Wat zou een schoolleider of een rector magnificus of een andere verschijningsvorm van het menstype ‘mennetjer’ eigenlijk moeten doen of kunnen?
Zelf heb ik een goede 12 jaar als leidinggevende gewerkt, en ik heb nooit het idee gehad dat ik daar nu taken verrichtte die bijzondere kwalificaties vereisten. Maar omdat je dichter bij het vuur zat, kreeg je een tamelijk goed beeld van wat de directeur nu eigenlijk voor zijn werk deed.
Inmiddels werk ik ook al wat langer in het onderwijs, en nu begint de inhoud van het werk van een schoolleider mij langzamerhand ook duidelijk te worden. Eigenlijk doet zo’n schoolleider geen spectaculaire dingen. Geld verdelen, uren verdelen, functies verdelen, leerlingen lokken, ouders tevreden stellen, representatieve plichten vervullen: allemaal zaken die je met wat tact, een gemiddeld boerenverstand en wat mensenkennis zonder problemen kunt doen. Dat betekent dat zeer velen geschikt zouden moeten zijn om dit werk te doen. Er zijn echter twee belangrijke extra voorwaarden die vervuld moeten worden, wil je het werk ook goed kunnen doen.
Ten eerste moet je weten waarover je het hebt. Je moet dus zelf geruime tijd voor de klas hebben gestaan, en liefst moet je dat nog steeds doen.
Ten tweede heb je (toegegeven, steeds minder) met goed opgeleid personeel te maken. Je moet dus zelf niet slechter zijn opgeleid dan je personeel; per slot van rekening is een school een kennisorganisatie en geen groothandel in tulpen. Ben je slechter opgeleid, dan zal je intellectueel niet voor vol worden aangezien, en dus de benodigde autoriteit ontberen.
Met die twee extra voorwaarden er bij wordt de spoeling wat dunner. Alle vereisten opgesomd heb je dan nodig:
– tact
– mensenkennis
– boerenverstand
– opleiding
– ervaring
Er zullen, wat mij betreft, echter nog steeds veel mensen voor zo’n functie geschikt zijn.
Ik ben echter bang dat de praktijk geheel anders is. Mensen worden in het onderwijs in leidinggevende posities benoemd, niet omdat ze aan de bovengenoemde eisen voldoen, maar omdat ze op het juiste moment modieus en sociaal wenselijk gewauwel af kunnen steken tegen andere, belangrijke lieden in vrijgestelde functies.
Ik ben benieuwd naar de ervaringen van mijn forumgenoten met de capaciteiten van hun opperste leidinggevenden. Hebben ze gezag en verstand van zaken? Of lopen ze alleen maar van cursus naar conferentie? Graag uw reactie.
S. Stevin
De rector die ik meemaak
dankt de positie aan een zeer klaarblijkelijke vorm van zelfoverschatting, heeft het intellectuele gewicht van een kuikenveertje en een plank voor het hoofd van het formaat heipaal. Verder geen bijzondere komputensies.
In de beschrijving van
In de beschrijving van Fritzi herken ik mijn oude directeur.
Er bij voegen : een beetje mee huilen met de wolven ik het bos. Atmosferisch taalgebruik. Iedereen een beetje naar de mond praten, maar vooral niet echt kiezen. Zeldzame beslissingen de verantwoordelijkheid van het ’team’ maken. Geen fatsoenlijk Nederlands kennen. En in de zalige onnozelheid verkeren dat iedereen om hem heen van hetzelfde deplorable niveau is. Om zich heen slaan in wilde paniek als de zeldzame situatie zich voordoet dat iemand hem overstijgt.
Want dan heeft hij in zijn ogen zijn eerste fout gemaakt, namelijk iemand in zijn omgeving toegelaten, die een bedreiging voor hem is.
