Donderdag 15 januari werd staatssecretaris Dekker door Ghislaine Plag en Bert Kranenbarg van het Radio 1 programma De Ochtend uitgebreid bevraagd over #onderwijs2032. U kunt dat hier terugluisteren (het onderwerp begint na 9m40s). Duidelijk is dat de interviewers onze website goed hebben gelezen: de vragen die wij hierover stellen worden bijna onverkort aan de staatssecretaris voorgelegd. Oordeel uh zelf over uh de uh antwoorden van uh de staatssecretaris.
Een dag later, vrijdag 16 januari wordt de minister in hetzelfde programma door dezelfde interviewers aan de tand gevoeld over het leenstelsel (zelfde link, nu alleen kiezen voor 16 januari vanaf 5 min 30 s op de tijdlijn). De minister probeert iedereen gerust te stellen en beweert dat er uitgebreid overleg is geweest met studenten, onder andere ook met FNV-Jong. De reactie van FNV-Jong laat niet lang op zich wachten. Op de website Joop.nl is bestuurslid Marielle Boorsma helder: de minister liegt: we hebben nooit met Bussemaker hierover gesproken, maar hadden dat graag gedaan. De newspeak "studievoorschot" die de minister blijft gebruiken is tekenend, het is een lening en geen voorschot.
Voor BON bevestigen deze interviews dat de bewindslieden vooral hun eigen agenda willen uitvoeren en vreselijk veel moeite doen om te doen alsof die plannen uit de samenleving komen danwel in overleg met de samenleving zijn ontstaan. Het zijn praatjes voor de vaak en discussies voor de buhne. In dezelfde lijn ligt het feit dat OCW sprekers op het congres van de Leraar van het Jaar vraagt om het beleid van de minister daar niet ter discussie te stellen. Het moet tenslotte een feestje blijven. Een feestje voor de minister wel te verstaan. Michel Rog (CDA) meldt via Twitter dat de minister vindt dat leraren moeten meepraten, maar ondertussen wel de kwaliteitsafspraken met de besturen maakt.
Het is het beeld dat vanaf het begin van de regeringsperiode van deze bewindslieden telkens weer opduikt. Op het BON symposium van twee jaar geleden, waar de minister het woord voerde, werden de leraren uitgebreid op het schild gehesen: ze zijn de belangrijkste factor voor goed onderwijs. Maar tegelijkertijd wordt alles in het werk gesteld om die leraren volgens door de besturen vastgestelde richtlijnen hun werk te laten doen en weigert de minister een einde te maken aan de onbevoegd gegeven lessen. Studenten wordt aangemoedigd om "competente rebel" te zijn, maar dan niet zo rebels dat een minder optimale leerroute kan worden genomen, dat wordt afgestraft met sterk oplopende studieleningen of, zoals de plannen eerder op deplank lagen, door langstudeerboetes. Iedereen autonoom, competent en rebels zolang je je maar gedraagt zoals de minister dat wil.
Ondertussen blijft het
Ondertussen blijft het volstrekt onmogelijk om inhoudelijke zaken aan de orde te stellen:
www.beteronderwijsnederland.nl/content/slo
We hebben het hier over een
We hebben het hier over een minister die aantoonbaar staat te liegen over haar handelingen. Verwachten we van zo iemand orde op zaken te stellen qua onderwijskwaliteit?
En blijkbaar zit niemand er echt mee. Wordt ze op een matje geroepen? Is er enige veroordeling voor haar regelrechte onwaarheden?
Nee. Hoop gepiep maar er gebeurt niets.
Je wordt behandeld zoals je je laat behandelen. Blijkbaar is het ok om een bewindsvrouwe te hebben die de kwestie desnoods aan elkaar liegt.
Mensen. Als we dit soort zaken feitelijk al normaal vinden. Waar maken we ons op de fora dan druk om?
Ooit is de basisvorming
Ooit is de basisvorming lgemeen ingevoerd en later weer herroepen. De politici die verantwoordelijk waren voor de invoering zijn nooit ter verantwoording geroepen en hebben nooit last gehad van deze zwarte periode uit hun carrière. De onschendbaarheid van politici en kamerleden heeft zijn keerzijde. In het bedrijfsleven wordt zo'n dure vergissing beslist afgestraft! In geval van miskleunen is parlementaire en ministeriele onsschendbaarheid misschien een noodzakelijk kwaad maar hele en wanneer mogelijk halve leugens zouden in principe wel bestraft moeten kunnen worden. Het niet kunnen toetsen van parlementaire em ministeriele besluiten aan de grondwet geeft de politici ook gevaarlijke extra speelruimte.
Tsja, Denise, Joris Luyendijk
Tsja, Denise, Joris Luyendijk in “je hebt het niet van mij hoor” beschreef al hoe de politiek vooral dient als baantjesmachine, noemde hoe onze huidige goedlachse minister van Zorg voorheen lobbyist voor de tabaksindustrie was. Hoe cynisch wil je het hebben. Goed geïnformeerd zijn in de materie waar je over gaat lijkt geen vereiste, laat staan dat je de problemen in het onderwijs in hun samenhang aanpakt. In het onderwijs zelf zorgt de door de door de besturen georganiseerde angstcultuur ervoor dat docenten zwijgen en onze minister komt uit zo’n club. Windowdressing hoort daar ook bij, vandaar dat”rebellie” etc. wordt gestimuleerd maar niet heus. Stevig bemande juridische afdelingen, accreditaties die je door goed betaalde specialisten laat optuigen, enfin, hier ontbreekt de kennis over een samenhangend geheel van effectieve maatregelen niet. In de politiek of in de besturen, daar moet je zijn!