Is het gebruik van het begrip competentie op zichzelf al verwarrend genoeg (zie ook de rubriek Veelgestelde Vragen): sommige onderwijsinstellingen doen er rustig nog een schepje bovenop. Zo is er in Dronten het “CAH Competention College”.
Ik moest ook even goed lezen, maar in tegenstelling tot het Engelse competence en competency (in betekenis overigens identiek) is competention geen bestaand woord. En die keuze is bewust: lees het onderstaande en probeer tegelijkertijd je tenen recht te houden.
===
HBO-Deeltijd Management en beleid buitenruimte
Competention is een samenvoeging van competition en competence. Trainee’s gaan de strijd met zichzelf en de omgeving aan (competition) terwijl zij hun (management)vaardigheden ontwikkelen (competence). De basis van CAH Competention College is de bedrijfskundige opleiding die de trainee’s bekend maakt met de theoretische aspecten van management en bedrijfsvoering. Met het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden en de gewenste persoonlijkheidskenmerken door middel van trainen en coachen onderscheidt het CAH Competention College zich van reguliere opleidingen. Een ander belangrijk kenmerk van CAH Competention College is dat de opleiding maatwerk is voor zowel trainee als werkgever. CAH Competention College is persoonsgericht en praktijkgericht. De afstemming tussen werkgever, trainee en CAH Competention College zorgt er voor dat de resultaten van het opleidingstraject al snel zichtbaar worden in de dagelijkse werkzaamheden van de trainee. Om dit proces te ondersteunen en om bij te kunnen sturen, krijgt elke trainee een eigen coach toegewezen.
===
bron: CAH Competention College, Dronten (www.competention.nl/content/opleid.html)
Marketingteksten onderwijsinstellingen
Heel, héél erg. Is het u ook opgevallen dat er een verband bestaat tussen het gebruik van Nederengels of steenkolenengels en de inhoud van de betreffende tekst?
Mij wel, en je herkent de verkopers van gebakken lucht dan ook moeiteloos aan dit soort bedenksels. Hoe groter de kwakzalver, des te meer ‘Engels’ in zijn praatjes.
Waarom gebruikt men deze flauwekulwoorden? Om de feitelijke armoede aan ideeën te verbergen!
Laten we vooral steeds weer dwars door al die dikdoenerij heen prikken, liefst met een grote knal.
Hoe het onzin schrijven begonnen is
Het beweren en accepteren van geschreven onzin op beleidsniveau is begonnen toen een minister van onderwijs beweerde: “De basisvorming is ingevoerd om de kwaliteit van het jeugdonderwijs te verbeteren”. Je hoeft geen groot denker te zijn om te begrijpen dat een anti-intellectualistisch lesprogramma dat leren denken en kennis vergaren marginaliseert in elk geval academici in spe benadeelt en dat het ook niet geschikt is om verborgen talent te ontdekken. Ook dat je daarmee het probleem van jongeren die met hun handen willen werken en alles wat niet duidelijk met het leren van een vak samenhangt onzin vinden negeert. Toen politici uit opportunistische overwegingen deze bewering slikten en de maatschappij zich er achter stelde uit angst voor politieke incorrectheid werd het iedereen duidelijk dat je voortaan onbevreesd onzin mocht verkondigen. Zo is het begonnen.
Daan de Eend
Het doet mij denken aan de beroemde kinderboekenserie “Daan de Eend” van A.D. Hildebrand.
In naar ik meen het eerste boek legt de burgemeester van het dorp zijn functie neer en er worden verkiezingen uitgeschreven. De kandidaten moeten bij wijze van proef een toespraak houden; de oude burgemeester hield namelijk prachtige toespraken en zijn opvolger zou dat ook moeten kunnen, want iedereen waardeerde de toespraken zeer.
Bijzonder aan de toespraken van de oude burgemeester was overigens dat niemand er een ooit een bal van snapte. Maar dat maakte niet uit, want ze waren mooi.
De kandidaten haalden derhalve alles uit de kast om hun toespraken zo onbegrijkelijk mogelijk te maken, zeldzaam hilarisch.
Daan de Eend, die zich ook kandidaat had gesteld, zag het echter anders. Hij zag trouwens een boel dingen anders, zo had hij bij voorbeeld een roeiboot(!).
De toespraak van Daan viel volledig uit de toon, omdat iedereen hem kon begrijpen. In het begin was iedereen zeer geschokt, maar men realiseerde zich snel dat er ook voordelen zijn aan het kunnen begrijpen van wat iemand zegt. Daan werd met grote meerderheid verkozen tot de nieuwe burgemeester.
Als ik mij goed herinner probeerde hij zich ook te houden aan wat hij gezegd had.
