Trouw meldt dat voor de citotoets gemiddeld een 7,02 (op de schaal van 1 tot 10) is gescoord. Dat is 0,2 punt beter dan vorig jaar.
Worden er bij de bepaling van de CITO-score glijdende normen toegepast, zoals bij de CSE-cijfers?
Reacties zijn gesloten.
Uh
Ik zie die bewering nergens in het gelinkte artikel…..
Je
hebt waarschijnlijk niets met communicatiekunde.
Telegraaf heeft andere uitslag dan Trouw…
De leerlingen uit de vier grote steden Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam hebben de toets aanzienlijk slechter gemaakt. „Dit wordt echter verklaard doordat deze scholen bijna allemaal behoren tot de zwartere scholen,” staat in de analyse van de toetsinstantie.
Wat gij maar goed noemt
Mag ik nu verwachten dat ook de resultaten van het basisonderwijs beter worden? Dat kinderen van 12 straks blijken te kunnen lezen, schrijven en rekenen en ook nog weten waar Veendam ligt en wie Karel V was?
Mij zegt die 7,02 (let vooral op die 0,02!) helemaal niets. Ik zie teveel analfabeten langskomen met een CITO score van 545.
Altijd maar weer negatief!
Altijd maar weer negatief! Staat BON soms voor Bond voor Ongelooflijke Negatievelingen? Lijkt er er steeds meer op. Ik ben nieuwsgierig wat nu weer de reacties zijn 😉
“negatief”
Ik prefereer de woorden “betrokken” en “bezorgd”
Dus de zin, ik zie teveel
Dus de zin, ik zie teveel analfabeten langskomen met een CITO score van 545, is betrokken en bezorgd. Ik noem zo’n uitspraak negatief (positief uitgedrukt). Of gebruikt BON een andere definitie voor het begrip analfabeet?
Woordkeuze
Je kunt die uitspraken over analfabeten met CITO 545 natuurlijk op 2 manieren duiden, namelijk als ‘betrokken en bezorgd’ en als ‘negatief’. Het zou echter zinvoller zijn om er eens op in te gaan, ook als je die uitspraak negatief vindt.
Bij ons in het HBO komen weliswaar geen echte analfabeten voor (als ik die definieer als mensen die niet kunnen lezen en schrijven) maar wel veel leerlingen – pardon, studenten – die een zeer beperkte beheersing van de nederlandse taal hebben. En mede daardoor hebben ze grote moeite met Engels, Duits en Frans. Ik heb zo’n vermoeden dat de door jou als ‘negatief’ geduide uitspraak daarover ging.
Me2
– 2e graad lerarenopleiding geschiedenis: Engelstalige boeken goeddeels of zelfs helemaal van de lijst geschrapt: studenten beheersen de taal te slecht (dat was ‘in mijn tijd’ wel anders …).
– Master geschiedenis: ferme waarschuwing bij het inleveren van de onderzoekspapers. Taalfouten worden zwaar aangerekend (let wel: deze jongens en meisjes zitten een paar maanden voor hun afstuderen ….)
Negatief? Nee, eerder bezorgd. Juist van een docent geschiedenis hoop ik dat die ook eens over de eigen landsgrenzen heen kijkt. En bijvoorbeeld ook eens leest wat ’n buitenlandse historicus over de Nederlandse geschiedenis schrijft. En een afgestudeerd letterenstudent … daar mag je onderhand toch van verwachten, als die het bedrijfsleven in verdwijnt, dat die ’n redelijk foutloos artikel weet te schrijven?
Dat is toch allemaal niet te veel gevraagd? Ik zou niet weten wat voor positieve draai ik aan die tekortkomingen kan geven.
Inzake definitie
Ja, natuurlijk zijn die leerlingen niet analfabeet in de betekenis van het woordenboek. Maar echt lezen en schrijven kun je het ook niet noemen. Wanneer zo iemand dan met het zetten van de juiste kruisjes een hoge score haalt, dan zegt zo’n score mij om die reden helemaal niets.
