Hoewel het misschien niet de beste periode is om dit soort berichten te sturen, is het in verband met de start van een nieuw schooljaar belangrijk om een aantal dingen te proberen op te starten.
Elke docent in Nederland, krijgt een vel papier, de normjaartaak.
Daar staat de urenverantwoording van docenten op.
De gewoonte is, om dat papier te laten tekenen.
Het punt is, dat men inmiddels tekent zonder het er mee eens te zijn, maar men weet niet wat men anders moet doen.
Juridisch gezien, zou het belangrijk zijn, een verzameling normjaartaken te krijgen, die geweigerd zijn.
Het is voldoende als men erop zet: getekend voor gezien, niet voor akkoord.
Op die manier veeg je namelijk ook het bezwaar van de werkgever weg, dat er getekend "moet"worden. Er is immers getekend, zij kunnen het in hun administratie opbergen.
Wat kun je met die papieren en waarom is het belangrijk?
Men lijkt het weleens te vergeten, maar een handtekening is erg belangrijk. Je kunt er huizen mee kopen en je kunt er ook instemming mee verlenen.
Door het zonder voorbehoud tekenen van die papieren, geef je als docent officieel aan het ermee eens te zijn wat er staat. De bewustwording, dat de narigheid al met dat soort gedrag begint, is nihil. De waarde van een handtekening wordt enorm onderschat.
Jullie hebben een kliklijn. Er kan, al dan niet in samenwerking met de bonden, een campagne worden gestart om docenten te bewegen hun normjaartaak alleen te tekenen als ze er inderdaad bewust mee instemmen. En anders het voorbehoud: getekend voor gezien, niet voor akkoord,
toe te voegen. Vervolgens een kopie maken en opsturen naar hun politieke partij of vakbond, met de opdracht/verzoek de normjaartaak te toetsen aan de vastgestelde normen.
Die normen, die in elke sector doodnormaal zijn, zijn in onderwijs de best bewaarde staatsgeheimen. Iedere werkgever gebruikt ze, de hele verdediging van SCOL, mijn oude werkgever, draait op het verweer dat mijn werk binnen die normen valt. Maar niemand HEEFT ze.
Er werken 120 000 mensen op basis van DIE normen, waarvan de berekening nog nooit gezien is.
Door keuze in taakbeleid, alle onderlinge verschillen tussen niveau en soort docent te schrappen, werkt letterlijk elke docent in Nederland op basis van deze , voortdurend aangehaalde, normen.
Het lijkt toch vrij normaal, als die cijfers dan ook zichtbaar zijn??
Om precies te zijn: waarom zouden deze getallen, die zo enorm veel mensen aansturen, NIET zichtbaar zijn?
We praten over een maatschappelijke organisatie, niet over de CIA.
Prima voorstel, Denise!
Prima voorstel, Denise!
Eigenlijk zou er, in
Eigenlijk zou er, in combinatie met een dergelijke actie, nóg iets moeten gebeuren. Het probleem is namelijk dat die normjaartaak voor veel docenten al moeilijk te lezen en te begrijpen is. De bekende angst voor getallen; het je er niet in willen verdiepen. Zelf heb jij de hele boel in spreadsheets gezet om er goed zicht op te krijgen. Ook dat is een brug te ver voor de meeste docenten.
Wat je eigenlijk zou willen, is dat je als docent de getallen van je normjaartaak zou kunnen invullen op een website, die de boel, zodra je op een knop drukt, voor je checkt en een beoordeling geeft. Groen voor "in orde", geel voor "problematisch" en rood voor "onacceptabel"; zoiets. Getallen overtypen en een beoordeling voorgeschoteld krijgen, dáár zijn docenten wellicht nog wel voor te porren. Je moet de drempel verlagen als je mensen in beweging wilt krijgen. Je moet het mákkelijk voor ze maken; ze hebben al genoeg andere dingen aan hun hoofd, en mensen met teveel aan hun hoofd zien het allemaal niet meer zo helder.
Vakbonden zouden zo'n (pagina op hun) website in het leven moeten roepen. Zij hebben er ook de middelen voor, en het is ook hun taak. Bovendien, zo'n webpagina of app, dat is lekker hip en modern, dus daar zouden ze in hun eigen optiek ook punten mee moeten kunnen scoren. Als ze de docenten ook de naam van de school laten invullen, beschikken ze meteen over extra gegevens die interessant zouden kunnen zijn. Ze zouden het ook kunnen koppelen aan ledenwerving, zowel meteen na de check, als met behulp van de ingevoerde gegevens.
Ben benieuwd met welk excuus ze gaan komen om ook hier niet aan mee te doen.
niet om het een of ander,
niet om het een of ander, maar de dingen die je opschrijft lopen al heel lang.
