Wishful thinking

Er zijn nogal wat mensen die vinden dat het management eenvoudigweg moet verdwijnen. Dit nu
lijkt mij wishful thinking en niet bevorderlijk voor de discussie. Veel onderwijsorganisaties hebben een
dergelijke omvang dat je niet om een managementstruktuur heen kunt. De discussie zou dan ook niet
moeten gaan over wel of geen management maar over slecht management, een teveel aan mangement en
over een gebrek aan (mede)zeggenschap.
Managers moeten leren beter te luisteren naar de professionals op de werkvloer en anderen in plaats van voor
het minste of geringste een duur adviesbureau in te huren. Dat getuigt van niet veel vertrouwen in de mensen
die het werk doen en kost nog een hoop geld ook. Misschien moet er een soort statuut komen dat de status
van de professionals in het onderwijs enigszins beschermt.
Ook moet de Rutte norm er snel komen. Kan de nieuwe PvdA minister van onderwijs dat straks even regelen ?

16 Reacties

  1. Ik ben gek op managers
    Wil er al jaren eentje hebben. Een agenda-manager die kan dan ook meteen mijn verdere administatie managen, computers bestellen en de schoonmaak controlleren. Heerlijk lijkt me dat. En natuurlijk ben ik al een waanzinnig goede docent, maar met een dergelijke manager zuden mijn competenties pas goed uit de verf komen.
    Alleen wil mn baas daar niet aan en dan toch regelmatig commentaar omdat ik ergens een vergadering heb overgeslagen of een mailtje niet heb beantwoord.

    Om mn baas niet al te veel te shockeren heb ik het dan over een secretaresse, en om te plagen wil ik natuurlijk ook direct een hele mooie. Wat dat aangaat zijn er misschien wel meer managers nodig. Minder bazen, dat wel. In ieder geval moet de hele trits bazen boven mijn directe baas weg… maar managers… ik lust er wel pap van .

  2. indirect kan ook
    Een andere oplossing zou zijn om het onderwijsveld open te stellen voor nieuwe spelers. Als kleine gespecialiseerde scholen (Gymnasia, Athenea, HAVO’s, MAVO,S etc.) gesubsidieerd dat veld betereden mogen rest de reeds bestaande scholen niets anders dan een drastische reductie van het management.
    mening a titre personel

  3. Docenten moeten hun eigen
    Docenten moeten hun eigen opleidingen runnen.
    Dat heeft de praktijk inmiddels wel uitgewezen en daar is de discussie op dit forum het wel over eens.
    Daar hebben we dus geen buitenstaanders meer voor nodig.
    Die hebben alleen maar voor ellende gezorgd.
    Ze hebben de docenten ondergeschoffeld en zijn er met het grootste deel van het onderwijsbudget vandoor gegaan.
    Op een goed geregelde school valt er niets te managen.

  4. Managers again
    We moeten oppassen dat hier een collectieve ‘managers-weerzin’ gecreëerd wordt. In de eerste plaats heb ik toevallig steeds managers (middenkader MBO) die veel gevoel hebben voor het onderwijs. Ze kunnen helaas bijna niets beginnen, want er is nooit ergens geld voor. Daarnaast krijgen ze hun opdrachten (competentiegericht, POPs enzovoorts) gewoon van de bovenbazen. Het is gewoon ‘uitvoeren of vertrekken’. Een van de redenen dat ik niet in aanmerking wil komen voor zo’n baan.
    Maar, net als in mijn linkse tijd, het is de structuur die het hem doet, niet de persoon in een bepaalde functie.
    Ik heb een veel groter wantrouwen tegen ‘beleidsmedewerkers’ en ‘consulenten’ in vele vormen en maten. Zij zijn de wortels van het kwaad.

    • ze konden niet anders…….
      Weet je Hinke,

      Ik zal niemand er persoonlijk op aankijken. Ik weet dat niet iedereen sterk is en kiest voor het goede boven zijn baan. Inderdaad: het is het systeem en voor de ene manager de andere. Toch mogen we daar geen genoegen mee nemen. We weten allemaal wat Befehl ist Befehl betekent. Het is vaak gewoon de weg van de minste weerstand om te doen wat opgedragen wordt. En dat nu mag wellicht bij de tandpasta fabriek, maar nou net niet als je verantwoordelijk ben voor het onderwijs aan pak ‘m beet 30, 500 of 30000 kinderen.
      En waarom denk je dat die beleidsmedewerkers en consultats er zijn? Die worden enkel ingehuurd om de manager van zijn eigen gelijk te voorzien. Dan kan hij zeggen dat hij volgens de modernste inzichten handelt en kan elke discussie worden voorkomen. Je hoeft het inhoudelijk niet meer te verdedigen, daarvoor heb je de consultant gekocht. Opnieuw de weg van de minste weerstand, en die 30, 500 of 30000 kinderen zijn de dupe.
      De houding is verwerpelijk, maar o zo menselijk. Mensen met een dergelijke houding kunnen zelfs zo maar aardig zijn, maar dat doet aan het verwerpelijke niets af.