Uw kwalificaties van ‘negatief’ en ‘positief’ zeggen mij net zo weinig als die CITO score. Wie zich positief uitlaat over een situatie die hij als negatief ervaart omdat iemand op een forum ‘altijd maar negatief’ schrijft lijkt mij een dwaas.
Dan toch maar even een jij bak
Beste Merlijn2,
Je inbreng in deze draad bestaat voornamelijk uit het negatief benaderen van de posts hier. Niet inhoudelijk, maar zonder enige argumentatie.
We zijn hier gewend er niet al te zeer omheen te draaien. Als we iets slecht vinden, dan schrijven we “slecht”. Aan een goednieuws show heeft niemand behoefte. Ik begrijp dat u zelf daar wel behoefte aan heeft, maar om daarvoor te zorgen komt u niet verder dan modder gooien naar de posts hier: “Of heeft BON misschien een andere definitie van analfabeet”. Een vraag die natuurlijk helemaal niet als vraag is bedoeld, maar alleen bedoeld is om sfeer te maken tegen de werkelijke zorgen van de hier betrokken mensen.
Als u het basisonderwijs wel goed vindt en onze kritiek onterecht, dan zou een positief mens als u er toch plezier in moeten hebben om juist die positieve zaken op dit forum te benoemen!
Ik zal het wel niet goed
Ik zal het wel niet goed verwoorden. Nogmaals. BON staat bij vele onderwijzers (met wie omga) niet altijd even goed bekend( dat zal niet als een verassing overkomen denk ik). Ook deze mensen maken zich zorgen over het onderwijs en ook zij vinden veel dingen niet goed. Maar vinden de toon in de posts niet constructief (zal ook wel weer een verkeerd woord zijn waar veel over gevallen kan worden). Ik heb een uur geleden iemand bij me geroepen die niet in het onderwijs zit en ik heb hem gevraagd meerdere willekeurige berichten door te lezen. Hij zei dat hij nu nog beter ziet hoe `ziek` het onderwijs is in Nederland. Tegelijk zei hij dat hij zich bijna niet kon voorstellen dat niets binnen onderwijs goed is. Die indruk krijgt hij wel. Lees zelf maar eens de berichten door.
Nogmaals. Volgens mij hebben de mensen die op mijn post reageren niet door dat ik ook veel in het onderwijs fout zie gaan. En dat ik me vaak kan vinden in wat men hier schrijft. BON vind ik een goede organisatie. Daarom geef ik slechts tips (of misschien zijn het wel slechte tips). Gewoon signalen. De manier hoe daar op gereageerd wordt, zegt mij wel wat.
Ik ken de gevoeligheden
Beste Merlijn2,
Ik ken de gevoeligheden. BON heeft vanaf de start, en de leden van BON hebben van jaren daarvoor, steeds opnieuw moeten aanhoren dat we niet positief zijn, niet constructief zijn, te oud zijn, niet bij de tijd zijn etc. Ik heb me daar inmiddels bij neergelegd, het zij zo. Soms is wat je wilt zien ook wat je ziet.
Niet constructief?
BON is een vereniging zonder professionele medewerkers (op een zeer beperkte secretariële ondersteuning na). De mensen in het bestuur, de moderatoren, de redactie van dit forum, de mensen van het steunpunt intimidatie, de mensen die stad en land aflopen om mee te discussiëren namens BON, om mee te praten namens BON zijn iedere keer opnieuw volledig belangeloos, zonder enige financiële vergoeding, met gevaar voor hun eigen baan of carrière, discussiëren met mensen die dat allemaal doen in hun betaalde tijd, met in totaal honderden miljoenen subsidies, die grachtenpanden hebben met secretaresses en rondrijden in auto;’s met chauffeur. die juridische en marketing ondersteuning hebben, die betaalde lobbyisten overal en nergens hebben rondlopen en die elkaar de baantjes geven.
