Falend beleid

Ik zal niet de eerste zijn die verbaasd is over het sterk wisselend overheidsbeleid van de laatste decennia. Of het nu om gezondheidszorg, asielbeleid, landbouwpolitiek, defensie of energievoorziening gaat – en er zijn nog wel meer terreinen aan te wijzen-, onze overheid is voortdurend bezig de koers te verleggen  of terug te draaien.

Wat twintig of dertig jaar geleden verstandige beslissingen leken blijken nu grote nadelen met zich mee te brengen.

In de krant van 31 oktober (BNdeStem) gaat een hoofdartikel over de bereikbaarheid van werk en voorzieningen in ons land. Men baseert zich op een nieuw rapport van het Planbureau voor de Leefomgeving . Met onder meer deze conclusies: ‘Drie op de tien ouderen in ons land kunnen zonder auto binnen een half uur  geen ziekenhuis of polikliniek bereiken. En ruim een op de tien  niet binnen drie kwartier. Veel middelbare scholieren  moeten lang fietsen om een havo of vwo te bereiken. Dat beperkt de schoolkeuze van jongeren.’

Het is te hopen dat men nu wèl goed gaat nadenken  over de meest wenselijke ontwikkelingen, in het bijzonder ook op onderwijsgebied.

Het onderwijsbeleid was er heel lang op gericht, al meer dan 150 jaar geleden, om overal in het land goed bereikbare onderwijsvoorzieningen te vestigen. De Rijksscholen  vervulden daarbij een belangrijke rol, maar ook ambachtsscholen en u.lo.- scholen  kwamen overal tot stand.

 

Maar in het kader van de ‘ hoger onderwijs voor velen’ campagne, zo’n dertig jaar geleden, moest alles ook groter worden en de meeste van de kleine scholen in de periferie zijn toen verdwenen en dat is jammer voor de mensen met kinderen die nog buiten de grote steden wonen. Of voor die jonge ouders, die, op zoek naar een betaalbare woning, wel in een dorp zouden willen wonen.

Ja, dat levert vervelende problemen op. Het openbaar vervoer, zo zegt het rapport, schiet tekort ‘vooral in veel stadsranden, in de suburbane kernen en in landelijk gebied.’

En ook als men erin slaagt meer bussen te laten rijden is het denk ik nog maar de vraag of daarmee het probleem is opgelost. Er moet immers niet gezocht worden naar oplossingen die de grootschaligheid versterken maar juist naar het omgekeerde. Dat zal ten goede komen aan de kwaliteit van het onderwijs en de onderlinge verbondenheid  versterken.

 

J.C. Traas