    • Een goede manager kan goed werk doen
      Met Hinke ben ik het volkomen eens dat er geen ‘managers-weerzin’ moet ontstaan. De opmerking van Hals dat docenten hun eigen opleiding moeten runnen is naar mijn mening niet erg realistisch. Juist omdat er zoveel regelingen, wetten en voorschriften zijn waaraan een school moet voldoen, kan een goede manager (chef, groepshoofd, bedenk maar een naam) uitstekend werk verrichten. Zoals Greetje van der Werf op de ALV zo mooi verwoordde: management moet zorgen dat docenten hun werk goed kunnen doen – “en meer niet” zoals ze er zo puntig aan toevoegde.

      Als ik Hals’ visie doortrek zouden de docenten dus ook (of: nog steeds) al die niet-lesgebonden taken moeten verrichten. Daar kun je toch beter iemand voor in dienst nemen die ervoor zorgt dat de docent weer kan doceren? Dergelijke managers (van het voorwaardescheppende type) blijken helaas in het huidige onderwijs dun gezaaid te zijn, maar ze zijn er wel degelijk als ik enkelen hier mag geloven. Zou het dan niet zinvoller zijn om te streven naar managers die de docenten actief ondersteunen (en waar nodig uit de wind houden) dan ze collectief te verketteren?

      Marten

      P.S. Gelet op de berichten hier en tijdens de ALV kan ik mij de ‘managers-weerzin’ bij veel mensen overigens wel heel goed voorstellen, laat dat duidelijk zijn!

      • Secretaresse
        Vervang in de bijdrage van Marten ‘manager’ door ‘secretaresse’ en ik kan het grotendeels onderschrijven. De secretaresse hoort niet de baas te zijn en dat is nu wel de feitelijke situatie in het onderwijs.

      • Graaiers buiten de deur
        Onderwijsondersteunend personeel (want zo noem ik ze dan), accoord, maar zo weinig mogelijk.
        Zo er al een regelaar komt, dan zonder speciale bevoegdheden en lager in salaris dan de mensen die het werk doen, de leraren dus.
        Dat zal de graaiers wel buiten houden.

  5. Bazen (geen mennetjes)
    Er is volgens mij in iedere organisatie met meer dan 10 mensen werk te doen voor een ‘vrijgestelde’, iemand die taken doet die niet met het directe werk te maken hebben.
    Dat werk gaat soms echt wel uit boven dat van een gewone secretaresse; misschien niet intellectueel, maar wel beleidsmatig.
    Om een voorbeeld te geven: wanneer een school zijn koers wil gaan bepalen ten aanzien van het type leerling waar hij zich op richt, dan is dat beleidswerk. Dat de docenten daar een goede mening over kunnen hebben, en dat die mening in beginsel net zo zwaar weegt als die van de vrijgestelde, doet er niets aan af dat dat beleidswerk is, waar meestal knopen in moeten worden doorgehakt omdat de meningen van verschillende docenten tegenstrijdig zijn.
    Zo’n beslissing moet niet worden genomen door een ‘secretaresse’. Daar hoort iemand te zitten met vele jaren ervaring voor de klas, maar ook iemand met gevoel voor de andere factoren die hierbij een rol spelen. Uiteraard luistert zo iemand ook heel zorgvuldig naar de docenten.
    Ik denk dat je gewoon niet om een vorm van baas heen kunt.

    Ik heb hier met Mark79 al eens een potje over gebakkeleid. Hij, en anderen hier ook, zijn voorstander van het advocatenkantoor-model. Wat jullie echter vergeten is, dat er op zo’n advocatenkantoor een buitengewoon sterke pikorde heerst. Degene die de meeste en de vetste cliënten binnenbrengt bepaalt wat er gebeurt.
    Er is daar geen sprake van democratie, want als het commerciële kanon vertrekt, heeft iedereen minder te eten. Afsplitsingen van dien aard komen in de praktijk nogal eens voor.
    Het is daar dus gewoon het recht van de sterkste.
    Stel je nu eens voor dat een invloedrijke (maar niet per se een goede) docent zegt: dit of dat bevalt me niet meer op school, ik begin voor mezelf en neem de helft van de leerlingen mee. Niks overleg, niks democratie.
    Lijkt mij een chaotische situatie.

