Als het goed is, is bij onze leden nog voor de jaarwisseling de laatste uitgave van ons verenigingsblad Vakwerk op de deurmat gevallen. Deze keer met artikelen over onder andere het Nationaal Onderwijsakkoord, een interview met Jasper van Dijk en met Harm Beertema en een onthullend artikel over de roman Onder Professoren van W.F. Hermans.
Vakwerk is voor iedereen in pdf vorm beschikbaar op onze website.
De interviews met Harm
De interviews met Harm Beertema en Jasper van Dijk in dit nummer zijn afgenomen en opgeschreven door Huub Philippens en mij. Ik zeg het er maar even bij anders zouden de lezers misschien denken dat hier de kaboutertjes aan het werk zijn geweest.
Eenieder een goed 2014, Ben Verkroost
Het iemand voor een ambt
Het iemand voor een ambt aanwijzen door het lot was de bewoners van het klassieke Athene niet vreemd.
Seger, dat zou vast betere
Seger, dat zou vast betere bestuurders in het onderwijs opleveren dan waar we nu mee zitten.
Die oude Grieken waren zo gek
Die oude Grieken waren zo gek nog niet. Wat te denken van een ouderwets schervengericht om een aantal van die bestuurders voor minstens tien jaar de stad uit te jagen.
Een mooie Vakwerk, met
Een mooie Vakwerk, met artikelen om zorgvuldig te bewaren.
Het verslag over huiswerk geeft een realistisch beeld, zij het dat de vraag is hoeveel tijd van die weinige uren worden afgesnoept door voortdurende verstoringen door social media. Aan het eind van het stuk wordt daar nog aandacht aan gegeven, maar er is niet uit op te maken hoeveel huiswerk in concentratie gemaakt wordt.
Wel voel ik me gedreven te reageren op het interview met Eveline Brouwers. In de inleiding wordt terecht opgemerkt dat juist academische vakkennis onontbeerlijk is. Maar Eveline haalt dat onderuit als ze zich afvraagt waarom een goedsdienstwetenschapper geen prima leraar maatschappijleer kan zijn. Dat is onthutsend. Mijn leerlingen ontdekten, toen ze op de universiteit arriveerden, hoe weinig hun medestudenten hadden meegekregen in lessen maatschappijleer die door onbevoegden en onbekwamen gegeven waren. Ik heb twee keer een gastcollege gegeven (EUR en University College Utrecht) op verzoek van oud-leerlingen.
Ook een godsdienstwetenschapper mist ten enenmale de kennis op politicologisch en sociologisch gebied die nodig is als basis voor dit vak. In mijn vakdidactiekjaren waren er mogelijkheden voor studenten uit belendende wetenschappen om de vakdidactiekopleiding te volgen, mits ze behoorlijk zware inhaalprogramma's, afgesloten met examens hadden gevolgd.
De Romeinen kenden tijdens de
De Romeinen kenden tijdens de Republikeinse periode 2 gekozen consuls waarvan één een plebejer moest zijn. Met deze regeling probeerden de Romeinen te voorkomen dat één enkele persoon alle macht aan zich zou trekken. Dat verminderde echter de besluitvaardigheid en het systeem heeft uiteindelijk niet meer kunnen voorkomen dat de Romeinen vanaf Augustus in plaats van een rex (Etruskenkoning) een Imperator/Caesar (Romeinse keizer) kregen.
Veel middelbare scholen hadden vroeger een rector en Universiteiten een door de professoren gekozen gekozen rector Magnificus met veel macht. Een gewone rector werd benoemd door en was horig aan een schoolbestuur. Een rector Magnificus was zelf hoogleraar van de universiteit waarvan hij rector was en een gewone rector was gewoonlijk vóór zijn benoeming leraar en meestal aan de school waarvan hij rector was. Het zou fantastisch zijn als de titel Rector met bijbehorende macht weer op middelbare scholen gebruikelijk zou worden en de rector uit de leraren van de school zou voortkomen. Aanwijzing tot rector door het lot zou niet slecht zijn vooropgesteld dat de leraren die aan de loting meedoen wel door de meerderheid hunner collegae geschikt geacht worden.