Het stuk in de Volkskrant van 11 januari van Lizzy Tabbers is in ieder geval een poging om de noodzaak van “het nieuwe leren”te onderbouwen buiten de kring van diegenen, die daar toch al van overtuigd zijn. Dat is zonder meer te prijzen. Het artikel bevat een aantal overwegingen die zeker de moeite waard zijn. Maar tegelijkertijd heeft het een hoog ideologisch gehalte. De tegenstanders worden niet serieus genomen. De passage: “wie het tegendeel
beweert (van wat de schrijfster zegt, BV). zou zich moeten bezinnen op zijn werkelijke motieven voor het doen van deze uitspraken” , is zonder
meer kwalijk in mijn ogen. De vergelijking van B.O.N. met de SGP vond ik wel weer komisch. Als voor- en tegenstanders werkelijk de discussie met
elkaar willen aangaan zal dat minder geharnast ideologisch moeten en zal vooral de praktijk erbij betrokken moeten worden. En een meer öpen mind”
zo mogelijk. Het gaat toch iedereen om het belang van het onderwijs hoop ik. Of ben ik nu zo naief ?
Reacties zijn gesloten.
Welke overwegingen bedoel je dan met name?
(Ik heb hoogstwaarschijnlijk over deze overwegingen heen gelezen.)
reactie
Het zijn meer de toon en het verketteren van mensen die kritiek hebben op hnl dan de inhoud van het artikel, die mij storen. Op die manier ga je geen discussie aan. Maar in het artikel worden ook argumenten aangedragen.
Daar kun je het mee eens zijn of niet. Ik beschouw het stuk dan ook als een uitnodiging tot verdere discussie.
ondanks de ergerlijke toon. Laten we die discussie dan toch maar proberen te voeren en niet van onze
kant deze mevrouw Tabbers en al waar zij voor staat te verketteren. Bijv: in hoeverre klopt het nu dat we te maken hebben met andersoortige kinderen en kind-onderwijsgevende verhoudingen dan in de jaren vijftig.
En is hnl dan zo’n logisch en onontkoomaar antwoord daarop ? Wat is de rol van de leraar zowel inhoudelijk als begeleidend ? Waarom worden tegenwerpingen van mensen uit de praktijk zo weinig serieus genomen ?
Beetje flauw antwoord misschien,
Maar ik vermoed dat er inmiddels meer dan duizend bijdragen te vinden zijn op dit forum die ingaan op dergelijke vragen. Precies de vragen die jij stelt. Het is alleen herhaling (en dat is de moeder van de wetenschap, dus daar zijn we niet vies van). Maar stel dat Tabbers of Ritzen of Slagters of Terpstra echt interesse had in onze argumenten, dan liggen ze hier voor het grijpen. Maar nooit kom je in hun stukken een van onze argumenten tegen. Steeds draaien ze hetzelfde riedeltje af. Ze hebben daarover ook erg veel kontakt met elkaar. Dan mailen ze en zeggen ze: doe jij vandaag weer een stuk naar de volkskrant met daarin de veranderde maatschappij, doe ik overmorgen de leraar in zijn ivoren toren en de kracht van het mobiele telefoontje en dan doet Sjoerd begin volgende week nog ’s een ‘leraar kom uit je klas’ en ‘oh wat zijn ze oud en zuur en stoffig’. Ik ken dat debat zolangzamerhand wel, en het komt me de neus uit. Voortaan pak ik een rood potlood en streep alle kreten gewoon door, en het enige wat ik wil weten is: wat zegt deze geest over de docent: begeleider of leraar? Dat is alles.
ps, dat van die negers gedeeld door vrouwen gedeeld door kinderen, van Lizzy Tabbers, was nieuw. Daarom zijn we daar zo van wakker geschrokken, je krijgt zo weinig nieuws te horen.
Minder ideologisch?
Kunt u ook aangeven waar BON ideologische standpunten verkondigt?
De BON standpunten zijn u bekend en hebben zich, anders dan de HNL standpunten bewezen. De rijkdom en welvaart van de westerse wereld is vanaf de Grieken voor een heel belangrijk deel te danken aan onderwijs. Dat onderwijs zal organisatorisch telkens verschillend zijn ingericht, maar altijd en overal stond kennisoverdracht door mensen die inhoudelijke experts zijn aan de leerling centraal.