Hoe kom je daar : veel zitvlees, geduld, hielen likken, fulltime meekletsen en bij voorkeur man. In iedergeval zonder zorgverplichtingen, want dan houdt je de geestdodende uitputtingsslag naar de top niet vol.
Ik heb al een op deze site gevraagd : wat leren ze toch op die cursussen schoolleider. Moet het antwoord nog krijgen. Ik denk veel regels en weinig stimulerend en inspirerend personeelsbeleid. Koppel dat aan het integraal management waar ze voor verantwoordelijk zijn en je begrijpt de desillusie op de werkvloer.
Zou een vrolijker verhaal willen neerzetten, maar heb mij over niets zo verbaasd (na 16 jaar leidingevende functies) als de wijze van leidinggeven, in het personeelsintensieve, onderwijs.
hoe wordt men onderwijsbaasje
Zeg Fritzi,
Hebben wij misschien dezelfde rector?
Margootje
Dat is het profiel…
…van de gemiddelde rector.
Ligt eraan hoe oud je bent, S.Stevin
Wellicht als je aan dit lijstje voldoet en ook een beetje aardig bent:)
1. Vakinhoud en kennisoverdracht centraal (goed opgeleide docenten)(beroepsonderwijs terug)
2. Leerling centraal (zittenblijven weer mogelijk)(probleemleerlingen naar speciaal onderwijs)
3. Zeer gestructureerd lesaanbod (minimaal 28 lesuren per week)
4. Klassicaal onderwijs (100% naar 75% in de hogere jaars)(docent vrij in methodiek)
5. Plaats voor zelfstudie (glijdende schaal)(huiswerk op school)(laptop in plaats van rugzak)
6. Docenten maken samen op democratische wijze het beleid (vaksecties)
7. Kleine directie, gerecruteerd uit oudere lesgevende docenten (boven de 50 jaar)
8. Directie verplicht een aantal uren voor de klas (contact met de werkvloer)
9. Gelijke (en hogere) salarissen voor docenten en directie gebaseerd op urenaantal
10. Democratisch gekozen directie voor maximaal 2 x 3 jaar
11. Eigen examens voor BON-scholen (onder overheidstoezicht)(kwaliteitsbewaking diploma’s)
12. Kleine scholen (max. 600-800 leerlingen) en kleine klassen (ca. 20 leerlingen)
Re puntenlijstje: meer uitleg?
Dit is een lijstje van wensen die u (en ik, zo even snel lezend, ook) hebt t.a.v. onderwijs.
Maar ik vroeg naar uw ervaringen met uw eigen baas. Is het iemand met eigenschappen die nuttig zijn voor een baas van een onderwijsinstelling, of niet?
En ik snap ook niet wat mijn eigen leeftijd er mee te maken heeft.
Meer uitleg alstublieft?
Beste S.Stevin,
Staat ook Hals boven, is mijn lijstje.
Wat Uw leeftijd betreft, zie punt 7.
Verder ben ik het eens met Uw verhaal….er lopen vele collega’s rond die het ook zouden kunnen.
Directievoeren wordt erg overschat (spreek uit eigen ervaring, daar vroeg U toch om?), daarom gelijke salarissen en zeker niet meer, zie punt 9.
Hoe wordt men onderwijsbaasje?
Mijn ervaring met mijn opperste leidinggevenden is bedroevend. Het zijn zonder uitzondering leraren bewegingsonderwijs,
die wel capaciteiten hebben, maar niet uitblinken in verwoorden wat ze bedoelen, argumenteren en schrijven. Het is bij ons al
heel normaal dat er een brief van de rector (!) naar de ouders gaat, met spel- en stijlfouten erin. Voorts gebruikt onze rector het
persoonlijk voornaamwoord ‘hun’ als onderwerp: “Hun hebben de capaciteiten.” Ik verbeter mijn leerlingen als die hetzelfde in de
klas doen.
