Ik geloof niet dat ouders die voorstander zijn van degelijk ouderswets vwo-onderwijs veel baat zullen hebben van het op een kier zetten van de deur naar ouderrechten door de staatssecretaris van onderwijs. Wel zouden die ouders misschien de compromisconcessie van een tachysion willen accepteren. In een tacysion zou de leerstof van het vwo in 4 in plaats van 6 jaar moeten worden doorgenomen en afgesloten met het normale vwo-eindexamen. Zo'n opleiding zou door bestaande scholen kunnen worden aangeboden want ze vereisen efficiëmt onderwijs en bieden zo de schoolbesturen weinig ideologische ruimte. De beloning voor ijverige leerlingen die dat examen in 4 jaar halen zou dan kunnen zijn twee jaar gratis spoorsstudentschap voor universitair onderwijs zonder studie- en studiefinancierings-echten te moeten verbruiken. Hun ouders zouden gedurende die tijd kinderbijslag moeten krijgen. Mijn voorstel past in het idee van het belonen van excellentie en daar zijn zowel de schoolbesturen als de staatssecretaris verzot op.
Laat een reactie achter
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Het verdriet mij dat dat BON
Het verdriet mij dat dat BON weinig in het werk lijkt te stellen om in Onderwijsland dingen NAAST de de bestaande van de grond te krijgen. Van Kemenade deed het ooit om zo de levesvatbaarheid van de middenschool te bewijzen. Mission Impossible! Welke ouder stuurt nu zijn kind met vwo-potentie naar een middenschool als er ook een vwo bestaat? Er werd dus een aselekte steekproef gemaakt en er kon niet vastgesteld worden of in een voor elke leerling verplichte middenschool de belangen van leerlingen met vwo-potentie geborgd konden worden. De voorstanders van de middenschool hebben daarna geprobeerd om via een voor alle leerlingen verplichte basisvorming een gedeelte van hun doelstellingen te bereiken. Het schaadde niet alleen de vwo-ers maar ook de leerlingen aan de onderkant ven de leerpotentieschaal en liet bij het VWO-ponderwijs nog steeds niet geheelde wonden na. Het is niet zo verstandig om via een experiment je gelijk te halen als je dat niet hebt. Voor een organisatie die wel gelijk heeft is het wel degelijk interessant om ook voor experimenteerruimte te strijden en in een eventele voor dat doel geschikte ruimte te springen. De door de staatssecretaris op een kier gezette mogelijkheid voor groepen ouders om andere schoolkeuzekeuzes mogelijk te maken is misschien zo'n ruimte. Of geprobeeerd kan worden om de kier wat te vergroten. BON zet hiervoor echter geen mankracht in. BON zou ook een beetje als belangenorganisatie kunnen optreden voor disssidente ouders die het met BON eens zijn maar in de eerste plaas aan de belangen van hun eigen kinderen denken.
Van Kemenade leed aan ideologische verblinding en was intolerant. Ik geloof dat er veel goed opgeleide ouders zijn die van de scholen voor secundair onderwijs weer kennisoverdrachtinstituten willen maken en voor homogene klassen zijn en dat daaronder ook ouders zijn die het VWO wat cognitie betreft op het oude niveau willen brengen en als dat niet lukt voor hun kinderen indikking van de kennisoverdracht in een vierjarig tachusion wensen. Omdat de dissidente ouders in tegenstelling tot van Kemenade wel gelijk hebben met hun cognitiescholen kunnen die scholen overleven en zullen ze navolging vinden. Zo kan BON voor een gedeelte van het onderwijs zijn zin krijgen
Als ik mij BON herinner is
Als ik mij BON herinner is het eerste dat bij mij in beeld komt een groot, zwart dossier dat steeds dikker wordt, een zwartboek waarin alle misstanden in het onderwijsverzameld en besproken worden en van aanvullende informatie voorzien wordt. Omdat er ook vermeld wordt hoe het zou noeten zijn zien de meeste BONleden in wat voor mij zwart is ls een witboek. Er staat immers ook uitgebreid in hoe het wel zou moeten. Maar zwartboek of witboek, de mensen die voor de mistanden verantwoordelijk zijn worden niet gestraft en er is niemand die met de verzameling adviezen aan de slag gaat. Als Kroniek van de gebeurtenissen in de laatste 30 jaar in Onderwijsland geeft het dosier een voortreffelijke indruk. De "verslaggevers" van BON waren bij elke belangrijke gebeurtenis aanwezig en hebben soms de actoren aangesproken maar konden daarmee de loop vn de gedbeurtenissen niet veranderen. Het is daarom dat ik uitzie naar actoren van BON die meer willen dan uitnodigingen aanvaarden om daar hun zegje te mogen doen in eem ambiance die doet denken aan de repressieve tolerantie van enkel decennia geleden: Hoop doet leven en haalt de druk van de ketel. <nl>
Strijden voor de rechten van andersdenkenden is een mogelijk succesvollere weg voor BON om iets in het onderwijs te bereiken. En als we geluk hebben gaat het om een begaanbare omweg naar groot succes.
