Alle deuren open.
Je zou er moedeloos van worden. Nu komt onze minister, die eerst geen minister wou worden omdat het pluche van de bestuurdersstoel bij de Hogeschool van Amsterdam zo lekker warm aan haar bilpartij plakte, met een wetenschap van twintig jaar geleden. ‘De deuren van het klaslokaal moeten open’, gaap! De minister blijkt niet te weten dat de deuren van de lokalen twintig jaar geleden op advies van de onderwijsvernieuwers uit de hengsels zijn gehaald, dat daarna zowat overal de muren van de klaslokalen werden doorgebroken om grote ‘leerpleinen’ te realiseren ten behoeve van de ophokuren en dat de laatste jaren de scholen zowel de klaslokalen als de deuren van die klaslokalen in ere hebben hersteld. De reden is niet moeilijk te raden, het hosanna bij de rituele deurverbranding sloeg als snel om in ‘naar de hel, met je leerpleinen en ophokuren’. Blijkbaar heeft de minister die eigenlijk geen minister wilde worden eventjes niet opgelet toen ze daar heel hoog in haar ivoren toren neerkeek op het klootjesvolk dat docent heet.
Ik weet nog goed dat ongeveer twintig jaar geleden, ik was nog docent in het VBO, de ‘coördinator’ van dienst, een omhooggevallen instructeur ‘bakkerijkunde’ en derde garnituur koekenbakker met eelt op de ellebogen en kampioen hielenlikken, me bij zich riep na een studiedag van het APS. Hij feliciteerde mij met het feit dat ik uitverkoren was voor de eerste ronde ‘intervisie en feedback’. Hij merkte waarschijnlijk de rode vlekken in mijn nek niet want hij draafde maar door op zijn gluiperige manier om mij er van te overtuigen dat het een hele grote eer was om als eerste de grote onderwijsvernieuwing in te mogen zetten, de gek. Toen hij het kwijl van zijn mond veegde lukte het me om te vragen wie de ‘intervisie’ zou uitvoeren. Hij hoefde niet eens te antwoorden want ik zag aan het glinsteren van zijn ogen dat hij en hij alleen zijn vingertje zou opsteken en bij zichzelf ‘ikke’ zou denken. Stoïcijns vroeg ik hem welke diploma’s hij zoals in zijn portfolio had. Eerlijk waar, het is me naderhand nooit meer gelukt om iemand binnen de vijf seconden zo aan het stotteren te krijgen als die koekenbakkersonbenul. Op deze vraag had hij niet gerekend en na een minuutje of wat vroeg hij ‘hoezo?’. Het moet gezegd, hij vroeg het mij op een mooie dag in de lente dus ik was nogal goed gemutst en daarom legde ik hem zorgvuldig en vriendelijk uit dat ik niks tegen ‘intervisie’, ‘open deuren’, ‘feedback’ en al die andere rommel van het APS had maar dat de voorwaarde natuurlijk moest zijn dat ik er wat van leerde. Dat scheen de broodjesschuiver te begrijpen. Mijn conclusie was dus dat iemand met een universitair diploma, minimaal 16 jaar ervaring in het onderwijs, eerste graads bevoegd en gepokt en gemazeld in de vakdidactiek wiskunde en natuurkunde op het niveau van de VBO leerling, mijn klaslokaal mocht betreden teneinde te ‘interviseren’. Raar, maar ik heb nooit iemand in mijn klaslokaal gezien met de kutsmoes dat hij mij kwam ‘feedbacken’. De deur van mijn klaslokaal bleef lekker dicht.
We hebben een minister die geen minister wou worden en die ontzettend goed is in het open trappen van open deuren, de docent is de pineut want de minister snijdt natuurlijk niet graag in eigen vel en in het vel van haar voormalige collega’s, de bestuurder van de scholen en instituten. Ik vraag me af waarom de minister die geen minister wilde worden niet luidkeels roept dat álle deuren open moeten. De deuren van de bestuurskamers waar de pompeuze bestuurdertjes als vadsige zonnekoningen heersen over hun schooltjes en de gevolgen van hun financiële escapades afwentelen op de docent. En wat dacht u van de deuren van de afdeling ‘boekhouding’ van de scholen? Ieder jaar kan ik zonder enig probleem en tegen betaling van de kopieerkosten de hele begroting van dit land tot op een cijfer na de komma zomaar bestellen bij de ambtenaren van Dijsselbloem, maar één bonnetje van de Zonnekoning te zien krijgen, krijgt niemand voor elkaar. En als het al eens gebeurt dat er een staatsecretaris pleit voor het openbaar maken van de uitslagen van de cito toets, is het land te klein want dat willen de bestuurdertjes niet, die deur moet dicht blijven en gesloten blijven, desnoods met het chantageslot van ‘wij doen niet meer mee’, er op.
