Jos Barends is oud afdelingsdirecteur Commerciele Dienstverlening en oud afdelingsdirecteur Economie van het Koning Willem I College te 's Hertogenbosch en werkte in die tijd onder algemeen directeur Coen Free. De heer Barends stuurde ons een pamflet dat hij schreef naar aanleiding van een artikel van Coen Free in het Brabants Dagblad van 1 december 2012 met het verzoek dit op onze website te plaatsen. Het gebeurt niet vaak dat we van het hoger management van onderwijsinstellingen inside-informatie krijgen en het gebeurt nooit dat zo iemand dat met naam en toenaam in de openbaarheid wil brengen. Vandaar dat we dit pamflet in de vorm van een open brief aan algemeen directeur Free hier plaatsen. Het opinie-artikel van Free is helaas niet op het open net beschikbaar en kunnen we hier dus niet plaatsen. Het is wel toegestaan om hieruit te citeren. Hieronder vindt u eerst een citaat uit het artikel van Free en daarna de open brief van Barends
Update 3 februari 14u52: We kregen zojuist toestemming van de hoofdredacteur van het Brabants Dagblad om het oorspronkelijk artikel van Free op onze site te plaatsen, waarvoor dank. U vindt dat in de bijlage.
Citaat artikel Free:
"De ellende voor het mbo is zo rond 1992 begonnen. Onder druk van de toenmalige minister van onderwijs moesten, op louter financiële gronden, twee onderwijssystemen, het alom gewaardeerde mbo en het prima vakonderwijs van het leerlingwezen, met geheel eigen doelgroepen en didactieken, geforceerd fuseren. Daarin werd de minister volop gesteund door zowel de landelijke werkgevers- als werknemersorganisaties, die een grotere grip op het onderwijs beoogden. Een besluit met rampzalige gevolgen. Daarmee verdween niet alleen een heel goed en overzichtelijk systeem van voltijds middelbaar beroepsonderwijs, met onderwijsvormen als meao, mts etcetera, met uitstekende doorstroommogelijkheden, prima stages, grote arbeidsmarktrelevantie en waardevolle diploma's met groot civiel effect. Maar daarmee verdween ook het specifieke vakonderwijs van het leerlingwezen. Daarvoor in de plaats kwam een gekunstelde kwalificatiestructuur van vier niveaus met twee leerwegen, die op aandrang van sociale partners zo was ingericht dat er volop cao-politiek mee bedreven kon worden, iets waarvoor een onderwijssysteem natuurlijk nooit bedoeld is"
De open brief van Jos Barends aan Coen Free:
Haaren, 7 december 2012
Beste Coen,
Naar aanleiding van jouw “Mbo speelbal van bedrijfsleven en politiek” in het Brabants Dagblad van 1 december 2012 toch even getwijfeld. Moest de repliek een gedegen stuk worden of toch een wat luchtiger persoonlijke reactie. Voor het laatste gekozen. Gedurende de afgelopen 20 jaar hebben immers direct betrokkenen alsmede vooraanstaande buitenstaanders op onderwijsgebied bij herhaling gewezen op o.a. de inferieure kwaliteit van ROC's en van de praktijk losgezongen baasjes die daar de dienst uitmaken. Ik behoef dus bijvoorbeeld geen behartigenswaardig verhaaltje van ongeveer 5 jaar geleden met als titel “Onderwijsbestuurders maken er zélf een potje van” in elkaar te draaien want dat is al gedaan. Je wordt daarin als een oligarchische bestuursautocraat die zelf ministerietje wil spelen weggezet. Daar heb ik weinig concreets aan toe te voegen en daarom kies ik voor mijn eigen invulling. Laten we zeggen een micro-benadering gebaseerd op mijn herinneringen..
Geheel nieuw voor mij, en zeer verrassend, is de strekking van jouw verhaal dat alle kommer en kwel te wijten zou zijn aan falende politici en een bedrijfsleven dat slechts op eigen gewin uit was. Nu geef ik onmiddellijk toe dat een wat wezensvreemde professor en een omhoog gevallen handwerkjuf niet de ideale bewindslieden waren om op cruciale momenten de belangen van het mbo te behartigen maar het is wat kort door de bocht je eigen rol daarin volstrekt onderbelicht te laten. Kom op Coen, zo bescheiden ben je anders ook niet! “Als ze het in Den Haag niet doen, dan doe ik het zelf wel” . De observatie van mijn collega columnist dat je graag zelf ministerietje speelt herken ik dan ook wel.
Nog zie ik je samen met Jo Ritzen, laarzen aan, bouwhelm op het hoofd, te midden van champagne drinkende collegae de eerste steen leggen voor jouw troetelkindje, de School voor de Toekomst. Het mocht een paar miljoen kosten maar dan had je ook wat. Laten we ook het Studenten-succescentrum niet buiten beschouwing en al die andere onroerend goed-zaakjes. Toegegeven, in vergelijking met je vrienden van het Zadkine, Amarantis of het Frieslandcollege was je op onroerend goed gebied voorzover ik kan beoordelen slechts een kleine krabbelaar. De schaalgrootte verschilt, maar de systematiek blijft dezelfde..
De ellende voor het mbo is zo rond 1992 begonnen. Toen werd een nieuwe financieringswijze ingevoerd en verschillende onderwijssystemen moesten gedwongen fuseren. Een rampzalige ontwikkeling noem je dat alles. Je snikt dat waardevolle opleidingen als meao en mts verdwenen. En toen zakte m'n broek af. Zo'n staaltje hypocrisie maak je immers zelden mee. Is het je heel misschien opgevallen dat jouw koninkrijkje tot op de dag van vandaag juist vanaf dat tijdstip gestalte kreeg? Even een zijsprongetje. Ik herinner me dat binnen het College “job-rotation” een groot goed was. Verandering van functie op z'n tijd werkte verfrissend, het was als dat zo uitkwam een zegen, en nagenoeg iedere werknemer maakte dan ook kennis met dit fenomeen. Op twee na: jij en je collega in het College van Bestuur. Ruim 20 jaar op dezelfde post. Louter idealisme. Chapeau!
