Maand: februari 2007

Ik heb de columns van Ronald Plasterk in De Volkskrant over onderwijs op een rijtje gezet.
============================================
2 februari 2007

Holland herrijst!

Daadkracht is schitterend, veel beter dan stroperigheid, daar is iedereen het over eens. Zodra je echter over voorbeelden begint, blijken mensen vóór daadkracht bij voorstellen die ze steunen, en tegen bij voorstellen waar ze tegen zijn. Eigenlijk zou in een regeerakkoord moeten staan: ‘Goede besluiten zullen met daadkracht worden genomen, slechte niet.’ Resteert de vraag langs welke stroperige weg wordt bepaald wat een goed besluit is. De overheid kan overigens heel daadkrachtig zijn, kijk naar de Betuwelijn, de HSL, invoering vmbo, het Nieuwe Leren.

Het onderstaande artikel van een onderwijzer stond in Het Parool van 12 februari 2007.
==============================================
Parttimers teisteren het onderwijs

Balkenende heeft er de mond van vol. Het gezin moet de bakermat zijn van een gedegen opvoeding voor de kinderen en het onderwijs is daarbij een van de speerpunten.

Maar wat schetst mijn verbazing? Het zijn niet de onderwijzers die dertig procent loonsverhoging krijgen, maar de ministers, die met een ‘karig’ loon van 122.000 euro per jaar naar huis komen.

Het verbaast velen in Den Haag dat zoveel onderwijzers het na een aantal jaren voor gezien houden en voor het bedrijfsleven kiezen.

Opnieuw een student met een stuk waar niemand omheen kan. Het kan haast niet anders of het is iemand uit onze omgeving. Geweldig!

Kijk, daar hebben we Backbier en Simons weer, dacht ik toen ik het informatieve Bekostiging Onderwijs (11 – 02) van Mark79 las.
B & S zijn de TNO-onderzoekers die het rapport Taakbesteding en Taakbelasting van leraren (2000) schreven. Op basis hiervan bracht de Onderwijsraad in 2002 het advies uit de vakanties van leraren te bekorten. Van dit advies is nooit meer iets vernomen, tot 11 – 02 2007 dan.
Ik heb het advies en het rapport ooit op een ander forum besproken; hier volgt die bespreking.

Commentaar bij het advies van de Onderwijsraad “Toerusten = uitrusten”.

Aan het recente advies ‘Toerusten = uitrusten’ van de Onderwijsraad ligt ten grondslag het onderzoeksverslag Taakbesteding en Taakbelasting van leraren in het VO – 2000; (E. Backbier, B&A Groep; J. Simons, TNO Arbeid). Voordat ik het bespreek eerst dit: hoe gewoon is het dat de zelfstandige Onderwijsraad zich voor zijn advies aan de overheid baseert op een onderzoek dat in opdracht van diezelfde overheid -het ministerie van OC & W- is uitgevoerd? Dezelfde overheid immers liet in het recente verleden haar onwelgevallige uitkomsten spoorloos verdwijnen, bijvoorbeeld het rapport van de cie Imelman over de kerndoelen in de Basisvorming. Ook wel verdraait ze uitkomsten naar behoefte. Men denke hierbij aan de wijze waarop OC & W nog pasgeleden de ‘Nederlandse’ PISA-resultaten naar buiten bracht. Daar komt dan voor het rapport ‘Taakbesteding en Taakbelasting van leraren – 2000’ nog iets bij. Het had moeten worden genegeerd -omdat het een zeer slecht rapport is van een zeer krakkemikkig onderzoek. Dat, integendeel, het advies erop is gebaseerd, bewijst dat de Onderwijsraad niet langer over een inhoudelijk deskundig oordeel beschikt en zelf aan een adviseur toe is.

Naar aanleiding van een bericht van wms over bekostiging van het onderwijs ben ik gaan speuren naar de onderliggende notitie. Ik heb hem gevonden, zie bijlage. De notitie is afkomstig van het ministerie van OCW en is een reactie op een motie van Lambrechts en Hamer.

Er staan een aantal hele interessante (en zorgwekkende) dingen in deze notitie.

Ten eerste staat er een definitie in van wat als ‘onderwijstijd in de zin van de wet’ geldt (zie de drie punten op pagina 3 van de bijlage). Dit is een heeeele ruime definitie.