Dus: hoe wordt men onderwijsbaasje? Ik denk als het overkoepelende bestuur (hoe dat ook heten mag) je niet als een bedreiging
ziet. Je moet vooral niet te veel in je mars hebben. Je rol is die van stroman.
Margootje
bewegingsonderwijs
De leidinggevenden waarmee ik te maken hebben gehad waren bijna allemaal afkomstig uit het bewegingsonderwijs. Komisch wordt het wanneer ze zonder enige kennis van het betreffende vak ervaren docenten gaan vertellen dat ze het fout doen.
Kunnen en willen
De functie-eisen zullen inderdaad voor een grote groep gelden; maar waarom willen zoveel mensen zo graag leidinggevende worden?
Dan moet je verblind zijn door de Mammoth/Moloch en …?
Waarom baas?
1) Omdat ze zich realiseren dat hun inhoudelijke prestaties te mager zijn. Dit biedt een alternatief.
2) Uit geldingsdrang.
3) De Mammon, bedoelt u (geld dus).
Vult u zelf maar aan.
Mijn eigen motief destijds om leiding te willen geven was negatief: de leiding die ik om me heen zag was zo slecht, dat het mij een goed idee leek zelf, als meewerkend voorman, het goede voorbeeld te geven.
Ja, dat vermoed ik ook
Waarom zijn het niet per definitie academici, zoals vroeger?
Onderwijsbaasjes ontstaan vanzelf.
Ze schurken zich tegen de Moloch.
Daar is het prettig. En onder elkaar.
Wat nog krijtje?
Ze worden Moloch, zonder te weten
en zijn de kinderen vergeten.
Achter elkaar, in ’n keurig rijtje,
op weg naar de trog,
van de Moloch.
Te negatief beeld
Als een buitenstaander deze draad zou lezen, kreeg hij wel een erg eenzijdig beeld van de denkbeelden onder de Bonners.
Wie wel te maken heeft met competente (sorry, verkeerd woord) rectoren herkent zich hier niet in. Ik althans heb zeer veel waardering voor de drie rectoren waar ik mee te maken heb. Een is mijn eigen rector. De twee andere ken ik omdat ik bestuurssecretaris ben van de scholen waar ze aan verbonden zijn.
Inderdaad, het zijn allen academici. Ze hebben hart voor de hoog opgeleide docent. Ze zijn open. Bovendien heb ik waardering omdat ik zie hoe ze een veeleisende baan (wat intelligentie, werkkracht, mensenkennis betreft) adequaat vervullen.
en daar is ie dan de buitenstaander
Oeps.
Ik ben zo’n buitenstaander die ambitie heeft om het onderwijs in te stromen in de functie van schoolleider. Meerdere gesprekken gevoerd met (oud)leraren, interim schooldirecteuren etc. Mijn droom: de opleiding ‘directeuren van buiten’ volgen en dan met veel enthousiasme instromen in het primair onderwijs.
Waarom? Omdat ik begaan ben met het onderwijs. Omdat ik van mening ben dat de overheid een aantal heel domme besluiten heeft genomen die de aandacht van de school en de onderwijzers veel te veel naar de niet-lesgevende taken trekt. En dan lees ik dit forum en de moed zakt me in de schoenen. Toch maar niet doen denk ik dan….een warm welkom kan ik, als ik jullie commentaar lees, niet
verwachten immers ik heb geen lesgevende ervaring. Is dat nu echt zo bloggers? Wordt ik niet geaccepteerd als ik niet kan lesgeven?
Niet met alles willen bemoeien
Beste BVB, volgens mij ben je heel welkom als schoolleider gelet op je ideeën omtrent de aandacht die naar de niet-lesgevende taken is verschoven. Wanneer je als schoolleider de docent (waar mogelijk) bevrijdt van die oneigenlijke neventaken doe je het juist heel goed. De kritiek op schoolleiders zonder leservaring is vooral dat deze de neiging vertonen om zich te bemoeien met iets (nl. lesgeven) waar ze geen verstand van c.q. ervaring mee hebben. Als je vanuit die positie docenten oplegt hoe ze hun werk moeten doen, worden ze – terecht – narrig. Een schoolleider die juist dat doet waar hij/zij voor is aangenomen, namelijk ‘de school leiden’, kan volgens mij heel goed werk verrichten en op veel waardering rekenen.
