De waarde van wetenschap

Coca Cola_450x200_355303_4760.jpg

Wetenschappers van de universiteiten beginnen te protesteren tegen de hierarchie en vereconomisering van de wetenschap. In de wetenschapsbijlage van NRC komt hoogleraar theoretische filosofie Hans Radder aan het woord: 

'Eigenlijk moet ik nu zoveel mogelijk de naam VU laten vallen", zegt Hans Radder (64), hoogleraar theoretische filosofie bij die Amsterdamse universiteit. ,,Dan is de afdeling communicatie tevreden."

Die afdeling beoordeelt bijdragen van VU-wetenschappers aan kranten op de commerciële wijze die in de pr-branche gebruikelijk is. Radder: ,,Ze kijken of de naam VU wordt genoemd, en meten het oppervlak van het bijbehorende stuk tekst. Daarna rekenen ze uit hoeveel geld een advertentie met die oppervlakte zou kosten. En zo komen ze tot lijstjes van 'succesvolle' wetenschappers."

Radder haalt diep adem. ,,Advertentiewaarde, dat kent de universiteit dus toe aan een stuk dat je, bijvoorbeeld, voor de opiniepagina's hebt geschreven als serieuze bijdrage aan het maatschappelijk debat!"

En Radder vindt: ,,De economisering van universiteiten is volledig doorgeslagen. Er wordt in geld uitgedrukt, wat niet in geld valt uit te drukken."

Op dit moment zijn er twee academische protestgroepen: het platform Hervorming Nederlandse Universiteiten, opgericht door Radder en het eerder op onze site genoemde Science in Transition. Beide groepen praten over samenwerking.

 

9 Reacties

  1. Bravo! Hier is moed voor

    Bravo! Hier is moed voor nodig. Vanwege andere arbeidsomstandigheden bij academici dan bijvoorbeeld in de jaren zestig van de vorige eeuw kan het duren totdat de kritische massa bereikt is, en het nieuwe systeem van organisatie bijgestuurd wordt. Het nieuwe systeem heeft zoveel vertakkingen en belanghebbenden voortgebracht, dat het flink duwen en  trekken wordt. Denk  maar aan BON.

     

    Indien de afdeling communicatie de inhoud van de publicatie (indirect) beïnvloedt, is de academische vrijheid in het nauw gebracht. Hoe gaat het bestuur met 'dissidenten' om? Over de wetenschappelijke 'kerk' is een technocratische 'kathedraal' gebouwd. Beide producten van de Verlichting. Donkere tijden.. Het geloof in pecunia, en de geïnstrumentaliseerde emotie van de PR, nemen de ratio van de wetenschapper over. De aarde wordt weer plat. Vrijheden worden ontmanteld. De wetenschappelijke vooruitgang is in het geding.

     

    Denk bijvoorbeeld aan 'samenwerking' tussen levensmiddelenindustrie en onderzoekers in Wageningen. Toegepaste wetenschap moet. Innovatie moet. Publiek-private samenwerking. Opvallend, dat de EU dezelfde kant op wil in onze 'kennis'-economie. Zeker, er kunnen mooie producten uit voortkomen, en daar heeft de arme theoretische filosoof Hans Radder aan de VU niets aan. Hij doceert een 'zuiver' academisch vak. Bestaat er een soort van trias politica bij de wetenschap, dat de politiek en het bestuur zich niet met de inhoud mogen bemoeien? In de huidige corporatistische wereld met een innige samenwerking tussen politiek, bestuur, en bedrijfsleven (de banenmotor) is dat vloeken in de 'kathedraal'.

  2. Hij zal wel op de ‘payroll’

    Hij zal wel op de 'payroll' van de universiteit staan…

     

    Artikel 7 van onze Grondwet:

    • 1.Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.

    • 2.De wet stelt regels omtrent radio en televisie. Er is geen voorafgaand toezicht op de inhoud van een radio- of televisieuitzending.

    • 3.Voor het openbaren van gedachten of gevoelens door andere dan in de voorgaande leden genoemde middelen heeft niemand voorafgaand verlof nodig wegens de inhoud daarvan, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. De wet kan het geven van vertoningen toegankelijk voor personen jonger dan zestien jaar regelen ter bescherming van de goede zeden.

    • 4.De voorgaande leden zijn niet van toepassing op het maken van handelsreclame.

     

  3. VU, Steun de strijd voor

    VU, Steun de strijd voor academische vrijheid

     

    "Uw financiële steun voor dit programma is meer dan welkom. Doe mee en maak uw bijdrage over op rekening 133616 (ING) ten name van "Stichting Het Vrije Universiteitsfonds" onder vermelding van "Fonds Academische Vrijheid VU". Met uw gift helpen we wetenschappers in nood!"

     

    Academische vrijheid (Wikipedia voor de snelheid: betrouwbaar/neutraal?)

