Taal en rekenen leer je niet door op je iPadje te kijken of het klopt, maar door de motorische arbeid van het handmatig schrijven. Daar is volop onderzoek aan voorafgegaan om dat te bewijzen. Het is opvallend dat sinds de invoering van de min of meer verplichte Cito-toets aan het eind van de basisschool, kennis van taal en rekenen en daarbij ook die van de aardrijkskunde, geschiedenis, wiskunde enzovoorts dramatisch is gedaald. Toeval of niet, indertijd deed ook de invuloefening zijn intrede. Leerlingen hoefden achter het woordje word nog slechts de ontbrekende t in te vullen of bij het rekenen onder de teller, de noemer in te vullen in het invulvakje. Daar is gretig op ingespeeld door makers van schoolboeken en later door makers van zogeheten digitale educatieve content en die zelfs verwezen naar waar de leerlingen het goede antwoord op Google konden vinden. Kortom, ik zou haast zeggen sinds mensenheugenis, de generaties vanaf en na de Mammoetwet (1968) hebben nooit meer geleerd om in een goed en leesbaar handschrift volzinnen te produceren. Ze hebben ook nooit meer geleerd om bij een ( eenvoudige) rekensom, op de linkerbladspiegel op te schrijven; "1 kg aardappelen kost" en op de rechterbladspiegel netjes met 2 decimalen; € 0,56. Of geleerd om bij lange optellingen en vermenigvuldigingen de cijfers netjes recht onder elkaar te schijven. Om over staartdelingen en breuken maar te zwijgen. Bovendien los je met dit eenvoudige handwerk ook veel van de problemen op voor leerlingen die last hebben van dyslexie. En nog steeds geldt oefening baart kunst, dat geldt zeker voor taal, rekenen, wiskunde, aardrijkskunde, geschiedenis enzovoorts. Van buiten leren is prima, maar het blijft pas hangen als leerlingen zaken simpelweg handmatig (met potlood en papier) vele malen geschreven en geoefend hebben. Dat lijkt saai, maar het is het enige effectieve antwoord op de aan de veel te veel prikkels, veroorzaakt door iPads en andere flitsende schermen, overgeleverde generatie leerlingen. De school is nu eenmaal geen speelhal.
Goed onderwijs is er bij gebaat dat leerlingen hun taal en hun rekenen goed beheersen. Dat zijn de fundamenten waarop je verder kunt. Iemand die in onze moderne complexe maatschappij deze basisvaardigheden ontbeert komt niet meer mee en mag zijn heil gaan zoeken aan de rafelranden van de samenleving en zo af en toe in een “gat in de muur” op een iPad vingeren.
Maar afgezien daarvan, het idee van leren via een “gat in de muur”, zie het kadertje hierover in De Volkskrant van zaterdag 8 juni 2013, mag dan, zoals wordt beweerd, misschien wel werken in Indiase sloppenwijken. Maar daar was of is al helemaal geen onderwijs aanwezig en het meeste onderwijs in India is, op de scholen voor de kinderen uit de elitaire bovenlaag na, ook niet om over naar huis te schrijven. De meeste Indiase leerlingen zijn al blij dat ze hun naam kunnen spellen en de prijs van een brood of een kom rijst kunnen lezen. Dat is dus blijkbaar de kant die onze overheid op bevel van Apple uit lijkt te willen.
Als je je dus laat leiden door de iPad-ideologie van Maurice de Hond, komen we straks als samenleving bedrogen uit. De gevolgen van deze ideologie laten zich raden. De iPad gaat het denken en het leerproces dat in de hersenen van onze leerlingen plaats dient te vinden vervangen voor totale onkunde. Maar ja, we zijn nu dan ook al zover dat we, zoals een Amerikaanse regeringscommissie in 1983 al constateerde; “we zijn nu voor het eerst in de geschiedenis in staat om generaties op te gaan leiden die dommer zijn dan de vorige”.
