Seger Weehuizen exit

Seger Weehuizen meldt op 30  nov 2015 * dat hij stopt als lid van BON. Deze terloopse mededeling verdient meer aandacht dan de paar quipps, waarmee FrienlyFoe reageert.

 

De bijdrage van SW (en dan vooral waarom) is niet gediend  :

[a] met de door SW gekozen subordinate plaats in een niet gerelateerd onderwerp, dat FF opdient ;

[b] en ook niet door de (tot nu toe twee) zure reacties van FR jegens SW.

 

Daarom deze blog. SW heeft zich over jaren ingezet als een verwoed strijder en schrijver voor de rechten van ouders inzake onderwijs voor hun kinderen. Google  –  1900 hits, waaronder die in BON zowel als elders, inclusief dagbladen en media, bij scholen en in het ministerie.

 

Als docent kent SW het principe onderwijs van binnen uit. Als ouder heeft hij veel van de ellende doorstaan waarmee kritische ouders worden opgezadeld als school en onderwijs langdurig onder de maat (of ernaast) presteren. In tijd, tussen kleuter en adolescent, zowat veertien jaar, bestrijkt dat een half mensenleven  –  de groeifase van kinderen, de vormingsfase van de jeugd.

Beide aspecten (van binnen uit, en als ouder) zijn weerspiegeld in zijn talrijke initiatieven, commentaren en reacties ; zeker ook binnen BON.

 

Dat die commentaren, plannen, initiatieven geen gevolg hebben gehad, niet binnen maar ook niet buiten BON, ligt mogelijk, voor een deel, aan de wijze waarop SW is uitgevaren, zijn voorstellen heeft verwoord, aspecten heeft aangepakt en heeft willen verwezenlijken die op die manier niet realiseerbaar zouden zijn.

Maar het failliete resultaat is zeker ook te wijten aan laksheid van BON, reaguurders hier (dit forum) en, tenslotte, aan meerdere afwijzingen door BONse notabelen en bestuurders. Van de laatsten weten we niet eens of hun beweegredenen opportunistisch waren, of uit ignorantie of onbegrip voortkwamen.

Van drieën één  :  of een initiatief staat je niet aan, en dat wordt klip en klaar aangezegd aan degene die voorstelt. Of het staat je niet aan en je houdt het onder tafel of de boot af ; mist. Of notabelen en bestuurders weten het beter (of denken dat) en zetten door.

In het  dolgedraaide circus van de onderwijswereld vrees ik dat de overwegende BON attitude (teveel) lijkt op de derde-laatste. Ik wil hopen dat de eerste mogelijkheid de overhand heeft, of zal nemen. Ik draag BON een warm hart toe, in zaken van Beter Onderwijs.

 

Fijn dat BON (Ad Verbrugge) laatst ergens mede aan tafel zat in den Haag. Meepraten en ingepakt worden zijn neef en nicht.  Timeo Danaos et donas ferenten, en zo.

 

Dat alles wil niet zeggen dat ik, wat BON wel of niet onderneemt, in alles endosseer. Met name het gebrek aan inzicht in fundamentele principes van onderwijs (waarom, waarvoor, hoe werkt het, wat bewerkstelligt het) is, in mijn visie, een zó fundamentele handicap dat veel van wat BON zou kunnen bewerkstelligen verzanden zal.

 

Een enkel voorbeeld  :  kleinschalige scholen. Waarom, en hoe ? Wat zijn de resultaten ?  Toch een kerndoel van BON. Ik heb dikwijls genoeg voorgesteld om financiele analyses te maken van de effecten van schaalgrootte  –  reacties nihil.

Ik zie daartegenover een overgrote belangstelling in de forum-discussies over wiskunde, RR, Freudenthal en andere reken-methodes  –  alleszins gerechtvaardigd, geen twijfel. Ook in het Haagse, buiten BON, woedt het.

Maar een myoop-scheve verhouding is het wel. Heeft hier iemand ooit, een enkele verwijzing maar, geopperd of en wat de verbanden zijn tussen leren rekenen, zich wiskunde eigen maken, euclydische en analytische meetkunde, en het aanleren van muziek, van vreemde talen, sport ? Om nog maar te zwijgen van de wiskundig geldige grondslagen van biologie, natuurkunde, techniek, ja van maatschappijleer. Waarop zou het politieke en maatschappelijke geklungel anders gebaseerd zijn dan op vroegere misplaatste onderwijs-concepten ? Een halve generatie is misleid, zonder veel zicht op beter.

 

Dat SW afhaakt, is terecht. Anderen zijn ook afgehaakt. Ikzelf ben, al veel eerder, tot dezelfde conclusie gekomen  –  met de koers van nu gaat het niet lukken. BON heeft geen belangstelling voor ouders, BON wil graag meezingen in het Haagse onderwijs-koor, maar heeft moeite met de toon, en met de partituur.

BON doet er goed aan door te gaan met wat ze kan, zelfs als dat weinig is. Echte hervorming zal van elders komen. 

 

 * in : Opleiding tot MBO-rekendocent, topic door FriendlyFoe, 29 nov 2015