Als je de recente berichtgeving over wel of geen rekentoets volgt, krijg je in eerste instantie de indruk dat de politiek een onwillig blok, niet luisterend beton is. De kritiek komt van veel verschillende kanten. Daarbij zou je bijna over het hoofd zien dat elke partij een eigen agenda heeft. Een docent die kwaad is over de kwaliteit van de tot nu toe afgenomen en aangeleverde rekentoetsen, heeft een andere basis voor die kwaadheid dan een VO Raad.
VO Raad, MBO Raad en soortgelijke instellingen, liften nu graag mee op de golf van verontwaardiging die plaatsvindt. Het zou dat soort instanties een stuk meer sieren als ze hun eigen aandeel in het vastlopen van het traject verbetering rekenen durven erkennen.
De politiek gaf de boodschap ter verbetering taal en rekenen al in 2007. Vanaf dat moment is er onderzocht, geconcludeerd, opdracht gegeven en fondsen verstrekt. Vanaf 2010 zijn de referentie niveaus zoals ze ingevoerd worden, vastgelegd.
Wat nu duidelijk wordt, is dat de onderwijsinstellingen helemaal geen zin hadden om zich druk te maken over het rekenniveau. Ze hebben elke inspanning zo lang mogelijk uitgesteld. Die rekenlessen zijn, in de loop van de afgelopen 10 jaar, bovendien eerst uitgespaard op de wiskunde lessen. Er is bijna geen leergang te vinden, waarbij het aantal aangeboden lessen wiskunde NIET is gedaald. Bij gelijkblijvende hoeveelheid lesstof. De beschikbare tijd voor herhaling, een schriftelijke overhoring, het bespreken van gemaakt werk, dat verdween.
Hoewel er blijkbaar nog steeds vakken zijn waar aan het eind van het schooljaar tijd is om film in de klas te gaan zitten kijken, “omdat de stof af is “, heb ik dat in de wiskunde nog niet meegemaakt. De hoeveelheid te behandelen stof per wiskundeleerjaar is feitelijk te veel, waardoor het altijd proppen en strepen is. Met in het slechtste geval, een inhaal race rond de School- en Eindexamens.
Sinds kort is er een heel duidelijke financiering op poten gezet voor rekenonderwijs. Daar kan apart geld voor worden aangevraagd. Wat er simpelweg gebeurt, is dat de uren die eerst weggestreept zijn wegens bezuinigingen, nu met veel tamtam als “extra” uren rekenen worden geïntroduceerd. Als je goed kijkt, zie je dat hooguit het origineel aantal uur wiskunde wordt teruggegeven. Apart betaald door OCW.
Kunnen we van het gedrag van de onderwijsorganisaties niet wat leren? Namelijk, dat als er nog geen keiharde verplichting is, men de politieke opdracht tot verbetering onderwijs niet zo serieus neemt? Hoe duidelijk wil je een opdracht hebben? Men heeft de boel gewoon naast zich neergelegd.
In elke instelling hoorde je: het hoeft nog niet.
Dan nu “de politiek” verwijten dat ze vasthouden aan een uiterst realistisch scenario? Als OCW zonder meer mee zou gaan in de golf van verontwaardiging, weet elke beunhaas op VO Raad, MBO Raad en alle vriendjes eromheen, dat ze kunnen doen wat ze willen. Tot hun enorme schrik blijkt echter dat ook zij afgerekend kunnen worden op hun verantwoordelijkheid. Dat beseffen de verontwaardigde docenten zich misschien niet. DIE kijken alleen naar de aangeleverde toetsen. Maar een politiek dient dat heel goed te begrijpen. De sector onderwijs is er al jaren naar toe aan het werken om elke controle van buitenaf eruit te werken. Zodra Nederland beseft WIE precies de problemen met die rekentoets veroorzaken, is dat een flinke tik voor het brallerige imago van de Raden. Misschien, is er dan wel aanleiding om eens wat beter te kijken naar de handel en wandel van beleid en financiën binnen onderwijsinstellingen.
Begrijpen jullie? Het gevoerde beleid is IN de onderwijsinstellingen vorm gegeven. De financiën die zijn verstrekt, zijn IN de onderwijsinstellingen verdwenen. Is het de taak van de politiek, om tot in de details voor de uitvoering van zaken te zorgen? Nee. Die taak ligt in de sector zelf. Dat worden de sectorraden niet moe om te benadrukken: Geen bemoeienis! We doen het zelf!
Ik ben het heel vaak niet met OCW eens, maar in dit geval geef ik ze groot gelijk en de PvdA ook. De opdracht was duidelijk, er was tijd genoeg, er was geld. De puinhoop is niet veroorzaakt door de politiek, maar door de clubs die om het hardst roepen een zelfstandige en zelfreinigende sector te zijn. DIE zijn gezakt voor de test.
