Wie betaalt…
Zowat het hele MBO werd een jaartje of tien geleden op de schop genomen. Het Competentie Gericht Onderwijs moest en zou er komen en dit op voorspraak van ‘het bedrijfsleven’. Het CGO was de enige redding om er voor te zorgen dat het onderwijs bijna perfect zou worden afgestemd op wat het bedrijfsleven verwachtte van zijn toekomstige werknemers. De stageperiode die begin jaren 2000 drie weken hooguit 5 weken per schooljaar bedroeg werd opgevoerd naar 3 dagen per week. Ook het HBO ontkwam niet aan de invloed van ‘het bedrijfsleven’ mede op voorspraak van onze huidige minister van onderwijs is de werkgeversvoet tussen de deur van het onderwijs al een tijdje uitgegroeid tot een openstaande deur waar het bedrijfsleven maar al te graag in en uit loopt. Immers, volgens het bedrijfsleven kan iedereen les geven dus de ‘praktijkman’ moet voor de klas.
Ook in het basisonderwijs en voortgezet onderwijs vonden er dank zij i padjes een stille revolutie plaats waardoor het bedrijfsleven langzaam maar zeker een vinger in de onderwijspap krijgt. Educatieve software wordt grif verkocht en ogenschijnlijk realiseert niemand zich dat de zo leuk opstijgende gekleurde ballontjes van het rekenprogrammaatje niet meer of minder is dan een Trojaans Paard. Een paard ten dienste van het zo snel mogelijk zo veel mogelijk verwerven van ‘Big Data’ en geloof me vrij de Big Data van vandaag is Big Money voor de dag van morgen, niet voor het onderwijs, wel voor het bedrijfsleven.
Basisonderwijs, voortgezet onderwijs, MBO, HBO en Universiteit, in het hele onderwijsgebouw lijkt het de dag van vandaag heel normaal te worden dat ‘het bedrijfsleven’ plaats neemt aan de tafels waar onderhandelt en beslist wordt over de toekomst van het onderwijs in Nederland. En dat vind ik om het zwak uit te drukken een beetje eigenaardig.
Een paar slimmeriken hebben de rekenmachine er bij gepakt en even uitgerekend hoeveel het eigenlijk feitelijk kost om een leerling het hele gebouw van basisschool tot masterdiploma te laten doorlopen. Schrikt u niet. Elke Master in dit land kost de belastingbetaler 179.000 eurietjes. Daar heb ik geen enkel probleem mee, zoveel kost namelijk onze beschaving en dat moeten we er maar voor over hebben. Maar die slimmeriken hebben een beetje doorgerekend en concludeerden na een paar dagen dat het bedrijfsleven van die 179.000 eurietjes welgeteld 1200 eurie voor zijn rekening nam. Een schijntje, een aalmoes, een gotspe als je als bedrijfsleven zo een grote bek opzet wat het onderwijs allemaal wel moet. Als je als bedrijfsleven de gore lef hebt om er op aan te dringen dat scholen minder les en meer stage moeten geven. Als je als bedrijfsleven een veel te grote broek aantrekt en de privacy van jonge kinderen aan je laars lapt alleen om nog meer big data money bij elkaar te scharrelen. Als je als bedrijfsleven wil bepalen welke onderzoeken de universiteiten zouden moeten doen dan wordt het de hoogste tijd dat het onderwijs een halt toeroept aan de invloed van dat krenterige bedrijfsleven met zijn dubbeltje op de eerste rang. Niet voor niets bestaat er zoiets als ‘Wie betaalt, bepaalt’.