We moeten voorkomen dat deze nieuwe iPad-religie of Steve Jobsreligie het onderwijs helemaal kapotmaakt. Door de invoering van deze onzin wordt het Nederlandse onderwijs, onder leiding van Maurice de Hond, overgeleverd aan de grootste belastingontduiker ter wereld. En doet zich de vraag voor; “zou Maurice de Hond er soms zelf ook een aardig belastingvrij banksaldo aan over houden?”.
Als dat “Hole in the Wall”
Als dat "Hole in the Wall"-verhaal in de VK van 8 juni 2013 slaat op Sugata Mitra, lees dan s.v.p. eerst DEZE INFORMATIE op deze site. Deze methode werkt ook niet in Indiaase sloppenwijken.
Allereerst wil ik verwijzen
Allereerst wil ik verwijzen naar een BON-pagina, waar alle tegenargumenten tegen tablets of iPads al in voldoende mate aan de orde komen:
www.beteronderwijsnederland.nl/forum/de-argumenten-tegen-de-nijpels-tablets-op-een-rij#comment-72868
Het is wonderlijk dat de Tweede Kamer volgens het artikel in de Volkskrant van zaterdag 8 juni 2013 in meerderheid voor de oprichting van Steve Jobs-scholen is.
("Vrijwel hele kamer ziet iPadscholen wel zitten" en "HET NIEUWE LEREN, Het iPad-onderwijs verovert de Nederlandse basisscholen. Goede ontwikkeling of schadelijk voor het jonge kinderbrein.")
Dit laatste artikel biedt informatief evenwicht tegen het overhaast en snel invoeren van een middel dat als doel van dit type school wordt beschouwd.
Wat Maurice de Hond betreft. Hoe is het mogelijk dat het onderwijs zich een school laat opdringen door iemand van een totaal andere discipline?
Citaat van Maurice de Hond uit dit artikel:
Is er onderzoek beschikbaar die dit voor ALLE leerlingen vaststelt of moeten we het doen met de aannames van dhr. de Hond?
Onderzoek naar het effect van een digibord heeft ook nog nooit een overtuigend leereffect vastgesteld. Inderdaad was de motivatie volgens een onderzoek groter… echter niet meer dan gedurende één jaar. Daarna waren de kinderen er al weer aan gewend.
Kinderen hebben thuis geen digibord. Daarom zal dat hulpmiddel nog wel enigszins in de belangstelling blijven. Maar de i-Pad die ze thuis hebben is waarschijnlijk nu al een betere versie dan wat er op school klaar ligt voor na de grote vakantie. Elke i-Pad is binnen een jaar verouderd. Thuis zullen ze toch sneller vervangen worden dan op school. Elke aangeschafte tabletcomputer vermindert de kans op uitgaven aan andere kennis en vaardigheden. Het Nederlandse basisonderwijs heeft zich toch al flink op kosten gejaagd door in elk lokaal een digibord op te hangen, dat energie slurpt en hoge onderhoudskosten met zich meebrengt.
Citaat van Maurice de Hond:
We horen hier duidelijk een amateur spreken als het om een basisvaardigheid als het handschrift gaat. Krulletters leren de kinderen niet op school. Ze leren verbonden schrift, dat voorkomt dat ze alle lettersoorten door elkaar gebruiken, zoals dat bij 'blokschrift' vaak het geval is (collageschrift). Bovendien is letterafstand in verbonden schrift geen probleem, omdat er vanzelf een woordverband ontstaat door de verbindingshaal tussen de letters.
Het is bovendien heel duidelijk dat Maurice de Hond zelf geen blindtyper is. Op een i-Pad kun je namelijk niet blindtypen.
Uit diverse onderzoeken blijkt dat handgeschreven aantekeningen beter verwerkt en onthouden worden dan ingetoetste. En ook dat het schrijven van spelwoorden tot betere resultaten leidt dan het intoetsen ervan.