Op mijn website is al vele maanden een inschrijfformulier, waarop docenten al dan niet het soort onderwijs waarin ze werken en wel of geen lidmaatschap van een bond aan kunnen geven. Met die inschrijving geef je aan dat je wenst dat de normen zoals ze in het onderwijs gangbaar zijn, openbaar worden gemaakt.
want, zo schreef ik, dan bundel ik het wel en stuur het naar de bonden.
aantal reacties: nul. Al die maanden.
Ik vind het prima om alles bij bonden en politiek te leggen, ik kan alleen maar hopen dat ze meer respons krijgen. Dat is niet zo moeilijk, alles is meer dan nul. Maar gezien het complete gebrek aan animo om zelfs maar een knop in te moeten drukken, houd ik mijn hart vast.
Die spreadsheet voor de opslagfactor heb ik gemaakt en die kan zo op de site. Er is alleen een praktisch probleem: door het weghalen van werkelijk alle schotten tussen soorten onderwijs en soorten vakdocenten, is het bijna ondoenlijk om een zo simpele spreadsheet in te zetten.
Men heeft feitelijk al veel te veel verschillende groepen bij elkaar gegooid. Op zich heel slim, want zo is er bijna niet doorheen te komen.
Zoals ik zei, het is er wel. Ik heb zelf alleen even iets anders te doen deze week, waarvan de noodzaak enorm is geworden, omdat vrijwel alle steun die ik vraag wegblijft. Om doodsimpel te zijn: ik kom niet rond en daar moet ik iets aan doen, want zometeen moet ik ook schoolgeld voor een kind betalen. Gezien de gezondheidsproblemen zoek ik de oplossing in de hoek die ik wel kan uitvoeren en dat kost alweer veel tijd en inspanning. Zo blijft het modderen, maar een structureel tekort elke maand, is een niet te negeren probleem.
Ik heb al naar kleinere en dus goedkopere woningen zitten kijken, buiten de duurste steden, maar dan heb ik geen plaats meer voor mijn kinderen. Die echt nog wel even school hebben of studeren. Het leven is vol met keuzes……..
maar ja, het is voor iedereen
maar ja, het is voor iedereen zo belangrijk dat ik lid word van een vakbond op eigen kosten, anders heb ik geen recht van spreken……Als je het niet erg vindt, probeer ik eerst rond te komen.
Dat er ergens op je website
Dat er ergens op je website een inschrijfformulier staat, daar bereik je je doel niet mee. Overigens, ik heb net even gekeken waar dat dan staat, maar na vijf minuten heb ik het nog steeds niet gevonden. Kan aan mij liggen natuurlijk, maar het lijkt me niet een manier om massa's docenten mee over de streep te trekken.
Nu begrijp ik dat je andere prioriteiten had en hebt dan het in beweging krijgen van docenten, vakbonden en noem maar op, maar dat het resultaat dan "nul" is, is dan natuurlijk niet raar. Er klinkt ontevredenheid door over het gebrek aan steun dat je krijgt van docenten, maar dat lijkt me onterecht: dat kan met deze (op zich dus begrijpelijke) communicatieaanpak niet anders. Ik neem je overigens niets kwalijk: ik had exact hetzelfde gedaan: alles inzetten op die juridische strijd.
Mensen hebben niet zozeer gebrek aan animo; mensen hebben überhaupt geen besef van het feit dat ze worden uitgebuit en dat daar een uitweg uit zou kunnen zijn, laat staan hoe ze daar aan mee zouden kunnen werken. Mensen zijn sufgebeukt door hun werk, en zien om zich heen al jarenlang alleen maar andere sufgebeukte mensen. Mensen zien het alternatief niet. Het zou te mooi zijn om waar te zijn als er wél een uitweg was. Met andere woorden: je loopt mijlenver voor op de rest, daarom val jij totaal buiten hun blikveld.
Een spreadsheet op een website zal in deze situatie dus nooit werken. Denk je dat nieuwssite nu.nl ooit groot geworden was als ze alle nieuwsberichten elke dag, in plaats van op pagina's op hun site, ergens in een speadsheet op hun site gezet hadden? Of dat internetbankieren ooit populair was geworden als je Excelbestandjes zou moeten uploaden voor het doen van een transactie? Voor jouw gevoel "is het er" en "loopt het al heel lang", maar voor de doorsnee docent in Nederland is er niets. Nogmaals: ik snap dat je niet meer dan het huidige hebt aangeboden en gedaan (je hebt sowieso al vele malen meer gedaan en geofferd dan bijna elke docent in Nederland), maar de verwachting dat wat je nu aan docenten aanbiedt enig effect gaat hebben, is niet realistisch. Ik probeer alleen maar mee te denken over wat wél effectief zou kunnen zijn. Misschien is mijn blinde vlek wel dat dat op dit moment net zo goed zinloos in.