Terug naar 1992 en de hypocrisie. Ik herinner me als de dag van gisteren de felle protesten van al die docenten bij het verdwijnen van meao en mts, de weerstand tegen met name de schaalvergroting. En jouw rol staat me ook helder voor de geest. Samen met een nieuwe voorzitter van het schoolbestuur en de toenmalige wethouder van Den Bosch, de heer T., baande jij de weg naar een nieuwe toekomst, jouw toekomst, baas van het Koning Willem I. Toen geen woord over de teloorgang van de meao. Integendeel.
Het was in jouw ogen een achterhaalde vorm van onderwijs, een fossiel. Reeds toen hanteerde je de karikatuur als stijlmiddel. De stoffige leraar met het krijtje die zich in zijn vakkennis verliest contra de experimenterende allround docent die het zo nodig wel even via google opzoekt. Leren moest weer mensenwerk worden, overeenkomstig de titel van jouw boekje dat later verscheen en waarin je je onderwijsvisie etaleerde. Uiteraard was het de bedoeling dat wij doordrenkt zouden worden van de visionaire inhoud. Het was dan ook verplichte lectuur. Overigens heb ik daarna nooit meer een boek gelezen waarvan de inhoud zo flagrant in strijd was met de titel.
Ongeveer tegelijk met het ontstaan van het Koning Willem 1 en al die andere in de steigers staande ROC's werd de lumpsum financiering uitgevonden. Dat was, naast de organisatievorm, de tweede basisvoorwaarde tot het gillend uit de hand lopen van ontwikkelingen waar de krantenlezer heden ten dage van smult. Colleges van Bestuur, nauwelijks gehinderd door Raden van Toezicht, beschikten immers eensklaps over ongekende mogelijkheden. Zo werd het in principe mogelijk naar eigen inzicht te bepalen wat aan het onderwijsproces in strikte zin, de werkvloer, werd gespendeerd na invulling van alle andere wensen. Suggereer ik hiermee dat je je evenals je kornuiten van andere ROC's schaamteloos verrijkt hebt en/of misbruik maakte van je positie? Zeker niet. Je regeerde weliswaar ruim 20 jaar als een ogenschijnlijk beminnelijk potentaatje over het KWIC, in wezen geen oppositie duldend, doodsbenauwd voor de geringste vorm van georganiseerde tegenspraak maar op kale machtshonger heb ik je nooit kunnen betrappen. Natuurlijk had ook jij hobbies die geld kostten maar op echt gekke dingen heb ik je nooit kunnen betrappen. Het was afdoende voor jou wereldberoemd in Den Bosch en omstreken te zijn en die bescheidenheid heb ik altijd op prijs gesteld
Hoe komt het toch dat ik jou associeer met Van Agt, de man die er m.i. rare ideeën op na hield toen hij het voor het zeggen had en nu een redelijk denkende, beminnelijke oude baas blijkt te zijn. Waarom moet ik denken aan de “verzetsstrijder” die zich na de oorlog laat vieren als een held?
Het komt door jouw ontboezemingen in het Brabants Dagblad. Je spreekt met afkeer over de nieuwe kwalificatiestructuur, die leidde tot ruim 700 (te) smalle mbo-opleidingen, met onnodige dubbelingen en onzinnigheden. Het praktisch verdwijnen van het vreemdetalenonderwijs en het bewegingsonderwijs. De twijfelachtige inrichting van de competentiegerichte onderwijsstructuur. Dat zijn jouw woorden, nu in 2012, en niet de mijne anno 1996/1997. Ik formuleerde dat in die tijd namelijk een stuk voorzichtiger. Ik was kostwinner en afdelingsdirecteur en dat noopte tot een zekere terughoudendheid. Terugkijkend constateer ik dat anderen helemaal niks durfden te zeggen en verdomd, dan voel je je toch iets beter.
Ik zie het voor me als de dag van gisteren. Gedienstigen rijden met steekkarretjes mijn kamer binnen: de nieuwe beroepsprofielen die ik in al zijn gevarieerdheid mijn leerlingen mag aanbieden. Van specialist-bedden-deskundige niveau 2, tot donsexpert 3 met doorstroommogelijkheid naar slaapspecialist. Alleen voor de afdeling Commerciële Dienstverlening een meter papier met de opdracht nog meer mogelijkheden te verzinnen teneinde de student te behagen maar vooral er meer binnen te halen. Ik herinner me dat ik naar aanleiding van die ongelofelijke stapels papier een onschuldig grapje in jouw bijzijn maakte. Je was op z'n zachtst gezegd “not amused”. Inmiddels begrijp ik via het Brabants Dagblad dat voortschrijdend inzicht je milder heeft gemaakt. Wel moet ik je wat bekennen, Coen. Als docenten zich kritisch of soms laatdunkend uit lieten over deze of soortgelijke onzin die van boven af over hen werd uitgestort, je weet wel, die dingen die je nu ook zelf in de krant aan de orde stelt, kon ik het toen al niet laten hen gelijk te geven. Je hebt dat destijds als subordinatie opgevat, een gebrek aan loyaliteit voor het door jou, eendrachtig met de minister, ingezette beleid. Een ander voorbeeld: het afschaffen van het vreemdetalenonderwijs en het Nederlands als vak. Tot op de dag van vandaag kan ik me, met jou, niet voorstellen dat iemand daar een voorstander van is. Je moet m.i. niet helemaal sporen op zo'n idee te komen. Maar met een blijmoedigheid evangelische christenen waardig wist je er een mouw aan te passen.
Terwijl anderen tot diepe neerslachtigheid vervielen, richtte jij de Talenacademie op als potentiële concurrent van Regina Coeli met eenzelfde enthousiasme als waarmee de steekkarretjes met de beroepsprofielen binnengereden werden. Je was een meester in het verkopen van lucht: vreemde talen verdwenen uit het curriculum maar de docenten functioneerden voortaan binnen de Talenacademie. Tel uit je winst.
