen met “ als lid van de vereniging Beter Onderwijs Nederland, probeer ik het tij te keren. Ook al valt het soms zwaar, toch ben ik er trots op.”
Dank zij de kleine laag politiek correcte, elitaire en betweterige mottige malloten, sta ik hierdoor onmiddellijk in het rechtse kamp van “ijzeren Rita”. Het simpele woordje “trots” is politiek geclaimd, net zoals de zorg, de veiligheid en het onderwijs.

Sjeekspier