Opvoeding en Scholing zijn in de eerste plaats het recht en de plicht van de ouders. Omdat armlastige ouders hun kinderen niet de scholing kunnen bieden die hen het beste lijkt moet de overheid ouders financieel en organisatorisch bijstaan. Dat is heel iets anders dan dat de overheid, overeenkomstig eigentijds dominante onderwijskundige opvattingen, scholings-wegen en -methoden voor alle kinderen vaststelt en de kinderen ook nog eens wil opvoeden. Als zij dat wel doet, zoals nu het geval is, is zij grensoverschrijdend en volgens art. 26.3 van de Universele Verklaring van de Rechen van de Mens illegitiem bezig. Het is jammer dat BON in haar strijd voor beter onderwijs daar geen oog voor heeft.
Aanleiding voor deze BLOG is de kolom Kindcentrum van Jeronimoon op deze website waarin vermeld wordt dat een aantal basisscholen en peuteropvanghuizen een unieke en verregaande samenwerking aangegaan om hun gezamelijke ideaal, een gezamenlijk aanbod voor kinderen van 0 tot 12 jaar, op alle schoollocaties, op te richten. Dat is in de geest van de overheid maar sommige ouders willen zo’n kindcentrum misschien niet. En hun kind moet waarschijnlijk toch naar één van die locaties. Ze hebben mogelijk en eigen idee over scholing die goed voor hun kind is en vertrouwen die misschien graag toe aan een onderwijzer van het oude stempel. En waarom moeten die voor de voeten gelopen worden door pedagogische medewekers?
Leerplicht en Weerplicht
Toen Toen Napoleonkeizer van Frankrijk was voerde hij in de staten die aan hem onderworpen waren de conscriptie in. Na de restauratie volgend op de Volkerenslag in Leipzig hielen veel staten de conscriptie voor een weerdienst in stand. De weerplicht of militaire dienst werd een middel waarmee staten zich tegen de aggressie van andere staten konden verweren. Stoere knapen moesten een deel van hun levenstijd en soms zelfs hun leven opofferen voor het vaderland.
Steeds duidelijker werd dat goed onderwijs voor het floreren van een land belangrijk werd. Zo ontstond de leerplicht. Alle kinderen moesten daarom vanaf hun zesde jaar gedurende een tijdsinterval dat steeds verlengd werd naar school gaan. Het was in principe utilitair onderwijs en het was irrlelevant of het vervullen van de leerplicht leuk was of niet. Leuk was natuulijk wel dat de weerplicht obsolete werd. De plicht om “koning”en/of vaderland als soldaat te dienen was voorbij en landsverdedeging werd werd een zaak van high tech met een kleine kern van hoogopgeleide mensen. Maar de leeplichtduur voor kinderen bleef groeien en er ontstond ergernis over de zelfstandige gymnasia waar vooral kinderen van de bovenlaag heen gingen om de hogere cultuur van hun ouders te absorberen en om zich voor te bereiden op een hoogstaand beroep in de samenleving. Het uitkleden van het gymnasiumprogramma bij het ingaan van de Mammouthwet was de eerste stap in het proces van het begrenzen van de keuzevrijheid van ouders ten faveure van politici die hun macht over het onderwijs wilden gebruiken voor het bereiken van een egalitaire maatachappij.
Politici hebben een tunnelvisie en het is echt nog niet zo lang geleden dat ze een MMS voor alleen maar meisjes goedkeurden.
Het is daarom nodig dat ouders hun ouderlijke rechten terug krijgen en het onderwijs in de 14-jarige leerplichtperiode er wat betreft hun eigen kinderen heel anders mag komen uit te zien.