In ieder geval: ik ben blij dat dat hoger beroep er nu eindelijk aan zit te komen, en razendbenieuwd naar de uitslag. Sterkte met het vinden van oplossingen voor de financiële perikelen. Klokkenluiders willen nogal eens eindigen in een caravan op een camping; hopelijk blijft jou zoiets bespaard.
ik vind het wel knap dat je
ik vind het wel knap dat je het formulier niet kunt vinden. het staat op de home pagina, rechtboven.
het heeft een direct zichtbare eigen knop, juist om het zo zichtbaar mogelijk te zetten.
Er waren in juli gemiddeld 300 lezers per dag, de piek is 376 op 1 dag.
die mensen kiezen er elke keer opnieuw voor alleen te consumeren en niet te geven, uitgeput of niet.
Wat maakt het uit wie erin slaagt, het gaat om de stappen die gezet worden, niet wie het vaandel draagt.Van mij mag vakbond en politiek wel slagen in het bundelen van krachten, het zou me echt niet verbazen als de idiote houding van de vakbonden minimaal deels veroorzaakt is doordat zij tegen dezelfde inertie aanlopen.
Prachtig om te snappen waar de problemen vandaan komen, met alleen begrip verandert er ook geen klap.
De bonden en de politieke partijen bezitten de logistieke middelen om beter te scoren in reacties van docenten dan ik als eenling.
Het enige wat nodig is, is de juiste coordinatie. Laat daar nou werkelijk niemand mee komen?
Iemand met een idee? : Van 1 bond loopt de voorzitter verontwaardigd weg, de ander staat geen mails meer toe en weer een ander geeft gewoon helemaal geen antwoord op een tot 3 keer toe letterlijk opgeschreven vraag.
Dat is exact hetzelfde gedrag als dat de gesprekspartners van de werkgevers op ons loslaten. Daar is geen excuus voor nodig, het is een bewuste keuze die wordt gemaakt. Laat iedereen maar eens beginnen met daarvoor uit te komen.
Ja, ik ben kribbig, waarom niet? Dat ik hoe dan ook door ga, wil niet zeggen dat ik soms ontzettend klaar ben met het alomaanwezige gedrag. Maanden en maanden geleden schreef ik als dat wat mij betreft het hele onderwijs lijdt aan het Stockholmsyndroom.
Maar die mishandeling en uitbuiting kan pas aan de orde komen in de derde procedure en daarvoor heb ik de uitslag van de tweede nodig.
Ik zeg het vaker: gelijk krijgen is bepaald niet altijd leuk. Onderwijs is ongelooflijk ziek, tot in het merg.
Zoals ik mijn mond niet houd tegen de werkgevers, zo houd ik mond niet tegen collega's. Lopen ze dan weg? Omdat ik weer eens niet aardig genoeg ben? jammer dan. Waarom zou ik moeten eindigen op een camping? Ben ik dan opeens heilig? Ik zoek geen heiligverklaring, ik zoek resultaat.
Welke hulp verlies ik, door niet lief genoeg over te komen? Er is vrijwel geen hulp, wat moet ik kwijtraken? Goodwill? Heb ik die nodig dan, voor mijn eigen proces?
zoals het er nu voorstaat zal elk resultaat dat behaald wordt, behaald worden ondanks het uitblijven van welke structurele hulp dan ook. Als die wetenschap al niet genoeg is om door die dikke laag apathie te komen, dan is niks het. Blijkbaar heeft men geen enkele trots. Men wil alleen een knuffel krijgen omdat men zich dood werkt, wat een rolmodel.
Mijn eisen bij de rechter worden in geld uitgedrukt, het risico is ook helemaal voor mij. Als ik geen gelijk krijg, kunnen mijn onkosten oplopen tot 12 000 euro. Zoals bekend: die heb ik niet. Ik ga niet door omdat ik niet wil stoppen met een bord voor mijn kop, maar omdat ik denk dat het gaat lukken.
Het was zo fijn geweest, collega's, als daar wat meer bijval bij gekomen was.
Voor iedereen die over 4 weken toch weer een handtekening gaat zetten: je doet het helemaal zelf, door die handtekening geef je ieder recht op narekenen direct op. Niet achteraf gaan piepen "dat je niet anders kon".
