L’union fait la force

L’union fait la force.

Het is de vraag of ik er wat moet van vinden? Van dat postergevalletje in Heemskerk waar een omhooggevallen zweefteef die zichzelf directie noemt het nodig vond om een docent te schofferen door hem op te dragen elke klas zijn excuses aan te bieden voor zijn lafhartige gedrag een poster op te hangen die niets aan duidelijkheid over liet wat betreft liefde en haat.  Erger nog, de bezemberijdster liet in een brief aan de ouders weten dat het maar een haartje had gescheeld of ze had inderdaad de uitkomst van het schervengericht, uitgevoerd door blagen van veertien-vijftien jaar, omgezet in daden en de van insubordinatie, discriminatie en posterterrorisme verdachte docent op staande voet ontslagen.

Eerlijk gezegd ik vind er twee dingen van. Buiten dat je uiteindelijk  toch terecht komt waar je bij dit soort zaken altijd terecht komt en dat is het gemurmel van bekend Nederland dat met veel tamtam laat weten dat het onderwijs de plek is waar er gepraat moet kunnen worden over vrijheid, blijheid en gelijkheid en dat een poster ophangen de gelegenheid bij uitstek is om een debat op gang te brengen, vroeger heette dat de muurkrant. Wat mij onmiddellijk doet besluiten dat mevrouw de directeur op een uitzonderlijke manier bewezen heeft volstrekt niet te voldoen aan de opgelegde competenties om haar functie degelijk uit te oefenen. Er zijn voor minder docenten ontslagen. Mijn voorstel is dan ook om deze mevrouw haar bezem aan te reiken en te verwijzen naar de deur met het bordje ‘exit’ boven.

Een eerste ding wat ik er van vind is dat het dringend nodig is leerlingen de vaardigheid bij te brengen om te gaan met mevrouw Google en dan specifiek met de ‘vertalingsmogelijkheid’. Dit met het oog op hun toekomst. Het is namelijk zo dat ook de vmbo leerlingen dan tot de ontdekking kunnen komen dat simpele Franse woordjes zoals daar zijn l’ amour, fortque en la haine niet betekenen ‘het schroefje’,  ‘het fort’ en ‘de haan’ maar ‘de liefde’, ‘sterker’ en ‘de haat’. Of praat ik nu voor mijn beurt en moeten we hierover eerst het advies van Maurice Statistiek vragen?

Och, het posterincident is op de een of andere manier in het vizier van de media gekomen en een rijper moment om als bladvulling te dienen was er niet. Diezelfde media zwijgen als vermoord over nog veel schandaliger toestanden in het onderwijs. Niks over de verdwenen miljoenen van project ‘leerkracht’, een paar regeltjes over het mislukkende passend onderwijs, met moeite iets over een onterecht ontslagen docent en dan alleen als de docent zijn gelijk haalt voor een rechtbank, geen letter over de miljarden die rusten op bankrekeningen van scholen en ver weggestoken in een hoekje een kolommetje over incompetente bestuurders die met een prettige oudedagsvoorziening het pand, na jaren van wanbeleid, gedwongen moeten verlaten.

Een tweede wat ik er van vind is niet zozeer of de docent die poster nou met punaises of met plakband  aan de muur had moeten hangen, ik ben van het principe dat iedereen moet doen wat hij denkt dat hij moet doen als hij het maar met zijn eigen geweten in orde kan brengen, maar ik vind wat van de staat van het onderwijs dat boven komt drijven door dit posterincident.

Blijkbaar is ment in het onderwijs niet meer in staat om de schapen van de bokken te scheiden, niet meer in staat om koren en kaf van elkaar te onderscheiden, niet meer in staat om op een objectieve manier tegen zaken aan te kijken. Wat ik reeds lang geleden heb geschreven wordt alsmaar meer duidelijk ook door dit incident. Het onderwijs drijft mee op de waan van de dag. Wat vandaag goed is kan morgen alweer fout zijn en omgekeerd. Wat nu als positief wordt ervaren is zonder aan te duiden reden morgen negatief, wat nu slim is blijkt morgen ineens dom te zijn, het hangt er maar vanaf wat de goegemeente er van vind en diegene die het hardst roept krijgt gelijk.

Wat mij er toe brengt me af te vragen wat de rol is van de docent in het geheel? Opvallend, mag ik het wel noemen dat blijkbaar geen enkele collega in staat of bereid was om enig weerwoord te bieden aan de tirannieke directie. Hoe komt het dat geen enkele van de teamleiders ‘effe dimmen’ heeft geroepen toen de directrice tijdens de inderhaast bij elkaar geroepen teamleiders overleg hautain en stampvoetend krijste, wat dat doen ze dat soort managers, dat er een excuusbrief naar de ouders moest en dat ze de posterplakkende deliquent eigenlijk op staande voet moest ontslaan maar dat hij eerst op zijn blote knieën voor de klas boete moest doen voor zijn discriminerende houding. Over de pek en de veren moest ze nog even nadenken.  

Het is erg, heel erg, en dan nog erger, dat volwassen mensen die elkaar ‘collega’ noemen niet de moed kunnen opbrengen elkaar te steunen als een volksgericht van net nog niet uit de luiers gegroeide blagen die het verschil niet kennen tussen haat en liefde en een op hol geslagen leeghoofdige directrice zowat het hele onderwijs schoffeert en onderschoffelt.

 

Jesse Jeronimoon   

 

 

7 Reacties

  1. Ja. Klagen op een forum is
    Ja. Klagen op een forum is iets heel anders dan recht voor je manager gaan staan en te zeggen wat je vindt.

