Diederik Samsom wil op termijn miljarden extra voor onderwijs uittrekken. In een gesprek met Trouw zegt Samsom dat hij leraren 'twee keer zo goed wil opleiden, twee keer zo veel betalen en ook twee keer zo snel afscheid van ze wil kunnen nemen als het echt niet gaat'.
BON begrijpt dat dit bedoeld is als vergezicht en is het eens met de constatering dat er met name bij de lerarensalarissen en werkdruk geld bij moet om de ernstige problemen te verhelpen, maar om zonder nadere analyse 'meer geld' als kennelijk belangrijkste oplossing te zien is simpelweg kortzichtig. De onderwijsbegroting stijgt al jaren, er is met het Nationaal Onderwijs Akkoord geld naar de schoolbesturen gegaan, er is extra geld voor nieuwe docenten gefourneerd en er is, om maar eens iets te noemen aan de taal- en rekenproblematiek inmiddels een half miljard euro uitgegeven.
BON ervaart het onderwijsbeleid als uitermate oppervlakkig: de staatssecretaris kijkt in de glazen bol en weet wat er in 2032 nodig is, ingefluisterd door belanghebbenden vol leuke ideetjes, en de PvdA komt nu met meer geld! De overeenkomst tussen beide plannen is dat er niet eens een poging gedaan is om de onderwijsproblemen te duiden, laat staan te analyseren. Laten we ook niet vergeten dat de PvdA nog maar 2 jaar geleden TEGEN een motie stemde om uit te zoeken waar het onderwijsgeld terecht kwam.
“De PvdA komt nu met meer
“De PvdA komt nu met meer geld.” Nee, dat zou de PvdA wel kunnen, want ze is aan de macht en tijdens regeringsperiodes worden er regelmatig extra miljoenen vrijgemaakt voor het een of ander. Maar ondanks die mogelijkheid kiest de PvdA ervoor niet met extra geld te komen, het slechts te beloven voor een eventuele volgende regeerperiode.
Inderdaad. Met geld komen als
Inderdaad. Met geld komen als het kan, dus als je regeert. Zo'n belofte van Samson nu is net zoveel waard als alle andere beloftes van politici. Als ze in de regering komen en als er geld is en als er dan geen andere prioriteiten zijn en als de andere regeringspartijen niet dwars gaan liggen, dan …..
De afgelopen jaren zijn er diverse beloftes geweest van diverse partijen.
De enige die de afgelopen jaren extra geld naar het onderwijs en met name naar de docenten heeft gebracht is het kabinet Balkenende 4 (CDA, PvdA, CU – 2007 t/m 2010) met als onderwijsminister Plasterk. Zonder dat er vooraf iets beloofd was.
Klaas Wilms
Fout Diederik; halveer de
Fout Diederik; halveer de onderwijsschil en besteed dat geld aan onderwijssalarissen.
Het "privatiseren" van het onderwijsministerie heeft geleid tot een onbeheersbare overvloed aan raden met eigen hofhoudingen. Het "individualiseren" van het onderwijs heeft geleid tot een kakafonie aan onvervulbare onderwijseisen. Snoeien, afbreken, herbouwen is het correcte recept.
@ wms
@ wms
Dat klinkt nobel : "de enige die – – extra geld naar het onderwijs – – met name naar de docenten heeft gebracht – – (is) Plasterk". Welnu [a] zoveel was dat niet en [b] het was niet genoeg, een muizenhap, en het ook nog eens werd verkeerd verdeeld.
Maar was en is dit het probleem ? De geldschuif open zetten zodat de munten rinkelend in de portemonnees van de docenten stuiteren ?
Was, en is, niet het probleem dat het (zowat het hele) onderwijs-gebouw uit de voegen was geraakt, ondeugdelijk is geworden, bouwvallig ? Dringend toe aan reparatie ? Bouwvallig in de tijd geworden, met zware gevolgen, onder meer deze : dat status, effectiviteit, gezag en natuurlijk overwicht van docenten zijn geannihileerd ? In de sfeer van "wie meer verdient, heeft meer gezag" is dat immers geldig ; banken en zo, en ambtenaren en Tweede Kamer-leden.
Zo te zien, voor wat hij deed, een lauwerkrans voor Plasterk : meer geld – Samson (partij congres, gisteren) doet het nu weer, als belofte. Bij zijn benoeming (als minister) dachten we een moment dat Plasterk een ommekeer zou bewerkstelligen (ik ook, twee maand lang zelfs, daarna de illusie). Het vertrouwen kwam te paard, de illusie supersonisch.
Beter kijken ! Plasterk, nòch ook maar één van zijn voortgangers, heeft enige moed getoond toen hij de macht kreeg om het gebouw te reconstrueren. Of ook maar de gelegenheid benut om te zeggen waar het niet deugt. De grote bek van Plasterk (columns in deVolkskrant en prietpraat in de PavadA, toen hij nog hoogleraar was in Amsterdam en door het NKI dwarrelde) werd een muizenmondje, toen het erop aan kwam – "geen woorden maar daden" – (dat citaat is van Wim Kan, over een toverfee). Hij was niet beter dan zijn voorgangers ; feitelijk slechter omdat hij pretendeerde de problematiek te onderkennen.
Meer geld in de portemonnee van docenten is net zoiets als meer geld voor het vluchtelingen-probleem. Het vergroot het probleem – de soort van inflatie die deze tijd, megalomanisch zelfs, kenmerkt. In die zin deed Plasterk precies wat het "huidig tijdsgewricht" vraagt, meer zelfs. Toch het instinkt van een politicus ? Dat stinkt.
