Brief MBO-Raad over het lerarenregister aan Tweede Kamer

Jan van Zijl heeft namens de MBO-Raad een brief aan de Tweede Kamer gestuurd over de invoering van het lerarenregister. De toon en inhoud daarvan doen begrijpen welke rol de MBO-Raad in het onderwijs speelt en kennelijk ook wenst te spelen. 

Ooit had Nederland een uitstekend stelsel van middelbaar beroepsonderwijs. De meao, de mts, mbo verpleegkunde. Het waren hoog gewaardeerde opleidingen die voor vakmensen zorgden die direct een baan vonden en verder konden doorgroeien in hun professie.

Sinds de oprichting van de ROC’s en de bestuurdersbelangen behartigende MBO-Raad, sinds  de invoering van het competentiegericht onderwijs en de kwalificatiedossiers klagen de leerlingen, of zijn het deelnemers of toch studenten, klagen de afnemende bedrijven en worden, uit onvrede van zo’n beetje iedere betrokkene, vakcolleges en bedrijfsopleidingen opgezet. Dat alles gebeurde terwijl de ROC-bestuurders in hun stuurhutten op de Zuid-As, onder de vlag van de MBO-Raad het schip in volkomen autonomie op de klippen laat lopen. De vele miljoenen die de bestuurders daarbij wensten te spenderen aan hun hulptroepen, de snelle jongens en meisjes van de organisatieadviesbureaus die managers trainden en kwalificatiedossiers ontwierpen, waren erger dan weggegooid geld. Het zorgde voor een verdere neergang en uiteindelijk voor tot op het bot gekrenkte vakdocenten naar wie natuurlijk niemand luisterde. Docenten die coaches moesten worden, vakkennis van taal- of rekenen was onbelangrijk, want dat moest geïntegreerd in de beroepslessen worden aangeboden en er diende vooral gereflecteerd te worden op vaardigheden als samenwerken en het eigen leerproces.

En dan komt de MBO-Raad nu via een aanklacht tegen de Onderwijscoöperatie met een aanklacht tegen diezelfde leraren. De ontwikkeling van het lerarenregister gaat niet volgens het MBO-Raad-plan. Dat register dient namelijk in handen te komen van de werkgevers, van de MBO-Raad dus, want die leraren zijn anders niet bereid zich een leven lang te laten bijscholen door hetzelfde netwerk van de bestuurders dat eerder een dikke boterham verdiende aan het verlenen van hand- en spandiensten voor die bestuurders.

Het lerarenregister is altijd bedoeld geweest van voor en door de leraren, net als dat dat bij andere beroepsregisters het geval is. Het artsenregister is van, voor en door artsen, de notariele broederschap van voor en door notarissen, maar het lerarenregister moet in handen komen van de werkgevers. De MBO-Raad heeft nooit anders gedaan dan de zaak traineren en de minister influisteren dat zij er op deze manier niet mee akkoord kon gaan. De Raad wilde de macht over de leraren alsof dat nu al niet vele jaren het geval is en alsof die bestuurders zulk geweldig werk doen. Wie waren de afgelopen 10 jaar verantwoordelijk voor de kwaliteit van het mbo? Welke leraren zijn betrokken geweest en positief over de gewenste invoering van het competentiegericht onderwijs en het de facto afschaffen van onderwijsbevoegdheden en vakonderwijs? In welke gremia waren leraren vertegenwoordigd die besloten tot de kwalificatiedossiers?

De bestuurdersbelangenvereniging MBO-Raad heeft alle kans gehad en hopeloos gefaald. Wat doet men? Men legt de zwartepiet bij de leraren. Als de Raad zijn zin krijgt, profiteren de bestuurders en hun netwerk in de kleilaag, dan blijven er miljoenen worden uitgegeven aan nutteloze cursussen en zijn de machtsverhoudingen weer voor een paar jaar geconsolideerd.

Op een punt heeft de MBO-Raad gelijk: BON heeft binnen (en buiten) de onderwijscoöperatie weinig waardering voor het werk van veel mbo-bestuurders (er is gelukkig nog een aantal erg goede bestuurders) en van de MBO-Raad in het bijzonder. Hoe zou dat toch komen?

