… want de fantatische eindexamenresultaten die de opstroom opleverde lijken min of meer bijgestuurd te worden door een omvangrijke afstroom richting lagere niveau’s.
Waar het krijt precies piept is te lezen in een lovend doch ook kritisch rapport dat De Limburger vandaag openbaar maakte.
Jammer
Link is niet meer beschikbaar!
Gelukkig…
… geldt dat niet voor het rapport…
gymnasium maastricht
Rapport gelezen ; de kritiek van de krant niet (não esta).
Ik zie geen overgrote fouten aan het rapport. Ik kan me indenken dat de buitenstaandse krant kritiek levert op de, blijkbaar voortgaande, selectieve selectie-procedure * die in het rapport als “afstroom” wordt weggezet. Dat zullen de vaders en de moeders (krantenlezers) van de “afstromertjes” niet aardig vinden – elk meent zijn uil een valk, etcetera – – . De taal-beschaafde rapport-redactie heeft het woord “uitgekotst” vermeden ; wat weer wel een nagenoeg normaal-scherpe uitdrukking is op het voetbalveld van “afstromende” leeftijdsgenootjes.
Ten gunste van het rapport valt wèl te zeggen dat het deze “afstroom” quantificeert en de vergelijking met de gymnasium-norm niet uit de weg gaat.
Vocabulair. “Afstroom” lijkt mij een woord uit de putjes-encyclopaedie ; gekke woordkeus hebben ze daar in Maastricht. Wel duidelijk, niet kies.
Zou het niet beter zijn om de hele procedure te kenschetsen als “voortgaande” selectie * tijdens de onderbouw van VO ? Of, tenminste omschrijven als fair ? Het is nu eenmaal zo dat er leerlingen uit de trein vallen, als deze van A (brugklas) naar B (diploma) tjsokt.
Dus de zeer hoge aantallen gymnasium-geslaagden worden bereikt doordat onderweg “would-be” kneuzen afvallen ? Welnu, dat gebeurde in excellente universiteiten altijd al : Harvard, Yale, Princeton, Cambridge en Oxford – cosi fan tutte.
maarten
* Seger noemt dat eufemistisch : “schooltoewijzing” (zie) : beteronderwijsnederland.net/node/8178#comment-68036
Afstromen
Het uitval percentage in Cambridge en Oxford is vrijwel nul. Oorzaak: strenge selectie aan de poort en het systeem van ‘degree classification’ (niet ieder diploma is hetzelfde waard).
Wat ook onmiddellijk pleit
Wat ook onmiddellijk pleit voor het certificeren van scholen door universiteiten.
universiteiten die certificeren ?
re : Wat ook onmiddellijk pleit – arendschulp op Do, 02/02/2012 – 12:16.
Nee dus, ammenooi nie, nooit niet. De universiteiten hebben nog meer boter op hun hoofd dan het gezamenlijke VO. Nog meer ego-trippende professooren en dito bestuurdurzz uit het hele en halve bedrijfs- en overheidsleven, levend-barende parasieten incluis, liefst tegen half geld – de universeiten zitten vol met bijzondere leerstoelen, wankelende stoelpoten incluis.
En, wat is eigenlijk : “universiteiten” ? Waar zijn de “excellente” universiteiten in NL ? Een Technische Hogeschool, is dat een universiteit ? Of dat kasteeltje aan de Vecht, in de buurt van Loenen ? Hoe lang zal het nog duren totdat het politie-opleidingsinstituut in Apeldoorn zich “universiteit” mag noemen ? Of die oorlogsopleiding in Breda ?
Koester geen illusie : behalve uitzonderlijke plekken van hoger onderwijs – de algemene situatie elders (buiten NL) is niet fundamenteel beter. Hoogstens zijn er landen en situaties waar studenten beter gemotiveerd zijn – dat maakt het wezenlijk verschil.
Afgezien van excellente vakgroepen en -clusters, die natuurlijk ook in NL bestaan.
Al die overige mediane vakgroepen en clusters in die elkaar vliegen afvangende universiteiten : kunnen die een eensluidende certificering afgeven aan VO scholen – worden ze het wezenlijk eens ? Nooit dus, behalve in marginale bezigheden, pali cultuur of latijns-amerikaanse geschiedenis tussen 1600 en 1800, bijvoorbeeld.
We hebben de ellende gezien van die “uit-stekende” onderzoeksscholen op dat universitair nivo dat door visitatie-commissies van waardigheidszegel is voorzien, zelfs KNAW doet er aan mee. Met het chauvinistisch applaus ervoor is hun excellentie op wereldnivo niet bewezen.
maarten
certificeer de leerling
Het certificeren van leerlingen benadert het best een beoordeling op grond van prestaties van het individu. Dit kan dus door cijferlijsten die staan waarvoor ze zeggen te staan, of door toelatingsexamens.