Met gepaste vreugde nam ik ook kennis van jouw afkeer van competentie gericht onderwijs. Misschien vergis ik me maar ik heb wel eens andere geluiden vanuit het College van Bestuur vernomen. Ik maak daar overigens geen punt van ondanks het feit dat onderwijsvisie, dogma was. Als er iets was waar geen tegenspraak geduld werd, was het de Visie of liever gezegd de ideeën van de dienstdoende goeroe op dat moment. Onvoorwaardelijk tot in alle lagen van de organisatie diende te worden geloofd. Onontkoombaar, als de tiet voor een zuigeling, drong de Visie door tot in het alledaagse leven van docent en afdelingsdirecteur. Prof. W. met zijn Leids Didactisch Model was voor zover ik me herinner de eerste. Jaren later, toen zijn ster reeds lang gedoofd was, stond hij nog vrolijk op de loonlijst. Waar ging het ook al weer over? Een unieke hersenstructuur met daaraan verbonden leerstijlen die na een testje en wat organisatorische maatregelen op wonderlijke wijze moesten leiden tot samenstelling van speciale groepen die daardoor tot betere leerprestaties zouden komen. Onduidelijk? Heb je wel eens een griezelige film over een enge sekte gezien ….juist, zoiets bedoel ik. Later trad , ik heb dat niet zelf mogen meemaken, een zekere De B. op die met hoedjes goochelde tegen een aantrekkelijk honorarium. De allochtone instromer op niveau 1 heeft er ongetwijfeld baat bij gehad. Daar tussendoor zat een aanzienlijk aantal schnabbelende Amerikanen, op onze eigen campus of in Phoenix, die die er in slaagden ons als eenvoudige afdelingsdirecteuren ver voor Obama in koor te laten roepen “Yes, we can!” Je haalde het niet in je hersens die sessies te veronachtzamen. Daar viel overigens best mee te leven maar wat ik je kwalijk neem Coen, is dat we er ook leerlingen mee lastig moesten vallen. Soms viel de onderwijsvisie wonderwel samen met de wens tot bezuiniging. Zet een paar honderd leerlingen met een vage opdracht achter een computer in een open leercentrum, ofwel een leerplaza, laat 2 docenten surveilleren die elders in de organisatie onbruikbaar zijn en beeld je in dat dit zinvol is. Terminologie als zelfontplooiing, nieuwe leerwegen, activeren van de groepsdynamiek, competentie-reflectie, of learning by doing kunnen daarbij behulpzaam zijn. De kritische geest die nu opmerkt dat genoemde begrippen niet in de context passen, heeft gelijk. Maar ik vind ze mooi klinken.
Ik beloofde het er niet over te hebben omdat anderen er voldoende en deskundige aandacht aan besteedden. Over de verstikkende managementlagen. De steeds verder uitdijende ondersteunende diensten die, en dat kon de bedoeling niet zijn, het onderwijs zwaar belastten. Over het verschijnsel dat uitgerangeerde docenten bij die diensten steeds meer de dienst uitmaakten tot groot verdriet van degenen die nog wel voor de klas stonden en orders van kneuzen dienden uit te voeren. De opeenvolgende reorganisaties. De bijeenkomsten op de hei geleid door peperdure specialisten die weer een nieuw wiel hadden uitgevonden. Over de angst zich vrij te uiten en de in ongenade gevallen collegae. Over de honorering van …..maar laat ik stoppen: er is in de afgelopen 20 jaar al zo veel over gezegd geschreven. Daarom nog slechts één opmerking. Eentje maar Coen, omdat die woorden in je hele verhaal in het Brabants Dagblad niet voorkomen: leerling en leraar. Want ook gedurende al die eeuwen dat leren kennelijk nog geen mensenwerk was, stonden die twee centraal. Dat ze inmiddels wat achter de horizon zijn verdwenen is betreurenswaardig. Moge een nieuwe generatie bestuurders hun weer de aandacht schenken die ze verdienen.
Sans rancune,
Jos Barends oud afdelingsdirecteur Commerciële Dienstverlening
oud afdelingsdirecteur Economie
* Het was mijn keuze steeds over “leerlingen” en niet “studenten” te spreken.
Zie ook:
Zie ook:
www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2484647/2001/01/20/Studeren-op-je-eigen.dhtml
Coen Free (Bestuursvoorzitter
Coen Free (Bestuursvoorzitter ROC Koning Willem I College in Den Bosch. Voorzitter van het Consortium voor Innovatie. Oprichter van ‘School voor de Toekomst’)
Wat een helder stuk.
Wat een helder stuk. Misschien een spreker voor de CBE Obama conferentie?
Mijn beeld van Coen Free was veel positiever. Maar the proof of the pudding is in the eating.
In de propaganda voor het nieuwe leraren KPC-brochure "onderwijs maken, van onderwijs geven naar leren" uit 2004 met een inleiding van de heer Lensen, ons welbekend, schreef Coen Free "En wat nu? Fundamentele discussie over onderwijs noodzakelijk". Hij heeft het daar enerzijds over "hersenhelften" die samen gebruikt moeten worden, anderzijds over het feit dat het onderwijs "bestookt werd puur instrumentele maatregelen als fusies, samenvoeging Leerlingwezen en MBO, Marktwerking etc". En hij pleit daar voor kennisverwerving en waarschuwt voor "een onderwijsvernieuwing die wegdrijft in de richting van absolute zelfwerkzaamheid in een nieuwbouwwijk vol studiehuizen en diplomafabrieken". De scholen krijgen te veel te maken met "lesgevende welzijnswerkers, die in teveel opzichten op leerlingen willen lijken". En hij schrijft expliciet: "Recente onderzoeken wijzen uit dat een leerling uit een achterstandsmilieu, die gedurende drie opeenvolgende jaren begeleid wordt door een utimuntende leerkracht, zijn milieuachterstand volledig inloopt". Maar even verder "De noodzakelijke vernieuwing van het onderwijs vereist moeidge, onorthodoxe en politieke keuzes (…) Dit vraagt (…) om de moed en bereidheid te veranderen, in plaats van vast te houden aan schijnzekerheden".
Een januskop dus. Het onthullende stuk van Barends laat zien dat die kop eigenlijk maar naar een kant gericht gewas.
@Philippens
@Philippens
Ik heb in de beginjaren van BON veelvuldig het beeld van het verplaatsen van de voedertroggen gebruikt: bestuurders zijn bijna even slim als varkens en lopen een andere kant op als het voedsel elders te vinden is. Free is daar een typisch voorbeeld van.