BON meent dat de MBO-Raad door deze brief opnieuw duidelijk laat zien vooral met dedain over leraren te kunnen spreken en het aan reflectief vermogen te ontberen met betrekking tot hun eigen functioneren en verantwoordelijkheden. En dat terwijl men op kosten van de belastingbetaler voor werkgever speelt en verantwoordelijk is voor het onderwijs aan misschien wel het belangrijkste deel van onze toekomstige beroepsbeoefenaren. BON roept de politiek op een einde te maken aan de machtspositie van de sectorraden en van de MBO-Raad in het bijzonder. Op deze manier staan de raden een verbetering van het onderwijs ernstig in de weg.

De webredactie

 

Update 27 november De Onderwijscoöperatie heeft inmiddels gereageerd

 

15 Reacties

  1. Inzake registers artsen en

    Inzake registers artsen en juristen :

     

    Hier wreekt zich het verschil in de aard van werken  : 

     

    [1] artsen zijn zelfstandig opererende wezens, zogeheten professionals die, zoals boven vermeld, niet alleen hun eigen register handaven, maar daarbij ook dwingende toeziende functies uitoefenen *.

    [2] Juristen, net zo, met nog het riante voordeel dat ze hun "zaakjes" vlijmscherp (of boterzacht, al naar gelang) omlijnen en bewaken. 

     

    [3] De diverse onderwijs-raden zijn "advies"-organen van de minister, die heeft ze aangesteld en die betaalt ze. Beetje vies is dat wel. In het geval van de MBO-raad : omzet  13,85 miljoen euro in 2012, balans  11,6 miljoen  ; vijf directeuren (vier ervan zijn managers), zeventig medewerkers (tegenwerkers worden niet vermeld)  :

    www.mboraad.nl/?category/4281/Feiten+++cijfers.aspx

     

    Die O-raden geven dus aan (koken voor) wat de minister nodig heeft om politiek te manoevreren, en ze publiceren onderwijs-organisatorische adviezen ; aan dezelfde minister maar ook aan oplettende andersdenkenden, het budget voorziet daarin (ruim genoeg, de minister betaalt bijna alles). Echt verstand van fundamentele zaken betreffend onderwijs hebben ze daar niet, wat werkervaring helpt maar op het pluche wordt dat niet feitelijk geëist, representatief des te meer.

    Al die raden accentueren het professionele karakter van hun werk en hun adviezen ; allicht, dat is hun (ministeriaal bevesgtigde) status. (Dat mag, onderwijskundig gezien, tenminste worden  betwijfeld.) 

     

    De register kwestie  : het verschil met artsen en juristen is klinkklaarenduidelijk. Docenten zijn werknemers en de raden (de MBO-raad inter pares) quasi hun collectief-amorfe werkgever. Formeel zijn de raad-constituenten de directeuren en bestuurders van al die MBO-, ROC- en andere alfabetlettersoep-organisaties ; vandaar, men kent elkaar. Docenten zitten in het hok onder de trap.

     

    Het probleem is dus  :  op de barricaden. En precies dat zijn docenten van nature niet gewend  –  lang na Darwin zeggen we, het zit niet in hun genen. Een decennia-lange geschiedenis wrkeet zich hier, een enkel veranderinkje, toezegging, hervorminkje (in arbeidsrecht bijvoorbeeld) zal het niet doen.

     

    *  Even afgezien van de IGZ, Inspectie geneeskundige zorg, dat feitelijk een staatsinstelling is en als zodanig "onderworpen" aan de minister, maar feitelijk zijn eigen koers bepaalt.

    Identiek geval : de Onderwijs-inspectie. Die bepaalt haar eigen targets  ;  zonder hinder van verplichte basiskennis over fundamentele onderwijs-kunde, om maar één lacune te noemen. Een melkboer sweet meer van bacteria dan een Inspecteur van het vak waafr hij (m/v) over inspecteert.

    Die band tussen de minister en de Inspectie ! In het licht van de vrijage van Cito met het  ministerie, is dat niet een nog kwalijker constructie ?  Ongelooflijk dat zoiets bestaat.   

     

  2. Schoolbesturen hadden het tot

    Schoolbesturen hadden het tot voor kort graag over professionals als ze het over hun leraren hadden.  Het maakt wel duidelijk dat bestuurderen professionals zijn of op zijn minst professionals met status in dienst hebben. Professionaliteit op het gebied en in het gebruik van Newspeak wel te verstaan.