Het is in de geschiedenis van het Nederlandse onderwijs nooit eerder voorgekomen dat een dergelijke groep mensen zo ontzettend veel aankaart. Het is niet vanzelf gekomen dat Dijsselbloem is geweest. Het is niet zomaar dat de kwaliteit van het rekenonderwijs (dat rampzalig is) eindelijk aandacht heeft. Het is niet zomaar dat er volgend jaar een nieuwe goede rekenmethode voor het basisonderwijs op de markt komt. Ik kan rustig zeggen dat dat voor 80% komt dankzij BON en aan BON gerelateerde mensen. Niet constructief als ik me tientallen uren heb bezig gehouden met het organiseren van een rekenconferentie in mijn vrije tijd? Niet constructief als het bestuur de NMa verwittigt en klaagt over de fusies in het MBO? Niet constructief als we onze mond open doen omdat kinderen in het verplichte CGO worden verpletterd ten gunste van bestuurderen en macht?
Wat kost dat Nederland? NUL Euro! BON betaalt het allemaal zelf.
En wat zijn de gevolgen: iedereen in Nederland weet niet hoe de vlag erbij staat. De politiek heeft een fusiestop afgekondigd (waar de corrupte bestuurders overigens gewoon me door gaan, maar dat terzijde). Onze belangrijkste successen liggen juist in het basisonderwijs, daar moeten de veranderingen als eerste komen, daar is de ellende het grootst.
Maar ondanks die duizenden uren van hard werken besluit het ministerie 130 miljoen euro te geven om het rekenonderwijs te verbeteren: uit te voeren door precies dezelfde mensen die het naar de filistijnen hebben geholpen, de sbd’s, de pc’s, het FI, de pabo’s. Maar.. we blijven tamboeren in de overtuiging van we gelijk hebben en dat de zaak verbeterd gaat worden.
Ik hou niet zo vreselijk van lintjes en standbeelden, maar ik vind dat allemaal ongekend. Dankzij BON heeft het NL onderwijs de kans te verbeteren. Misschien toch maar een standbeeld voor Ad Verbrugge c.s. want het belang van wat wij als BON doen in werkelijk ongekend.
Als je niet wilt zien wat we doen, maar alleen kan opmerken dat er in het onderwijs ook wel goede dingen geschieden en dat we (BON) zo negatief zou zijn, dan ligt dat aan wat je wilt zien,
Niet alleen BON
Kritiek levert nu eenmaal meer bijval op, dan goed nieuws. Dat geldt voor elk onderwerp. BON is niet opgericht omdat het met het onderwijs zo goed gaat. BON-ners en forummers maken zich zorgen en stellen de in hun optiek verkeerde zaken in het onderwijs aan de orde. Niet zo gek dus dat daar veel over te lezen valt.
Maar misschien is het wel een idee om een subforum of meerdere posts te wijden aan positieve zaken. Of constructieve onderwijs-ideeën. BON komt inderdaad op veel docenten (en anderen) als een verzuurde club over. Hoeft daarom geen knieval te maken, maar het is wel in het belang van deze club een breed publiek aan te spreken.
De Positivoos
Het doel van BON is om het onderwijs te verbeteren. Dat bereik je niet door steun te zoeken bij mensen die graag horen hoeveel er ondanks alles nog goed gaat.
Brengen ze hun auto naar de garage om te horen welke onderdelen het allemaal nog doen? Een bespottelijk idee.
Mijn mond houden terwijl de auto wordt gerepareerd, dat wil ik wel. Maar de auto wordt nog lang niet gerepareerd; hij wordt nog niet eens naar de garage gebracht. Waarom moet ik dan zeggen ‘hij schakelt niet helemaal soepel’ terwijl ik weet dat de hele versnellingsbak aan gort ligt?