De vergelijking is wat grofgebekt natuurlijk, dus laat ik het beschaafd houden: Free is Darwinistisch competent. Niet alleen Free, maar waarschijnlijk het overgrote deel van de bestuurders. Om macht te krijgen / te behouden moeten ze zo efficiënt mogelijk omgaan met de kansen die hun geboden worden. Niet veel anders dan wat veel ondernemers doen. Niet veel anders dus dan de survival of the fittest, van hen die zich het gemakkelijkste aanpassen. Vanuit dat idee is het een doelstelling als "goed onderwijs" irrelevant. Die wordt alleen nagejaagd als dat meewerkt aan het machtsspel waar de absolute prioriteit ligt.
Ik weet niet wat de heer
Ik weet niet wat de heer Barends bezielt. De goede man is destijds op staande voet ontslagen omdat de heer Barends te dom was om voor te duvel te dansen. Als voormalig docent Duits bakte hij er weinig van, en later als afdelingsdirecteur was het nog erger. De heer Barends heeft het docentschap allang vaarwel gezegd en lijkt me ook geen toegevoegde waarde voor BON te hebben. Het ontbreekt hem aan lef en kennis. Toen hij afdelingsdirecteur werd hield hij de kaken op elkaar en nu moet hij zich bij gebrek aan kennis redden met 'vuilspuiterij'. Sorry, persoonlijke vetes moet hij maar in Haaren uitvechten. Ik vind het ook van de redactie kortzichtig om deze vorm van discussie toe te laten. Toorn en rancune brengen de waarheid nu eenmaal niet dichterbij en het onderwijs is er ook niet mee geholpen.
@toonrekkers
@toonrekkers
Het lijkt me dat er discrepantie zit tussen het verhaal van Free in december 2012 waarin hij overheid en bedrijfsleven de schuld geeft en meao en mts en hun onderwijskwaliteit de hemel in prijst en de eerdere uitingen van free waaraan hier en elders wordt gerefereerd.
Of Barends een goede docent of afdelingmanager was kan ik niet beoordelen, dat Free de verwijten van falende ROC's nu elders legt terwijl hij eerder als visionair voor de vernieuwingen pleitte een ook doorvoerde lijkt me duidelijk. Dat is uitermate relevant voor BON.
De ‘School voor de toekomst’
De ‘School voor de toekomst’ het troetelkindje van Coen Free.
Te zien hier: www.svdt.org/wegwijzer/P_centerforteaching.htm.
Er wordt aan R&D gedaan.
Het de BONO expertise centrum (met zijn denkhoeden).
Het Crealucion (een samentrekking van creativity, luce, solution, innovation en revolution), compleet met een divergentieruimte en een convergentieruimte en kleurrijke skippybalstoelen en andere speelse elementen.
Klik op gebouw:
“Architectonische hoogstandjes en ultramoderne technische hulpmiddelen wisselen elkaar af. Het gebouw vormt in alle opzichten de metafoor of verschijningsvorm voor een nieuw onderwijs- en opleidingsconcept.
Benedenverdieping: Workplaza en het Cybercafé zijn uitermate geschikt om deze manier van leren in de praktijk te brengen Dit is een werkplaats met hoogwaardige werk- en leerplekken voor de medewerkers van het Koning Willem I College.
Om het plein heen bevindt zich de Howard Gardner Room, die grenst aan de Monique Boekaerts Room. Ook deze twee ruimtes zijn vernoemd naar belangrijke inspirators.
Je vindt er een Orange Room (divergentieruimte) en een Green Room (convergentieruimte). De inrichting is geheel afgestemd op de creatieve processen die er plaatsvinden. Tussen de Orange Room en de Green Room ligt de Brainbox, een ruimte voor reflectie en incubatie.
Eerste verdieping: Een centraal element op deze verdieping is het Metaforum. Een ruimte geschikt voor meetings met meer dan 100 mensen met alle mogelijkheden voor interactiviteit, zoals een interactive voting system.
Aan de andere kant van het Metaforum is het Edward De Bonoplein, de centrale ruimte in de docentenwerkruimte. Edward de Bono is één van onze grote inspirators.”
Ik weet niet wat de heer
Ik weet niet wat de heer Barends bezielt,spijt,rancune of vuilspuiterij? Spijt in elk geval niet. Deze zogenaamde ouddirecteur is destijds op staande voet ontslagen omdat hij er niks van bakte. Deze voormalige leraar Duits bakte er als docent ook al weinig van. Dus dat was geen verrassing. Wat wel opmerkelijk is dat deze ouddirecteur indertijd zijn kaken stijf op elkaar hield en laf genoeg was om in een directeursfunctie verder te suffen. Waar zijn betoog nu omdraait is niets anders dan persoonlijke rancune en vuilspuiterij. De heer Barends is al jaren het onderwijs uit en al nog langer geen docent, dus wat hij bij BON te zoeken heeft is mij een raadsel. Het is iedereen gegeven om het met elkaar over inhoudelijke zaken oneens te zijn en te redetwisten. Maar vuilspuiterij en persoonlijke rancune horen hier niet thuis.Tevens begrijp ik ook niet zo goed waarom de redactie dergelijke onzin toelaat. Hiermee haal je je status als weldenkende organisatie wel erg ver naar beneden, gaan we over op een strategie van 'eerste-graads zeiken en zeuren' die BON geen goed doet en zeker het onderwijs in een kwaad dagicht zet. De kleuterschoolinhoud van de brief van de heer Barends is hier een goed voorbeeld van. Ik raad de heer Barends aan om deze kleuterschoolretoriek vooral in de gemeente Haaren te blijven voeren en het ook daar te houden.
Toon schrijft: te dom (was)
Toon schrijft: te dom (was) om voor te duvel te dansen. Als voormalig docent Duits bakte hij er weinig van, en later als afdelingsdirecteur was het nog erger. Deze harde woorden zijn niet onderbouwd. Tja, sommige mensen kunnen misschien niet dansen.
Toon Rekkers, voor we verder
Toon Rekkers, voor we verder gaan. Leg me eens uit wat jouw opvattingen zijn over het onderwijs, gezien jouw powerpoint: Nov 24, 2010 – Generating Competency Based Learning in a structured way, with simple tools. Concept for a Succesful Self-Organized Learning, 10-12th.
Daar rijzen me de haren ten berge. Ik raad iedereen aan deze even te googelen.
@Philippens
@Philippens
De PP staat hier.