    Tegelijkertijd wordt het je niet in dank afgenomen dat je die zwijgende schapen op hun aandeel wijst.

    Dat is niet lief genoeg.
    Je hebt gelijk. In veel landen gelden docenten als de club die bewustwording in de maatschappij brengt.

    o niet in NL.
    Op een enkele zich uiterst inspannende collega na, hult men zich in een laag gewatteerde dekens en hoort en ziet niks.

  2. Het ophangen van een poster

    Het ophangen van een poster van de profeet Mohammed in de VMBO-afdeling van een school waarop zich veel islamitische leerlingen bevinden is vragen op moeilijkheden. Ik kan me goed voorstellen dat de directrice woedend is dat daar van te voren geen overleg over gepleegd is. Ik zie verder weinig heil in de goede afloop van het bespreken van een aanslag in de traditie van de assassijnen op de redactie van het hebdomère Charlie. In een discussie zou het er niet alleen om gaan of Kaffirs (ongelovigen) tegen de zin van de Islamieten hun profeet mogen afbeelden maar ook waarover Mohammad zo verdrietig is. Omdat zijn volgelingen hem verkeerd begrepen hebben of omdat zijn volgelingen zo lang gewacht hebben met het in zijn geest uitschakelen van zijn tegenstanders? De aanslagplegers worden beter getypeerd door ze radicalisten in plaats van extremisten te noemen. Laten we de Doos van Pandora proberen gesloten te houden.

    Dat de directrice de docent gedwongen heeft om alle klassen langs te gaan om zijn excuses aan te bieden vind ik in elk een afgrijselijke vorm van vernedering die in onze cultuur niet thuis hoort. De directrice zou daarvoor ontslagen moeten worden. Maar leraren mogen blijkbaar als vuilnis behandeld worden om de belangen en de macht van de schoolbestuurders veilig te stellen.

  3. Imitatio Christi ≠navolging

    Imitatio Christi ≠navolging van Mohammed

    Als ik een leraar op een middelbare school zou zijn en een of andere directietrien zou mij opddragen ter bestrijding van radicalisering met leerlingen te praten zou ik mij voor een onmogelijke opdracht gesteld zien. In de eerste plaats ben ik incomptent want ik heb alleen maar lesbevoegdheid voor natuurkunde en wiskunde en godsdienst en maatscappijleer staan dus wel erg ver van mijn vakgebied af. Maar daarnaast zou ik sowieso machteloos zijn. Onder de tegenstanders van de Islam die door Mohammed geliquideerd zijn waren veel dichters en, omdat de dukpers toen nog niet uitgevonden was, vervulden vele van hen dezelfde rol als die welke nu door caricaturisten wordt vervuld. Ik zie niet in hoe ik leerlingen wijs zou kunnen maken dat ze een goede Islamiet kunnen zijn en tevens een waardig burger van een samenleving die de vrijheid van meningsuiting wil maximaliseren en niet toestaat dat verschillen van mening worden uitgevochten met kaskoljnikovsraids. Als we het gevaar dat de ware Islam voor onze samenleving vormt willen minimaliseren kunnen we het beste de volgelingen van de profeet met de welvaart en veiligheid van onze samenleving tot geloofslauwheid verleiden. Leven in landen met veel geloofsijver zoals Afganistan, Iran, Irak en Syrië is voor mensen die gematigd van aard zijn immers ook niet alles!

    Om Islamietenkinderen hier een goede toekomst te bieden zullen we ze beter onderwijs moeten aanbieden zodat ze ook in aanmerking komen voor betere banen.

    erratum: hebdo is een afkorting van hebdomadaire en betekent weekblad; hebdomos betekent in oud-Grieks zevende. De eerste klinker van dat woord werd aangeblazen.

     

  4. De “bezemberijdster

    De "bezemberijdster/directietrien" heeft naar grote waarschijnlijkheid weinig benul van een een discussie in een klaslokaal. Deze staat immers ver van de "werkelijkheid" van de directieburelen, waar zo langzamerhand beeldvorming als een mogelijke zaligmakende (of doem-oproepende) wolk boven alles hangt. Paniekerige overreactie is dan het gevolg.

    Ook ik heb -hoewel het niet of nauwelijks in mijn vak paste- destijds op de dag van  9/11 praktisch in elke klas een discussie gehad. Best pittig soms, maar zinvol. En die ene les met wat minder vakinvulling is misschien nog waardevoller omdat het afwijkende lespatroon veel langer blijft hangen als iets bijzonders. Mits goed geleid doet dit nu juist recht aan het"Bildungs" principe.

    De verplichte vernederde collega -die zich in ieder geval nog inspande tot het kweken van een vorm van moreel besef- moet door voornoemd kortzichtig type met uitgebreide excuses gerehabiliteerd worden. En daarna dient goed nagedacht te worden over een eventuele "direxit".

    Deze column zou met reacties opgehangen moeten worden in de personeelskamer van betreffende school in Heemskerk.

  5. @vliedberg:

    @vliedberg:

    Dan weet ik wel wie "er uit vliegt"….. onderwijsbestuurders zijn niet echt gecharmeerd van kritiek. En aan een rechtsbijstandsverzekering heb je dan ook niet veel. Over bonden heb ik het al helemaal niet meer.

     

  6. Over …xit gesproken: De

    Over …xit gesproken: De nieuwe Grieken boffen met hun verkiezingsuitslag. De helft van de politici die het moderne Griekenland naar de afgrond hebben gevoerd is uit het parlement gegooid. Konden we in Nederland maar schoon schip maken. Toen Pim Fortuyn nog leefde was dat bijna gebeurd! 

Reacties zijn gesloten.