Die verschillende vormen omvatten uitersten als leren in de praktijk: de zoon leert timmeren van zijn vader, de timmerman en niet op een ambachtsschool, leren op de lagere school in een klas van vijftig met een frater als leerkracht en leren in een individueel traject waarbij de toppianist het aankomend talent in masterclasses zijn kunsten overbrengt.
Veel verschillende organisatievormen, maar telkens staat de inhoud centraal en zijn evidente deskundigen de leraren.
ALs HNL-ers dan zonder enige werkelijk valide argumentatie, zonder één empirisch resultaat op denigrerende manier komen vertellen dat het vanaf nu allemaal anders moet… tsja…Dat is geen situatie meer waarin mij een gebrek aan open mind verweten kan worden.
Tenslotte: omdat ook ik weet dat het leren ongelooflijk complex is heb ik in het verleden verschillende HNL varianten de kans gegeven. Helaas nul succes. Wat mij betreft is HNL gewoon simpelweg exit. Ik wil er geen woord meer aan vuil maken. Hoop dat het snel over is, sneller nog dan het is gekomen.
Ik ben het ermee eens dat de
Ik ben het ermee eens dat de basis van Beter Onderwijs Nederland de onvrede vanuit de praktijk is en niet een bepaalde ideologie. Toch moeten we oppassen voor een nogal star conservatisme. Met alleen “de leraar weer terug voor de klas” en “vroeger was alles beter” komen we er ook niet. Veel kritiek van docenten op hnl en “de managers” vind ik nogal vanuit de verdediging en een soort slachtofferrol. Maar we hebben het wel zo ver laten komen ondanks onze kennis en ervaring, onze sterke vakbonden (als het om arbeidsvoorwaarden gaat) en alle andere mogelijheden tot medezeggenschap.
HNL en alles wat daaraan vast zit domweg “exit”verklaren is je kop in het zand steken. Om dat werkelijk te bereiken moet nog veel gebeuren.
Vanuit de verdediging?
U gebrujikt argumenten die niets met de inhoud te maken hebben. We zouden vanuit de verdediging zijn? Eerlijk gezegd vind ik dat niet interessant. De vergelijking met voetbal ligt voor de hand en laat ik verder aan de lezer over. Maar of we nu vanuit de verdediging of vanuit de aanval gelijk hebben is geen punt van overweging.
Wat verwacht u dan? Dat zeg… Oh… inderdaad, we moeten iets anders bedenken. Het klopt wel wat we zeggen, maar het moet vanuit de aanval?
Hetzelfde geldt voor terug naar vroeger. Je mag nooit zeggen dat iets vroeger beter was. Maar elke verandering is toch niet echt een verbetering? Willen we terug naar vroeger met scholen in de menselijke maat? JA natuurlijk. Iedereen geeft nu toe dat die molochen toch niet zo’n heel goed idee was.
Natuurlijk kunnen we terug naar het onderwijs van vroeger. Of bter gezegd: in ere herstellen van wat goed was. En wat mij betreft mogen de computers dan best blijven staan en hoeft de kroontjespen niet worden heringevoerd. De docenten en de leerlingen zijn de mensen van nu, maar inhoud en organisatie restaureert wat vroeger goed was en de middelen zijn dan weer van nu. NIks mis mee, defensief of offensief.
Niks kop in het zand. Een jaar geleden nog wist de Nederlandse burger en politicus niet beter dan dat het was het een en al hosanna was over HNL. Fout voorgespiegeld door belanghebbenden. Nu zijn we zover dat mensen (zelfs politici!) toegeven dat er iets vreselijk mis is. Lijkt me een hele stap vooruit. Overigens is conservatief ook geen scheldwoord wat mij betreft.
Ik wil overigens helemaal niet star terug, maar kijken wat goed kan en wat gemakkelijk haalbaar lijkt te zijn. Met verstand en beleid en de ervaringen die we inmiddels hebben opgedaan