Kritische analyses worden
Kritische analyses worden voortdurend als op de persoon spelende vuilspuiterij weggezet. Vanaf dag 1 heb ik dat gemerkt in het FI/NVvW besturenkartel, waar de persoonlijke belangen verwaarloosbaar zijn in vergelijking tot wat in deze circuits aan de orde is.
Het is een teken aan de wand
Het is een teken aan de wand dat bestuurders, directeuren en ander noodzakelijke ongerief in een organisatie die draait om lesgeven, pas voor hun werkelijke overtuigingen uitkomen als ze gepensioneerd zijn (zoals de heren Free en Barends) of daar tegenaan hangen (zoals de heer Rekkers).
Ik hecht waarde aan alles wat de heer Barends schrijft. Ik hecht ook waarde aan alles wat de heer Rekkers schrijft *). En ongetwijfeld hebben velen ook geloofd in wat de heer Free aan directieven schreef aan zijn vazallen. Wees gerust, mijn geloof is voorwaardelijk, en dat moet wel, want nadere informatie over deze prachtcasus ontbreekt me, en het goedbetaalde uitgedijde bastion van de niet-lesgevers is anders zo gesloten als twee Maagdenburger halve bollen. Dus komt er eens een scheurtje in dat bastion, dan levert dat meteen een boeiend, zij het subjectief inzicht op met ieder zo z'n eigen waarheid.
Over subjectief gesproken: ook de heer Rekkers heeft gediend onder Coen Free. Misschien doet hij dat nog wel, want de heer Free blijft nog de Grote Leidsman tot de zomer van 2013. Rekkers is, als ik het goed uitreken, nog net niet met pensioen. Dus wie weet wat we over enkele jaren van hem kunnen verwachten aan openhartigheid. In de tussentijd moet hij maar eens het mooie boekje van Dolf van den Berg over onderwijsbestuur lezen, en de recensie daarvan, waarnaar Rekkers verwees:
www.managementenliteratuur.nl/1976/onderwijs-_bestuurders_maken_er_een_potje_van
*) Behalve dat Barends dom is, want domme mensen kunnen zo'n mooie open brief niet schrijven. Ook neem ik Rekkers kwalificatie niet serieus dat Barends een "zogenaamde" directeur was, want dat lijkt me een feit. Ook is raar dat Rekkers op deze site zijn eigen persoonlijke verdachtmaking tot tweemaal toe geplaatst wil zien terwijl hij het plaatsen van persoonlijke verdachtmakingen op deze site rigoureus afwijst. Tot slot is nogal mal dat Rekkers het 'gezeik en gezeur' verbindt met eerstegraads docenten. Hij zal daar wel een goede persoonlijke reden toe zien, die wij helaas niet kennen.
Een open brief (wat een
Een open brief (wat een eenzijdige actie is) zou de mogelijkheid van een open antwoord moeten hebben. Probleem is natuurlijk dat de geadresseerde waarschijnlijk niet heeft ingestemd met het publiceren van een persoonlijke brief aan hemzelf. Wat hem in een positie brengt waarin hij bijna wordt gedwongen publiekelijk te reageren op persoonlijke aantijgingen. Doet hij dit niet, blijven er eenzijdige aantijgingen staan, openlijk voor het publiek .
Ik zou liever zo'n zaak minder persoonlijk publiekelijk hebben gemaakt, tenzij beide partijen het eens zijn over een publieke actie.
@Moby 3. februari 2013 – 17
@Moby 3. februari 2013 – 17:25
Deze open brief is een reactie op een krantenartikel van Coen Free. Het is dus zeker niet zo dat hier het persoonlijke publiek gemaakt wordt.
Inderdaad is twee maal
Inderdaad is twee maal dezelfde reactie niet juist. Helaas, en dat is misschien wel flauw, kwam dat omdat door mijn technische onhandigheid de eerste al verzonden werd zonder dat ik er nog even goed naar had kunnen kijken. Ik kon het ook niet verwijderen helaas, mijn excuses.
Verder blijf ik erbij dat een brief die voor een groot deel een persoonlijke vete lijkt en minder lijkt te gaan om een bijdrage voor ‘beter onderwijs’, hier niet thuishoort. Zeker niet toen de schrijver indertijd zelf de kans had er iets aan te doen met zijn twee vermeende directeurschappen, en het ook niet deed. Ook stonden in 1992 niet de massa’s op de straat om te protesteren tegen de rocvorming. Sterker nog Ella Vogelaar, destijds voorzitster van de ABOP, kwam trots vertellen dat ook de ABOP voor de rocvorming was. Dit platform en BON zijn de plaats om de discussie te voeren, hoe ver de inhoudelijke argumenten en de inhoudelijke standpunten ook uit elkaar liggen, over hoe we ‘beter onderwijs’ gestalte geven. Daarom neem ik afstand van persoonlijke vetes en zie dan ook graag dat bovenstaande brief verwijderd wordt, want hierin gaat het absoluut niet om een inhoudelijke discussie en/of de vrijheid van meningsuiting. Het lijkt me voor BON niet goed om zich voor dergelijke karretjes te laten spannen. En bovendien komt het de inhoudelijke discussie op geen enkele manier ten goede. En als ik de reacties op mijn reactie zie, lijkt me dat ook zo.
Dan heb ik ook erg veel moeite met mensen die onder schuilnamen reageren. Ook dat vind ik niet tot de etiquette van een goede discussie te horen. Maar goed dat is aan u.
Verder vroeg de heer Philippens naar mijn standpunt. Welk standpunt denk ik dan en wat is het standpunt van de heer Philippens? Ik denk dat het gaat om het cgo, als hij naar mijn ppt op internet verwijst. Daar kan ik helder over zijn. Het Nederlandse model van het cgo is een ramp voor het middelbaar beroepsonderwijs. Het is trouwens geen cgo en bovendien hebben we gelukkig wettelijk gezien nooit cgo gekend. Voor het wet werd is het veranderd in bgo. Die stap is een eerste in de reeks die nog moeten volgen. Vanaf eind 2007 ben ik aan de slag gegaan om dit cgo-model geheel van tafel te vegen. Dit heb ik in de loop van de tijd kunnen doen met Jasper van Dijk en later ook Harm Beertema. In mijn door Philippens ondekte powerpoint schilder ik de Nederlandse situatie. In de mondelinge toelichting die niet op internet te vinden is, vertel ik mijn toehoeders waarom het Nederlandse cgo-model niet werkt en krijgt ook de ‘overbodige’ commissie Meijerink een veeg uit de pan.
