Gisteren, 7 maart, hadden wij ons jaarlijkse symposium. Op deze website zullen we de voordrachten en foto- en filmmateriaal hiervan plaatsen. Op dit moment volstaan we met een impressie van de opmerkelijke zaken voor, tijdens en na het symposium.
Op de dag van het symposium plaatste NRC Handelsblad een opinieartikel van Ad Verbrugge waarin hij de link legt tussen het enorme tekort aan eerstegraads leraren talen in het voortgezet onderwijs en het geringe aantal leerlingen dat kiest voor een academische talenstudie. Zo versterkt de ellende elkaar (bijlage)
Het symposium zelf was zeer afwisselend met prachtige inbreng van Aleid Truijens, Peter van 't Hof, Casper Hulshof en de studenten van het Maagdenhuis (Jaap Oosterwijk) en de groep Kairos (zonder de anderen tekort te willen doen).
Interessant was ook de politieke discussie over democratisering en de kwaliteit van onderwijs en onderzoek. Vooral interessant hierbij is de positie van Paul van Meenen, onderwijswoordvoerderr van D66. D66 was voor het eerst op ons symposium.
Vanmorgen ging de discussie in uitstekende sfeer via twitter nog verder (bekijk de tweets van @bestuurbon, @Paul_van_Meenen en @Borisham). Deze discussie werd geinitieerd omdat Boris van den Ham aangaf dat zijn opmerking over de wens van D66 om toch lump sumgelden te gaan labelen niet juist was geinterpreteerd. Toch bleek dat wel degelijk juist: het citaat staat in de handelingen van de tweede kamer. Wij zijn blij dat D66 blijk geeft van een positievere houding ten aanzien van onze vereniging. Anders dan in het verleden wel eens leek, zijn inhoudelijke disussies nu zeer goed mogelijk.
Wij menen nog steeds dat het wettelijk beter beschermen van de medezeggenschap geen werkelijke oplossing is voor het democratisch tekort van het onderwijs en de perverse beleidsplannen die al herhaaldelijk voor zoveel ellende hebben gezorgd. Medezeggenschap is altijd de mindere van goedbetaalde professionele bestuurders die gaan over de informatievoorziening en zich laten adviseren door duurbetaalde consultants. Dat valt niet te compenseren met wettelijke MR bevoegdheden en er zullen ook weinig docenten of studenten zijn die bereid of in staat zijn zich te verdiepen in derivaten, renteswaps en complexe bouwplannen. Wij pleiten er voor dat salarissen en huisvesting uit de lumpsum gehaald worden. Dan kunnen de megabesturen defuseren, is er geen kennis van vastgoed of derivaten meer nodig op een onderwijsinstelling en kan het vertrouwen en de focus op goed onderwijs worden teruggebracht.
Om dat nog maar eens te illustreren nog drie opmerkelijke onderwijsberichten van dit weekend.
Het Parool kwam met het bericht dat de projectontwikkeling van de UvA ervoor heeft gezorgd dat de universiteit het water aan de lippen staat,. Dat was eerder ontkend, maar de ontkenning blijkt nergens op gebaseerd.
Jaap Oosterwijk kwam via Twitter met een afbeelding van een officiele beleidsnotitie van de UvA die we ronduit schokkerend vinden. De UvA creëert BEWUST onrust onder het personeel met de bedoeling dat die onrust zou zorgen voor zeer hard werkende medewerkers die veel produceren en zich niet durven te bemoeien met beleidsmatige zaken (onrust onder personeel creëert bestuurlijke rust). Het is een type personeelsbeleid waarvan wij meenden dat dat al tenminste 100 jaar niet meer zou worden toegepast.
Het onderwijsblad van de Aob komt met een vervolg op hun eerdere berichten over een angstcultuur bij Hogeschool Utrecht. Om geld vrij te maken voor onderwijsinnovatie en onderzoek bezuinigt de HU zeer sterk op ondersteunend personeel. Hierbij worden mensen zeer onder druk gezet en worden leidinggevenden onder druk gezet om mensen een onvoldoende beoordeling te geven. De HU ontkent dat natuurlijk.