Wellicht moet je eens gaan praten met Leo die op dit forum aandacht vraagt voor het BO, de basis van al het andere onderwijs.
Tip
Ook als directeur ben je gebonden aan de financieel-economische kaders die overheid en gemeente dicteren. Door de lumpsum in het BO moet je er op rekenen dat de komende jaren je jaarbudget zal krimpen. Je idealen zullen worden ingeperkt door de centen. De gemeente geeft weinig toe; de overheid geeft geen gehoor; personeel is je grootste kostenpost. Welke idealen blijven binnen dat krachtenspel overeind? Als je dat vantevoren goed overweegt is een directeursbaan voor je weggelegd.
Buitenstaander welkom!
Ik vind het dapper dat je durft te reageren! Ik persoonlijk vind het jammer dat er op dit forum zo weinig schoolleiders meedoen.
De boodschap is vrij simpel: laat je door ons niet weerhouden! Ik persoonlijk ben er wel van doordrongen dat goede schoolleiders echt nodig zijn. Die lesgevende ervaring is volgens mij nog niet eens zo’n ramp, draai gewoon eens een volle week mee: dat is vaak al voldoende om de problematiek te begrijpen en het is voor het personeel voldoende om te kunnen zien dat je het heel serieus meent. Maar volgens mij zul je het lastig krijgen omdat je klem komt te zitten tussen bestuur en personeel. En veel geld om je personeel te helpen zul je niet krijgen! Moeilijk en zwaar!
Ik persoonlijk zou zo graag een directeur hebben gehad die begrijpt dat het werk van docenten zwaar is. In plaats daarvan heerst er snel een houding van onverschilligheid, en die is vrij dodelijk. Als jij dat nu eens niet zou hebben… geweldig, ik zou zeggen, wacht dan geen dag en kom!
Wat zijn ze toch aardig
Laat ik dan maar het onaardige antwoord geven. Als je niet kunt/mag lesgeven, dan moet je dus een full-time directeur worden. Ik vind dat een basisschool eigenlijk geen full-time directeur nodig zou moeten hebben, wat zou zo iemand de hele week moeten doen? Ik weet wel dat er tegenwoordig met al het papierwerk genoeg te doen is voor zo een full-time directeur, maar dat zou niet moeten.
De directeur van een basisschool hoort mijns inziens vooral onderwijskundig leider te zijn (en om dat te kunnen zijn moet je lesgeven). Het papierwerk moet een (part-time) secretaresse maar doen (tegen een lager loon dan dat van de leraar).
Mark, jij bent niet onaardig hoor
Jij bent kritisch. En dat moet ook kunnen. Ik ben bang dat een basisischool tegenwoordig wel wat ‘meer’ directeur nodig heeft dan vroeger. Al was het alleen maar omdat de ouders zoveel van hun kinderen verlangen. Wat er toch allemaal niet op het bordje van de basisschool terecht komt! Werkelijk, je staat te klapperen met je oren.
Nee, directeuren zul je wel nodig hebben. Laat het dan tenminste -alsjeblieft- hele goede zijn, met hart voor het vak. (Zie ook de post van Sjeekspier onlangs, over de werkzaamheden op de basisschool voor de leraar. Een dergelijke opsomming zal er ook voor de directeur kunnen worden gemaakt.)
Roerend
Dit ben ik weer roerend met je eens: waar een team sterk door wordt en dus de kinderen baat bij hebben, is door iemand die een pedagogische visie kan uitdragen. Het lijkt mij heel moeilijk om de intern begeleider terzijde te staan in gesprekken met ouders, als je zelf niet weet wat lesgeven betekent, wat gedrag van kinderen kan doen in een groep etcetera. Laat staan dat je een team met allerlei dagelijkse rompslomp terzijde kunt staan: je hebt zelf geen ervaring om uit te putten.