Tot slot, het bgo in het mbo, onder de vlag van het actieplan van van BIjsterveldt, is nog helemaal geen garantie. De nieuwe kwalificatiedossiers (exameneisen) zijn er nog niet en die het licht al gezien hebben zijn nog slechter en van veel mindere kwaliteit. Problemen met ingekorte opleidingen, examinering en stages die een rommeltje zijn, een inspectie die de weg kwijt is en noem maar op. De komende tijd liggen de uitdagingen voor het oprapen. Als we niets doen is er over 5 jaar geen mbo meer. En dan ben ik het met Alexander Rinnooy-Kan eens, schaf de inspectie af, dat hebben in Finland ook gedaan. En ik zou daar aan toe willen voegen, schaf ook de kenniscentra en de mbo-raad af.
Ik weet dat ik soms kort door de bocht ben en me graag hul in onliners. Maar daarmee krijg je wel de discussie los.
@toonrekkers
@toonrekkers
Even over schuilnamen. De reden dat dit hier op het forum expliciet is toegstaan is dat het helaas zo is dat er mensen zijn die, als ze hier onder de eigen naam zouden schrijven, daar grote problemen op hun werk mee zouden kunnen krijgen. Dat is geen veronderstelling maar een feit. We kennen situaties waarbij dat daadwerkelijk gebeurd is. Sommige situaties zijn ook in het nieuws geweest. Lees de uitspraken van onderwijsbestuurders en goeroes die jl heeft verzameld: uit veel daarvan blijkt een regelrechte afkeer van docenten die een klassieke vorm van onderwijs voorstaan, Die werden weggezet als niet bij de tijd en als men niet mee wilde met de vernieuwing kon men beter verdwijnen. Ook Doekle Terpstra heeft in zijn tijd als voorzitter van de HBO-Raad dergelijke opmerkingen gemaakt. In die context kun je niet verwachten dat mensen onder de eigen naam in alle openheid weerwoord bieden aan de opvattingen van hun werkgevers. Zeker niet als diezelfde werkgevers organisaties als het APS inhuurden om het personeel te screenen: wie was wel en wie was niet geschikt om de grote onderwijsvernieuwing mee te maken. De ongeschikten werden als "neerdenkers" gelabeld en het ingehuurde verander management probeerde die te lozen. Ik weet het, het lijkt ongelooflijk, we leven tenslotte in Nederland, maar het is wel waar. Vanuit die ervaring begrijp ik ook dat Jos Barends pas na zijn pensionering en getriggerd door het artikel van Free tot zijn open brief komt. Deed hij dat eerder dan was hij, in ieder geval volgens zijn eigen inzicht zijn baan niet zeker.
Wettelijk gezien geen CGO? En
Wettelijk gezien geen CGO? En die SBL-bekwaamheidseisen dan? Waarmee vakinhoud ver weg in de hoek werd gezet.
@lonesomejoe
@lonesomejoe
SBL competenties en CGO hebben weinig met elkaar te maken natuurlijk. De SBL competenties vormen een verzameling van kennis/vaardigheden die beschrijft wat er van een docent verwacht wordt. Het bezwaar tegen deze formulering is dat de vakkennis inderdaad in een onmogelijk klein hoekje is gestopt en dat er breed wordt uitgemeten over allerlei varianten van kunnen samenwerken: met kinderen, met collega's, met de baas, met derden en wellicht soms zelfs met het opperwezen. Verder is de formulering ervan tranenrekkend. Maar alhoewel het geschreven is met het oog op CGO schrijjft het dat niet voor.
CGO gaat over een specifieke didactische aanpak met kenmerken als: productgericht, samenwerkend leren en toetsing die daarbij aansluit. CGO gaat hierbij volledig voorbij aan de interne structuur en opbouw van de bestaande schoolvakken. Bij natuurkunde wordt gepoogd de werking van electriciteit en magnetisme uit te leggen vanuit de smartphone in plaats vanuit een electrisch circuit en een magneetje en spoel.
Dus alhoewel ik beide verafschuw: weg met de SBL competenties en weg met CGO is het wel zaak zorgvuldig te zijn in de argumentatie. Nieuwe bezoekers van deze site zullen kunnen denken dat men hier geen flauw idee heeft waar we het over hebben.
@toonrekkers. Ik kan en me
@toonrekkers. Ik kan en me inderdaad permitteren om onder mijn eigen naam te schrijven. Ik was gezegend met betrouwbare schoolleidingen en ik hoefde niet met een carriere rekening te houden. Maar ik weet hoeveel mensen zichzelf schaden, als ze hun naam bekend maken.
Sommige, zelfs behoorlijk veel, scholen en instellingen zijn kafkiaanse systemen.
Ik vergiste me dus in jouw kritiek op cgo of bgo zoals het schielijk omgedoopt is. Sorry, maar ik kon het niet uit de ppt opmaken. Gelukkig kun je het snel corrigeren. Je ppt was iedereen behoorlijk compleet wat het systeem betreft.
Wat me opvalt is dat je het steeds over het "Nederlandse model van het cgo" hebt. Natuurlijk zijn er ook andere landen die in het spoor van de OESO of daaraan voorafgaand soortgelijke didactieken hebben ontwikkeld. Maar ik weet in elk geval van Amerikaanse voorbeelden dat daar landelijke afsluitende examens op volgen. Dat garandeert dat leerlingen dan een behoorlijke basis aan kennis moeten hebben.
Maar los daarvan, ik kan me niet voorstellen dat het constructivistische uitgangspunt, namelijk dat leerlingen altijd een eigen interpretatiesysteem ontwikkelen van de werkelijkheid, in het onderwijs bruikbaar is behalve dat het ons laat zien dat we voortdurend als docenten moeten controleren of het verhaal ook over komt. Daar heeft oa Ausubel op gewezen en ik heb daar dankbaar gebruik van gemaakt.
