POE (RE)

Waarde mede-BONners,

Gisteren is opgericht de Protestgroep Ondergewaardeerde Eerstegraders (POE).

Doel van POE is het vergroten van de waardering voor eerstegraads docenten in termen van salaris en professionele zelfstandigheid. Concreet wil POE publieke aandacht vragen voor
(1) de beloningsstructuur die beginnende eerstegraders afscheept met een zelfde salaris als tweedegraders;
(2) de betutteling van eerstegraders die averechts want demotiverend werkt;
(3) de mede als gevolg van (1) en (2) uitgeholde professionele status van het eerstegraads leraarschap.

Concreet zal er een petitie met deze 3 punten worden aangeboden aan de minister van Onderwijs, prof. Ronald Plasterk. Voor deze petitie wordt geprobeerd zo veel mogelijk namen van ondergewaardeerde eerstegraders te verzamelen, alsook namen van collega’s die zich wel voldoende gewaardeerd weten maar hun solidariteit willen betuigen. Er wordt gestreefd naar een zo compleet mogelijke lijst, en een zo volledig mogelijke vertegenwoordiging uit alle delen van het land.

Als u zich door deze oproep aangesproken voelt wordt u daarom verzocht uw naam en provincie per e-mail door te geven aan ondergetekende. Hoe dan ook wordt u verzocht de oproep onder de aandacht te brengen van mogelijk geïnteresseerden, en zijn suggesties voor andere fora om hem te plaatsen meer dan welkom. Zo gauw de kaap van 1000 namen is genomen wordt de petitie publiekelijk aan de minister gepresenteerd. Er wordt op uw steun gehoopt en gerekend!

Met vriendelijke groeten,

dr. ir. A.C. Roth
bramroth@hotmail.com

26 Reacties

  1. Waarom deze oproep nogmaals?
    Deze oproep heb je al eens geplaatst en er kwam een discussie uit voort. Waarom doe je dit nu nog een keer?
    Moet ik wéér gaan schrijven dat je hiermee de BON-leden uit elkaar drijft?

    • vanuit ouders
      Als ouder van kinderen die een gymnasiale opleiding volgen heb ik er groot belang bij dat mijn kinderen les krijgen van docenten die hun leervak goed beheersen en met academische allure lesgeven. Het gezag van zo’n docent moet grotendeels stammen van zijn intellectuele habitus. De kans daarop is klein als mensen met een academische opleiding binnen het onderwijs in de functie van leraar veel minder salaris krijgen dan ze buiten het onderwijs krijgen. Die salarissen moeten dus met elkander in overeenstemming gebracht worden. Die academische uitstraling bij het lesgeven gaat natuurlijk verloren als docenten betutteld worden.
      Ik vind het in dit verband weinig zinvol om naar het salaris van tweedegraders te kijken en ik vindt het van Bram Roth onhandig dat hij dat wel gedaan heeft. Het woord professional wordt m.i. binnen het onderwijs niet meer serieus genomen. Het is een woord dat bestuurders als euphemisme voor het door hen gewenste type leraar gebruiken en het kan door tegenstanders van het nieuwe leren alleen nog maar ironisch gebruikt worden

      • Ben ik met je eens, Seger
        Als ouder met een vwo-leerling, houdt mij dit ook bezig. Ik haal fouten uit de antwoorden bij het ontleden in de klas van mijn zoon. Er worden opdrachten gegeven voor Engels die helemaal niet geschikt zijn voor een tweede klas omdat ze volstrekt niet aansluiten op de woordenschat van dit niveau, etcetera etcetera.

  2. Lachwekkend of diep triest ?
    Deze hele operatie lijkt mij zinloos en tamelijk lachwekkend, of moet ik zeggen diep en diep triest?Het kan de echte eerstegraders alleen maar schade berokkenen. Laat gewoon zien dat je iets voorstelt! Voorbeelden te over. Publiceer in gerenommeerde tijdschriften, vakbladen, natuurwetenschappelijke tijdschriften, onderhoud een interessante website. Doe iets!

    • Moeizame discussie
      Ik vind dit ook een problematische discussie.
      Op zich is het goed voor een school als er veel academici les geven en als zich ook voortdurend inspannen om de de vigerende wetenschappelijke kennis te vertalen in vakdidactiek.
      Maar als je dat gaat vertalen in (veel) hogere salarissen, dan doe je de mensen tekort die via een (vaak veel moeizamer, langduriger) omweg zijn opgeklommen tot een hoog inhoudelijk niveau. Ik heb het het als academicus achteraf veel makkelijker gehad dan collega’s die in avondcursussen of tussen-opleidingen hun vakkennis hebben opgebouwd.
      We kunnen er beter voor ijveren dat er een betere betaling komt ook voor het OOP dat schandelijk onderbetaald wordt, voor startende leraren die moeilijk een complete baan vinden (een subsidie voor de eerste moeilijke jaren) en voor betaling van alle leraren op LD-niveau. Zonder FUWA idus.
      Daar moet het miljard naar toe.
      En dan zullen we allemaal gebaat zijn met kleinere klassen.