Van dichtbij heb ik een directeur meegemaakt die heel lang uit het onderwijs was en directeur van buiten werd op een school waar een duidelijk ideologisch standpunt werd gehuldigd door de senioren in het team. Dat hij daar geen aansluiting bij had en bovendien weinig feeling had voor de noden van het team, heeft er uiteindelijk toe geleid dat het team hem niet meer accepteerde.
Lesgeven aan kinderen kan iedereen,
die met kinderen kan omgaan, goed kan lezen en lessen wil voorbereiden. Humor, improvisatie vermogen en ’n snufje levenservaring maakt ’t nog leuker. Groep 1/2/3 en 8, eisen wel wat meer, maar dat merk je dan wel vanzelf.
Schoolleider is iets anders. Daar wordt door 2 kanten aan getrokken. Misschien 3 of 4. Door het bestuur met allerlei verwachtingen en eisen. Door de leerkrachten. De basisschool is in wezen heel plat georganiseerd. Toen en nu. Toen haalde de directeur eigenhandig ’n “gedragsprobleem” uit de klas en loste dat op. Nu staan schoolleiders dikwijls zo ver af van de klas, dat ze liever om het probleem heenlopen. Ik ken ’n aantal schoolleiders, die voorzien van allerlei positieve bagage, er na ’n paar jaar de brui aan gaven. Wel capabel en enthousiast, maar vermalen door ’t ontstane systeem. Mondige (lees brutalere) kinderen en ouders. Oekazes van boven. Vervrouwelijking en versplintering van het team. En nog het een en ander.
Niet vreemd, dat er steeds meer vacatures komen voor schoolleiders.
Hoog nodig, dat er mensen komen die dit werk willen (en kunnen) doen. Die er voor de kinderen en de leerkrachten willen zijn. Omdat dat hun baan nu eenmaal is.
’n Leerkracht van, pak hem beet ’n groep 7, waarvan de schoolleider regelmatig interesse toont, in de klas komt (niet om iets te controleren) en ’t gevoel geeft dat hij/zij er altijd voor je is, “werkt” heel anders, dan ’n leerkracht, die de schoolleider alleen maar voor ’n beeldscherm ziet zitten.
Eigenlijk gaat het alleen maar over kinderen, “kleinschaliger”, over “weg met WSNS”( niet over terugkeer naar de jaren 50). En nog het een en ander.
Groet, Leo.
WAAROM?
Waarom wilt u in vredesnaam iets te zeggen hebben over mensen die hun eigen werk honderdmaal beter kennen dan u dat kent? U weet er namelijk, volgens uw eigen zeggen, niets van. U kunt dat werk niet uit een boekje leren kennen, u moet het zelf gedaan hebben. Het is ronduit bespottelijk: de leerling (want dat bent u, wanneer u geen ervaring heeft) die de ervaren vakman gaat vertellen wat hij moet doen.
Voor mij is het totaal niet terzake of u dit vriendelijk, beleefd of onvriendelijk vindt.
Het gaat om een krankzinnige wantoestand.
Overdreven
Na de eerste te aardige reacties op bvb is dit nu weer een beetje te overdreven S.Stevin. Ik maak uit wat bvb schrijft niet op dat hij de docenten voor de voeten wil gaan lopen. Ik proef meer dat hij als een soort secretaresse/congierge leraren wil ondersteunen en wil afschermen van alle rotzooi die ze van bovenaf over zich uitgestort krijgen. Mijn mening is dat zo iemand wel nuttig is, maar dat dit geen directeur (met een directeurssalaris) moet zijn, maar een secretaresse/congierge (met overeenkomstig salaris).