Ook bij het 'competentologisch' uitgangspunt zijn opmerkingen te maken. De competenties ontwikkel je pas echt in de beroepspraktijk, zoals Presley Bergen al tijdig berichtte. De vergissing die de competentologen maken is dat je dat tot een principe van al je onderwijs moet maken. Leerlingen in beroepsopleidingen zullen natuurlijk moeten droogzwemmen van tijd tot tijd, een simulatie van de werkomgeving mits gedoseerd, na de doorkneding met de nodige kennis, vanzelfsprekend. Maar we hebben gezien hoe dat idee het leidend principe van alle onderwijs werd.
Dan wijs je terecht op de enorme problemen die het MBO nog moet oplossen (ingekorte opleidingen, examinering en stages die een rommeltje zijn, een inspectie die de weg kwijt is).
We zien een MBO-Raad die alles bedekt en een agressieve houding aanneemt tegen ieder die op de problemen wijst.
Nu traineert de Raad de nieuwe bekwaamheidseisen voor docenten. Daar wordt vakkennis gevraagd en didactiek en pedagogiek en is de competentie-onzin verdwenen uit de werkelijke bekwaamheden. Het zouninhouden dat het MBO weer vakbekwame leraren in dienst moet nemen en de coaches op cursus moet sturen. Dat vindt de Raad klaarblijkelijk te duur.
Je vraagt naar mijn standpunt. De titel van mijn Skepsislezing in Utrecht kun je op mijn website vinden. De op 7 minuten na geregistreerde voordracht vind je op "kloptdatwel?". De titel is duidelijk "incompetentiegericht onderwijs".
In de voorbereiding daarvan heb ik vele, zeer vele actieve MBO-leraren uit alle delen van het land gesproken. Zij onderschreven mijn verhaal, net zoals voorzitter en bestuurslid van JOB zich daar volledig in herkenden (Deze laatsten maakten duidelijk dat er op de Doekle-scholen geen echte verbeteringen zijn opgetreden). De situatie is inderdaad rampzalig. Er zijn vele murw geslagen docenten'teams' (een woord dat ik liever niet gebruik), mensen die het na de zoveelste aanpassing van de competenties maar liever uitzitten. Er wordt niet echt veranderd, al verdwijnen bij sommige kleine instituten die het zich kunnen permitteren al die pakken papier met die eindeloze lijsten in de la. Ik hoorde van mensen van het ROC Enschede, dat van de 1700 werknemers daar er 600 nog dagelijks bezig zijn competenties te maken. Dat kan ik me nauwelijks voorstellen.
Dat de situatie ernstig is, hebben we gezien in de calamiteiten rond Amsterdam en Rotterdam. Maar het verhaal van Barends is ook tekenend. Ook op instituten waar het naar buiten wel op orde blijkt, is het een grote chaos en vaak doffe ellende.
Er moet met harde hand gesaneerd worden. En dat blijft maar uit. Zolang een oppermachtige HBO-Raad alles blijft afdekken en Den Haag te laf blijft om echt in te grijpen, wordt er doorgemodderd.
Ik vraag me af wat mensen als Barends die zagen hoe onder hun ogen de ramp zich ontwikkelde, zoveel jaren niet van de daken hebben geschreeuwd dat het anders moest, dat het roer om moest. Zich niet hebben aangesloten bij de leerlingen die demonstreerden met leuzes als "wij willen les!", die niet in woord en geschrift protesteerden, maar klaarblijkelijk hun vernietigende werk bleven doen. Daar sluit ik me bij je aan.
Tenslotte, je oproep "Schaf de inspectie af, dat hebben in Finland ook gedaan." is, laat ik het zo zeggen "een beetje dom" . In Finland hebben leraren veel minder uren, zijn ze hoog opgeleid. En daar schort het nu net aan. De MBO's hebben, en de MBO-Raad dekt dat aan alle kanten af, hordes onbevoegde, goedkopere krachten in huis gehaald en de echte leraren eruit gewerkt of murw geslagen. We hebben, zolang de basisvoorwaarden van Finland niet bestaan, een inspectie nodig die scholen afrekent op resultaten. En niet een inspectie die zich bemoeit met de vakinhoud en vakdidactiek die aan de echte bevoegde leraren is.
En we hebben een zeggenschapswet nodig waarin bepaald wordt dat niet van bovenaf didactieken worden opgelegd, maar de bevoegde leraren bepalen welke didactiek ze gebruiken.
En natuurlijk, de MBO-raad moet worden afgeschaft, net zoals Carthago verwoest moet worden.
Het liefdesdrama Free
Het liefdesdrama Free
De huidige liefde Rekkers leest namens Free de oud geliefde Barends de les op ons platform. Barends onthullingen horen niet thuis bij BON, draagt niets bij aan de kwaliteit van ons onderwijs. Rekkers voert wel vaker het woord namens Free op dit forum, het AOB-blad of het Brabants Dagblad. Zie ook:
www.beteronderwijsnederland.nl/forum/het-mbo-heeft-nog-slechts-5-jaar-te-gaan
Naar aanleiding van die publicatie samen met het artikel van Free in het Brabants Dagblad heb ik toen ook gereageerd.
Laten we terugkeren naar Free. Hoe en wat deed hij, sinds wanneer , waarom en dankzij wie deed hij het. En juist mede, nee, alleen dankzij BON, gaat die beerput open en blijft open. Dat is in het belang van leerlingen en de echte docenten.
In september 2010 is mijn arbeidscontract als seniordocent met ROC- Den Bosch geëindigd, mijn observaties over het functioneren van Free beslaan de periode 1983-2010.
Zolang ik Free ken speelt hij een rol in de Bossche politiek. Vanuit die politiek haalde hij de integratieproblematiek van de Vietnamese bootvluchtelingen naar zijn DAG-AVOND MEAO voor Volwassenen waar hij de directeur was. Twee jaar lang bevolkten deze mensen samen met reguliere leerlingen de klassen, haalden een 2 of een 3 voor hun schriftelijk examen Nederlands en een 9 of een 8 voor hun mondeling. Resultaat meer dan 30 geslaagden, niet allemaal Vietnamezen, er waren ook Bosschenaren die met een 7 een 4 compenseerde.
Bij de examenuitslagvergadering waren aanwezig : vakdocenten Nederlands, het voltallige CvB van wat nu heet KW1C te weten: mevr. Yvonne Moerman, de heer Cor van Gerven-, een lid van de inspectie en overige vakdocenten.
