Dinsdag 27 april gaat Job Cohen in discussie over onderwijs, toegespitst op het thema ontplooien van talent, met o.a. Tineke Drenthe, Herman van der Werfhorst, Anja Vink, Henk Keesenberg, Hans van Dael en Henk van der Merwe.
Musis Sacrum, Velperbuitensingel 25 Arnhem, 18:45-20.30 uur.
Wie dit wil bijwonen kan zich aanmelden: 0900-9553, nummer van deze bijeenkomst: 5697. Niet-leden: bellen tijdens kantooruren.
www.pvda.nl/activiteit/agenda/Job+Cohen+in+gesprek+over+het+onderwijs.html
Vooraanstaande specialisten en professionals
Onder de zes ‘vooraanstaande specialisten en professionals’ waarmee JC in discussie gaat is zowaar 1 docent.
Na afloop
Het was best een geanimeerd gesprek. Maar alleen voor de gezelligheid doe je zoiets niet, toch? Extra tafelpartner: Walter Drescher (AOB). In het publiek: Ronald Plasterk, met wie Job Cohen eerder deze dag vier scholen in de regio had bezocht, waaronder een technasium. Het was allemaal prachtig wat ze op die scholen hadden gezien.
Job Cohen had vier thema’s op zijn lijstje staan, wat volgens hem de speerpunten van beleid zouden moeten zijn (of woorden van die strekking):
Ieder van de deelnemers mocht de eigen belangrijke punten op tafel leggen. En inderdaad had iedereen wel een lijstje. De grootste gemene deler was toch wel de leraar, de positie van de leraar, de opleiding van de leraar. Een indrukwekkend statement was m.i. alleen dat van Anja Vink, over kinderen in armoede, die je vooral in de slechte scholen kunt vinden. Samenvattend voor haar boek Witte zwanen, zwarte zwanen.
Job Cohen probeerde beleidsmatige handvaten op de diverse ervaringen en adviezen te krijgen, signaleerde hier en daar tegenstrijdige adviezen, daarover kon dan even een dialoogje opvlammen.
Levert het iets op? De lijsttrekker heeft zich kunnen oefenen op het onderwijsdossier. De indruk die het geheel op mij maakt is toch vooral dat van uitwisseling van ervaringskennis. Het probleem daarmee is: die ervaringskennis is er per defnitie altijd geweest, en zal ons dus wel in de huidige, impliciet door iedereen betreurde, situatie van het onderwijs hebben gebracht. Bijvoorbeeld op de frats ‘aanval op de uitval’ miste ik iedere kritische reflectie, zoals wel bij Jan van Ravens op dit doodzieke dossier te vinden (La Niña).
Ben Wilbrink.
Ervaringskennis
Dan wel ‘ervaringskennis’ van maar 1 leraar en 5 niet-leraren.
Ervaringskennis
@mark79
Kampioenen ervaringskennis zijn politici, bestuurders en managers. Ze moeten wel, anders zouden ze altijd op hun handen moeten blijven zitten. Maar het is vaak wel ergerlijk, zeker wanneer de antenne ontbreekt om te signaleren dat noodzakelijke kennis echt ontbreekt (dwaling in de zaak Lucia de Berk, het geklets over selectie in het onderwijs). Gisteren werd er ook weer gepleit voor strengere eisen en selectie: onze ervaringskennis is immers dat je maar beter de beste kunt selecteren, niet de slechtste. De verborgen vooronderstelling is dat selectie je probleem oplost. Het is haarlemmerolie.
managers als kampioenen ervaringskennis?
Dat begrijp ik werkelijk niet. Managers in onderwijsinstellingen die zelf door de wol geverfd docent zijn (ik zie die Miltenburg van Zembla laatst niet voor een MBO klas staan). Politici met ervaringskennis? Dijksma? Geen opleiding afgemaakt, maar wel de baas over het basisonderwijs? De enige ervaringkennis die ze hebben is met managen, en dat gebeurt tegenwoordig in afgesloten reservaten die ze directievleugels noemen, gepositioneerd aan de Zuidas. Enige werkelijkheid dringt daar niet door. Zo af en toe een tv ploeg van Zembla, maar dan zit er gelukkig een oppasser bij die zorgt dat de werkelijkheid als niet relevant wordt weggezet en zo buiten het reservaat gehouden kan worden..
