Weg met dat juridisch conflictmodel, idealisten verenigt U!

De wereld verandert snel volgens velen en dat geldt ook voor het onderwijs. Veranderen is helaas niet hetzelfde als verbeteren. Een van die verandering is die van de moraal. Voorheen waren het veelal door idealistische motieven voortgedreven lieden die werkzaam waren in het onderwijs. Gewend aan een open cultuur met verdraagzaamheid naar anders denkende en een uitstekende rechtspositionele bescherming. {Soms te goed}. Tevens werkend in organisaties die ten diensten stonden van het onderwijsproces. Het is dan even schrikken dat het hart op de tong niet meer kan{alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden en ze doen het ook zo blijkt} en de rechtspositie sterk aangetast blijkt. Het aanpassen is een moeilijk proces gepaard gaand met slachtoffers. Je moet leren om je mond te houden en je aan te passen aan het feit dat er voortaan sprake is van een sterke hiërarchie. Pas als de eerste slachtoffers beginnen te vallen ontdek je de ernst van de situatie. We zijn in zeer hiërarchische structuren terechtgekomen met leiders die zich alleen lijken te storen aan juridische kaders. Hiervan worden door hun continue de grenzen opgezocht ter eigen voordeel. Zaken waar de gemiddelde docent nog niet op ingesteld is en geen antwoord op heeft. Tot die tijd bepalen en winnen de managers.
Het doet mij denken aan het morele verval in de handel. Waar we nu een contract nodig hebben van 16 pagina’s konden we 20 jaar geleden nog met 2 volstaan. In de handel hebben we ons leergeld betaalt en ons lesje geleerd. In de handel en industrie werken we allang met HR-management.
Ik blijf hopen dat de vele oud-docenten die zich nu manager of bestuurders noemen zich realiseren welke weg zij ingeslagen zijn met dit juridische conflictmodel en hoop dat zij bereidt zullen blijken ten halve te keren.
Neem echter tot die tijd mijn 10 tips{zie blog Corgi} ter harte ter voorkoming van arbeidsrechtelijke ellende.
Corgi