@ Samson, alles dubbel
@ Samson, alles dubbel
Meer geld zal niet helpen een bouwvallige constructie overeind te houden door wat reparatie-werk. Een instortend gebouw wordt niet opnieuw functioneel door het te stutten of te voegen – zoals wel wordt gedacht in Groningen – het is meer : "hoe besparen we nog wat in en hopeloze situatie ?"
Meer geld verschaft niet meer inzicht, het vertroebelt daarentegen het doo0rzicht. De structuur van het onderwijs-gebouw deugt allang niet meer, en met "meer geld" wordt dat niet beter. Geld anders verdelen, allicht, maar de structuur laat dat niet toe. Beter onderwijs moet ergens anders vandaan komen – niet uit den Haag.
@sassoc
@sassoc
Ik beweer niet dat de actie van Plasterk DE oplossing is van alle problemen.
Het enige is dat hij daadwerkelijk gezorgd heeft voor een duidelijke verbetering van de positie van docenten.
De redenering dat hij extra verkeerd is omdat er meer van hem verwacht mocht worden vind ik een merkwaardige.
Er kan en moet veel meer gebeuren. Alle partijen die ooit in de regering zaten of die er duidelijke invloed op hadden, hebben nagelaten noodzakelijke veranderingen voor te stellen of af te dwingen. De SP, Groen links en 50+ zijn zo'n beetje de enige partijen die tot dusver weinig te verwijten valt, maar dat is meer omdat ze niet in de regering zitten of zaten. Vermoedelijk is de SP de enige partij die iets voor het ondewijs kan betekenen al blijft dat ook nog afwachten.
Onderwijs staat gewoon heel laag op de prioriteitenlijst van politieke partijen. Daar zit een gedeelte van het probleem. De opgave is om dat te veranderen.
Klaas Wilms
Zorgen voor hele goede
Zorgen voor hele goede leraren en laten voortbestaan dat de besturen de leraren vertellen hoe die leraren moeten lesgeven is een stukje beleidsvoornemen dat aantoont dat Samson niet voldoednde snapt wat er allemaal mis is met het huidige onderwijs. Hij zou miljoenen Euri over de balk gooien, ware het niet dat dat er waarschijnlijk weinig leraren op af zouden komen. Of er komen toch veel jongeren op af die helemaal niet van plan zijn om leraar te worden maar wel uit de euroruif willen eten. Dan verliest Nederland die miljoenen door oneigenlijk gebruik van een lerarenopleiding
@ wms
@ wms
Ik kende Plasterk nogal goed in zijn tijd bij het NKI. Er waren vooruitzichten (door hemzelf geschetst en aangezet, begonnen) voor behoorlijke (dat is substantiele) verbetering in (de structuren van) onderwijs, vanaf den Haag tot in scholen en klassen. Van die ambitie is alleen die ("duidelijke", citaat wms) verbetering van "de positie van docenten" over gebleven – kort gezegd, wat rinkelende munten in de portemonnees van de docenten.
Dat was geen verbetering, niet eens het begin van koerswending, aanpakken van bestuurlijke, organisatorische en uitvoerende misstanden. Dat was het afkopen van de grandiose illusie dat er met onderwijs-den Haag te onderhandelen valt. Marchanderen opdat verborgen blijft dat de missie is mislukt.
De politiek probate hoop op "iets beters", aangerakeld door Plasterk, baarde voor de zoveelste keer een doodgeboren kind. Die ratelende munten in de portemonnees van docenten moesten verbloemen dat de missie was mislukt. Ook Plasterk, toch niet van inzicht, ambitie, elan ontbloot, ook hij stuitert op het taaie non muove (Galilei) van de zittende onderwijs-hierarchie – dat maffia een betere aanduiding is zal nog blijken – als het te laat is.
Niet toegeven dat de missie was mislukt, is politieke usance – "de anderen" zitten met de gebakken peren, de minister krijgt een nieuwe post. Civil courage staat nergens vermeld in de handleiding tot ministerschap.
@ malmaison
@ malmaison
Dat geld van Samson is een vooruitzicht, het is er vooralsnog niet – het zal er ook niet komen, niet in die mate, nergens in het politieke landschap, een fata morgana. De wissel zal niet worden gehonoreerd, de bank is verrot en failliet.
Komt nog bij : geld is niet het panacee voor de zieke patient. Die is gebaat bij frisse lucht, een gezond dieet, verandering van routine, uitzicht op herstel. In het dichtgeplakte den Haag is dat uitzicht er niet.
Een scherpe twitteraar merkte
Een scherpe twitteraar merkte op dat van Samsoms plan hoogstwaarschijnlijk alleen het deel “2x zo snel afscheid nemen” uitgevoerd gaat worden.
Geldt dat “tweemaal zo snel”
Geldt dat "tweemaal zo snel" ook voor falende fractieleiders, partijvoorzitters, bewindslieden … ?
Het beste voor de
Het beste voor de weergezondmaking van het onderwijs zou kortsluiting tussen tussen de onderwijsvragenden en hun financiële ondersteuner, de overheid zijn. Bij overstap van een kind op de middelbare school naar het volgende leerjaar kunnen ouders de personen of instellingen die het begeleid hebben met waardebonnen (vouchers) tot een maximum van 7000 EURO betalen. Als ouders voor het lesgeven aan hun kinderen van reeds bestaande instellingen gebruik maken fungeren de tegoedbonnen als lesgeld dat in plaats van de huidige directe overheidssubsidie komt. De overheid moet zich dan wel, net als in de prae-mammouth-tijd, tevreden stellen met een leercurriculum bestaande uit enkel toetsbare onderwerpen. Het zou een revolutionaire overgang worden. Geen revolutie zonder revolutionairen. Dissidenten aller provincieën verenigt u in een PRP, een Pro Revolutionaire Partij!