    Het Nederlandse systeeem van inkomstenbealasting helpt ook niet mee om van leraren professionals te maken vergelijkbaar met artsen en juristen. Als een school gebaseerd zou zijn op maatschappen  van deskundigen (bij voorbeeld Levende Talen, Moeder- of Vader-Taal, Klassieke en Niet Indo-Europese talen, Exacte Vakken, Maatschappij-vakken) zoals dat in ziekenhuizen geldt voor longartsen, urologen etc. weet men niet te voren of de maatschapstruktuur van de school door de inner van de directe belastingen erkend zal worden. Ook de schoolbesturen hebben zich hier goed ingedekt. Het accent in het onderwijs ligt volgens hen immers niet meer op het opdoen van leervakkennis maar van leervakoverschrijdende vaardigheden.

    Op zich zou dat best kunnen: de/het sectie/maatschap Levende Talen wordt dan verantwoordelijk voor de resultaten die leerlingen halen voor Frans, Duits, Engels, Spaans etc op het eindexamen. De …. (etc).

  3. Ik was al verbaasd dat de MBO

    Ik was al verbaasd dat de MBO-Raad zo weinig van zich liet horen. Want het uur nadert dat er serieuze maatregelen worden genomen om aan de wantoestanden in het MBO een eind te maken.
    In de ontwikkeling van de nieuwe bekwaamheidseisen lieten de MBO-docenten zich al horen. Die "nieuwe" bekwaamheden (vakinhoud, vakdidactiek en pedagogiek werden juist door hen met veel instemming onthaald. Eindelijk zou aan de wildgroei van niet-bevoegde leraren een eind worden gemaakt en zou er weer plaats zijn voor zich ontwikkelende bekwame docenten.

    Die verhalen hoor je nog steeds. Zowel studenten, ik sprak JOB-vertegenwoordigers in een D66-cafe waar ik als gast uitgenodigd was en die vielen mijn verhaal "voor honderd procent" bij. Dat verhaal was dat het "competentiegericht onderwijs" dat geen onderwijs is, maar tot inhoudsloze kwalificatie leidt, nog steeds bestaat al is het nu omgedoopt in "beroepsgericht". Dat er gewerkt wordt met leraren die niet opgeleid zijn en nauwelijks iets van hun vak weten. "We hebben met leraren te doen die ons een pak papier geven met de woorden: zoek het maar uit", vertelden de JOB-bestuursleden.

    En diezelfde verhalen hoorde ik twee dagen geleden nog van een MBO-docente in Rotterdam en vorige week van een MBO-docente in Amsterdam. De eerste verhaalde hoe afgelopen zomer weer vaklokalen werden gesloopt en enorme ruimtes werden gecreeerd waarin na de vakantie een oude vliegtuigromp bleek te zijn geïnstalleerd. "Ik heb mijn lokaal niet meer, ik moet daarin lesgeven (want iets anders is er niet meer en die investering moet zich toch lonen, ik heb geen bord, ook geen smartboard en de leerlingen wurmen zich tussen de nauwe stoeltjes waar ze niets kwijt kunnen". Ook hier weer de gedachte dat je niet op school komt om je basis mee te krijgen, maar dat de toekomstige veroepsomgeving uitndoigt om je 'competenties' te botvieren. In die bio-industrie-omgeving is onderwijs eigenlijk onmogelijk. En nadat de lekker ogende foto's van het fenomeen vliegtuigcabine in de plaatselijke pers zijn verschenen,  worden ze voortdurend lastig gevallen door bestuurders van andere scholen op excursie die dit wonder willen aanschouwen. De leraren van deze opleidingen hadden het afgelopen jaar vier scholingsdagen gekregen, waarin de lessen ophielden. Maar die hadden totaal niets opgeleverd. Ook niet het anderhalf miljoen kostende project (betaald door de overheid) waarin ze voorlichting kregen in een leuke bosrijke omgeving over het herkennen van verslavingen, met een leuk diner tussendoor, zodat sommige leraren niet helemaal ontevreden waren. Maar ze hadden er geen iota van geleerd. De MBO-lerares in Amsterdam verhaalde van de steeds gebrekkiger wordende faciliteiten, het "electronisch portfolio" en de "registratie" die voor geen meter klopte van bovenaf gedropt werden, zonder enige inspraak van de leraren zelf.

    En dan komt nu deze MBO-Raad, na jarenlange obstructie achter de schermen met een brief aan de kamerleden. De heren (en dames) hebben waarschijnlijk ergens een zuivelfabriek achter de hand. Want met veel tonnen boter op hun hoofd nemen ze de vlucht naar voren. Weliswaar niet in een vliegtuigcabine, maar in een brief aan de kamer. Waarin ze laten zien dat ze niets weten wat hun leerlingen en hun leraren beroert, maar waarin ze  hun eigen speeltjes etaleren.

