In deze bijdrage wil ik zo nu en dan een geanonimiseerde beschrijving van een leerling geven. Ik heb zelf het idee dat er maar weinigen buiten mijn onderwijssector een idee hebben van het soort leerlingen dat wij hebben op de lage niveaus van het MBO (korte opleidingen)
Zakaria
Een Marokkaanse jongen, laten we hem Zakaria noemen, komt bij ons op zijn 19e in de niveau 2 opleiding in de techniek. Hij heeft al twee afgebroken beroepsopleidingen achter de rug en heeft op zijn 17e het VMBO zonder diploma verlaten. We hebben de indruk dat Zakaria bepaald niet dom is. Toch is zijn beginniveau zodanig laag dat we hem laten beginnen in niveau 1. Daarover is hij erg boos. Dit is ver beneden zijn stand. We beloven hem dat hij bij hard werken en goede prestaties na een half jaar overgezet kan worden naar niveau 2. Zakaria is vaak afwezig en meldt zich vaak ziek. Kortom: we zien hem weinig op school. We betrappen ons erop dat we daar ook stiekum soms wel blij mee zijn, want in de klas ‘zuigt’ hij. Hij gedraagt zich erg vervelend en krijgt bovendien een clubje andere Marokkanen achter zich. Zakaria gaat voortdurend over grenzen. Binnen enkele maanden gaan er diverse brieven naar Zakaria de deur uit: waarschuwingen over gedrag en aanwezigheid. Tegenstrijdig genoeg mogen we pas een leerling van school verwijderen als hij eerst geschorst is. We schorsen Zakaria wegens zijn afwezigheid……….. (!!!). Gelukkig nemen zijn ouders contact met ons op. Ze maken zich erg ongerust en vragen om een gesprek. Op het betreffende gesprek belooft Zakaria beterschap en iedereen krijgt weer hoop. Dit herhaalt zich nog drie keer. Zakaria’s ouders zijn wanhopig: ze willen zo graag dat hun zoon goed terecht komt, maar tegen zijn vrienden kunnen ze niet op. Vooral dankzij zijn ouders krijgt Zakaria drie keer opnieuw een kans van ons. Het valt niet mee om een stage voor Zakaria te vinden, maar het lukt. Tijdens de stage belt een wanhopige baas: Zakaria gaat voortdurend over de grenzen; te laat komen, overal kritiek op, vreselijk eigenwijs enz. Wat moeten ze doen? Na enkele keren heen en weer bellen wordt Zakaria van het bedrijf weggestuurd. De uiteindelijke reden was een kleinigheid, maar nét een die de emmer deed overlopen.
Dit was ook de druppel die op school leidde tot verwijdering van de opleiding.
Zakaria is inmiddels 20. Hij is net voor de tweede keer aan de opleiding handel begonnen. Het kán zijn dat hij nu zijn lesje heeft geleerd………….
TV
Door verschillende documentaires over onderwijs (deze week nog) heb ik wel een idee over de taak waar jullie voor staan, Hinke. Petje af hoor.
Het onderwijs krijgt ‘problemen van de samenleving’ geserveerd. Of hoe zie jij dat?
De lotgevallen van Zakaria
Interessant verhaal. Is dit nu uitzondering of regel?
antwoorden
Ik voel het niet als ‘problemen van de samenleving’, maar wel van deze jongen. Het trieste is dat er relatief veel Marokkaanse jongens bij betrokken zijn. Soms heb je zo het gevoel dat je er dicht bij zit en dat je hem binnen kunt houden. En als je ze hebt weggestuurd blijf je twijfelen of het toch niet te vroeg is geweest.
Elk verhaal is uniek, ik zou dit dus zeker geen regel willen noemen.
Ik ben blij dat het jullie interesseert. Ik dacht eerst om ze ongezien op mijn blog te gaan zetten, maar het lukte me technisch niet om plaatsing op de startpagina te voorkomen.