Als reactie op mijn vorige blog kreeg ik het bericht dat BON nogal eens bekend staat als ouderwets… Laat ik er een paar woorden aan wijden.
Volgens mij is BON juist erg modern. We streven de tijd vooruit en zijn erg progressief. Want over een paar jaar zal blijken dat we gelijk hebben gehad. Dan zal men in Den Haag wakker worden en gaan zeggen dat het allemaal anders moet…
Wat mijn grootste bezwaar is tegen het Nieuwe Leren, is dat kinderen de structuur ontnomen wordt. Een kleuter mag zelf zijn activiteiten plannen. Grote onzekerheid tot gevolg en de veilige structuur (essentiëel voor een kind) gaat helaas verloren. Ik ben bang dat we thans de maatschappelijke gevolgen al aan de lijve ondervinden. Kinderen en jongeren die de structuur missen, die zomaar ronddwalen, zomaar niets doen, zomaar….. ga zo maar door.
Daarbij komt nog een vraag: ‘Hoe lang mag een kind nog kind zijn?’
Onlangs zei een persoon tegen mij: ‘Ja maar Sander, waarom mag leren volgens jou niet leuk zijn?’ Alsof het ‘Oude Leren niet leuk was….. alsof het ‘Nieuwe Leren’ wel leuk is… Volgens mij is de veiligheid die je aan kinderen biedt, bepalend voor hoe leuk school is. Helaas zien we die veiligheid bij het Nieuwe Leren verloren gaan.
Sander
19-jarig, PABO-student
Wat een prachtig pleidooi, Sander
Je hebt helemaal gelijk: kinderen en middelbare scholieren krijgen veel te veel op hun schouders waar volwassenen eigenlijk sturing aan horen te geven.
Nog een kleine aanvulling
Je slaat de spijker op de kop Sander, maar wat je zegt geldt niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen.
Wil elke volwassen student wel dwalen, heeft de volwassen boswandelaar geen behoefte aan een uitgezette route (waarin hij vrij is die al dan niet te kiezen)? Wil die volwassen boswandelaar eigenlijk dwalen of wil hij vanuit de parkeerplaars een mooie wandeling van een paar uur, langs de hei, dat mooie meertje en die zandverstuiving.
Wil hij daarvoor persé eerst langs internet om routekaarten te bestuderen, wil hij eerst langs toeristische fora om er achter te komen dat er uberhaupt zo’n mooie zandverstuiving is? Vaak niet, denk ik. En dat is geen luiheid, maar bewust wandelen.
En soms, soms wil je dat wel. Uitstekend, dat is goed, dan leer je ook die toeristische fora te bezoeken, dan leer je dat er handheld gsm machientjes zijn, maar dan kun je, als je het wilt, ook leren navigeren met kaart en kompas, of met kaart en de stand van de zon.
Deze laatse vaardigheden zijn uitermate zinvol, maar nogal eenvoudig. Een paar weken oefenen en je hebt het wel door. Zonde als jedaarmee vier jaar onderwijs zou verdoen. Dan kun je prachtig navigeren op allerlei moderne manieren, maar uiteindelijk weet je niet wat hei is, waarin een meertje verschilt van de zee en kun je geen hert van een Nordic Walker onderscheiden.
Leuk mag
Maar ‘alles leuk’ is kolder! Niemand loopt de hele dag te juichen op zijn werk omdat het allemaal zo ‘leuk’ is.
Werken, studeren, leren, leven is 80% niet-leuk (gewoon of minder) en alleen daarom is de overige 20% wel-leuk. Daar zou je al vroeg aan moeten leren wennen in de veilige omgeving die jij voor ogen hebt.
Ouderwets, modern, who cares?
Als mijn huis in brand staat en ik kan alleen door het raam op de 2e etage naar buiten, dan maakt het mij niet uit hoe ik er uit kom. Met een hoogwerker (modern, maar omslachtig) of met een vangzeil (ouderwets, maar werkt nog steeds goed)? Het zal me een zorg wezen: mijn huis staat in brand.
Ons onderwijs is bezig te verzuipen, zoals Verbrugge het al eens heeft verwoord, en dan zijn discussies ‘ouderwets of modern’ volkomen irrelevant.
Eigenlijk vind ik die discussies altijd al irrelevant, maar nu zeker.