    Laten we hopen dat de kamerleden schaterend van het lachen over wat deze bestuurders van hun boter gebakken hebben, zo voorover buigen om zich op de knieën te slaan, dat deze boemering met onverminderde snelheid daar zal inslaan waar dat effect zal hebben, bij de heren en dames bestuurders van de HBO-Raad zelf. De vleesgeworden "beroepsongerichte" incompetentie.

  4. @ malmaison  11:45 hierboven

    @ malmaison  11:45 hierboven

     

    Waarom maak je geen speerpunt * van het maatschap-principe, in het promoten van bon-scholen, of gewoon beter onderwijs ?

     

    Gelopen race in dat geval. Als er tenminste docenten zijn die er aan durven (niet de dociele soort dus, grappig : docent <> dociel, overigens niks tegen deze soort).

    En laat de inkomstenbelastingdienst fortiori naar de  blixem lopen, die hebben sowieso nog meer boter op hun hoofd dan Philippens al beschrijft  –  stel die boterhoofden persoonlijk en indivueel aansprakelijk voor hun mis-gevatte (fout gelegaliseerde) vergissingen.

    Nederland belastingparadijs, nu in focus. Nederland, onderwijs-organisatorisch zootje : kan er nog wel  bij. Ruimte genoeg. 

     

    * dat verrekte  modewoord, het betekent : sterke focus van aandacht ; focus, ook zo'n modewoord, maar jah, hoe anders verwoorden ?

  5. Deze brief is de eerste keer

    Deze brief is de eerste keer dat ik van de Beroepsvereniging Docenten MBO (BVMBO) hoor. Kent iemand die club? Dat de MBO-raad deze club zo graag als vervanger van de OnderwijsCooperatie wil doet het ergste vrezen. Is BVMBO een mantelorganisatie van de MBO-raad?

  6. @ malmaison  :  Aux armes,

    @ malmaison  :  Aux armes, citoyens-professeurs ! Desesperados !

     

    @ mark  :  Goeie vraag. Waarom bel je ze niet, en vraag het (ik kan er zelf deze week niet achteraan gaan) ?

    contact : rob schrijver, bestuurslid, fon : 06-81914159, email: rob.schrijver@bvmbo.nl, website: www.bvmbo.nl

     

    Uit hun site blijkt nergens coziness noch liaison met MBO of dikke vriendschap met school-bestuurders, eerder het tegendeel. Er klinkt bereidheid tot actie in door. En, vergelijkbaar met wat BON zegt, stellen ze :  (citaat) – –  de bvmbo is er vóór, dóór en ván docenten in het MBO en zal streven naar een kwalitatief MBO met uitstekende docenten  – –

     

    Het lijkt erop dat ze een betere behoeder voor het MBO-onderwijs (zouden kunnen) zijn dan de papagaai van de (MBO), en, als dat zo is, een betere beheerder van het register.

    Weet Philippens niet meer van ze ?

     

    En altijd blijft gelden, caveat  :  boer pas op je kippen ; (en) zorg voor minder antibiotica en zeer vrije uitloop,  (figuurlijk bedoeld) ; en minder regeldruk.

     

     

     

     

     

     

  7.  

     

    2 sassoic  21:44, hierboven

     

    Nog dit excerpt uit de brief van MBO naar de TK : (citaat)  – –  betekent zo snel mogelijk voor de invoering voor het MBO deel van het register een gewijzigde samenstelling van de Onderwijscoöperatie zoals ook in de hoofdlijnenbrief al wordt gesuggereerd: de beroepsgroep (voor het MBO: de BVMBO), de werkgevers/bestuurders en de vakorganisaties

     

    Vooral uit de voorgestelde verbinding met werkgevers/bestuurders, als het gaat over het MBO register, blijkt dat de papagaai-van-de-minister (de MBO) niet begrijpt wat de essentie van onderwijs is   –  daarentegen vootstelt om het register te hijjacken. Dat register hoort niet in handen van of onder invloed van de MBO-raad ze zijn. Zoiets ging, in 1933 in een "bevriend" buurland, ook al es mis.

     

    Ik zou zeggen :

    [1] ja, gewijzigde samenstelling ; hoe ?

    [2] verwijder de MBO uit de congsie ; waarom ?

    [3] ze begrijpen niets van wat onderwijs moet zijn, ze hebben geen recht van spreken of beslissen in deze kwestie.