  4. En zo varen we mee met de

    En zo varen we mee met de golfbeweging van links ge* naar commercieel ge*. Het is eigenlijk nooit goed. Bij veel mensen dreunt het linkse ge* nog te veel na, waardoor er minder actiebereidheid tegen de nieuwste stroomlijning (eufemisme) van de universiteit zal zijn. De mensen 'in de straat' zal het niet kunnen schelen. Het gaat om het papiertje, en een niet te hoge studielening. De politiek ook niet, lijkt het. Die bezuinigt het liefst (door meer uit te geven aan de technocratie, de belastingen te verhogen, en de EU-politiek ter wille te zijn). Hierbij is ook de mening van de man 'in de straat' als potentiële kiezer maatgevend. Waar zal hij deze keer op kiezen? De partij-achterban is vertrokken, en neemt iedere keer opnieuw stelling. Verkiezingspaniek heet dat. De wetenschappers dienen dus, zoals ze dat in de linkse jaren ook deden, hun ideologie over de wereld aan de mensheid te verkondigen op de wijzen die de moderne technieken hun ter beschikking stellen. De geestelijk vrije academici (de toppers onder hen) zullen zich daarnaast in internationaal verband kunnen verenigen. Het is namelijk niet een uitsluitend Nederlands probleem. U zult lobbyen! (en zoals Denise  heeft opgemerkt ligt dit vaak niet in het karakter van de wetenschapper besloten; daar zijn juist de 'snelle jongens' voor; waardoor we weer bij de kern van het probleem terug belanden)

  5. Ooit was “wetenschappelijk”

    Ooit was "wetenschappelijk" een predicaat van voortreffelijkheid en respect. Dank zei geklooi van kwakwetenschappers als Stapel, Vonk e.a. is het nu een predicaat van wantrouwen.

    Het helpt natuurlijk niet dat we ondertussen de meest vreemde vakgebiedjes met bijbehorende hoogleraren hebben. Zoöanthropologie? Daar komt bij dat ondertussen iedereen hooggeschoold is en zelf wel uitmaakt of iets wetenschap genoemd mag worden.

    De ivoren torens zijn grondig gesloopt enwat resteert is een kale vlakte.

  6. De teloorgang van sommige

    De teloorgang van sommige universiteiten doet me denken aan het (waarschijnlijk) komend faillissement van 'Polare'. Een van oorsprong wetenschappelijke boekhandel is ten behoeve van het schaalvoordeel bij een centrale boekinkoop een keten van wetenschappelijke boekhandels gestart, wat uiteindelijk geresulteerd heeft in een soort van Brunakiosk voor ('wetenschaps')bestsellers. Centrale inkoop, en steriele winkels. Een investeringsmaatschappij als eigenaar met vlotte managers die hun deskundigheid – als vrij voorbeeld – aan hun voorheen bestierde afdeling voor gele of rode sausen ontlenen. Waarbij het verwijt overigens ook aan de oprichters van die keten kan worden gemaakt. Te weinig zakelijkheid is ook niet goed (en de markt is snel veranderd; aan universiteiten ook?). De inkoop van academische literatuur zal inmiddels wel via nicheboekhandels of het internet plaatsvinden, op elk vakgebied is er wel één te vinden.

     

    Terug naar de universiteiten. Met de schaalvergroting van de universiteiten is ook het aantal leerstoelen toegenomen. De (nagestreefde) 50% hoger opgeleiden (inclusief hun docenten) hoeven niet allen de predikaten voortreffelijkheid en respect te verdienen. De massa-universiteit is een veredelde MBA-opleiding geworden, exact hetgeen het bedrijfsleven en andere werkgevers graag willen zien. Vraag en aanbod. Zieltogende niet hippe faculteiten worden afgestoten. Toch schijnt het aantal betastudenten weer toe te nemen. Dat lijkt een positief verschijnsel, hoewel ik vrees dat het om gammastudies voor beta's gaat.

     

    In het verleden was het ook niet alles goud wat er blonk. Daarover zijn als reactie (en globaliseringswens?; EU?) de rankings gelegd, waardoor mensen als Stapel en Vonk dankzij slappe bakonderzoeken tot bloei konden komen. Zij zijn exponenten van een groter probleem. Tegenwoordig, ook dankzij de hijgerige media, zijn zij meer zichtbaar dan vroeger. In dit medialandschap vertegenwoordigen integriteit, ingetogenheid en discipline waarden uit de vorige eeuw. Het Romeinse Rijk is in verval. Weinigen hebben er belang bij de decadentie te stoppen. Totdat de zaak met veel lawaai in elkaar stort. Ik ben positief. Er zijn genoeg wetenschappers die niet constant in de schijnwerper (willen) staan, en ouderwetse kwaliteit leveren. Nu de aanwas van studenten uit de uitstekende scholen nog… 😉

  7. Om verder te gaan waar

    Om verder te gaan waar Sympathisant stopt: het probleem is dat "het systeem" mensen als Vonk en Stapel (en Nijkamp) beloont. Voor de echte wetenschapper is op universiteiten zo langzamerhand geen plaats meer. Mediahoogleraren en handige netwerkers: dat is wat universiteiten willen.

  8. Als de spreadsheets van MS

    Als de spreadsheets van MS Excel kloppen, moet het wel goed zijn.

  9. Stelling: “Excel in the hands

    Stelling: "Excel in the hands of managers is evil". Met MS Excel is niks mis, met degenen die het gebruiken vaak wel …..

Reacties zijn gesloten.