De prijs van passend onderwijs

Gear_450x200_1405337_57184893.jpg

Didactief zet de zaak nog eens scherp neer: de invoering van passend onderwijs kan voor grote problemen gaan zorgen en de samenwerkingsverbanden, de schoolbesturen, de scholen en zeker de leraren zijn er nog niet klaar voor. Er lijkt alleen duidelijkheid te zijn over de manier waarop het geld verdeeld gaat worden.

Ook de Aob luidt de noodklok: staatssecretaris, doe iets: Staatssecretaris Dekker moet in actie komen. Zo moet in kaart worden gebracht hoe het er nu voor staat. ‘Het is zeer divers in hoeverre scholen zowel juridisch als inhoudelijk op orde zijn om passend onderwijs volgens de wet gestalte te geven’, schrijft Dresscher. De AOb pleit al langer voor een gefaseerde invoering.

3 Reacties

  1. Er lijkt alleen duidelijkheid

    Er lijkt alleen duidelijkheid te zijn over de manier waarop het geld verdeeld gaat worden.

    Voor een bestuurder is dat het enige belangrijke.

  2. Let op het volgende: Tussen

    Let op het volgende: Tussen 2003 en 2010 is het aantal zorgleerlingen gestegen van zo'n 54.000 naar zo'n 70.000.

    Precies in deze periode waren de samenwerkingsverbanden al volop actief en in de steigers gezet. Barstten die verbanden al van bureaucratische modellen, interne begeleiders, vliegende begeleiders, onderzoeksprogramma's, handelingsplannen enz. enz.

    Lees een willekeurig zorgplan en verbaas je over alle plannen, loketten en adviezen. Maar nu blijkt die hele kerstboom (die op zich al een extra last is voor juf/meester)  dus NIET te werken! En dan toch maar doorgaan op een pad dat nu al mislukt is. 

     

     

  3. De vraag is nu “hoe ver terug

    De vraag is nu “hoe ver terug?”. Ingedeeld naar de intensiteit van de afwijkingen zijn er 3 leerlingentypen: de normale, de licht afwijkende en de zwaar afwijkende leerling. Natuurlijk zou er ook naar de soort afwijking gekeken moeten worden maar hier is belangrijk dat voor het middeltype de staat niet meer geld wil uitgeven als voor het normale type. Als het alleen maar om besparingen gaat bij behoud van een hoge onderwijsqualiteit zou een samenwerkingsverband van scholen er voor kunnen kiezen voor elk leerjaar klassen met alleen maar leerlingen van één type in het leven te roepen. De klassen met leerlingen van het derde type kunnen zeer klein zijn omdat de overheid voor elk kind van dat type meer geld ter beschikking stelt. Het gezond verstand zegt dan dat je klasse met leerlingen van het tweede type kleiner moet maken dan klassen met normale leerlingen en dat lijkt ook de minst slechte oplossing voor alle kinderen . Maar dan komen de bemoeizucht Europa en de vergezichten van Nederland om de hoek kijken.(D66 kan beter met zijn vingers van Educatio afblijven zo lang het Europa omhelst). Europa schrijft voor dat afwijkende kinderen zo veel mogelijk samen met normale kinderen onderwijs moeten volgen. Nederland wil niet meer terug naar het traditionele onderwijs. Die voor de hand liggend oplossing is dus niet toegestaan. Er is überhaupt geen combinatie van kostenbesparing en kwaliteitsverbetering mogelijk zonder dat de kleilaag van schoolbesturen, managers en hun waanzinnige opvattingen verdwijnt. Er is helaas ook geen enkele politieke partij die die consequentie wil trekken.

    Het griezelige is dat dom en intelligent als licht afwijkend en heel dom of hoogbegaafd als zwaar afwijkend kunnen worden beschouwd. Dat geeft voorstanders van de middenschool een handvat om met een beroep op Europa voor de derde keer te proberen deze vorm van voortgezet onderwijs aan alle leerlingen op te leggen.

    Hoe ver terug is een vraag waarop mij 1948 het goede antwoord lijkt. Daarna werden kinderen niet meer naar huis gestuurd omdat de school door zijn portie cokes heen was. Met als toevoeging een (Z)GLK als tegenhanger van de (Z)MLK-scholen

Reacties zijn gesloten.