Met spreekt van 'embodiment' als het gaat om lichamelijke ervaringen tijdens het verwerven van cognitieve vaardigheden.
[Een voorbeeld: "Embodiment theory and education: The foundations of cognition in perception and action." Marcus Kiefer, Natalie M. Trumpp Elsevier 2012:
"Embodied cognition research has important implications for education because it highlights the relevance of appropriate sensory and motor interactions during learning for the efficient development of human cognition."]
Bij het intoetsen of 'wrijven' op een i-Pad is de handeling steeds hetzelfde terwijl het schrijven in verbonden schrift bij elke letter een totaal andere constructie kent. Dat geeft heel andere intermodale koppelingen.
Zie ook een citaat uit het volgende Volkskrant-artikel
De valkuil van de Steve Jobs-school
TONIE MUDDE − 13/04/13, Volkskrant
Op dit moment is er al een discussie gaande of de tablet wel de juiste ontwikkeling is als het gaat om de productie van de leerling.
www.youtube.com/watch?v=SMfmXQ6Kg7I
Een laptop met muis is in dit opzicht 'productief' te noemen, een tablet is meer consumptief. Als kinderen inderdaad moeten leren blindtypen (en ook volgens de Kennisbasis voor pabo-studenten is dit inderdaad het geval), dan hebben ze veel meer aan een laptop. Dan kunnen ze ook volwaardig leren blindtypen op toetsen met 20 mm toetsasafstand.
Ben Hamerling
Stichting Schriftontwikkeling
Stichting ter bevordering van handschrift- en toetsenbordvaardigheid in het onderwijs
www.schriftontwikkeling.nl
We hebben contact gehad met
We hebben contact gehad met Jasper van Dijk en hij heeft helemaal niet gezegd de Steve Jobsschool te steunen,alleen dat het gaat om goede docenten en dat een computer soms nuttig kan zijn.
Je vraagt je af vanwaar die VK tekst.
Het gemak waarmee het
Het gemak waarmee het schrijven in de vuilnisbak wordt gegooid vind ik stuitend. Ben Hamerling toont dat hiervoor al meer dan voldoende aan, maar alle "schrijven is ouderwets"-idioten gaan volledig voorbij aan het schrijven in exacte vakken, formules, rekensommen etc. Dat is NIET te doen op iPads en computers, anders dan met zaken als LaTeX, maar dat is ongeschikt om tegelijkertijd over de formules na te denken. Je kunt hiermee alleen formules vormgeven (fraai dat wel), maar dat is heeeeeeel iets anders dan wiskunde opschrijven als wiskunde-activiteit.
Ik vind het volkomen onbegrijpelijk dat deze wijsneuzen niet even nadenken voordat ze mensen dat het argument dat boodschappenlijstjes op de computer worden gemaakt afdoende is om de meest basale van alle vaardigheden maar overboord te gooien. Dat kan geen vergissing zijn, maar is moedwillige destructie.
Computer position statement
Computer position statement
"Given the high costs and clear hazards, we call for a moratorium on the further introduction of computers in early childhood and elementary education. We call for families, schools, and communities to refocus on the essentials of a healthy childhood. And we call for a broad public discussion about these critical issues."
Van: Alliance for Childhood, 'Computer position statement' (elementary schools), Maryland, USA, September 12, 2000 – deze organisatie is gelieerd aan 'progressief onderwijs' (vrije school e.d.)
www.allianceforchildhood.org/computer_position_statement, met publicaties, www.allianceforchildhood.org/publications
***
"Throughout the country, computer technology is dumbing down the academic experience, corrupting schools' financial integrity, cheating the poor, fooling people about the job skills youngsters need for the future and furthering the illusions of state and federal education policy. …"
www.illinoisloop.org/computers.html
Redactie: wat fijn dat jullie
Redactie: wat fijn dat jullie even contact hebben gezocht met SP-Jasper van Dijk. Hij was al een flink stuk in mijn achting gezakt door deze leugen.