Misschien zou BON Denise met
Misschien zou BON Denise met haar financiéle problemen kunnen helpen door van de BON-leden een vrijwillige Denise-toeslag op haar contributie vragen. Als Denise haar proces wint draagt dat immers ook bij aan beter onderwijs en niet alleen maar aan de verlichting van de taak van de leraren. Belangrijk is om daarbij een niet te hoog bedrag te noemen. Het is veel gemakkelijker om een grote groep mensen zo ver te krijgen dat ze een steentje bijdragen dan om een klein aantal mensen zo ver te krijgen dat ze een substantiële bijdrage leveren. In het tweede geval geeft je de contribuanten het gevoel dat ze de kastanjes voor anderen uit het vuur moeten halen. Bovendien heeft BON leden die geen leraar (meer) zijn en aarzelen om geld te geven voor iets dat in hoge mate ook een vakbondskwestie is. Ik roep bij dezen het bestuur van BON op zoals boven genoemd in actie te komen.
@Malmaison
@Malmaison
Je voorstel lijkt me geen goed idee, om meerdere redenen. Het is ook niet gezegd dat een positief resultaat van het hoger beroep enig effect heeft op het onderwijs, en ook niet dat het een gunstig effect zou zijn. In theorie kan ook het uurloon met 40 procent verlaagd worden in combinatie met uitbetaling van alle uren. Kost het de overheid geen geld, en schiet je er als docent niets mee op. Feitelijk is dit wat veel deeltijders al voor zichzelf geregeld hebben.
Ik zie een uurloonsverlaging niet gebeuren, maar onderwijs mag van Nederland gewoon niet meer kosten dan het nu kost, dus dan zal het eerder nog gezocht worden in verdere kwaliteitsverlaging. In het gunstigste geval moeten besturen flink gaan snijden in de managementlagen. Maar wie zegt sowieso dat een goeie uitslag voor Denise bruikbaar zal zijn voor andere docenten? Wie gaat er zo grondig te werk als Denise? Wie heeft al die moeite er voor over? Wie zegt dat het echt een waarschuwende en activerende werking voor besturen heeft?
Wat overigens ook nog zou kunnen: dat een aantal BONners advertentieruimte koopt in Vakwerk (als die mogelijkheid er overigens überhaupt is), met daarin een oproep voor een bijdrage.
Ik ben benieuwd wat Denise verder gaat doen als ze wint. Wat is haar stappenplan? En wat gaat ze doen als ze verliest?
Ik wil, Em70, niet ontveinzen
Ik wil, Em70, niet ontveinzen dat ik er veel te lichtvaardig van uit gegaan ben dat als Denise haar proces wint dat goed voor de leraren zou zijn en in het verlengde daarvan voor beter onderwijs zorgt. Vóór het bestuur zou mogen besluiten om Denise op een opvallende wijze te helpen zou het daarvan overtuigd moeten zijn. Een salarisverlaging van 40% in combinatie met een 60-urige werkweek lijkt mij een publicitaire ramp voor de choolbesturen en dat zal zeker niet gebeuren. Ook hoop ik dat de overheid niet nog meer geld in de bodemloze onderwijsput zal storten. Het lijkt en leek mij dat de veroordeling van het betreffende schoolbestuur precedentwerking heeft. Alle middelbare scholen kunnen dan vermoeden dat er uiteindelijk een lawine van met succes procederende leraren ontstaat en zullen in dat geval veranderingen aanbrengen waarvan we helaas niet met zekerheid weten of ze voor de leraren verbeteringen zijn. Ik hoop dat de schoolbesturen geen sluipwegen zullen vinden waarmee ze een eventuele positieve gerechtelijke uitspraak kunnen ontkrachten. Mijn hoop is dat na een eventuele overwinning van Denise de leraren zich in hun taken weer mogen beperken tot het overdragen van kennis en inzicht en het evalueren van de prestaties van hun leerlingen.
Mijn hoop staat tegenover jouw vraagtekens. De onzekerheid over de uitslag van het proces zelf en de effecten daarvan rechtvaardigen dat de financiële hulp bekostigd zou worden uit VRIJWILLIGE toeslagen op de contributie van BON.
Ik hoop in elk geval dat het bestuur mijn verzoek zal overwegen en in geval van afwijzen de reden daarvoor zal motiveren. Geld inzamelen voor het proces van Denise gaat gemakkelijker als het bestuur zich er goed zichtbaar achter stelt.
Denise, check even je BON
Denise, check even je BON-inbox
Als een directe hulproep voor
Als een directe hulproep voor de derde keer door 99% genegeerd wordt, is het tijd om conclusies te trekken.
Een laatste blog, ik moet een bijbaan zoeken en energie is net als geld. Je kunt het maar 1 keer uitgeven.