Uiteindelijk is het zo dat elke docent in dit land jaarlijks met ongeveer 3000 euro per persoon de onderwijsbegroting spekt en zodoende met zijn allen heel wat meer bijdragen aan de financiële zorg van het onderwijs dan het alsmaar meer eisende bedrijfsleven. Niet alleen de kennis, kunde, bevoegdheid en ervaring van de man en vrouw voor de klas maar zelfs de financiële investering in het onderwijs doet de balans wat betreft zeggenschap over het onderwijs doorslaan aan de kant van de onderwijsgevende. De enige conclusie uit dit alles kan alleen maar zijn dat het meer dan tijd wordt om de onderwijsgevende meer zeggenschap te geven over wat er in het onderwijs staat te gebeuren.
Jesse Jeronimoon
Zoals ik ooit al eens eerder
Zoals ik ooit al eens eerder heb geblogd, kennis en kunde worden binnenkort niet alleen via het PO, maar vooral vanuit het MBO grootschalig uitverkocht via iPads aan APPLE en Google. Beiden grootgrutters in big data, bedienen zich van het gratis bij elkaar schrapen van ieders gegevens en gedachten en kunnen daarmee hun eeuwigdurende belastingontduiken financieren. Kortom niet alleen het MBO zal binnenkort zijn uitverkocht aan het bedrijfsleven, de rest van het onderwijs zal weldra volgen.
Dat het bedrijfsleven bepaalt
Dat het bedrijfsleven bepaalt maar niet betaalt betekent niet dat er in het onderwijs blij zouden moeten zijn in alle gevallen waarin die regel wel opgaat. De meeste politici vonden ooit dat alle kinderen, onafhankelijk van de sociale of financiële toegang moesten krijgen tot de HBS en het toenmalige gymnasium waar kinderen van welgestelden zowel gebildet werden als er op voorbereid werden via een universitaire opleiding een geacht en lucratief beroep uit te oefenen. De overheid nam de financiering van de genoemde scholen over en in drie decennia werd de Bildung vooral op de gymnasia maar ook op het VWO als opvolger van de HBS gemarginaliseerd. Het VWOwerd een instelling die zowel sociale eenvormigheid moest bevorderen als toegangsbewijzen voor de universiteiten moesten verstrekken die ook steeds meer als instellingen voor beroepsonderwijs gezien werden al bleef het opleiden tot onderzoeker een doel waar beroep en roeping samenkwamen.
De politici profiteerden schaamteloos van het beginsel Wie betaalt bepaalt.
Terugkijkend kom ik tot de
Terugkijkend kom ik tot de conclusie dat de enige berouwbare futurologen bij BON zitten.
De problemen die BON aankaart, worden ongeveer vier jaar later door alle partijen gedeeld. Ondertussen is er dan een generatie leerlingen in de verdrukking gekomen en zijn er miljoenen over de balk gegooid.
Dat geldt voor het rekenonderwijs, de rekentoets, het gebruik van de rekenmachine, het taalonderwijs, en de taaltoets die er niet is, de speculaties met onderwijsgelden uit de lumpsum, het competentiegericht onderwijs, de ondeugdelijke lerarenopleidingen. Zelfs de VO-Raad en de PO-Raad, de inspectie hebben al diverse problemen onderkend, al brengen ze dat niet hardop naar buiten. De MBO-Raad ontbreekt hier, want die wordt beheersd door enkele hardliners die onverdroten op de verkeerde weg verder gaan.
De anderen die erbij staan met hun handen in hun zakken zijn de politici van de regeringspartijen. Maar ja, die wil hun vrinden in de netwerken niet voor de voeten lopen. En als ze dat doen, verdwijnen ze op de nieuwe kandidatenlijsten van de volgende verkiezingen.
Laten toekomstige ministers en staatssecretarissen alvast een studie doen naar wat er op de site van Beter Onderwijs Nederland verschenen is. Misschien zijn ze dan in staat een goed beleid te ontwikkelen. Maar ook hier geldt dat er enkele partijen zijn die het wel door hebben. Die kijken al lang op deze internetpagina's.
Overigens, “beheersd” is
Overigens, "beheersd" is natuurlijk een samentrekking van "beheerd" en "beheerst".