Lijkt me net zo onzinnig als de stelling dat
een voetbaltrainer zelf voetballer moet zijn geweest. Een groot aantal is dit inderdaad wel geweest, maar een flink aantal ook niet. En dan: de beste voetballers hoeven geen goede trainers te zijn en matige voetballers zijn soms erg goede trainers.
Kortom, er is werkelijk geen verband tussen het leraarschap en het leiden van een docententeam. -Waarmee ik (goede lezer) niet wil ontkennen dat het een voordeel is als schoolleiders de onderwijspraktijk door en door kennen. Maar je kunt er echt geen lijn op trekken. Kortom, je verkondigt hier een stelling die blijk geeft van hartstocht, maar niet van waarheidszin.
Het is overigens wel zo dat de beste ambtenaren bij de dienst belasting, zelf ook, zonder uitzondering, goede belastingbetalers zijn. Maar zij zijn een uitzondering.
Lijkt me niet
Complexe beroepen hebben managers nodig die er ooit middenin stonden.
Topsport is zeer complex, het leraarschap idem.
Willem Smit
Foppe de Haan
is als voetballer te verwaarlozen. Zijn woonhuis is evenwel niet als woonhuis te verwaarlozen, want dat is best groot: verdiend als succesvol trainer.
En zo zijn er vast en zeker nog wel enige tientallen trainers te noemen die niet gevoetbald hebben op een noemenswaardig nivo. Ik ken ze niet, houd niet zo van voetbal.
Persoonlijk heb ik overigens wel liever een oud-docent als conrector of rector. Maar ik geloof toch echt niet dat een niet-docent per-se een slechte rector zou zijn.
Overigens begrijp ik je argument niet goed. Welke functie heeft het woordje ‘complex’ in jouw argument: dat als een beroep complex is, dat deze complexiteit dusdanig is dat ze alleen nog kan worden begrepen/doorgrond door iemand die dit beroep zelf heeft uitgeoefend? -Dat zou waar kunnen zijn, maar daar moet ik eerst goed over nadenken. -Ga ik nu doen 😉
re Foppe
Een beroep omvat behalve een vaste kern, meer -dat is bij alle beroepen het geval maar niet in gelijke mate.
Denk aan een goede leraar die van z’n lln. houdt en van z’n vak en die zich onder moeilijke omstandigheden die niets met z’n werk te maken hebben, uit de naad blijft werken en toch zichzelf, inclusief misschien een paar zwaktes, trouw probeert te blijven. Complexe beroepen zijn beroepen die ook een beroep doen op, de inzet eisen van de beoefenaar als persoon.
Met alleen rationele, didactische beheersing van zijn beroep komt hij er niet al mag die niet ontbreken, nooit.
Het werkelijke bestaan van deze docent kan niet begrepen worden door een schoolleider die niet zelf docent is geweest. Van zulke smakkers heb je dus alleen maar last -áls ze zich met je gaan bemoeien.
Sorry voor het brakke taalgebruik; ik heb haast.
Willem Smit
Redeneerfout
Er zijn goede trainers die geen goede voetballer zijn geweest; maar dat zijn de uitzonderingen.
Er zijn veel meer goede trainers die zelf goede voetballers waren.
Daarom wordt de statistische regel ‘goede trainers zijn meestal goede voetballers’ niet ontkracht.
Om dezelfde reden is ook de regel ‘directeuren horen docent te zijn geweest’ een zeer goede vuistregel.
Er is meerwaarde vereist bij een directeur/trainer die geen docent/voetballer is.
Vergelijking gaat mank
Vrijwel heel mannelijk Nederland heeft wel eens gevoetbald, en een zeer groot percentage regelmatig en in competitieverband. Dat ze geen topvoetballer zijn geweest is een heel ander verhaal, maar ze kennen het spel en hebben er ervaring mee.
Het is niet zo dat de helft van Nederland wel eens lesgegeven heeft aan een klas.