     

    Actie : BON zoekt in deze naar de mogelijkheid van een gezamenlijk standpunt met BVMBO (onder uitsluiting van MBO) en laat dat luidkeels subs. beschaafd weten. Zo eenvoudig kan een oplossing voor deze netelige kwestie zijn.

     

  8. Wat de BVMBO betreft, die zit

    Wat de BVMBO betreft, die zit regelmatig aan tafel in overleg met de Onderwijscoöperatie. 

    Er staan verstandige zaken op hun site. Maar aan de andere kant gaan ze op studiereis naar Canada met de MBO-Raad. En het is natuurlijk belangrijk om te weten of de BVMBO de gekwalificeerde leraren vertegenwoordigt of ook al die hulpkrachten die zo talrijk in het MBO aanwezig zijn. Ik ga mijn diverse MBO-collega's daar eens naar vragen.

  9. @ philippens

    @ philippens

     

    Verstandige zaken op hun site : dat vond ik ook. Ik ken daar ((BVMBO)verder niemand, ook niet in de sector waar ik wat beter thuis ben (NBO, maar dat ligt aan mij).  Die studiereis / Canada puzzelt mij ook. Als dat de enige zonde is  :  vergeef het ze, mssch heeft MBO (raad) mee betaald ?  Overigens is (oost) Canada voor dit soort onderwijs (MBO), als voorbeeld of om iets te leren, geen slecht idee (ik was redelijk thuis in de industrie daar).

     

    Goed plan om collega's verder te polsen over BVMBO. Lijkt me een kans (voor BON) op gezamenlijk te verwoorden standpunt inzake Register en tegelijk kritisch te melden dat MBO-raad daar geen business in heeft.

    Die melding moet snel  :  [1]  naar de minister,  [2]  naar de partijen in de TK, [3]  en via de media, voor publieke aandacht. Het is kort dag  –  de TK (-commissie) overlegt binnenkort.

       

  10. Op de website van de Aob

    Op de website van de Aob staat een artikel over BVMBO. Nu is de Aob natuurlijk ook partij, BVMBO is in zekere zin een concurrent van de Aob, maar in combinatie met de brief van de MBO-raad doet dit me het ergste vrezen over BVMBO. Uit het Aob artikel:

    De MBO Raad maakt via diverse publicaties bekend dat er deze week met hun morele en materiële steun een beroepsvereniging voor leraren mbo wordt opgericht. […] Het beste argument voor onze onafhankelijkheid en effectiviteit is dat de MBO-raad geen reclame maakt voor het lidmaatschap van de AOb, maar wel voor dat van de Beroepsvereniging MBO.

     

  11. Waarom de MBO-Raad nog steeds

    Waarom de MBO-Raad nog steeds niet is opgeheven is mij een raadsel.

     

  12. Zou iedereen in deze

    Zou iedereen in deze discussielijn zijn mening over de BVMBO (zonder enige kennis van deze beroepsvereniging) willen bevestigen door contact op te nemen? Speculeren mag dan een hobby zijn van sommige mensen die zogenaamd begaan zijn met (goed) onderwijs, maar bij de bron krijg je vaak de beste informatie.

    Wie tijd heeft om op deze plek uitgebreid uit te wijden over de BVMBO, maar geen tijd heeft om contact op te nemen moet zich afvragen welk voordeel stemmingmakerij biedt aan het onderwijs, het MBO in het bijzonder.

    Graag tot horens aan de bron.

    Rob Schrijver

    Docent MBO, bestuurslid BVMBO, lid UnieNFTO, lid BON, onafhankelijk van de MBO Raad

    rob.schrijver@bvmbo.nl via www.bvmbo.nl

     

     

  13. @rob21

    @rob21

    Je doelt waarschijnlijk op mij. Dat ik geen enige kennis van deze beroepsvereniging had voor deze brief van de MBO-raad geef ik in mijn eerste zin van deze draad aan. Als de MBO-raad positief over iets is waar ik nog nooit van gehoord heb, dan is mijn eerste indruk dat dit iets dan wel negatiefs zal zijn (de mening van de MBO-raad, en andere raden, blijkt namelijk keer op keer tegengesteld aan de mijne). Na wat zoeken kwam ik het artikel van de Aob tegen (mijn 2e bericht in deze draad). Daar hou ik een flinke slag om de arm ("Nu is de Aob natuurlijk ook partij, BVMBO is in zekere zin een concurrent van de Aob"), maar het artikel is alarmerend. Is het waar van die "morele en materiële steun" van de MBO-raad aan BVMBO???

Reacties zijn gesloten.