Zuidas
Overbodigespatiesdienenvermedenteworden.
Klopt, ik heb t verbeterd
Ik ben overigens voor het vermijden van alle overbodige zaken 😉
ervaringskennis, ervaringsdeskundigheid ≠ professionele kennis
@1_1_2010
Precies.
ervaringskennis, ervaringsdeskundigheid ≠ professionele kennis
Daarom hebben we er ook verschillende woorden voor.
Wilen jullie
dat roeptoeterwoord “professioneel” en al zijn samenstellingen en vervoegingen vanaf nu vervangen door het goed Nederlandse woord “beroepsmatig” en zijn afgeleiden? De besmettelijke taalvervuiling uit het beleids- en managerscircuit leidt tot holpraat.
beroepsmatig of professioneel
@hendrikush
De betekenissen zijn niet gelijk. Ik hecht aan het onderscheid.
Die Job toch.
Op een heeft hij, “aanval op uitval”.
Eigenlijk lees ik dat hij kinderen die uitvallen, beter wil opvangen. Zoiets als kinderen die eigenlijk niet op ’t reguliere onderwijs thuishoren, op tijd verwijzen naar ’n onderwijsvorm die beter voor ze is. Hup Job. Wijs gesproken. (zonder sarcasme)
Volgens mij wil hij ook af van wsns en inclusief onderwijs.
Ik ben al bijna fan van Job. Maar ja, ooit was ik dat ook van Ronald.
Laat ik er het bij houden dat ik liever ’n auto van Job zou kopen.
Maar hoogstwaarschijnlijk koop ik geen auto meer.
nieuwe zonder ervaring
Het kenmerk van de vernieuwingen was juist dat ervaringskennis aan de kant werd geschoven, en dat er nu ge-experimenteerd zou gaan worden met nieuwe modellen, komend uit de kokers van wensdromende theoretici.
Graag even duidelijk gemaakt hoe het werkelijk zit: de theoretici zonder ervaringskennis hebben het traditionele onderwijs willen veranderen door allerlei nieuwe concepten te bedenken die ervaringskennis ontbeerden. Velen, ouders en leerkrachten, hebben al die fraai klinkende woorden het voordeel van de twijfel gegeven en zijn, soms schoorvoetend, meegegaan met de mode. Dat het niet helemaal uit de hand is gelopen is uitsluitend te danken aan de ervaringskennis van leerkrachten, die koppig niet hebben opgegeven wat zij als nuttig en werkbaar beschouwden. Die hebben geworsteld tussen vernieuwingsmodellen, tijdrovende administratieve overheidsinstructies en hun nuchtere dagelijkse constateringen.
Schande dat dezelfde leerkrachten nu het verwijt krijgen dat de theoretici ongelijk hadden!
taalpuree
@moby
Wat jij ervaringskennis van de leerkracht noemt, heet bij mij gewoon professionele kennis. Laten we ervaringskennis niet gaan verheerlijken, dat iseerder een vorm van nihilisme. Het hele punt van het onderwijs is juist dat ervaringskennis niet voldoende is om onze cultuur in stand te houden.
Behoudend
Diezelfde leerkrachten kregen de beschuldiging van behoudend, ouderwets, tegen vernieuwing enz. enz. Terwijl ze alleen maar proberen te doen wat bewezen werkt.
Op deze manier is een hele beroepsgroep in het verdachtenhoekje gezet. Tel daar nog de aloude sentimenten van jaloezie op de vrije dagen op, de onopgevoedheid van de hedendaagse jeugd, en je begrijpt onmiddellijk waarom slechts weinigen opteren voor het leraarsberoep.