Voor BON is het al jarenlang volkomen duidelijk. Dergelijke praktijken kunnen niet worden tegengegaan met wat extra bevoegdheden voor de medezeggenschap. De manier waarop het onderwijs wordt aangestuurd, het New Public Management faalt volledig. De overheid moet haar verantwoordelijkheid oppakken. Dat betekent niet dat de overheid alles tot op detailniveau moet beslissen, maar dat de overheid er voor moet zorgen dat het onderwijs de menselijke maat terugkrijgt en dat de uitvoering ervan in handen is van hoog opgeleide professionals die over voldoende professionele ruimte beschikken.
Juist. Omdat leraren dat
Juist. Omdat leraren dat beginnen te doorzien, zakt de PvdA diep weg in kiezersvoorkeur in een peiling onder leraren. En krijgen Bussemaker en Dekker ontstellend lage onvoldoendes voor hun beleid.
Het is terecht dat de minister en haar partij onder uit de zak krijgen. Ze zijn te laf om de VVD te trotseren en te zorgen dat de overheid enkele regels stelt en Bussemaker valt te verwijten dat ze de bezettende studenten met een kluitje in het riet stuurt en geen eigen verantwoordelijkheid neemt. En de ingewijde MBO-leraren zien hoe ze partijgenoot van Zijl van de MBO-Raad die dwars ligt in alle regelingen waar de andere Raden geen problemen mee hebben, de hand boven het hoofd houdt. Dat moet wel afgestraft worden. En dat is maar goed ook, misschien komt die partij dan nog eens bij zinnen. Haar gemarchandeer om de bekwaamheden die de OC zeer tijdig en zeer unaniem heeft ingediend, tegen alle beloften in niet bij de kamer in te dienen, zal die leraren in het MBO niet ontgaan zijn. Boontje komt straks om zijn loontje. Geen nieuwe PvdA-minister tot de partij weer ontdekt waarvoor ze is opgericht.
Reflexions sur des
Reflexions sur des impressions
Waar werd de PvdA voor opgericht? De PvdA heeft al eerder een rare draai in het onderwijs gemaakt. De sociaaldemokraten wilden vroeger niet alleen de levensomstandigheden van de arbeidersklassen verbeteren maar ook alle arbeiderskinderen (met voldoende talent) naar het gymnasium sturen. Een mens leeft niet van brood allleen ……. In plaats daarvan was zij de motor achter onderwijshervormingen die het hoogste niveau van het secundair onderwijs., nu VWO geheten, tot een niveau omlaag gebracht dat lager ligt dan de vroegere MULO (Meer Uitgebreid Lager Onderwijs). Ik las op de BONsite dat er zelfs op de MULO Euklidische Meetkunde gegeven werd. Mijn moeder kon na het diploma Franse, Duitse en Engelse literatuur in de oorspronkelijke taal lezen. Op de HBS waarop veel kinderen zaten van niet-hoogopgeleide ouders moest men in elke moderne vreemde taal literaire werken uit meerdere eeuwen lezen. Ik meen me te herinneren dat sedert de fröbelwiskunde op de VWO-scholen is ingevoerd er ook minder leerlingen wiskunde zijn gaan studeren. Geen Bildung voor de proletariërs meer!
Ik was blij dat ik de lofrede van Oligslager op Sint heb gehoort, vooral vanwege het contrast met het zakelijke en toch levendige verhaal van Vermei over de IVA. Zij was een karikatuur van de barokke gemeenplaatsenrijke en de substantieloze teksten waarmee heel veel scholen leerlingen binnen proberen te halen.
Het bestaan van de IVA maakt duidelijk dat kleine scholen wel met een lump sum kunnen werken. Er zullen misschien ook nog wel goede leraren rondlopen die niet over de door de overheid gesubsidieerde voor MBO- en HBO-scholen vereiste onderwijsbevoegdheid beschikken. Voor het IVA moet meer lesgeld betaald worden dan het collegegeld dat voor de universiteit verschuldigd is. Het IVA kan dus alleen maar overleven door het beter te doen dan de door de overheid gesubsidieerde scholen. En zie: zij doet geen domme dingen en zwetst niet!
