Geluiden van ouders.

Je hoort ze zelden of nooit. Ze hebben geen woordvoerders, vakbond of belangenbehartigers. Ze ploeteren door ’t onderwijs van hun kinderen, op hoop van zegen. Die enkele, die in ’n MR of GMR zit, worstelt zich door stapels papier en wordt afgelost, nieuw schooljaar, nieuwe leden.
’n Groep ouders heeft nu van zich laten horen. ’n Enquete via ’n tijdschrift en hun geluid is duidelijk. Geen politiek ballonnetje, geen werkgroep met ’t voorstel tot inschakelen van ’n adviesbureau en geen nieuwe laag van managers.
Deze (gewone) ouders zeggen heel simpel, dat in hun omgeving veel kinderen onaangepast gedrag vertonen. Dat ouders en school strenger moeten zijn.
Zelf ben ik geen ouder, ik ben onderwijzer op basisscholen. Veel ouders vertellen mij daar dikwijls hetzelfde.
Vandaar, dat ik erg blij ben met dit geluid van ouders. En hoop, dat er naar geluisterd wordt.

9 Reacties

  1. Zelfkritiek
    Ik vind het geluid van de ouders toch wel erg hypocriet. Want, immers, ze zijn uiterst tevreden over de opvoeding, maar constateren dat andere ouders dan zijzelf in gebreke blijven. Ook schuiven zij hun verantwoordelijkheid v.w.b. de opvoeding af op de scholen. Want die moeten toch vooral strenger worden. Uit dit initiatief blijkt evenwel geen enkele zelfkritiek, terwijl dat toch nodig is om de wereld te verbeteren.

    • redenering klopt niet
      Waarom is het hypocriet als ik als ouder ontevreden ben over de opvoeding van (sommige) andere ouders?.
      Ik kan me zeer goed indenken dat veel goedwillende ouders merken dat kinderen brutaler worden en dat dat te maken heeft met opvoeding door (andere) ouders en met een in hun ogen onvoldoende duidelijk regime op school. Die situatie maakt het voor hen lastiger om de eigen kinderen op te voeden.

      Zo ontstaat langzaam aan een situatie waarin steeds meer kinderen het lastige gedrag van de andere kinderen gaan nadoen. Men wil dat daar een einde aan komt. Lijkt me allemaal volkomen begrijpelijk.

      • Toch …
        … werd er vandaag als ‘redactioneel commentaar’ in het NOS-journaal aan toegevoegd dat ouders mogelijk willen dat scholen strenger zijn omdat zijzelf de tijd niet meer hebben de opvoeding ter hand te nemen. Het ontbreken van die tijd moet dan maar door de scholen gecompenseerd worden.
        Dat afgezet tegen de overige resultaten van dit onderzoek, o.m. dat ouders het opvoeden ’tijdrovend, energie-vretend en funest voor je seksleven’ vinden maakt wellicht duidelijk waarom ouders (niet alle) het wel makkelijk vinden opvoeding ‘uit te besteden’.
        Naar mijn seksleven vraagt echter niemand 🙂

        • Hoho..
          .. dat zei het NOS journaal. En zoals we inmiddels gehoord hebben wordt de berichtgeving per tv steeds sensationeler. Het betrekken van een enkele vraag over het seksleven van ouders, waarbij ik niet kan beoordelen in hoeverre ouders dit antwoord in de mond is gelegd dmv mc vragen, lijkt mij perfect passen in de trend van ook de NOS om nieuws “op te seksen”-excusez le mot. De tijd dat ik het NOS journaal als kwaliteitsprogramma beschouwde, ligt echt achter me.

          Zelf ervoer ik op de basisschool wel dat de directie middels de wekelijkse nieuwsbrief de ouders de les las over hun kritiek omtrend het functioneren van de school, die nieuwsbrief namen de kinders dan mee naar huis. Een pedagogische misser, waar m.i best beter over nagedacht had mogen worden. Ook ben ik getuige geweest van roddels en “uitglijders” van leerkrachten. Als ouders dat bedoelen met “school moet strenger” in de zin van minder los, meer gedisciplineerd, kan ik daar best inkomen.