Planeten Paultje
Wereldtijdschrift (Elschot: Lijmen / het Been) en HALVABETENTAAL
Sinds ik bij toeval eens op deze website stuitte: www.hetlaatstewoord.com/
(ik heb geen connecties met die mensen), ben ik erg gecharmeerd van het begrip “halvabeet”.
“Competention”
…maar al kon ik mijn leven ermee redden, ik zou niet weten waarvóór deze mensen nou worden opgeleid. Is CAH Dronten niet zoiets als “Christelijk Agrarisch Hoger Onderwijs”? Welnu, aan dit taalgebruik zit niets agrarisch: met gezond boerenverstand kom je er niet uit, en niets Christelijks (laat het ja dat ge zegt, ja zijn, en het neen, neen; wat daar bovenuit gaat, is uit den boze – Matth. 5:37)
Competention?
Nu ben ik een ferm voorstander van competentiegericht onderwijs, maar dit verhaal is natuurlijk alleen bedoeld voor hun afnemers. Hiermee differentiëren ze zich van andere aanbieders, en dát kan ik als marketeer begrijpen. Alleen, waarméé differentiëren ze zich eigenlijk, met persoonsgericht en praktijkgericht opleiden? CAH profileert zichzelf hiermee als het zoveelste trainingsinstituut dat claimt werknemers op een hoger niveau te kunnen brengen dan andere instituten dat doen. Maar welk niveau eigenlijk?
CAH brengt het onderwijs, en onze maatschappij als geheel, niet veel verder, lijkt me. Niet teveel tijd aan dit wollige verhaal besteden.
N.B. Er zijn duizenden bedrijven in Nederland, en je vindt er altijd wel een paar die denken hiermee hun problemen op te kunnen lossen.
Reinder H. Koornstra
maar dit verhaal is natuurlijk alleen bedoeld voor hun afnemers.
BAMMMMM.
Need I say more?
Is dat een vergoeilijking? Ach die merketeers doen ook maar wat, kan de opleiding zelf niet zo veel aan doen hoor (150 euro per uur voor slechte reclame).
Is het een vergoeilijking? Kijk, we geven wel goed onderwijs, maar onze studenten / klanten moeten nu eenmaal als debiel worden aangesproken, anders komen ze niet?
Is dit een vergoeilijking? De andere opleidingen hebben ook zo’n taaltje en we “kunnen” niet anders
Of is het gewoon absolute domheid die zich als onderwijs probeert te verkopen. Vreemd dat ik raakvlakken zie met HNL!
Marketing Communicatie
Ik vergoeilijk helemaal niets, maar het is helaas een feit dat veel marketingcommunicatie een beeld schept voor geïnteresseerde leden van de doelgroep dat slechts gedeeltelijk, of zelfs geheel niet, wordt gedekt door de kwaliteit van het aanbod.
Ik vind helemaal niet dat dit zo moet, maar constateer dat het wel vaak zo is. De al door Heertje en Oudemans aangehaalde verouderde managementvisie binnen het onderwijs versterkt dat ook, omdat binnen dat management nog maar weinigen kunnen bepalen wát hun (onderwijs)aanbod eigenlijk is, en wat het voor de studenten betekent.
In college’s, boeken én publicaties probeer ik altijd studenten een andere koers te wijzen, maar of studenten zich in een dergelijke atmosfeer kunnen handhaven, waag ik voor velen van hen te betwijfelen. Holzhauer zei het in de tachtiger jaren al: Er wordt meer over marketing gepraat dan gedaan. Dat is nog altijd zo, vrees ik.
Reinder H. Koornstra
toch…
Het zal aan mij liggen hoor, maar ik kan een dergelijke opleiding geen moment serieus nemen. Als ze hun uithangbord op deze maneir gebruiken, dan kan de inhoud niks wezen. Dan zitten er gewoon mensen op veantwoordelijke plekken die geen erspect hebben voor hun vak, voor hun organisatie, voor hun medewerkers, voor de studenten en voor de beroepen waar ze voor opleiden.
Foute mensen dus. Daaruit komt geen goed onderwijs.
Ten overvloede: die uithangborden worden niet even snel door de derde assistent van de ondercoordinator in elkaar geflansd. Er gaan missiestatements en op-de-hei activiteiten aan vooraf. En het kost duiten. Heel veel duiten. Dan kan het toch niet anders dan dat de kern van de organisatie fout is.
Enige vraag die je kunt stellen: nemen foute mensen altijd slechte beslissingen (zo schijnt Richard Nixon, toch heel erg fout, veel voor de VS te hebben betekend). Maar op dat gladde ijs wil ik me niet begeven. Ik ga er vooralsnog van uit dat Nixon de uitzondering is die de regel bevestigt of dat zijn betekenis voor de VS een hoax is, die ik bij deze verder verspreid.