Ten tweede staat er iets in over ‘normatieve bekostiging’ wat ik nog niet wist (zie pagina 4 van de bijlage). De overheid geeft scholen geld vooral op basis van het aantal leerlingen. Het blijkt dat scholen met een VBO afdeling ongeveer 15% meer per leerling krijgen dan scholen zonder. Let wel: het is niet zo dat scholen alleen voor hun VBO leerlingen 15% meer krijgen, als ze VBO leerlingen hebben dan krijgen ze ook voor hun VWO leerlingen 15% meer dan een categoriale VWO-school. Dit wist ik niet. Het lijkt me ook onverdedigbaar.

In BN/De Stem van 3 februari stond een artikel van Maarten Tamsma dat verdient in brede kring gelezen te worden. Het begint als volgt: ‘Daar waarschuwen we al jaren voor’, riepen de onderwijsbonden toen het Centraal Planbureau in oktober de noodklok luidde over terugloop van het aantal academici in het voortgezet onderwijs. Ze vergeten erbij te zeggen dat zij mede aan de wieg stonden van het stelsel van functiewaardering ( Fuwa) voor onderwijsgevenden. Mede door die Fuwa zoeken academisch gevormden elders emplooi. De bonden gedragen zich als de tovenaarsleerling die verbouwereerd het effect van eigen handelen observeert. En dat is erg hypocriet.’

Het onderstaande artikel stond in de NRC van 10 februari 2007 en werd eerder al op de site genoemd.
============================================
‘Bij ons is het echt niet tof als je de werkgroep niet hebt voorbereid”, zegt Rosa Venneman, tweedejaars rechtenstudent aan de Universiteit Utrecht. ‘Dat is tijdens gewone werkgroepen niet zo vanzelfsprekend.” Rosa volgt het honours-programma van rechtsgeleerdheid, het Utrecht Law College. Een intensieve bacheloropleiding voor ambitieuze, getalenteerde studenten. ‘Door de gezamenlijke activiteiten, de selectie en omdat we dezelfde interesses hebben, vormen Law College studenten een hechte groep.”

Op 10 februari 2007 stond zowel in Trouw als in de NRC een interview met Sijbolt Noorda, de nieuwe voorzitter van universiteitenvereniging VSNU. Hieronder beide interviews en mijn visie op hetgeen Noorda zegt over de situatie in Californie (waar ik woon).
==============================================
Studeren boven het maaiveld

‘Uit iedere student méér halen dan ‘ie zelf denkt dat erin zit.” Dat moet, zegt Sijbolt Noorda, de ambitie van de universiteiten zijn. Noorda was tot voor kort universiteitsbestuurder aan de Universiteit van Amsterdam en trad ruim twee maanden geleden aan als voorzitter van de vereniging van universiteiten VSNU. In die maanden heeft hij veel gesproken met bestuurders van universiteiten. Zijn conclusie: er is draagvlak bij alle veertien universiteiten voor een koerswijziging.

Onderstaand artikel stond in Trouw van 10 februari 2007.
==============================================
Verplichte stage jongeren duur en onpraktisch

In het nieuwe regeerakkoord staat aangekondigd dat alle scholieren verplicht een maatschappelijke stage van drie maanden moeten volgen. De bedoeling van zo’n stage is dat scholieren, door mee te werken in bijvoorbeeld ouderen- of gehandicaptenzorg, kennismaken met de samenleving. De verwachting is dat dit bijdraagt aan hun maatschappelijke betrokkenheid en hun besef van normen en waarden. In tegenstelling tot reguliere stages die vooral beroepsvormend zijn, gaat het hier om karaktervorming of burgerschapszin.

De basis van de wiskunde, de basis van elke wetenschap: redeneren. Als dit, dan dat en als dat niet, dan dit ook niet.
Het is zo mooi te formaliseren zo intuïtief en gemakkeljk te begrijpen.

Maar wat hoor ik zojuist op de radio?
Ja… hoor eens… ik heb al heel lang geleerd om op als-dan vragen geen antwoord te geven.

Natuurlijk, ik heb dat wellicht al wel duizend keer gehoord. Telkens uitgesproken door politici en bestuurders, NOOIT door andere mensen.

Als de velg van mn auto kapot is, dan zegt de monteur dat hij probeert m weer te rechten. En als dat niet lukt, vraag ik? Ja,, zegt de monteur, dan moet je een andere kopen, kan nieuw of tweede hands.