          • Gewoon op de site te lezen
            *EN VERDER: Minder seks, minder geld*
            Als het om hun eigen geluk gaat, geven veel ouders aan dat het hebben van kinderen overwegend positieve effecten heeft op hun lichamelijk en geestelijk welzijn. Wel vinden met name ouders die allebei werken het opvoeden energievretend. Bij één op de vier schiet het seksleven er zelfs bij in. Verder klaagt bijna iedereen over het gebrek aan tijd voor zichzelf. Bij 20% van de ouders leidt dit af en toe tot jaloerse gevoelens ten opzichte van kinderlozen. Ook hun ruimere financiële mogelijkheden geven soms scheve ogen: 49% van de ouders heeft zelf namelijk steeds meer moeite met het bekostigen van de opvoeding van het kroost.
            Lees verder…, zoals *hier* ook staat.
            We schaken op 2 borden.

          • “opseksen”
            Natuurlijk hebben we het hier over incidentele gevallen. Ook ik, als docent, kan zo genoeg tegengestelde voorbeelden uit de mouw schudden over ‘ouders die het opvoeden liever aan de school overlaten’ en daarbij de ouders die het wel meer dan goed doen gemakshalve maar even vergeet.

            Maar als je jezelf de – nmbm essentiële – vraag stelt: wat is de rol van de school, dan kan het antwoord niet anders zijn dan kennisoverdracht (discussie over de manier waarop laten we maar even achterwege). Dan is het toch wel raar dat ouders vinden ‘dat de school strenger moet’. Kip of ei? Even chargerend: wanneer de kinderen fatsoenlijk opgevoed zouden worden, zouden de scholen zich aan hun ‘core-business’ nl kennisoverdracht kunnen wijden, in plaats van politie-agent/sociaal werker/hulpverleningsinstantie/ontbijtservice/etc/etc te moeten ‘spelen’.

            Overigens, dat van die seks, dat stond ook in onze lokale ochtendkrant 😉

          • Twee meningen
            Twee meningen:
            Geschiedenisleraar schrijft: wat is de rol van de school, dan kan het antwoord niet anders zijn dan kennisoverdracht
            Het onderzoek ‘Opvoeden in het voortgezet onderwijs’ heeft een grote hoeveelheid materiaal opgeleverd dat inzicht geeft in hoe ouders, docenten en leerlingen denken over de opvoeding in scholen en thuis, welke knelpunten zij signaleren en welke verbeteringen zij voorstellen in de opvoeding in waarden en normen en de afstemming tussen de opvoeding thuis en de opvoeding op school.
            Een stukje er uit:
            Vrijwel alle leerlingen, ouders en docenten zijn van mening dat docenten een pedagogische opdracht hebben, al plaatsen met name leerlingen kanttekeningen bij deze taak. Lees verder…

          • Ik heb al eens vaker betogd..
            .. dat scholen dat zelf doen, al die “fun”in huis halen. Sterker, het mag onder voorwaarden gelden als lestijd, die buitenlandse werkweken, begreep ik hier op de BON site. Dus wie veroorzaakt nu eigenlijk dat scholen zich niet aan hun core-busines kunnen wijden? Wie haalt al die pretparkisering in huis en klaagt dan over “niet aan core-business kunnen wijden”? Als je het onderwijs pretparkiseert, moet je niet klagen dat leerlingen zich ook als zodanig gaan gedragen.Ik ontken niet dat leerlingen zich w.s slechter gedragen dan vroeger, maar zoals bekend, daar klaagden de Romeinen al over.

            Voorbeeld? De vroegere basisschool van mijn kinderen moet nu bezuinigen, vanwege terugloop van leerlingen. Er wordt gekozen voor het gelijktrekken van de lestijden voor boven en onderbouw, wat ADV vervanging overbodig maakt. De vrije vrijdagmiddag voor de onderbouw verdwijnt voortaan. In plaats daarvoor komen er voor alle leerlingen 13 extra vrije dagen. Ouders verontrust, onze bovenbouwleerlingen krijgen minder les. Nee hoor, ze krijgen nu het wettelijk minimale aantal uren les en dat is dus in orde. Hoe gaat de schoolleiding dat oplossen? Nou, er is al jaren aangegeven door ouders dat het aantal niet onderwijsgebonden activiteiten (pretparkisering) best wat minder zou kunnen. En ja, nu het financiele water hen aan de lippen staat gaat ze hier eindelijk op beknibbelen, met als argument zich meer willen richten op core-business. Nu pas.

            Met “opseksen”bedoel ik overigens 1 sensationeel punt eruit lichten en andere zaken onderbelichten. Dat wat Alistair Campbell deed dus.

Reacties zijn gesloten.