Maand: mei 2008

Zoals frequente lezers van de BON-site zullen weten heb ik namens COCoNo aan zijne excellentie minister Plaskerk gevraagd om ook regelvrije experimenteerscholen toe te staan die niet vallen onder een reeds bestaande onderwijsorganisatie. Op deze wijze zou het mogelijk gemaakt worden om te experimenteren met scholen die in overeenstemming zijn met de uitgangspunten van BON.

Elders in het forum werd gezegd :
(quote) als docenten, i.h.a. maatschappelijk betrokken, vragen wij ons niet of nauwelijks af waar Plasterk, Bos, de regering het geld vandaan moet halen – – – wij, docenten, hebben een “probleem” – – – overheid/samenleving los het maar op (unquote).
Is dat zo ? Is het niet eerder omgekeerd ? Wie heeft het probleem, en wie heeft de sleutel om het op te lossen ? Welnu :

Het is de overheid die het onmiddelijke probleem heeft, en de samenleving die een al langer doorziekend probleem vertoont. Die problemen zijn over langere tijd gegroeid. Het onderwijs is erin terecht gekomen (als ik de kranten lees en BON geloof) ; niet andersom.

Nu blijkt : de overheid gaat de problemen in het onderwijs niet oplossen. Welnu, dan moeten we dat zelf doen ! We moeten de overheid vertellen hoe dat gaat gebeuren.

Het gaat eigenlijk simpelweg om geld verdelen, en dat op twee nivos, de nationale begroting (hoeveel zal er naar Onderwijs gaan) en die van OCW (hoe verdeelt het ministerie het geld). Dat zijn politieke kwesties. Het blijkt dat het noodzakelijk is dat die kwesties mede worden gestuurd door de uitvoerders : de docenten. Elders in het publieke veld is dat een gewone zaak, maar docenten zijn anders.

Zeven overwegeningen, met daarbij een suggestie, hieronder.

Gisteren heb ik bij toeval een 4-mei-herdenking bijgewoond. Wat mij trof was dat Hitler bij onze oosterburen aan de macht kwam doordat de Duitsers hun vertrouwen in de politici en de democratie verloren en hun heil in de handen legden van een goedgebekte avonturier die de Duitsers welvaart en compensatie voor vernederingen beloofde. Bij mijzelf heeft het debat over onderwijs op deze website een grote afkeer van politiek en politici doen ontstaan en ik zal bij verkiezingen nooit stemmen op oude gevestigde partijen. Ik sta daar niet alleen in.

Ik kreeg zojuist via Jan van de Craats de Vlaamse Onderwijskrant (met begeleidend schrijven).
Behalve inhoudelijk sterk viel mijn oog op een prachtig woord in de titel van een artikel van Raf Feys en Renske Bos: doorhollingsbeleid. Die houden we er in, wil ik maar zeggen

Tja, ik kan deze tekst van Kees van Putten wel proberen samen te vatten, maar daarmee doe ik hem onrecht. Zeer lezenswaardig!

(Zie vooral figuur 2. Die zou op elke basisschool op het prikbord moeten hangen!)

Maar Sjoerd Slagter doet alsof zijn neus bloedt. Hij maakte zich wel zorgen, zegt hij, … maar dat vooral omdat niet alle ouders die hulp kunnen betalen en ook kinderen van arme ouders hebben toch recht op goed onderwijs.

Nu meende ik dat die Slagter in de onderwijs business zat, dat hij toch enige invloed heeft op de kwaliteit van het onderwijs.

Beschamend dat die types hun handen in onschuld wassen.

(bron: NOS journaal)

Encyclopedie

De hele dag zoemde er een grapje in mijn hoofd. Het grapje van de twee buurvrouwen.
Vraagt de ene buuv aan de andere: “en… hoe gaat het met jouw zoon?”
Antwoordt de andere buuv : “wel goed hoor, maar gisteren kwam hij thuis van school en vroeg of hij een encyclopedie kreeg.”
“O ja, en wat heb je gezegd”
“Zolang hij met de fiets naar school kan zal hij met de fiets gaan, waar haalt hij het vandaan, een encyclopedie, de snotneus.”

In het Nederlands Dagblad van vandaag een betoog van de directeur van de lerarenopleiding van de universiteit van Utrecht: Prof. dr. Robert-Jan Simons.

We doen het namelijk hartstikke goed in NL. En als dat niet zo is, dan ligt het niet aan de vernieuwing, want met de vernieuwingen lopen we namelijk voorop! Dan ligt het aan de grote klassen en de lange dagen.

De Volkskrant vandaag op de voorpagina

“Het bedrijfsleven is druk bezig parate kennis overbodig te maken. Onderwijsgoeroes lijken gelijk te krijgen. Die zeggen al langer dat kennis in het internettijdperk niet meer zo belangrijk is omdat alles op te zoeken is. Volgens hen hoeven feiten niet in je hoofd te zitten, als je ze met “competentiegericht onderwijs” maar hebt leren vinden.

“All electronic textbooks have been teaching using the wrong variables–voltage and charge–explaining away inaccuracies as anomalies. What they should have been teaching is the relationship between changes in voltage, or flux, and charge.” (www.embedded.com)

Deze revolutionaire ontwikkeling zal weer tot vernieuwd onderwijs leiden

(…)

Het zou leuk zijn als de docenten dit uit konden leggen;
Maar de nieuwe sprookjes zullen ook goed in de markt liggen