Het is dat we in een democratie leven en moeten wachten to de volgende verkiezingen maar een minister van onderwijs die het voor elkaar krijgt om in één interview zo veel onzin uit te kramen, zo erg de plank mis kan slagen, zo getuigd van zo veel onbenul over wat er in het onderwijs gebeurt en te doen staat, die had beter geen minister kunnen worden. O ja, dat wou ze eigenlijk ook niet.
J.Jeronimoon
Jeronimoon, het gaat om
Jeronimoon, het gaat om 'change'. Begrijp dat dan. En wie moet die verandering doorvoeren? Juist! Het is een hele eer betrokken te worden bij zo'n belangrijk proces.
Stap in de wereld van het verandermanagement:
1. Voelbaar, zichtbaar maken van de noodzaak ('sense of urgency': 'gevoel van urgentie')
2. Instellen van een krachtige stuurgroep met voldoende middelen, om de noodzakelijke verandering te leiden
3. Ontwikkelen van een richtinggevende visie annex strategieën om die visie te realiseren
4. Communiceren van de nieuwe visie
5. Stimuleren en mogelijk maken conform de nieuwe visie te handelen
6. Zorgen voor zichtbare kortetermijnsuccessen
7. Consolideren van verbeteringen en blijven doorvoeren van veranderingen
8. Veranderingen verankeren in de bedrijfscultuur
nl.wikipedia.org/wiki/John_Kotter#Acht_stappen_om_een_organisatie_te_transformeren, en uitwerking in: www.changemanagementonline.com/acht-stappen-in-het-veranderproces-kotter-1996
Het hart van de verandering.
Het hart van de verandering. Zoek helpers, ruim obstakels op, en geef ruimte voor inspiratie en optimisme (step 5 – empower action). Verklaar je nader bij pessimisten, maak cynici onschadelijk, en creëer resultaat (step 6 – create short-term wins).
www.theheartofchange.com (‘the eight steps’) – John P. Kotter, ‘The heart of change – real life stories of how people change their organizations’, 2002 (na: ‘leading change’, 1996) – 1. increase urgency, 2. build the guiding team, 3. get the vision right, 4. communicate for buy-in, 5. empower action, 6. create short-term wins, 7. don't let up, and 8. make change stick.
Zoek de gewenste kleur uit,
Zoek de gewenste kleur uit, en voer het plan uit. U kiest uit geel, blauw, rood, groen en wit.
Het kleurenpalet van De Caluwé en Vermaak (2002): "1 Geeldrukdenken. Kernwoorden zijn coalitievorming, het creëren van draagvlak, belangen samenbrengen. 2 Blauwdrukdenken. Het einddoel is het uitgangspunt van de veranderingsoperatie. De uitkomst staat van tevoren vast. 3 Rooddrukdenken. Straf en beloning staan centraal. De mens moet worden verleid om in beweging te komen. 4 Groendrukdenken. Mensen moeten letterlijk het groene licht krijgen om in beweging te komen. Motiveren en kansen bieden voor trainingen zijn methodes waarmee het leervermogen van medewerkers wordt aangesproken en benut. 5 Witdrukdenken. Verandering is een permanent proces waar alleen op gestuurd hoeft te worden. Leidinggevenden nemen blokkades weg en onderhouden een constante dialoog met medewerkers om het beste in hen naar boven te brengen."
