De vraag of het MBO een landelijk gelijkwaardig eindniveau moet hebben, al dan niet centraal getoetst, houdt me al enige tijd
bezig. In De Volkskrant van 30 januari las ik een artikel van Eline de Koning van het Friesland College, waarin hieraan duidelijk
niet de voorkeur werd gegeven. De schrijfster beschouwt het als de belangrijkste taak van het MBO om leerlingen met leer- en
gedragsproblemen op de een of andere manier aan een kwalifikatie en een plek op de overvolle arbeidsmarkt te helpen, Dit
streven is op zich heel nobel maar betekent dit nu ook dat het MBO tegenwoordig moet worden gezien als een vorm van

In de kerk luisterde ik naar de preek en hoorde hel en verdoemenis afroepen over de heidenen die zich misdroegen in de leer. Onder de indruk van de macht en praal van de geestelijkheid deed ik mijn best om het juiste pad te bewandelen. Toen ging ik zelf studeren in de heilige schriften en dwaalde af van het rechte pad. Volgens de schriftgeleerden wacht mij nu de hel.
In de school wordt nu een nieuwe leer verkondigd. Onderwijstheologen kondigen een hemel op aarde aan. Er is geween en geknars der tanden. Shame and scandal on the family!
Ik ben voor het zingen de kerk en de school uitgegaan. Trots draag ik de littekens van de prediking.

“En dan moeten we een voorlichtingscampagne beginnen voor de argeloze ouders.” aldus Philippens

Te beginnen met een uitleg-site ?

En een “list of schools” ?

(Overigens geeft Google al direct een mening over “Het nieuwe leren”)

Het onderstaande prachtige stuk van Jeroen Vanheste verscheen in de NRC van 20 februari 2007.
=======================================================
Stel je eens voor dat men op de middelbare school voetbal zou leren volgens de laatste onderwijsinzichten. In plaats van voor een ‘frontale’ en hiërarchische aanpak waarbij een trainer op het veld staat om aanwijzingen te geven, zou men kiezen voor een competentiegericht model dat beter past bij onze tijd.

De pupillen zouden met elkaar op een veldje aan de gang gaan en zo in de praktijk ‘voetballend leren voetballen’. Pakt iemand de bal met de handen vast? Maakt niet uit, de kinderen geven het zelf wel aan wanneer ze aan het gebruik van de voeten toe zijn.

In mijn wiskunde klasje voor toekomstige buitenlandse HBO studenten zit sinds kort Xing, een studente uit China.

Deze groep is een groep die formeel geen wiskunde voorkennis nodig heeft om tot HBO te worden toegelaten: ze willen een studie doen waar wiskunde niet is vereist.

Xing vindt het allemaal maar langzaam gaan als ik uitleg dat je de vergelijking van een rechte lijn y=ax+b kunt bepalen door naar de richting en het snijpunt met de Y-as te kijken.
Ze lijkt al fiks ingeburgerd, want ik kan bijna niets zeggen of ze interrumpeert me, Tot ongenoegen avn de anderen. Wel steeds interrupties met een stralende glimlach en een drive om te leren.

Uit de Trouw van vandaag:

Een tweede reden, waarom wij zo goed scoren, betreft het subjectieve welzijn van kinderen. Onze kinderen vinden hun eigen leven bevredigend, zo zeggen ze zelf. Maar juist bij deze maatstaf heb ik vraagtekens. Het heeft iets gezapigs, die grote tevredenheid. Een kinderhand is gauw gevuld, zo luidt het gezegde. Zet een kind met een zak snoep voor de tv en hij blijft urenlang intens tevreden zitten.

Onderstaand artikel komt uit Trouw van 19 februari 2007.
===========================================
Komend schooljaar gaan er minstens twee basisscholen voor hoogbegaafden van start. Volgens de initiatiefnemers zitten veel ouders te springen om onderwijs dat helemaal op hun hoogbegaafde kinderen is toegesneden.

De twee scholen komen te staan in Venlo en Apeldoorn. Het zijn voor zover bekend de eerste basisscholen voor hoogbegaafden die door de overheid worden betaald. Eerder waren er wel particuliere scholen, maar die zijn nooit een lang leven beschoren geweest.

“Ik hoor van ouders uit het hele land en zelfs uit België dat ze graag hierheen willen verhuizen zodat hun kind naar onze school kan”, zegt Jan Hendrickx, initiatiefnemer van de school in Venlo. De basisschool voor hoogbegaafden die hij gaat beginnen, moet de eerste worden van een landelijk netwerk in het basis- én voortgezet onderwijs.

Maar als we niet willen spelen, dan kunnen we ook instrumenten ontwikkelen.

Een interactieve bijeenkomst met als doel een instrument te ontwikkelen. Het instrument moet aan de ene kant bijdragen aan de ontwikkeling van de bekwaamheid van leraren en aan de andere kant moet het een landelijk beeld geven van de bekwaamheidsontwikkeling van leraren.

Instrumentmaker… al weer een eerbaar beroep dat bij de schroothoop wordt geplaatst.

Ik kreeg zojuist een mail van “medewerkers aan het woord”, een enquete die ik in mijn onbenul ooit heb ingevuld in de verwachting dat mijn stem dan gehoord zou worden.

In die mail worden verschillende vervolgactiviteiten aangeprezen. Eén rubriek daarvan wil ik U, geachte Bonner niet onthouden:

Of u kunt lerend en ontwikkelend bezig zijn in:

Interactieve workshops rondom

Beelden van bekwaamheid
Het Kwaliteitenspel
Het Vaardighedenspel
Het Normen en Waardenspel
Het teamspel Mijnenveld
De Competentiekit
Intervisie
Collegiale visitatie

lerend en ontwikkelend BEZIG ZIJN? wat is dat voor een hotemetoten Nederlands. En dan ook nog in interactieve workshops (zijn er ook niet- of eenzijdig actieve werkwinkels) rondom allerlei SPELLEN.

Wie heeft er eigenlijk bedacht dat leerlingen/studenten moeten leren om te presenteren? Komt dat vanuit de competentie gerichte gedachte? Als dat zo is, dan zou presenteren een beroeps competentie moeten zijn, want “los” zomaar presenteren leren moet voor de competentie aanhangers net zo’n gruwel zijn als los leren spellen of rekenen. Als je dan eens gaat kijken voor welke beroepen het kunnen presenteren werkelijk een beroepscompetentie is, dan ben je snel uitgepraat. De nieuwslezer doet het, een enkele manager zo af en toe (meestal in relatie met woorden als neuzen en targets), maar dan houdt het zo’n beetje op. Oké de wetstenschapper op een internationaal congres. Vooruit.