    • Er is helemaal niet zo veel beleid
      Er is helemaal niet zo veel beleid te maken op een school. Je maakt als school (de docenten dus) een plan over hoe je met de leerlingen omgaat (didactisch en pedagogisch) en daarmee heb je het wel gehad. Als een docent het na verloop van tijd niet meer eens is met de richting, dan kan hij/zij vertrekken (of de richting proberen te veranderen en dan zullen anderen vertrekken). Dit vertrekken van docenten hoeft op zich geen probleem te zijn als er maar genoeg scholen met genoeg verschillende werkwijzen zijn.

      • Een school is een organisatie
        Elke organisatie heeft beleid nodig. Je kunt niet in één keer het beleid voor de rest van het bestaan van die organisatie vastleggen.
        De zakelijke koers van bijvoorbeeld uitgeverij VNU is de afgelopen jaren gigantisch verlegd. Ik weet niet of dit ten goede of ten slechte is gebeurd, maar ik kan me wel voorstellen dat wanneer een uitgeverij wordt geconfronteerd met het verschijnsel dat mensen minder en minder gaan lezen, dat die uitgeverij dan iets anders moet gaan verzinnen. Het nemen van dergelijke koersbeslissingen is bazenwerk.
        ‘Hire en fire’ is ook bazenwerk. Het vertegenwoordigen van het collectief is ook bazenwerk. Zo zijn er nog veel meer dingen, die ik een laagbetaalde secretaresse niet goed zie doen. Begrijp me goed, ik beweer niet dat een zeer goed betaalde baas dat per definitie WEL goed doet.
        Maar de baas met ervaring op de werkvloer, daar zie ik wel wat in.

        • Zo’n baas bedoel ik ook
          S. Stevin schreef: Zo zijn er nog veel meer dingen, die ik een laagbetaalde secretaresse niet goed zie doen. Begrijp me goed, ik beweer niet dat een zeer goed betaalde baas dat per definitie WEL goed doet. Maar de baas met ervaring op de werkvloer, daar zie ik wel wat in.

          Die baas uit de laatste zin is nou precies het soort baas (manager, groepshoofd, vulmaarin) dat ik bedoel. Iemand die de voorwaarden schept waaronder docenten hun échte werk kunnen doen. Deze ‘baas’ overlegt natuurlijk wel zeer regelmatig met de docenten en neemt hun oordeel serieus. Dat laatste is – zo heb ik sterk de indruk – wat er in veel scholen vandaag de dag ontbreekt.

          Marten

          • Het kunnen beoordelen van een vraagstuk
            Zelfs dat overleg met de docenten wil een slechte baas ook nog wel proberen (niet bij ons op school, maar goed…) maar wanneer de docenten het onderling niet eens zijn, en verdomd, dat schijnt nog wel eens voor te komen, dan kan iemand zonder werkvloer-ervaring de argumenten niet goed tegen elkaar afwegen en dus ook geen goede beslissing nemen.
            Je krijgt dan de volgende situatie: oud vrouwtje wordt door spierbundel tegen de grond geslagen; ‘baas’ komt erbij, snapt er niets van en roept: ‘waar er TWEE vechten, hebben er TWEE schuld!’. En neemt vervolgens een onzinnige beslissing.

        • het voorbeeld VNU
          Je haalt een mooi voorbeeld aan S.Stevin. Wat VNU heeft gedaan is de hele boel verkopen en twee andere bedrijven overnemen. Wat nu onder VNU valt is totaal disjunct van wat 3 jaar geleden onder VNU viel. Al die voormalige VNU bladen bestaan echter nog. Ze zijn nu onderdeel van een andere uitgeverij. Totale waanzin. Beleid maken om het beleid maken.

          Ik ben niet tegen ‘bazen’. Maar noem ze geen manager, maar gewoon hoofdonderwijzer of rector. Die mensen horen gewoon voor de klas te staan en als de secretaresse iets tegenkomt dat boven haar macht gaat, dan haalt ze hem even uit de klas. Zal niet zo vaak voor hoeven te komen. (overigens alvast excuses voor het stereotype gebruik van haar en hem in dit verband….)

          • Zijn we het toch nog eens
            Zo heetten die mensen vroeger ook, als ik het mij nog goed herinner.

Reacties zijn gesloten.