Eigenlijk was de reactie van onze eigen Presley Bergen in de Volkskrant wederom de verstandigste. Zoek rustig wetenschappelijk uit of men van een I-pad meer leert dat op de ouderwetse manier. Als dat zo is: invoeren. Zo niet, niks aan veranderen! Zo ontwijk je de hitsige ideologie-sfeer die om het gebruik van computers snel gaat hangen.
Wat mij betreft mag er nog aan toegevoegd worden dat de kosten (I-pad is bepaald niet gratis) ook afgewogen moeten worden tegen de eventuele baten.
Wat mij vooral stoort aan het
Wat mij vooral stoort aan het geloof van oppergod S. Jobs en uitgedragen door zijn apostel te lande Maurice Statistiek, is niet zozeer het geloof in een niet bestaande toekomst die louter gebaseerd is op het snelle geld in het hier en nu, maar ik heb een hartsgrondige hekel aan de manier waarop zieltjes worden gewonnen.
Maurice vind dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat ouderwetse schrijven en dat kinderen moeten leren om met tien vingers blind te typen. Daar is op zichzelf niets mis mee met dat blind typen. Maar dat schrijven gaat mij een beetje te ver vooral omdat Maurice door zijn taalgebruik wat anders insinueert. “Het schrijven van letters met sierlijke krullen is verleden tijd.” Hiermee probeert Maurice statistiek de ouders ervan te overtuigen dat in het Nederlandse onderwijs de ganzenveer en de inktpot nog altijd netjes bovenaan het schoolbankje prijken en onze jeugd bijna in dwangarbeid met het puntje van de tong op straffe van de roede, elke dag zich het laplazarus oefenen in het schrijven van een letter met sierlijke krul.
Wat Maurice statistiek er ook niet bij vertelt, hij zou beter moeten weten, is dat de technologie niet stil staat omdat St. Jobs het tijdelijke met het eeuwige verwisseld heeft. Integendeel, op het moment dat ik dit, met tien vingers en blind, aan mijn laptopje toevertrouw weet ik dat in het slechtste geval over een jaartje of drie ik mijn vingers de rust kan gunnen waar ze op hun oude dag het recht toe hebben. Ik praat dan met mijn computer. Zinnetje na zinnetje articuleer ik duidelijk in de microfoon en de gesproken tekst verschijnt netjes op het witte computerblad. De spraaktechnologie maakt reuzensprongen in de it sector. Misschien is het een ideetje om kinderen dan ook maar niet meer met tien vingers blind te leren typen, helemaal niet meer nodig over een paar jaartjes en verschrikkelijk ouderwets.
Schrijven is een
Schrijven is een basisvaardigheid. Leren we deze vaardigheid de kinderen niet meer aan, blijven ze rest van hun leven gehandicapt. Men zou eens moeten vastleggen hoe vaak mensen dat dagelijks nodig blijken te hebben: de mogelijkheid zelf iets op te schrijven.
Het is volkomen balachelijk moedwillig deze vaardigheid te willen afpakken teneinde mensen volledig afhankelijk van een zakcomputer te maken. We hebben het tekenen of schilderen ook niet afgeschaft nadat het fotografie-apparaat verscheen. We hebben het lezen niet afgeschaft nadat de audio-visuele hulpmiddelen werden ontwikkeld. Het zelf musiceren is ook niet afgeschaft na de introductie van de muziekcomputer.
Zelf schrijven levert meer vaardigheden op dan we weten, dat is mij wel duidelijk. Wie dit vak afschaft, berooft kinderen van een belangrijke mogelijkheid tot zelfredzaamheid. Maakt kinderen gehandicapt.
