De vensters voor verantwoording.

Wie heeft tussen het geweld over de rekentoets door dit stuk gelezen: www.vo-raad.nl/themas/verantwoording-vensters-vo

Een stukje van de VO Raad over het enorme belang van de horizontale verantwoording zoals die plaatsvindt in de vensters van verantwoording om, het staat er alweer, HET VERTICALE TOEZICHT WEG TE NEMEN.

Met dat doel voor ogen, kunnen we een gewicht aan de vensters voor verantwoording hangen. En we kunnen eens kijken naar de daadwerkelijke inhoud ervan. Het gewicht is groot en wordt continu groter gemaakt. De inhoud dient daaraan tegemoet te komen.

Echter, een enorme hoeveelheid cijfers die in de vensters staan, doen niets anders dan het gemiddelde in Nederland weerspiegelen.

Daarnaast is van een aantal cijfers op zijn zachtst te zeggen een creatieve opbouw niet te ontkennen.

Zoals de rechtszaak tegen SCOL laat zien, zijn er besturen die trachten geld dat niet voor docenten is uitgegeven, wel onder die post op te voeren. Zodra je daar op wijst, wordt het in alle toonaarden ontkend.

De opbouw van de cijfers in de vensters  dienen in een aantal vaste definities te vallen. “achter”de vensters staan lijsten vol met definities van functies en indelingen naar soorten functie. Er is indirect personeel, direct personeel. Management, ondersteuning,  etc  etc.

De ideale situatie zou zijn als de boel transparant en eenduidig weer wordt gegeven, maar dat is niet het geval. Het is per instelling een enorme uitzoekpartij hoe die haar personeel over de diverse vakjes heeft  verdeeld. Een willekeurige ouder die wil weten of het geld van overheid aan onderwijs wordt besteed, begrijpt er helemaal niets van.

De weerspiegeling aan het landelijk gemiddelde van een groot aantal zaken zegt niet, helemaal niets, over de kwaliteit van de zaak. Wat moet je met een vergelijking: instelling 116 fte tegen landelijk 57,7 fte ( stedelijk gymnasium Leiden).  Wat zegt zoiets?

Met schuin oog op de verguisde rekentoets:  weet elke lezer dat een gemiddelde opgebouwd wordt uit de opgaven van de instellingen, zonder dat het iets zegt over de zinnigheid van de meegetelde personen? Een instelling kan wel 2% management tegen 8% elders tellen.  Terwijl dat echt een instelling betreft waarvan vaststaat dat er een bestuurder teveel rondloopt. Maar die hoeft pas weg als het wettelijk verplicht is, tot die tijd wordt het geld gewoon bij de docenten weggetrokken.  Hoe komen die cijfers dan tot stand?

Door tot op de absolute grens van het toelaatbare te gaan. Door de geest van de vensters compleet om te buigen naar de geest van de besturen, die zichzelf zo mooi mogelijk maken.

Met een dergelijke instelling schieten de vensters hun doel volkomen voorbij. Ze worden misbruikt om de schijn van transparantie te wekken. Dit zijn dezelfde scholen die hun gedetailleerde jaarrekeningen niet vrijwillig openbaar willen maken.

Deze VO Raad, die afgelopen weken brult als een leeuw richting politiek, vanwege een rekentoets waar zij helemaal zelf de regie voor in handen had en compleet verpestte, gaat verder met haar streven de inspectie van buitenaf eruit te werken.

Is er transparantie? Eenduidigheid? Weerspiegelen de vensters voor verantwoording datgene waar ze voor bedoeld waren?

Een Raad die dit soort fratsen uithaalt en ondersteunt. Die, nog steeds, ronduit vertikt eens echt kritisch naar zichzelf en de bij haar aangesloten leden te kijken, maar tegelijkertijd blijft beweren geen bemoeienis van buitenaf nodig te hebben. Die blijkbaar niet in staat is een zeer heldere opdracht vanuit de politiek ten uitvoer te brengen. Dient niet minder inspectie te willen, maar meer, beter en vooral strenger.

Heeft er één collega die in het nieuws was over de rekentoets ook een kritische opmerking richting sector raden geplaatst?

Weer een simpele vraag: WIE controleert de inhoudsopgaven van de vensters voor verantwoording op transparantie en eenduidigheid? Om over waarheidsweergave naar de geest van het idee nog niet eens te spreken.

De VO Raad ? Sorry, maar nu val ik van mijn stoel van het lachen.

Onderwijs, je laat je compleet, geheel, van je tenen tot aan je kruin, inpakken door een groep bestuurders die geen moment laten zien werkelijk de kwaliteit van onderwijs voor ogen te hebben. Blaat lekker verder.

 

1 Reactie

  1. Hondsbrutaal, de ouders te

    Hondsbrutaal, de ouders te willen paaien met de voortreffelijkheid van een product dat een aantal van hen helemaal niet wil afnemen. Een gemeenschappelijke noemer van wat alle ouders willen of in de eerste plaats willen is er niet. De meeste ouders willen dat hun kinderen de school verlaten met een diploma waarmee ze aan het werk kunnen of verder kunnen studeren. Er zijn ook ouders die de school in de eerste plaats een veilige en nuttige plaats vinden om hun kinderen van straat te houden en vaak is dat omdat ze dan in een job kunnen werken. Er zijn ouders die willen dat hun kinderen vooral op cognitief gebied veel leren. Of op een andere wijze willen leren dan de school aanbiedt. Ook zijn er ouders die andere leervakken belangrijk of belangrijker vinden of willen dat zich achter een bepaald etiket een andere inhoud bevindt. Scholenbesturen voelen zich eerder verplicht uit te voeren wat de waan van de dag in de politiek is dan dat ze zich aan de ouders verplicht voelen. Voor ouders moet een show opgevoerd worden want die ouders brengen de scholen kinderoffers Wie betaalt bepaalt is de uitdrukking; de politici betalen vanuit Den Haag en de scholen hebben er geen boodschap aan dat de politici betalen met het belastinggeld dat de ouders hen hebben moeten afstaan. De politici die in de Tweede Kamer “bepalen” zijn weliswaar mede door de ouders gekozen maar meestal niet om wat ze met het onderwijs voorhebben. De belangrijkste klacht waarmee een aantal ouders zitten is dat schoolbesturen hun feitelijke monopoliepositie misbruiken en niet achter de ouders staan. Deze grief lossen de schoolbesturen niet op door leraren achter glas te laten werken.

    De schoolbesturen couillonneren hun leraren. Ik denk dat door grote differentiatie de leraren meer voldoening van hun werk kunnen krijgen door met ouders samen te werken dan door de oekazes van de schoolbesturen uit te voeren.

    Als schoolbesturen werkelijk transparant t.o.v. de ouders zouden willen zijn zouden ze zeggen dat de geheimhouding van de toetsvragen alleen al de verplichte landelijke rekentoets disqualificeert.

    En Denise heeft gelijk. De pseudo-transparantie naar de ouders dient vooral om onder de controle van de overheid uit te komen.

     

Reacties zijn gesloten.