Ik deel de opvatting van BON niet dat de enorme HBO- en MBO-bolwerken van Babylonische hoogmoed eerst door de bouwers afgebroken moeten worden en dat die burchtheeren vervolgens in een klein kasteeltje dat hen bij de boedelverdeling ten deel valt genietend van een sinecure kasteelheertje mogen gaan spelen.
De overheid kan beter zorgen dat er IVA-achtige concurrenten van de knoepertgrote HBO- en MBO-instellingen ontstaan. Maak het ouders mogelijk om durfkapitaal in kleine scholen die erkende diplomata afleveren te steken en ontneem de HBO- en MBO-knoeperts hun subsudies subsideer de studenten/leerlingen met een stuk college-/les-geld in plaats van de scholen. Dat lijkt me een snellere en zekerdere weg.
Rätseln
Rätseln
Op de tafeltjes in het megaron en de cantine van het IVA lag ook het nummer van Vakwerk over Bildung. Ik moest voor het lezen van een interview van een debat met een Duitstalige hoogleraar Wijsbegeerte genoegen nemen met een vertaling in het Nederlands. Zij zou gezegd hebben dat het woord Bildung in de meeste talen aangeduid werd met het woord vorming, Het klinkt niet geloofwaardig dat een Duitse Frau Professor het Nederlandse woord vorming gebruikt heeft om gebruikelijke vertalingen in andere talen mee aan te duiden. Waarschijnlijk heeft zij het Engels/Franse woord formation gebruikt. Maar de Engelse taal kent ook het woord forming. Door de discussie slechts in een vertaling aan de lezers voor te leggen is dus informatie verloren gegaan.
Het IVA had problemen om haar
Het IVA had problemen om haar opleidingen als HBO c.q. MBO te laten erkennen omdat er een taal TE VEEL werd onderwezen. Het IVA maakt keuzes om het eindresultaat van haar opleiding te optimaliseren.en zorgt langs deze weg ook voor haar eigen voortbestaan. Maar veel andere opleidingen zijn ar alleen maar op gericht om zo veel mogelijk leerlingen binnen te halen.
Door de overheid gesubsidieerde, dus in feite toch door de ouders gefinancierde scholen zouden verplicht moeten zijn om kostenvrij ruimte beschikbaar te stellen voor ouders die aanvulling of verandering van het onderwijscurriculum van hun kinderen willen. Verandering is natuurlijk niet mogelijk maar dat probleem kan door aanvulling verzacht worden. Bij voorbeeld door ander wiskunde-onderwijs in de brugklas geven. Of door zinsontleding op de basisschool. Zulke extra’s zullen scholen nooit aanbieden en je moet de organisatie ervan ook niet door een school laten uitvoeren.
Toch jammer van de nogal
Toch jammer van de nogal negatieve houding van het BON bestuur tegenover de medezeggenschap. Op dat gebied valt wel degelijk nog veel te winnen; in de eerste plaats de zeggenschap over de inrichting van het onderwijs binnen de wettelijke kaders. Maar dat kan niet los worden gezien van beheer, financiën, huisvesting etc. De medezeggenschap dient erop toe te zien dat het belang van het onderwijs weer voorop komt te staan en moet daarvoor ook de instrumenten krijgen. De raden van toezicht kunnen dan eigenlijk worden opgeheven. Het is wat te gemakkelijk om te zeggen dat weinig studenten en docenten bereid of in staat zijn zich te verdiepen in derivaten, renteswaps en ingewikkelde bouwplannen. In dat laatste vraaggesprek voor de radio gaf Gerard Verhoef met een duidelijk voorbeel;d aand dat sommige besturen v.w.b. bouwplannen geen notie hadden van waar ze mee bezig waren. Dus het argument "te moeilijk"gaat niet op. Of is het zo dat docenten liever met zijn allen weer onder de veilige deken van de overheid kruipen dan medeverantwoordelijkheid te nemen?