Knieval
“Dat bereik je niet door steun te zoeken bij mensen die graag horen hoeveel er ondanks alles nog goed gaat.”
In mijn oorspronkelijke reactie schreef ik dat het brengen van positieve berichten geen knieval hoeft te betekenen.
Besteed eens wat meer aandacht aan het onderwijs op BON-scholen bijvoorbeeld. Besteed eens wat meer aandacht aan ‘old school’ methodes die herontdekt worden (zoals pas nog een artikel over ‘snugger straffen’ in NRC Next.). Een verzamelblog met scholen die naar het idee van BON(-ners) wél goed lopen of zaken die ten goede zijn gekeerd.
Mij hoef je niet te overtuigen van het nut van deze site/dit forum. BON hoeft wat mij betreft ook niet aan ‘image-building’ te doen. Maar als docent verschijn je ook niet elke dag met ’n zuur hoofd in de klas (hoop ik dan toch).
allemaal goede ideeën geschiedenisleraar
Maar dat gebeurt natuurlijk al lang, ook hier op het forum.
Er is aandacht besteed aan de rekenconferentie destijds, het summum van positief denken. Ook worden andere porsitieve items beslist genoemd, de zwarte basisschool in Arnhem die goed scoort is herhaaldelijk hier aan de orde geweest.
Maar als je de reguliere kranten leest en daar de berichtgeving over onderwijs volgt, dan zijn er twee soorten berichten: berichten waarin de problemen duidelijk worden, en berichten waarin verteld wordt over geweldige onderwijssituaties zoals bv de sterrenschool met de denktank enm de miljoenen die aan het freudenthal institut worden geschonken en dergelijke.
Beide soorten berichten zijn vanuit ons perspectief niet bepaald positief te noemen.
Als we simpelweg het onderwijsnieuws volgen, dan kun je niet anders dan concluderen dat het meeste nieuws niet leidt tot euforie.
Vergelijk het eens met de berichtgeving over het milieu of over ontwikkelingshulp. Vanuit beide gebieden zijn de berichten altijd zorgelijk. Op het moment dat de berichtgeving positief wordt, dan is het onderwerp als zodanig minder relevant geworden.
BON handelt echter bijzonder positief door alle activiteiten die er worden verricht en de energie die we daar in steken. Ik herhaal het nog maar eens een keer: ik ken geen enkele vereniging die zo vreselijk veel zo ontzettend belangrijk werk doet voor zo weing geld (nul euro)
Er zijn geen BON-scholen
Helaas: nog niet. Je kunt alleen maar een nieuwe school oprichten als je een religie bezit én als je geen concurrentie vormt voor bestaande scholen.
Re: ik zal het wel niet goed
En in de krant staat ook alleen maar slecht nieuws……
In de spelregels van dit forum staat:
Voorop staat de vraag hoe we het onderwijs beter kunnen maken. Kritiek kan een rol spelen en is welkom; maar: kritiek moet opbouwend zijn: niet alleen aangeven wat er mis is maar hoe het beter kan.
De nadruk op het forum ligt echter inderdaad vooral op kritiek en niet op aangeven hoe het beter kan. Maar….. er is ook zo verschrikkelijk veel onzin in het onderwijs om kritiek op te hebben en hoe het wel moet is zo ongelovelijk simpel…..
Zolang
de misstanden niet aangekaart (kunnen) worden op straffe van intimidatie, pesterijen, scheldpartijen enz… is het onmogelijk om te vertellen hoe het beter kan. Immers zolang het geloof er is dat er eigenlijk weinig mis is wordt er niet geluisterd. Temeer daar er altijd wel iemand tevreden is met de huidige toestand, wat dacht je van het Freudenthal instituut dat miljoenen in de schoot geworpen krijgt om hun eigen fouten te herstellen. Het riekt mij allemaal een beetje te veel naar opportunisme en kijken waar de voederbakken staan. Er is niks mis met een uitgesproken mening, ook al is die mening negatief. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Azijn
is een goede smaakmaker en een uitstekend reinigingsmiddel.