    • gaat het wel goed met u collega?
      Wat een zware woorden, lachwekkend, diep en diep triest…
      Nu vallen er op dit forum wel vaker harde woorden, maar juist van iemand die daar vaak commentaar op heeft vind ik deze kwalificaties van Bram Roth opvallend.

      • Het is ook een “opvallende” actie
        Het is, naar mijn mening, ook een opvallende actie, maar dan opvallend in negatieve zin. Zoals ik al schreef: het doet de beroepsgroep niet goed. Specialisten hadden in de tachtiger jaren ook van die acties. Nu moet je ze nog leren welke middelteen van de linkervoet het ook al weer was. Maar u heeft gelijk, ik moet mij matigen in mijn woordkeus, ik lees ondertussen de krant. Zal mijn best doen, meester ….

      • Ze zijn er wel
        Een docent die geen tijd over heeft om te schrijven, daar is niets mis mee, maar die moet, volgens mij, niet zeuren over een te laag salaris. Een leerling die vindt dat hij te hard moet werken voor een examen krijgt ook geen gehoor over de omvang van het programma. Er zijn wel docenten die tijd vinden om te publiceren, websites bij te houden. Bekijk eens de inhoudsopgave + hoofdartikelen van NVOX, het maandblad van de Nederlandse Vereniging voor het Onderwijs in de Natuurwetenschappen. Dan zie je dat er behoorlijk wat docenten zijn, die publiceren over hun werk.

        • Ja, ik zag het
          en vind het bewonderenswaardig. Maar nogmaals, ik zou niet weten hoe ik het voor elkaar moest krijgen en dat hoor ik van mijn collega’s evenzeer. Ik ben nu al iedere avond voor school bezig. Misschien heeft het ook te maken met het feit dat er hier niemand voor me klaar staat om ook eens eten te koken of andere huishoudelijke taken te doen. Opvoeden en kostwinner zijn in je eentje is heel tijdrovend. Dat is misschien een extra handicap voor mij.

        • academische bezigheden
          Laten we niet gaan naar de publicatiedwang die op universiteiten overheerst. Ook daar zijn er goede docenten die daarom ook weinig publiceren.
          Maar we zouden wel een academisch opgeleide docent mogen verwachten dat hij zich vanuit zijn discipline bezig houdt met de ontwikkeling van het vak.
          Ik heb altijd in een gunstige situatie mogen werken: halve week docent, halve week vakdidacticus. Daarom kon ik lesgeven en ontwikkeling van mijn vak combineren. Daaruit zijn vijf methoden ontstaan die op mijn vakgebied voorop liepen. Zoals mijn vakblad het laatste boek (januari 2007) recenseerde: “P liep vele jaren vooruit..” Op de universiteiten werden mijn lesmethoden als wetenschappelijke publicaties gezien, ook door een voorzitter van de onderwijsraad.
          Wat ik wel jammer vind is dat anderen niet op eenzelfde wetenschappelijk verantwoorde manier vakdidactieken hebben ontwikkeld in mijn vakgebied. Dan had er een gezonde concurrentie kunnen ontstaan tussen verschillende didactische benaderingen.
          Helaas zijn de vakdidactiekopleidingen op veel universiteiten door onderwijskundigen geïnfiltreerd en vakdidactisch uitgehold. Een belangrijk actiepunt in de nabije toekomst zal zijn, die lerarenopleidingen weer vakinhoudelijke kwaliteit te geven. Maar dan zullen er rigoureuze veranderingen moeten komen.

        • De publicaties in NVOX
          ..zijn best aardig, maar hebben inderdaad alles te maken met het jezelf in de etalage willen zetten van ambitieuze mensen. U (gpb) geeft daar een positieve draai aan; ik een wat minder positieve.

          Wanneer je als goed opgeleide (academisch geschoolde) docent gewoon je werk goed doet, zonder speciale fratsen, vind ik niet dat je minder waard bent dan mensen die zichzelf wat beter kunnen adverteren.
          Als ik twee docenten moet vergelijken die allebei een goede didactische benadering hebben, maar die verschillend zijn van kennisniveau, dan kies ik per definitie voor degene van het hogere kennisniveau.
          Of je jezelf nu wel of niet in de NVOX weet te krijgen zegt meer over je commerciële kwaliteiten dan over je kwaliteiten als leraar.
          Ik vind het dus volstrekt legitiem om op grond van je 1e graads bevoegdheid wat extra waardering te eisen. Ik wil daarvoor niet gedwongen worden om een advertentiecampagne voor mezelf te moeten voeren.

          Eén van de uitgangspunten van deze vereniging is dan ook ‘Zorg voor onderwijs door gekwalificeerde docenten’. Terecht staat daar niet achter ‘..die zichzelf goed in de etalage kunnen zetten’. Een ander uitgangspunt is, dat vakinhoudelijke bijscholing dient te worden beloond.