Uit: prof. dr. A. (Arno) F.A. Korsten (bestuurskundige lagere overheden, OU, managementwetenschappen; consultant), Verandermanagement in geuren en kleuren, p. 2 www.arnokorsten.nl/PDF/Veranderen/Verandermanagement%20in%20geuren%20en%20kleuren.pdf, en Arno Korsten, www.arnokorsten.nl, en Benchmarking, 2006, www.arnokorsten.nl/PDF/Onderzoek/Benchmarking.pdf en uit 2005: www.arnokorsten.nl/PDF/Vernieuwingen/Boren%20in%20de%20maatschappelijke%20onderstroom.pdf
Verschil ‘change management’
Verschil ‘change management’ (plannen, controleren e.d.) en ‘change leadership’ (visie, motiveren e.d.)
www.forbes.com/sites/johnkotter/2011/07/12/change-management-vs-change-leadership-whats-the-difference, en www.kotterinternational.com/our-principles/change-leadership
U kunt er uw brood mee verdienen. In de maatschappij vinden voortdurend ontwikkelingen plaats. Denk aan het onderwijs. 'Change'. Stap 1. wordt master in management en innovatie in maatschappelijke organisaties (MMI), en leer het jargon, www.transfergroep.nl/mmi (laat in u investeren). Stap 2. begin een bedrijf. Blijf het nieuws volgen zodat u de laatste trends in het onderwijs kunt implementeren. Kassa! Bij falen geeft u het onderwijspersoneel de schuld. Stel een verandertraject voor. Kassa! U gaat door tot het voltallige onderwijspersoneel is opgestapt, en vervangen door voldoende vakbekwamen. Stel een nieuw verandertraject voor, enzovoort. De belastingbetaler heeft het toch niet door. Na verloop van tijd is de organisatie van het onderwijs zo complex geworden, dat slechts MMI'ers deskundige adviezen kunnen schrijven. Richt een branche-organisatie op waartoe een selecte groep kan toetreden. Uw monopoliepositie (en succes!) is verzekerd.
Sympathisant: je bent ons
Sympathisant: je bent ons héél erg aan het pesten. Heeft dit forum een pestprotocol? Het tsjeensjmennutsjment doen pijn aan mijn ogen en doet mij kwetsbare ziel ineenschrompelen.
@Hinke.
@Hinke.
Toen ik het droevige verhaal van Jeronimoon las kreeg ik het beeld van de technocratische spreadsheetmanager die met het handboek in de hand de organisatie vernieuwlt. Ik heb de bronnen van het ‘change management’ gezocht, en bovenstaande lijstjes kwamen in beeld. De opeenvolgende stappen liepen zo clichématig gelijk op met hoe de afgelopen jaren gereorganiseerd is, dat ik ze gepubliceerd heb. Het is de tragische waarheid van de ‘vooruitgang’. Ik denk aan de actoren van de ‘modernistische’ stromingen in de geschiedenis die ook niet zachtzinnig te werk gingen. Van Beeldenstorm tot revoluties. Zij die modernisme preken gaan niet altijd zachtzinnig te werk. Het is het verhaal van de wisseling van de macht.
Tegenwoordig lijkt iedere nieuwe onderwijsbestuurder zijn visie als blauwdruk verwerkelijkt te willen zien. In het onderwijs is een vlinderende managementopvatting hoogtij gaan vieren die aan de essentie van onderwijs voorbij gaat. Het NPM gaat eraan voorbij dat in het algemeen belang ook ‘ouderwets’ burgerlijke belangen zijn geïncorporeerd. De relatie staat – burger heeft een andere betekenis dan die van (vernieuwend) bedrijf – (op impuls reagerende) consument. Juist de publicatie van de diverse stappen van het ‘change management’ voor het onderwijs toont de absurditeit van de huidige tijd aan. De leraar staat niet voor niets in het lijstje ‘burn-outs’ bovenaan (25% in het middelbaar onderwijs), www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/05_mei/10/binnenland/kwart-leraren-middelbare-school-last-van-burn-out.xml. De ‘grap’ is dat men de burn-outs met moderne managementtechnieken denkt te kunnen bestrijden. De ‘waarom’-vraag wordt te weinig gesteld, verlamd als men is door de houdgreep van het ‘modernisme’.
.
Precies: iedere
Precies: iedere onderwijsbestuurder moet ergens zijn plasje achterlaten: zinvol of niet. Dat geldt voor ministers, maar ook voor de overbetaalde (en onderpresterende) directeuren. Ze willen een beetje bewijzen hoeveel visie ze hebben.