“Ik stop ermee!”

En weer gooit een collega de handdoek in de ring, deze keer in het kleuteronderwijs. Enkele citaten uit de opzegbrief:

"Ik kan en wil mij niet conformeren aan de huidige vorm van onderwijs, die mij zo dwingend wordt opgelegd."

"Helaas heeft het Nederlandse kleuteronderwijs dat recht op spelend leren inmiddels ook verspeeld. Er bestaat in de huidige klassensituatie voor mij zelden nog de mogelijkheid om uit te gaan van de belevingswereld van kinderen en de kinderen wordt niet eens meer de gelegenheid geboden de nieuw ontdekte buitenwereld mee naar binnen te brengen, want ik dien vanuit de methode “Kleuterplein” te werken."

"Ik kan alleen maar constateren dat ik vaak het dubbele aantal uren werk van mijn wettige aanstelling en daarin voornamelijk met secundaire zaken bezig ben om aan de buitenkant te voldoen, in plaats van dat ik [in een tijd waarin de behoefte aan een warme, veilige plek voor kinderen alleen maar groter is geworden] bezig ben met de ontwikkeling en het welzijn van de kinderen in mijn groep en daar pas ik voor."

"De kleuter in Nederland heeft zijn bestaansrecht verloren. Ik geef de strijd op.”"

Zie voor het hele verhaal DEZE SITE.

3 Reacties

  1. Je werkt je te pletter, maar

    Je werkt je te pletter, maar nooit is het goed en een voldaan gevoel blijft voortdurend achterwege.

    Inderdaad. Ik herinner mij een school waar iedereen zich buitengewoon uitsloofde (de school had een uitstekende naam), en toch verkondigde de school voortdurend dat de kwaliteit "nog beter" zou worden bij de invoering van iets als zelfstandig werken b.v.

    Het wordt een soort uitputtingsslag waarbij de administratie en de overlegorganen tijd opslokken die juist voor de klas bestemd zou moeten zijn. "Het betere wordt de vijand van het goede". Dat denk ik steeds bij die hijgerige opzwepende onderwijswereld die enerzijds alle mogelijkheden tot het leveren van goede prestaties zit te ondermijnen maar anderzijds voortduren opzweept tot nog meer "excellentie" en het "afleveren" van kinderen met gediagnostiseerde vlekjes die "stevig"  voorzien zijn van speciale handelingsplannen en de daarbij behorende budgetten.

    Als het op papier, voor de schijn, maar indrukwekkend is. Rare ontwikkeling trouwens: prestatiegericht leren voor de kleuters waarna het vrijblijvende zelfontdekkende "leren" voor de oudere kinderen wordt ingevoerd. De kleuters worden dus het slachtoffer van het belachelijke voorzorgprincipe waarmee leerkrachten worden voorgelogen: als je er maar op tijd bij bent om te "corrigeren" gaat het verder goed. Hetzelfde principe dat peuters al stevig wil onderwijzen. Waar men ooit geloofde dat een speelse peuter- kleutertijd een goede emotionele basis leverde voor het steviger en theoretischer werk van later.

    We gaan de last dus leggen op de peuter en de kleuter. Je moet maar durven.

  2. Applaus voor deze brief!

    Applaus voor deze brief! Alleen, wat schiet je ermee op? Ik ben voor tegenwicht bieden. Met "warmte" alleen kom je dan niet ver. Wat zou de kleuterjuf van deze brief, Erica Ritzema, ervan denken eens haar licht op te steken bij de Vrije School? Sektarisch, ja, dat wel, maar dan met een een solide denksysteem waarmee de door haar genoemde gruwelen buiten de deur gehouden worden. Warmte,  "omhulling", individuele begeleiding maar vooral ook sociaal leren, motoriek, verwondering gevoed door verhalen, zang, natuurbeleving, alles wat de menselijke maat behoeft. Probeer het eens! Wat een verlies als zoveel toewijding en ervaring nou weer verloren gaat!

  3. Burgerlijke Ongehoorzaamheid.

    Burgerlijke Ongehoorzaamheid. En masse zou daarmee een einde gemaakt kunnen worden aan de terreur van de schoolbesturen en hun beschermers, de politici en de leden van de Tweede Kamer. We leven in een rechtsstaat en niemand hoeft veel te vrezen wanneer hij oproept tot wetsovertreding, zoals dat het geval is wanneer ouders hun leerplichtige kinderen niet niet naar een rijkserkende school laten gaan. En wanneer dan de wetten en masse genegeerd worden, ouders hun kinderen van school halen en/of leraren niet meer doen wat de schoolbesturen van hen eisen zijn die politici machteloos. Ze kunnen niet alle ouders vervolgen en schoolbesturen kunnen niet alle leraren ontslaan of anders de grootste "raddraaiers". Zo lang hun collegae maar solidair blijven en niet eerder aan het werk gaan dan nadat  hun leiders strafvrijwaring gekregen hebben. Het opblazen van het huidige educatieve systeem is eigenlijk doodeenvoudig. Als uw sterke arm dat wil staat direct hun kermis stil

Reacties zijn gesloten.