Een jaar of tien geleden werden oudere docenten met aanlokkelijke regelingen ertoe verleid het onderwijs eerder te verlaten. Velen maakten daar na enige aarzeling gebruik van in het besef dat deze trein waarschijnlijk maar één keer langs zou komen. Sindsdien is de vervroegde uittreding politiek in diskrediet gekomen en wordt gezegd dat het voor de economie en voor onszelf beter is om langer door te werken. Juist de toegevoegde waarde van de oudere werknemer werd benadrukt. Maar hoe is de weerbarstige praktijk van het personeelsbeleid het onderwijs?
De relatief dure oudere leraar van vandaag loopt de kans op een geheel andere manier met zijn vertrek uit het onderwijs te worden geconfronteerd. Blijkens eerdere berichten in Trouw en nu ook in De Volkskrant van gisteren lijkt er een heuse ontslaggolf voor oudere leraren aan de gang, waarbij het in een aantal gevallen niet al te fris aan toe gaat. Leraren met jarenlange ervaring worden plotseling geconfronteerd met klachten over hun functioneren, waarna ze de kans lopen afgetest te worden. Hiervoor worden bureaus ingehuurd. Volgens het CNV is het aantal 58 plussers dat ondersteuning vraagt bij ontslag vervijfvoudigd en de AOB zegt dat 75 % van de ontslagzaken ouderen betreft . Hoewel leeftijd zelden als vertrekreden wordt genoemd lijkt er toch erg selectief te worden omgegaan met ontslag op basis van functioneringsbeoordelingen. Het zou goed zijn als de bonden dit eens nader zouden onderzoeken. Ze zouden bij voorbeeld met een zwartboek kunnen komen.
Volgens oud vakbondsman en nu voorzitter van de VO-raad Paul Rosenmöller is het moeilijk op basis van incidenten conclusies te trekken. De cijfers van de vakbonden gaan maar over een klein deel van de totale populatie volgens hem. Dan zou je denken: zoek het dan als VO-raad eens goed uit want leeftijdsdiscriminatie is verboden. Volgens Rosenmöller zou de verklaring kunnen liggen in de invoering van functioneringsgesprekken en “daar hebben de bonden zelf om gevraagd”. Maar dat verklaart helemaal niks want we hebben het over een mogelijk selectieve ontslagronde en daar mogen functioneringsgesprekken helemaal niet voor worden gebruikt. “ Dus nogmaals Paul Rosenmöller, gebruik je positie bij de VO-raad om dit eens op een objectieve manier goed uit te laten zoeken.
Jongeren die zien dat je als
Jongeren die zien dat je als oudere, ervaren, goed functionerende docent zo makkelijk gedumpt kunt worden, hebben weer een extra reden om niet in het onderwijs te gaan of te blijven werken. Niet echt een manier om hooggeschoolde docenten voor de klas te werven.
Nederland op weg naar de wereldwijde onderwijs top-5? Ik dácht het niet.
In de Volkskrant van
In de Volkskrant van afgelopen zaterdag staat een ingezonden brief van Peter Stöve en Nelie Groen, respectievelijk docent en directeur bij het Technisch College Velsen. Zij vinden dat docenten terecht ontslagen worden.
Ze schrijven dat er de afgelopen jaren in de scholen een bewustwording van rendement is ontstaan in Nederland, dat leerkrachten die zich onderscheiden een hoger salaris krijgen van de overheid, dat de inspectie meer let op leeropbrengsten en dat scholen worden beoordeeld op ranglijsten als die van Dronkers en Elsevier.
Stöve en Groen: “Dat is prima: we willen excellentie creëren in onze scholen, we willen het domweg beter doen dan vroeger!” En daarom wordt de docent bij het Technisch College gestimuleerd te doen waar hij goed in is en juist daar ook beter in te worden. Dan volgen wat zinnen over dichte deuren versus de wondere wereld van het team.
Wie niet gelooft in wonderen valt bij het Technisch College Velsen buiten de boot wegens het niet willen meewerken aan excellentie. Stöve en Groen weten ook dat de ontslagen zich niet beperken tot oudere docenten.
Het staat er zo (in excellent krom Nederlands):
“ En wellicht zijn het binnen de groep docenten die zich niet meer willen voegen naar de huidige onderwijsinzichten, vooral de ouderen (met hun pensioen in zicht) die de vakbonden inschakelen om dit aan te vechten. “