Ik wist niets van proeven met
Ik wist niets van proeven met een vijfjarige vwo-opleiding en lees net in de dat het aantal proeven mag woden uitgebreid.. Mijn idee dat BON zou kunnen proberen een tachysion van de grond te krijgen wasa blijkbaar een schot in de roos. Maar misschien komen die goedkeuringen alleen maar voort uit de wens van de staatsscretaris zoveel om mogelijk te bezuinigen. 20% op elke leerling die in 5 jaar het VWO haalt In mijn voorstel kwam er een beloning achteraan. Ik dacht dat de staatssecretaris excellentie wilde belonen.<nl>
In alle EU-landen eindigt de reguliere voorbereiding op de universiteiten in het 18-de levensjar van de scholier. In Duitsland was dat in het 19-de levensjaar en daarom is het Duitse vwo, het Gymnasium, met één jaar ingekort. Als het verkorte vwo nornmaal zou worden bestaat de kans dat de EU het te licht zal beoordelen om overal in Europa als toelatingsqualificatitie voor alle universiteiten te moeten worden aanvaard. Niet leuk voor onze snelle abituriënten. Als er een happy end komt wordt het vwo-examen later weer verzwaard en zesjarig. En de universiteitsdocenten hopelijk gelukkiger.
Ik heb overdreven. De
Ik heb overdreven. De staatssecretaris bespaart per vlijtige leerling slechts 17%. Als hij het weer ongedaan maakt verdient hij wel 2o%. Misschien kunnen we de minister dit aanraden als een perpettuum mobile voor geld verdienen. Of heeft hij daarvoor te goed rekenonderwijs gehad?
Op dit moment kan Dekker
Op dit moment kan Dekker waarschijnlijk het vijfjarig vwo invoeren omdat er vele leerlingen zijn voor wie het zesjarig vwo te gemakkelijk is. In de zestiger jaren werd juist een zesjarige versie van de vijfjarige HBS ingevoerd omdat er vele leerlingen waren voor wie de vijfjarige HBS te zwaar was. Er wordt dus momenteel echt teruggedraaid.
Een andere verwonderlijke gebeurtenis is, zoals ik in het Onderwijsblad 03 van dit jaar heb gelezen "De klantenbinding op het pre-vwo" van het Einstein Lyceum in Hoogvliet in de buurt van Amsterdam. Het is bedoeld voor leerlingen van groep 8 die volgens hun eigen leerkracht ZEKER het vwo aankunnen. Dat zet leerlingen die NET het vwo aankunnen op een achterstand. De school doet iets wat voor háár goed is terwijl het voor de leerlingen van groep 8 veel beter zou zijn dat alle twijfelgevallen mogen meedoen en zo de kans krijgen om hun VWO-geschiktheid aan te tonen.