Narcisten zijn alleen met zichzelf bezig, dag en nacht, psychopaten zijn naar de buitenwereld geweldig betrokken mensen, goede praters, vriendelijk maar hebben in werkelijkheid totaal geen inlevingsgevoel voor de wereld om hen heen en zijn in hun mening geheel afhankelijk van wat anderen voor hen bedacht heeft.
Free is de hele dag met zichzelf bezig, alles wat hij aanraakt verandert in zijn ogen in goud. Dertig jaar lang heeft hij zich omringd met slippendragers en ja knikkers. Dertig jaar lang heeft hij bij de inspectie/ministerie meegepraat en het voortouw genomen met als resultaat dat de hoogste ambtenaar binnen dat ministerie voor het MBO per 1 januari zijn opvolger is geworden. Opa gaat, oma komt. Op papier had hij het beste ziekteverzuimbeleid en de eerste school Zonder racisme. En wie het maar wilde horen kreeg het van hem of zijn vazallen te horen. Wij zijn de beste. Laat me niet lachen, direct onder dat laagje vernis zit een onderwijskundige beerput. Daar waar Free trots na vieren –je moet toch geen leerling tegenkomen- een journalist rondleidt door zijn OpenLeerCentrum en vertelt over het geweldige succes was het voor leerlingen en docenten jarenlang een ramp. De leerlingen gingen massaal naar huis en er werd niet een eindterm behaald. En als informaticadocent kon je jaren nadien nog bijles en hertoetsen verzorgen, terwijl daar niets van terug te vinden was in je takenpakket. Sinds de politiek een nauwgezette aanwezigheidsadministratie wil zijn de leerlingen er nu wel maar msn-en, twitteren, faceboken op hun eigen laptop.
De digibeet Free is een meester in het verhullen van de werkelijkheid. Die ziet hij ook niet en eenieder die hem op dat feit wijst kan rekenen op zijn toorn of die van zijn velen vazallen. Ik denk ook dat Toon Rekkers ergens wel gelijk heeft, je moet ook te dom zijn om voor de duvel te dansen om hoofd personeelszaken of afdelingsdirecteur te worden bij Free. Zolang ik hem ken heeft de man een ongelooflijke hekel aan bewogen vakdocenten die voor de leerling maar ook voor hun vak staan. Die mensen verstoren zijn beeld, ik heb toch 100 procent geslaagden!
Dat klopt, en wij weten nu hoe!
Mies van den Nieuwenhuizen, docent Wiskunde Informatica ROC-Den Bosch
Mag ik er even op wijzen dat
Mag ik er even op wijzen dat de 'Free-toestanden' inclusief de 'lakeiendans' van toepassing is op heel veel ROC's.
En wat betreft anonimiteit en toorn kan ik alleen maar zeggen dat ik als ervaringsdeskundige bang ben voor de volgende vorst en koudeperiode. Zwarte sneeuw is ook niet alles.
J.Jeronimoon
Op verzoek van Jos Barends:
Op verzoek van Jos Barends:
Naschrift
Nooit verwacht maar blij verrast dat mijn open brief aan Coen Free zo veel zinnige reacties zou losmaken. Tegelijkertijd is dat enigszins treurig omdat mijn stukje gebaseerd op mijn ervaringen van zo lang geleden nog steeds actueel, herkenbaar, blijkt te zijn. Directe aanleiding tot mijn ontboezeming was Frees artikeltje in het Brabants Dagblad . In zijn persoonlijke beantwoording aan mij staat centraal dat ik kennelijk lijd aan een onverwerkt verleden. Alhoewel ik maandenlang niet aan het Koning Willem I College denk, zou hij daar gedeeltelijk gelijk in kunnen hebben.
Een aantal respondenten vraagt zich terecht af waarom het tij door middenmanagement en docenten destijds niet werd gekeerd. Daar is heel veel over te zeggen. Vooralsnog volstaat de opmerking dat in mijn beleving het hele proces zich sluipenderwijs voltrok en docenten die voordien dikwijls tezamen met afdelingsdirecties vorm en inhoud bepaalden ongemerkt hun relatieve autonomie verloren. Daar komt bij dat de goede docent per axioma vooral met zijn leerlingen, met zijn vak, bezig is. Ongewenste ontwikkelingen wordt hij veelal eerst gewaar als het te laat is.
De enige dissonant tussen al die welwillende reacties was die van de heer T.Rekkers die ik me nog vaag voor de geest kan halen als een van Coens paladijnen. Het gaat te ver om zijn hele bijdrage van commentaar te voorzien. Daarom beperk ik me tot de volgende genuanceerde passage. “De goede man is destijds op staande voet ontslagen omdat de heer Barends te dom was om voor de duvel te dansen. Als voormalig docent Duits bakte hij er weinig van en later was het nog erger….
Ik vind het ook van de redactie kortzichtig om deze vorm van discussie toe te laten”. Verder beticht hij me van vuilspuiterij hetgeen best grappig is tegen de achtergrond van zijn bijdrage.
Ik krijg de indruk dat de heer Rekkers zich niet zo zeer stoort aan de vorm van de discussie als wel de inhoud. Die laat hij verder overigens onweersproken hetgeen een zinvolle gedachtenwisseling ernstig belemmert. Dat ik er als docent Duits weinig van bakte, is volstrekt juist. Ik heb dat vak namelijk nooit en te nimmer gegeven. Wel was ik jarenlang met heel veel plezier en ik durf te stellen dat van mijn leerlingen docent Nederlands. Naast mijn andere bevoegdheden, 1e graads. Niet dat het laatste er veel toe doet: het is slechts een schuchtere poging zijn observatie aangaande mijn intelligentie in perspectief te plaatsen. Op grond van het feit dat ik te stom was om voor de duvel te dansen, zou ik ontslagen zijn, en wel op staande voet. Voor de goede orde: dat is nooit het geval geweest. Mijn dienstverband bij het Koning Willem I College werd op gepaste wijze afgesloten door een feestelijke bijeenkomst met vele goede collegae waar ik met dankbaarheid aan terug denk. Direct daarop volgend werd ik wethouder in mijn woonplaats. Terloops zij opgemerkt dat domheid geen grond tot ontslag is bij het Koning Willem I. De heer Rekkers behoeft zich dus geen zorgen te maken.
Jos Barends