          • In de etalage ?
            Het gaat er niet om jezelf in de etalage te zetten maar om je kennis te delen met anderen. Daar is die vereniging voor. Het valt te prijzen als docenten hun ervaringen opschrijven, want hoe vaak heb ik niet gezien dat iemand iets doet wat de moeite waard is, maar dat vervolgens niet in de openbaarheid wil brengen. Het ging om interessante proefbeschrijvingen, aardige opgaven voor een schoolonderzoek of projectbeschrijvingen. Waarom moet altijd iedereen zelf het wiel uitvinden ?

          • Het zijn niet altijd de beste wielen….
            Ik heb in vakdidactiek tijdschriften een heleboel vierkante wielen voorbij zien komen. Ik ben het dan ook met S.Stevin eens dat het meer gaat om mensen die zichzelf in de etalage zetten dan dat hier de hoogtepunten van het onderwijs beschreven worden.

            Ervaringen van leraren (ook de vierkante wielen) zijn meestal wel heel wat interessanter dan het geneuzel dat de meeste vakdidactici opschrijven.

          • Over dit soort artikelen heb ik het niet
            Over dit soort artikelen heb ik het niet, NVOX is geen vakdidaktisch tijdschrift. Het is gewoon een blad gemaakt door docenten voor docenten. Als ik een keer docenten in de schijnwerper wil plaatsen die iets bijdragen aan de vakinhoud vind ik het niet plezierig als u begint over vakdidactici.

          • Dat doet niet terzake
            Ik heb die NVOX hier op mijn schoot liggen, en of die nou volgeschreven wordt door ambitieuze docenten of door ambitieuze vakdidactici maakt voor het principe niets uit: men wil AANDACHT, misschien heus ook wel voor de beschreven zaak, maar vooral voor zichzelf. Dat is, inderdaad, een kwestie van interpretatie.
            Dit soort gezellige glossy bladen heb je overal en volgens mij is het doel ook overal hetzelfde. Dat neemt niet weg dat ik het heus wel een lezenswaardig blad vind.

          • Natuurkunde versus wiskunde
            Ik weet natuurlijk niet hoe het in de natuurwetenschappen zit, maar in de wiskunde zijn de tijdschriften die oorspronkelijk door docenten voor docenten waren vrijwel volledig gekaapt door de vakdidactici. Het Freudenthal instituut schrijft alles vol.

          • Artikelen over experimenten zijn altijd positief
            Ik heb zelf als projectleider van een onderwijs-vernieuwing rapportages en stukken geschreven over het project waar we mee bezig waren. In die stukken poogde ik eerlijk aan te geven wat er goed en wat er fout ging; er ging ook nogal wat fout..
            Dat leverde twee reacties op. De eerste van de subsidieverstrekker die verrast was door mn eerlijkheid en dat waardeerde (in ieder geval werd datgene dat we deden steeds direct en onder complimenten goedgekeurd).
            De tweede reactie was van mn baas. Die had nogal wat bezwaar tegen mijn kennelijk ongebruikelijke openheid.
            Het project is verder goed afgerond en de subsidie werd volledig binnen gehaald (en was bepaald geen kattenpis) en ik heb er van geleerd. Kennelijk is het de gewoonte om over je onderwijs-“experimenten” enkel in termen van reclameboodschappen te schrijven.

    • Er is wel één knelpunt
      als we willen dat docenten zoveel mogelijk academische vorming krijgen. De Universiteit van Amsterdam biedt de opleiding Nederlands in deeltijd aan: heel geschikt als je een eerstegraads docent wilt worden van academisch niveau. MAAR: de deeltijdcolleges worden alleen overdag gegeven. Dat is onmogelijk naast een deeltijdbaan.
      Ik heb een eerstegraads bevoegdheid in een ander vak en had graag op academisch niveau een eerstegraads bevoegdheid Nederlands willen halen, maar het is me op deze manier onmogelijk gemaakt. Dus bij het eisenpakket hoort ook: universiteiten, biedt avondcolleges aan, alstublieft!

    • 20 euro
      Lees ik dat goed? 20 euro per uur?
      Nu snap ik waarom onze salarissen lager zijn dan in het bedrijfsleven. We waarderen onszelf niet eens.
      Een loodgieter of timmerman verdient meer hoor en die is bij mijn weten niet academisch geschoold!!

      • Nog erger
        Eerlijk gezegd was ik ook erg verrast door de lage prijs. Toen ik studeerde gaf ik zelf bijles voor 25 gulden per uur. En dat is inmiddels 25 jaar geleden. Ik heb een blauwe maandag een ICT bedrijfje gehad waar ik 200 gulden per uur vroeg. Ook 10 jaar geleden.

        Maar kijk eens verder op Marktplaats: ik zag zelfs een bedrag van 10 euro per uur (door een bevoegd docent wiskunde).

        • tja
          Zullen we net doen alsof we belangstelling hebben en deze man/vrouw eens aan de tand voelen over zijn “kunnen”. dit kan onmogelijk een “echte” docent zijn!

Reacties zijn gesloten.