Samen met een base kun je er zelfs zeep van maken.
Zó moet ’t beter
Mark79 schrijft dat de nadruk op kritiek ligt en niet op aangeven hoe het beter kan.
Mijn reactie betrof een veronderstelde verbetering waarvan ik denk dat het slechts een wassen neus is. Ik verzet mij tegen misplaatst optimisme, niet meer en niet minder. Valt dat onder kritiek (‘wassen neus’), aangeven hoe het beter kan (‘ik wil dat kinderen leren spellen en rekenen’) of negativisme (‘analfabeten’, CITOscore zegt mij niets)?
Zulke discussies beginnen wel ergens maar eindigen nergens.
De meesten hier zullen het er wel over eens zijn dat het basisonderwijs verbetert met een degelijke PABO, voldoende tijd voor taal en rekenen, minder maatschappelijke taken, minder management, WSNS weg en behoorlijk opgeleide onderwijzeressen voor de klas.
Ik voeg daar naar aanleiding van deze draad aan toe: Vervang de CITO toets door een centraal samengestelde eindtoets zonder meerkeuzevragen op het gebied van taal, schrijven, rekenen, aardrijkskunde en geschiedenis. Misschien minder objectief dan de CITO, maar veel effectiever om te beoordelen wat een kind kan.
Of men dat als bezorgd, negatief, kritisch of constructief interpreteert is een futiliteit. Op elkaars argumenten ingaan, zoals Marten Hoffmann hierboven al schreef, is een stuk zinniger.
’n Aanvulling
hierop is de opmerking, dat afschaffen van wsns niet meer hoeft. Die bezuiniging is al ingehaald door ’n nog ingrijpendere. Het komende inclusieve onderwijs gaat ervan uit, dat alle kinderen voortaan op het reguliere basisonderwijs opgevangen moeten gaan worden. Mag niets kosten. En iedereen staat erbij en kijkt ernaar.
kijken en zorgen maken
BON is er gekomen omdat er lange tijd machteloosheid en moedeloosheid onder docenten was. Pas nu worden zaken aan de kaak gesteld en volgen prominenten.
In het nieuws zie ik weinig over de gevolgen van wsns/inclusive onderwijs. Laten we (jij, BON) eerst eens beginnen met deze zaken landelijk aan te kaarten.
Als ouder met (nog) geen leerlingen op de basisschool ken ik de materie te weinig en heb ik ook de ingangen/middelen niet om er wat aan te doen. Ik sta er bij en kijk er naar, inderdaad, maar dat betekent niet dat ik me geen zorgen maak. Maar ik ben niet de deskundige hier.
Misschien kun je, samen met BON, een artikel voor de opiniebladen van de grote landelijke dagbladen schrijven?
In het NRC van 12 maart,
schrijft basisschool leerkracht Mieke Groenendijk op ’n ontspannen manier wat er allemaal aan ’t veranderen is. Deze ervaringen zijn voor veel leerkrachten op witte scholen erg herkenbaar. Mieke is overigens regelmatig hondsmoe en vaak gespannen. Op grijze/zwarte scholen zijn er geen juffen meer, die tijd hebben om ’t NRC te lezen, laat staan daar te reageren. Maar of de juf uiteindelijk gesloopt wordt door hoog opgeleide witte ouders en hun kroost, of door cognitieve/gedragsproblemen van lager (of niet) opgeleide ouders en hun kroost, maakt eigenlijk niets uit.
De laatste zin in haar artikel is veelzeggend. Laat de juf (en hopelijk meester) het werk doen waarvoor ze is opgeleid. (dus niet voor speciaal onderwijs)
Binnen het basisonderwijs is ’t peroneelsbestand/beleid “gekrompen”, tot versnipperde/versplinterde duobanen met verschillende agenda’s en belangen. Daar kan zelfs geen vuistje meer gemaakt worden.