Boze docenten en belangenorganisaties van ouders en leerlingen: ga eens staan blazen bij de schoolbesturen en hun management. Ik weet het, het is veel makkelijker om met zijn allen “tegen Den Haag” te blèren. Nu op de werkplek, bij degenen die echt verantwoordelijk voor de rotzooi zijn. Voor iedereen een goede oefening.
Veel van je beweringen zijn
Veel van je beweringen zijn volledig terecht, maar wie is er verantwoordelijk voor de invoering van de lumpsum, voor het afschaffen van de lessentabel, voor het aanmoedigen van grote scholenfusies en voor het scholen niet verplichten percentages bevoegdgegeven lestijd te publiceren?
De politiek, of preciezer gezegd, zij die Nederland de afgelopen decennia geregeerd hebben: de PvdCVVD66A. Het is de politiek die kennelijk niet de juiste prikkels weet te organiseren om de schoolbesturen te laten doen wat ze moeten doen.
En daar is de politiek, tot nu toe, steeds mee weggekomen. Want uiteindelijk is het de burger die vooral in diploma's en verwennerij geïnteresseerd is, maar minder in goed onderwijs.
Het kan de bestuurders hier
Het kan de bestuurders hier en daar geen lor schelen. Rekenen of niet rekenen, wat maakt het uit? Laat ik eens openhartig zijn als grijzer wordende man. Met een gymnasium van vóór de mammoetwet had je een jeugd achter de rug waarin er normen waren. Als je daar niet aan voldeed, kon je vertrekken. Dat begon in de kleuterjaren met de opvoeding. Een wilde bende kwam op een kwaliteitsschool eenvoudig niet binnen, in 1965. Einde jaren ’70 ging ik lesgeven en kwam ik terecht in een wereldje waar allerlei moest kunnen, waarin je niet te star moest zijn. Ach, kinderen schreeuwen nu eenmaal. Daar moest je tolerant in zijn. Kinderen konden amper rekenen. Een docent die zijn leerlingen motiveert, loopt dan langs de banken om ze te helpen. Toen had je een generatie kinderen, geboren na 1965 en kleuter rond 1970. Veel ouders hadden zich bekeerd tot het evangelie van het ‘zich vrij ontplooiende kind’. Zo’n heerlijk roepend en schreeuwend spontaan joch, dat was de ideale opvoeding.
Inmiddels is die generatie rond de 50 jaar oud, op het punt dat ze de macht in de maatschappij overneemt. In de tweede kamer zit zo’n spontaan joch te schreeuwen. Niemand houdt hem tegen. In besturen zit zo’n joch heerlijk vrij te wezen. Het kan hem allemaal geen lor schelen. Denk niet dat een inspectie of minister bestuurders hard aanpakt. Die zijn zelf opgegroeid met het motto: ‘moet kunnen.’
Op het gevaar af dat men mij een oude zeurkous vindt, geef ik mijn bezorgde mening. De komende jaren krijgt die spontane generatie de macht in de maatschappij. Ik heb in het onderwijs mijn portie gehad van de tolerante stijl. Maar als ik de opeenvolging van de generaties bekijk, vrees ik dat het nog veel erger zal worden.
Ik ben het volledig met je
Ik ben het volledig met je eens Em70. Maar Denise wijst inderdaad op de tonnen boter op de hoofden van de Raden.
Toch is het wel opvallend wat
Toch is het wel opvallend wat Dekker doet. Want waar is hij werkelijk op uit? Hij kan weten dat dat hele rekentoetsproject tot mislukken gedoemd is, maar toch zet hij door. Omdat hij trots of onervaren is, dacht ik aanvankelijk. Of wil hij hiermee juist onweerlegbaar aan de burgers en zijn collega-politici aantonen dat het onderwijs faalt omdat de zelfstandigheid van de sector faalt, om zodoende draagvlak te creëren voor ingrijpen? Waarom laat hij de beerput ineens opengaan? Is die rekentoets een slim opgezette val voor de sectorkleilaag? Een aanleiding om de regie weer terug te nemen in Den Haag, zodat de aandacht wordt afgeleid van het eigen falen van het loslaten van die regie? Of is dat allemaal veel te optimistisch?
Maar iemand die zo slim en moedig is om zo'n val te zetten, die komt ook niet met zo'n lerarenregister. Het lijkt me dus uiteindelijk toch een kwestie van flinkdoenerij. No nonsense willen uitstralen om er zelf beter uit naar voren te komen, niet omdat het onderwijs er beter van wordt.
Enorme kans dat het toeval is
Enorme kans dat het toeval is, helemaal mee eens. Maar wie weet is het net dat zetje wat nodig is om de politiek eens wat kritischer naar de sector te laten kijken.
Ieders commentaar concludeert dat de Raden hoe dan ook hun taak niet hebben uitgevoerd en dat blijkbaar pas van plan zijn te doen als de juiste prikkel er is.
Exact datgene waarvan ze om het hardst roepen dat het niet zo is. Dat ze het zonder prikkel kunnen en doen.
Als het veld even de verontwaardiging op de juiste plek legt, kan er wellicht een wonder gebeuren.