De genoemde school is bezig met het afwenden van de nare gevolgen een "zeer zwak" inspectie-iudicium. Daar profiteren in elk gevak de leerlingen met duidelijke vwo-potentie van. In Rotterdam speelt zich een vergelijkbaar geval van solisme af. De leerlingen van de Rotterdamse scholen gaan er, overigens waarschijnlijk slechts tijdelijk, op vooruit nu de Gemeente Rottedrdam bonussen betaalt aan bevoegde leraren in de tekortvakken die in Rotterdam gaan lesgeven. Maar daar waar ze vertrekken worden ze waarschijnlijk door onbevoegden vervangen. Een kolomschrijvert van de AOB, Ton van Haperen schrijft hierover en eindigt net de volgende vaststelling:
Echt, onderwijbesturen lossen geen nationale problemen op. Ze maken ze erger. Geen machtspoliticus die het zo ziet, die intervenieert. En precies daarom is elke leraar die bij de volgende verkiezingen op een partij stemt die verantwoordelijkheid draagt voor deze onderwijspolitiek knettergek. CDA, VVD, PvdA en D66 hebben met ons beroep gegokt. En verloren.
Ook een goed advies voor BONleden?
Op veel plaatsen in de Wereld
Op veel plaatsen in de Wereld treed verrechtsing op, Rijk wordt rijker tegenover arm wordt armer en godsdiensten vormen daarbij vaak een geducht strijdwapen. Ik zag eeen documentaire over bewegingen voor meer vrijheid in combinatie met meer sociale gelijkheid. Het betrof de landen Tunesië, Israel en Spanje. Opvallend was dat de meeste geportretteerde personen tot de conclusie kwamen dat ze een plaats in het parlement moesten veroveren om dat doel te bereiken. Ik hoorde ook de gang door de instituties die daarvoor nodig was. Zo dachten veel PvdA-ers ook en het bracht hen op het bizarre idee dat je grotere gelijkheid kunt krijgen door het onderwijs de vernieling in te helpen.
Als je iets wilt veranderen is het dus belangrijk dat je (om te beginnen) "eigen" mensn in het parlement moet hebben. Van Haperen heeft bij de Onderwijsbond al een gedachtenstap gezet die in die richting gaat. Nu BON nog!
Je kunt een politieke partij
Je kunt een politieke partij voor beter onderwijs oprichtedn of aan erm bestaande politieke partij vragen om het gedachtegoed van BOM tde adopteren. Wat zou een reden voor een stemgerechtigde kunnen zijn om op die partij te stemmen? Bij het zoeken naar redenen om op een partij te stemmen die minimaal beter onderwijs in BONse zin hoog in haar vaandel heeft staan neem ik ook bezwaren van ouders mee tegen de pretenties en intenties die de overheid op het gebied van Onerwijs heeft.
Als eerste bespreek ik het gevoel van machteloosheid tegenover de overheid als je voor je kind een optimale onderwijloopbaan wilt verwezenlijken bespreken.
Als in de tijd dat ik nog jong was een ouder van een kind op de Lagere School meende dat zijn/haar kind de capaciteiten voor een universitaire studie had lette hij of zij er op dat hun kind bij de subgroep van leerlingen ingedeeld werden die voorbereid werden op het toelatingsexamen vwo. Als hun kind dan dat toelatingsexamen niet kon halen accepteerde de ouders meestal "dat het er niet inzat" Als de ouders van te voren niet zeker waren over de capaciteiten van hun kind zorgden ze voor bijlessen voorafgaand aan het toelatingsexamen. Als het kind desondanks voor het toelatingsexamen zakte haalden ze meestal bakzijl. Een ouder kon in voldoende mate voor zijn kind opkomen en de school kon zich in voldoende mate tegen het (moeten) aannemen van ongeschikte leerlingen beschermen. Als ouder met redenen omkleed meenden dat hun kind wel vwo-geschikt was was de vwo-school meestal wel bereid om die reden aan te horen en eventueel tot een herziening te besluiten.
(wordt vervolgd)
Het recht van de juffen om te
Het recht van de juffen om te beslissen welke leerweg voor een kind de beste is staat niet op zichzelf. Er is een grote bureaukratie opgebouwd om elk kind op zijn onderwijsweg te begeleiden. Naar ouders wordt niet meer geluisterd: ze worden ten hoogste voorgelicht. Ouders moeten soms met een rechtsgang dreigen om op de school van hun kind gehoor te vinden of het nakomen van met de school gemaakte afspraken af te dwingen. Veel assertieve ouders willen een einde van de dictatuur van de schoolbureaukratie en de onderwijshervormers. Deze ouders en de door hen beïnvloede ouders zijn potentiële stemmers voor een obop, een ook beter onderwijs partij.