Hopelijk maakt deze Mieke mensen wakker.
artikel
Ik zie het artikel op de voorpagina van de digitale NRC, maar ben helaas geen abonnee.
Misschien morgenochtend nog even de papieren versie te pakken zien te krijgen.
blijven schrijven!
Blijven schrijven, en zoals het in een andere draad staat: blijven toeteren. Blijf schrijven, vrienden, naar kranten, naar tijdschriften en op fora. Kleine briefjes of grote opiniërende artikelen – het maakt niet uit, maar blijf schrijven.
@ Merlijn
Negatief? In het Nederlandse Basisonderwijs zitte ongeveer (ik rond af naar beneden) 260.000 leerlingen van 11 en 12 jaar ( groep 8) daarvan zitten er 15.000 in het speciaal basionderwijs, blijft 245.000 in het regulier basisonderwijs. Laten we uitgaan van een foutmarge van 10% bij de aanname dat leerlingen van 11 en 12 jaar in groep 8 zitten is dus 24.500 leerlingen en we ronden af in het voordeel van het basisonderwijs dus 25.000 leerlingen, blijft 220.000 leerlingen in groep. O ja Cijfers zijn van het CBS en het gaat hier over de telling van 2008-2009 ( oktober 2008) Er hebben in totaal ongeveer 175.000 leerlingen meegedaan aan de citop toets dus 45.000 niet, daarvan heeft ongeveer 20% een NIO toets gedaan en of te wel 9000 leerlingen blijft 36.000 leerlingen die uitgesloten waren van de citotoets omdat er een achterstand was in lezen, schrijven rekenen enz… Kortom de school was bang voor de slechte cijfers van de citotoets. We kunnen er gerust van uitgaan dat deze 36.000 leerlingen bij wel meedoen, onder het gemiddelde hadden gescoord, waardoor het gemiddelde cijfer van 7.02 nooit of te nimmer zou gehaald zijn, anders gezegd er zou slechter gepresteerd zijn dan in vorige jaren. Vergeet niet dat 36.000 leerlingen 15% van de gehele leerlingpopulatie, statistisch is dit niet een te verwaarlozen groep, die wel degelijk haar stempel had gedrukt op de uitslag.
Even verder kijken de neus lang is, alvorens te schelden. Nieuwsgierigheid bevredigd?
Onder het gemiddelde?
Als alle leerlingen de Cito-toets maken, ook degenen die nu niet meedoen, blijft het gemiddelde nog steeds 7,02! Er wordt namelijk in achterkamertjes besloten wat het gemiddelde moet worden en daarna komt er communicatiekunde aan te pas om de glijdende normen te verdoezelen. Op grond van de resultaten van de huidige toets wordt de komende toets aangepast, weer in de achterkamertjes. Enz.
De Cito-toets is met recht een momentopname en de vergelijkbaarheid van toetsresultaten over de jaren heen is één groot vraagteken.
Niet negatief wél wanhopig
Ik vat de kritiek op het huidige onderwijs niet op als negatief (al moet ik toegeven dat sommigen wel érg cynisch zijn). Ik lees vooral de wanhoop. Dat meen ik écht. Er is jammer genoeg zo veel om je grote GROTE zorgen te maken.
De jongeren van de komende generatie zijn educatief ernstig verwaarloosd. Dat is heel erg, want daarmee versper je hun toegang tot deelname aan deze samenleving.
Heb ik het mis?
Ik dacht dat de CITO-toets altijd uitgaat van een gemiddelde. Als het gemiddelde daalt blijven de CITO-uitslagen ongeveer hetzelfde. Een CITO-toets is geen intelligentietest die met een autonome objectieve waarde komt. Of heb ik het helemaal mis?
Ik denk het niet…
Lees de reactie op het artikel in Trouw.
Maar er wordt gewerkt aan een oplossing