Iedereen hier geeft ook toe dat enige ervaring wel een pluspunt is. Dat is het understatement van de eeuw.
U denkt dus, dat een buitenstaander in korte tijd een acceptabel overzicht krijgt over een beroep waar u zelf jaren lang over heeft gedaan om het goed onder de knie te krijgen. Heeft u dan zo’n lage dunk van het leraarsberoep?
Wanneer minister P. suggereert dat wij wel wat minder vakantie kunnen krijgen valt iedereen over hem heen, zeggende dat de man niet weet waar hij het over heeft. Ik beweer dat dergelijke uitglijders inherent zijn aan de afwezigheid van ervaring bij leidinggevenden.
Alle vaders en moeders hebben wel eens wat uitgelegd
aan hun kinderen. -En alle mensen hebben tenminste 10 jaar op een school gezeten. Volgens mij is het aantal mensen dat kennis heeft van het onderwijs groter dan het aantal mensen dat gevoetbald heeft.
Overigens -niet verder vertellen- ik heb ook gevoetbald. En ik heb gezien dat het niveau waarop deze sport wordt beoefend zo laag is, dat de voetballers veelal alleen te onderscheiden zijn van het publiek door de kleren die ze dragen en het feit dat ze aan gene zijde van de lijnen staan te wachten totdat iemand de moeite neemt om een bal hun kant uit te schieten. Doen ze een stap, en schieten de bal een andere kant uit,- spannend, en het verheft het volk.
Bovendien is mijn argument niet dat juist wie geen onderwijs gevolgd heeft een betere schoolleider is, of dat ervaring in het onderwijs er totaal niet toe doet. -Het argument is dat het geen noodzakelijke voorwaarde is om een goede schoolleider te worden. Je kunt er geen peil op trekken.
Het zou aardig zijn als iemand op school een schoolleider heeft rondlopen die niet uit het onderwijs afkomstig is en zeer goed bevalt. In dit geval is namelijk een voorbeeld genoeg om de stelling te onderbouwen.
Heb ik er jaren over gedaan om een goede leraar te worden? Welnee. De eerste les kreeg ik kalebassen en pindas naar mijn hoofd. Daarvan waren er twee raak. Vanaf die dag benik zo gek als een deur. Meer is er niet voor nodig om je te redden op een school 😉
@Simon: Dan trek ik de conclusie…
…dat u vindt dat leraar geen vak is? Of dat u zo’n natuurtalent was dat u vanaf dag 1 een kei was?
Dat ervaring geen garantie voor succes is, zal ik niet bestrijden. Maar dat is iets heel anders dan, zoals u, beweren dat er geen peil op te trekken is.
De KANS op succesvol leiderschap lijkt mij vele, vele malen groter bij iemand met vakervaring dan bij een willekeurige buitenstaander.
S.Stevin, ik zou liegen als ik zeg dat ik het weet
Maar er zijn zoveel slechte schoolleiders die juist uitstekende leraren waren. Ik geloof gewoonweg niet dat het leraarschap een noodzakelijke voorwaarde is voor goed leiderschap op een school. -Ik meen dat ik het heb gelzen in de boeken van Pat Barker: je had in de eerste wereldoorlog officieren die nooit soldaat geweest waren en officieren die van soldaat af waren opgeklommen tot een hogere rang. De meest populaire (in het boek is dat de man die wordt behandeld bij de psychiater) is nooit gewoon soldaat geweest maar wordt door zijn soldaten op handen gedragen.
En ik als leraar: net als iedereen, met de nodige moeite. Pas na drie jaar vond ik dat mijn lessen de moeite waard waren.
Dat de kans op succesvol leiderschap groter is bij iemand met ervaring zou inderdaad wel heel goed waar kunnen zijn. Denk van wel. Maar als je met percentages rekent, valt van te voren niet te bepalen wie succesvol zal zijn en wie niet.