Maatschappelijke stages zijn vanaf 2014 niet langer verplicht en in 2015 stopt ook de subsidie.. Dit idee was dus ook weer geen lang leven beschoren. Op dit forum van strenge schoolmeesters kon de maatschappelijke stage niet op veel begrip rekenen en ook de grote Ton van Haperen was tegen. Nu blijkt uit een bericht in De Volkskrant van vandaag dat veel scholen als gevolg van de opgedane ervaringen naar manieren zoeken om ermee door te gaan. En ook nogal wat leerlingen kijken achteraf toch heel anders tegen de stage aan dan ervoor.
Toentertijd werd de stage door velen beoordeeld als een zoveelste overbelasting van het programma, als versnippering in het onderwijs en zelfs als staatsliefdadigheid. Die kritiek komt nu lichtelijk geforceerd over. Je kunt elke nieuwe toevoeging aan het onderwijs afdoen als “overbelasting”; versnippering is een kwestie van goede roostering en natuurlijk heeft de democratisch gekozen overheid het recht om het curriculum aan te passen.
Nu de stage redelijk goed lijkt te vallen kun je er ook wat anders tegenaan gaan kijken, Je kunt de stage niet verantwoordelijk stellen voor de overbelasting in het onderwijs en al helemaal niet voor de kwalitatieve verslechtering. Dat heeft heel andere oorzaken. De stage bevordert maatschappelijk gedrag en waarom is dat verkeerd en is hier ineens sprake van staatsopvoeding? Je kunt de stage zien in het kader van een vorm van bildung. (Ik zal het woord hier wel weer in de verkeerde zin gebruiken, Willem, maar we leven niet meer in de 19de eeuw.) Leerlingen zien het achteraf niet alleen maar als een verplicht nummertje maar blijken er wel degelijk iets van op te steken.
En daar wordt nu ineens weer een punt achter gezet. Ik weet niet wat het argument erbij is maar het is vast en zeker een bezuiniging. Dat scholen er desondanks mee willen doorgaan zegt toch wel iets. Het zou kunnen zijn dat ze het nu eindelijk goed op de rails hebben en in het programma geïntegreerd. En dat de rest van het programma er niet onder lijdt. Dat is ook geen wetmatigheid. Wel duidelijk is dat het onderwijsbeleid vaak nog steeds hapsnap beleid is.
Waarom willen sommige scholen
Waarom willen sommige scholen met de maatschappelijke stage doorgaan? Mijn cynische antwoord: omdat ze een stage coordinator (met assistent en assistent van die assistent) hebben die hier belang bij heeft.
@mark hierboven
@mark hierboven
Misschien geldt dat voor sommige scholen. Maar ik betwijfel dat (het lijkt me net iets teveel op Bon'se cynische zurigheid van een enkeling op dit forum). Cynisme is niet de onfeilbare sleutel tot inzicht, meer een laatste station van wanhoop, als al het andere vergeefs is en geen uitzicht meer biedt.
In dit geval misplaatst. Ben zelf meerdere jaren stage coordinator geweest in enkele vwo scholen. Tenminste in deze scholen hadden stages een duidelijk omschreven functie : als principiele aanvulling, praktijk-les, exposure na de theoretische lessen maatschappijleer / economie. Daarbij : die praktijklessen werden gedaan in twee opeenvolgende jaren, het eerste jaar technisch-productief, het tweede jaar economisch / maatschappelijk-analytisch – voor leerlingen van vwo nivo (dus niet mbo).
Trouwens, ook andere vakken werden waar dat relevant en mogelijk was, met praktische lessen onderbouwd (wiskunde, biologie – die voor natuurkunde en scheikunde waren natuurlijk altijd al gefundenes Fressen).
Zo hoort het ook eigenlijk. Het zou ook met vreemde talen goed werken (maar dat is, theoretisch gezien, een ander onderwerp).
Wat mark zegt kan natuurlijk
Wat mark zegt kan natuurlijk heel goed; dat de stage goed bevalt en alleen om die reden wordt voortgezet, dat kan ook, en een combinatie van beide kan ook. Maar in al die gevallen gaat de school zelf opdraaien voor de kosten. En we weten hoe dat gaat: dat komt uit de lumpsum, dus wordt het doorgaans via het taakbelastingssysteem en/of het bevorderingssysteem afgewenteld op de docenten. En dan komt het er vaak op neer dat de docenten nog meer werk onbetaald of onderbetaald moeten gaan doen. De maatschappelijke stage betekent dus niet alleen vrijwilligerswerk voor scholieren, maar ook meer vrijwilligerswerk voor docenten.