Invoering 5-jarig VWO mogelijk
Wij moeten voor het VWO af van het systeem van voortdurende schifting. Als door het geleidelijk aan steeds moeilijker maken van de leerstof elk jaar 10% van de leerlingen afstroomt is er na het eindexamen minder dan 50 % (47%) over. De leerlingen die met een VWO-diploma vertrekken hebben het in het begin te gemakkelijk gehad. Zij zouden het diploma ook in 5 jaar hebben kunnen halen als het aan het eind gevraagde begripsniveau in alle leerjaren gelijk zou zijn geweest aan dat wat op het einde gevraagd wordt. In het begin zouden die leerlingen even serieus hebben moeten studeren als aan het einde zonder dat de ledige tijd ingevuld hoeft te worden met zoethoudertjes zoals werkstukken maken en zelf opzoeken. Dat is goed voor hun studeermentaliteit. Ook de leerlingen die anders zouden afstromen profiteren daarvan. Tenzij een HAVOklas over de hele lijn achterloopt op een VWO-klas van hetzelfde leerjaar verliezen zij geen leerjaar. Het eerste leerjaar van het VWO moet dus veel moeilijker worden en vooral veel abstracter. De helft van de leerlingen moet aan het einde van dat eerste leerjaar afvallen. Dan kan in de volgende 4 leerjaren een flink tempo aangehouden worden en kunnen de leerlingen 5 jaar na aankomst in het vervolgonderwijs hun VWO-diploma krijgen. Als een voor het VWO ongeschikte leerling er op staat naar het VWO te gaan of als zijn ouders daar op staan mogen zijn ouders hem daarvoor inschrijven. Hij loopt echter een groot risico om na één maand voor spek en bonen mee te doen. Zodra blijkt dat hij niet meekan mag de leraar hem links laten liggen. Zo kijgt elke leerling het recht om het VWO te proberen en wordt geen enkele leerling gedoemd door een slechte CITO-score. Voldoende opstroommogelijkheden vanuit de HAVO moeten voorkomen dat veel leerlingen voor de spek en bonen oplossing kiezen.
Seger Weehuizen
Vrije inschrijving voor elk niveau
Seger, onlangs sprak ik met een Duitse vriendin die les geeft op de Realschule. In hun staat is nu ingevoerd dat ouders leerlingen mogen inschrijven op het niveau dat ze zelf wensen. Je snapt al dat alle leerlingen die voorheen naar het beroepsonderwijs zouden gaan nu instromen op het (laten we zeggen) HAVO. Het heeft dramatische gevolgen voor de werksfeer in de klas en de resultaten. Alle klachten van docenten krijgen als reactie dat ze dan maar beter moeten differentiëren.
Wat dat betreft zijn we met ons Cito dan toch weer beter af.
Het recht om je onaangenaam te vergissen.
Ik had een lessituatie in gedachten waarbij de leraar frontaal les geeft. De leraar kan tegen een leerling zeggen “sorry Piet” of “sorry Marietje” “ik heb het al 2 keer uitgelegd en we moeten verder”. Ook mag een leraar ophouden om een leerling bij de les te betrekken zodra hij er van overtuigd is dat de leerling het niet bij kan benen. Het resultaat van het eerste afgelegde proefwerk kan daarvoor als bewijsstuk dienen. Als een leerling in de klas vervelend wordt omdat hij genegeerd wordt moet de docent hem uit de klas kunnen verwijderen. Een leerling die een negatief advies gekregen heeft heeft het immers aan zichzelf te danken dat hij er nu voor spek en bonen bij zit. Ik herinner mij wat mezelf betreft dat veel kinderen van de zesde klas meenden dat ik geen schijn van kans had om op het Gymnasium te worden toegelaten. Als de hoofdonderwijzer mijn capaciteiten ook verkeerd zou hebben ingeschat en mijn vader geen akademische opleiding voltooid zou hebben was ik misschien wel nooit klaargestoomd voor het toelatingsexamen Gymnasium. Iik vind daarom dat een leerling zijn capaciteiten onder bewijs moet kunnen stellen belangrijker dan dat hij wegens een te hoge zelfinschatting drie kwart jaar nagels zit te bijten.
Seger Weehuizen
Ouders
Vergeet niet dat hedendaagse ouders erg ver kunnen gaan om hun kroost ten onrechte te ondersteunen. Deze week hoorde ik van een collega die in het Gooi werkt dat haar een proces was aangedaan door ouders die vonden dat haar cijfers onterecht berekend waren. Het kan verkeren! Gelukkig is zij in het gelijk gesteld, maar de vakantie was naar de barrebiesjes.
De macht van de leraar is ondergraven door bestuurders en boven hen gestelden, door leerlingen zelf, met in hun kielzog hun ouders. Treurig, maar waar.
Je kan er echt een Roman
Je kan er echt een Roman over schrijven, over zo’n rapport.
Het Rapport, de streberige teamleiders, de nageschoolde zweefkezen, de verongelijkte lesboeren, de hoogestemde classici, H E E R L I J K.