weet wat je zegt, verdorie

Er zijn zo nu en dan momenten dat je sprakeloos bent.

 

Dit was er 1.

Ik heb bijna 20 organisaties schriftelijk om steun gevraagd. In algemene bewoordingen. Ik heb geen advocaat nodig, maar een steun BETUIGING zou al geweldig zijn. Een bijdrage ook, maar naamsbekendheid is belangrijker. Het verzoek is openlijk te lezen op DITfairtrade. Ik scherm met open vizier.

Het dringt niet door en dat lijkt bijna met opzet te gaan.

Er is 1 partij die mij van het begin af aan niet ziet zitten, omdat ik het op  mijn manier aanpak. Dat moet ook wel, want als ik op anderen moet wachten gebeurt er geen bal. Dus ik sta bij de rechter op eigen titel en probeer zo een barst te krijgen in de muur voor hen die na mij zullen komen. Dat schrijf ik redelijk duidelijk op. Ik schrijf ook op, herhaaldelijk, dat ik of lid word van alle bonden of van geen enkele.

Tegelijkertijd vraag ik overal, ja, ook bij bonden, om uitwisseling van gegevens. Op die manier bundel je krachten. Ik krijg nooit iets. Die gegevens zijn om aan te tonen dat ik over een algemeen en niet een individueel probleem praat. Je zou denken dat bonden daarvoor het belang voor hun leden inzien.

Maar nu krijg ik wel het nieuws “dat ik, omdat ik alleen voor mezelf bezig ben, misschien anderen schaad” en “dat ik tijdregistratie promoot om mijn overuren uitbetaald te krijgen”iets wat onwenselijk is.

30 oktober aanstaande sta ik mijn uiterste best te doen om aan te tonen dat een individuele tijdregistratie NIET de juiste manier is om gemaakte arbeidsuren aan te tonen. Ik ga er nu verder niet op in, want er wordt een redelijk stuk tekst aan gewijd 30 oktober.

Als je me afwijst of afhoudt, doe dat dan tenminste op juiste gronden.

Denise