Het doel van Vaderlandse Geschiedenis in het Lager Onderwijs was het opwekken van nationalistische gevoelens en het bevorderen van eendracht. Nederland moest trots zijn op zijn verleden. Maar de Roomschkatholieken mochten wel het droeve lot van de martelaren van Gorichem aan onze heroïsche vrijheidsstrijd toevoegen. . Nu moeten we allemaal opgeleid worden tot participerende burgers in de samenleving. Maar er zijn ook ouders die hun kinderen naar een school met een akademische ambiance willen laten gaan, bij voorbeeld naar een gymnasium van vóór de Mammouthwet. En o.a. die ouders zijn er niet tevreden over dat de vormingsidealen van de overheid dominerend zijn. Ouders kunnen heel anders denken over het niet-cognitieve deel van het onderwijs dan de huidige overheid wil. Zij zijn ook potentiële stemmers voor een obop
Bij de vorming van aan de
Bij de vorming van aan de samenleving participernde burgers gaat het om communicatie tussen alle bevolkingslagen en materieel welzijn, gekenmerkt door voorstellen over een sociale stage en een utilitair lesprogramma. In de vroegere europacentrische maatsachappij met Frans als de diplomatentaal was voor ons kennis van Frans, Duits en Engels even belangrijk. Maar die talen vertegenwoordigden ook het culturele leven in Europa. De afschaffing van de verplichting om deze drie talen te leren en de praktische gerichtheid waarmee deze talen nu onderwezen worden maken dat goed zichtbaar. Latijn en Grieks zijn op het Gymnasium gemarginaliseerd en de Euklidische Meetkunde, een ikoon van de praedchristelijke beschavingen, werd uit al het onderwijs verwijderd. De utilitairistische doelstellingen van het onderwijs infantiliseren het en maken het tot een grauwe massa. De keuze van de leervakken en de gelegde accenten passen niet bij de idealen van alle ouders en de wensen van alle kinderen. Ook hier zou een obop stemgererchtigde aanhangers kunnen werven.
We hebben dus gezien dat uitholling van ouderrechten m.b.t. keuzes voor hun eigen kind binnen het huidige onderwijsaanbod alsmede de eenzijdige gerichtheid van het onderwijsaanbod wat betreft vorming of Bildung en leerstofinhouden een OBOPartij stemmen zouden kunnen opleveren. Een gevolgvan het recht van ouders om meer individuele keuzes te mogen maken impliceert dat er meerdere opleidingen moeten kunnen zijn die gelijkwaardige diploma's opledveren. Zoals vroeger zowel een HBS-diploma als een Gymnasiumdiploma toegang gaf tot de universiteiten zodat zet IN DIT OPZICHT gelijkwaardig zijn. Een zich terugtrekkende overheid moet haar macht niet alleen aan onderwijsquango's geven maar ook aan de ouders voor het kunnen maken van individueled keuzes. Er moeten dus meer gerichtheden komen.
Er zit ook een algemeen
Er zit ook een algemeen politiek aspect aan de manier waarop de overheid een stuk macht heeft weggegeven. Het was een stap in de richting van corporatisme in plaats van liberalisme. Er is geen vrije ruimte aan elk individu toegekend voor zaken waarvoor hij zelf kunnen zorgen maar er zijn ondemokratische corpora zoals de MO-raad geschapen waarin ouders en leraren niet vertegenwoordigd zijn en die zich ten doel stellen de ouderlijke vrijheid zo veel mogelijk te beperken. Elke rechtgeaarde liberaal zou tegen moeten zijn.
Nederland verbiedt (t)huisonderwijs en retourneert daar al helemaal geen stukje inkomstenbelasting voor. Dit vanwegen het overheidsideaal om leerlingen op te leiden tot partipicerende burgers. Maar daardoor wordt ook aan leerlingen die daarvoor wel geschikt zijn de mogelijkheid ontnomen om via het afstandsonderwijs te leren.
Bij de opvoeding in engere