Ach, de onderwijsvernieuwlers
Ach, de onderwijsvernieuwlers zeggen toch altijd dat kennis een halfwaardetijd heeft van 3 jaar? De halfwaardetijd van een aaipet is aanzienlijk minder. En de winstgevendheid kennelijk ook: www.telegraaf.nl/dft/21637177/__Apple-verkoper_iCenter_vraagt_surseance_van_betaling_aan__.html
@ 1_1_2010
@ 1_1_2010
3 jaar? Dat zijn eeuwen! Nog hipper: meting in maanden ipv jaren halfwaardetijd:
“The continuous rise of the Internet means that value lies not in knowing a fact, but in knowing where to find knowledge, being able to critically distinguish between different sorts of evidence, knowing who can help you, and then being able to convey what you’ve found out.
In a powerful feedback loop, this explosion of knowledge has led to a large increase in the amount of knowledge that societies can generate. Commentators now talk in terms of the rapidly diminishing “halflife of knowledge”: in many fields this half-life is now measured in months rather than years.”
Uit: Cisco, 'The Learning Society', 2010, p. 7 (p. 19 in pdf) op helft; meteen erna: '21st century skills'. Zie de lange rij auteurs, ook van Bill and Melinda Gates Foundation. Cisco gooit het leren door kinderen en volwassenen op één hoop.
www.cisco.com/web/about/citizenship/socio-economic/docs/LearningSociety_WhitePaper.pdf (via: www.cisco.com/web/strategy/education/global_education/index.html ), en en.wikipedia.org/wiki/Learning_society ('Learning Society' als basis voor 'Lifelong Learning'), en Europese Commissie, 'Towards the learning society' (white paper), ec.europa.eu/languages/documents/doc409_en.pdf (via: ec.europa.eu/white-papers/index_en.htm ), en een samenvatting, www.ise.ee/docs/whitepaper.htm
De reeds na maanden rottende appels kunnen die conservatieve docenten niet vervangen!
U kunt ook naar de
U kunt ook naar de 'networking academy' van de concurrent gaan, want: "een rotte appel in de mand maakt al het gave fruit te schand." Zo heeft ieder groot IT-bedrijf een eigen 'position paper' over onderwijs geschreven. De centjes, weet u wel. Jammer dat de EU bij de voorbereiding van wetgeving goed naar de lobby van deze bedrijven luistert, of ze in 'expert groups' heeft zitten. Er komt geen leraar aan te pas.
www.cisco.com/web/learning/netacad/index.html
De UNESCO startte in 1972 de utopie. www.unesco.org/delors/fourpil.htm
Correctie: de EU is niet
Correctie: de EU is niet bevoegd wetgeving ('richtlijnen') omtrent nationaal onderwijs te maken. Het gaat via een slinkse omweg: de interne markt, en vervolgens 'peer pressure'.
@Jeronimoon “Ik praat dan met
Beste Hamerling,
Beste Hamerling,
Je begrijpt dat ik niet meer wou bedoelen dan dat onderwijsinstellingen altijd maar dan ook altijd zullen achterlopen op de technische vooruitgang en mogelijkheden. Het enige daarvan is dat er heeeeel veeeeel geld over de it balk wordt gesmeten en dat er een aantal dingen blijkbaar noodgedwongen moeten verdwijnen zoals 'letters schrijven met een krul' ten faveure van padjes en wat dies meer zij.
Ik heb de eerste computers in de scholen zien komen, investeringen van miljoenen guldens die drie jaar na aanschaf hopeloos verouderd waren, ondertussen zaten onze docenten wiskunde en natuurkunde met verouderde methoden want 'geen geld meer'.
Enfin, ik kan er nog het een en ander tegenaan gooien, het lag in mijn bedoeling, en misschien moet ik dat maar eens anders aanpakken, dat Maurice Statistiek een pleidooi houdt voor i padjes en
typen met tien vingers, dingen waarvan we over een jaartje of drie het label "de wet van de remmende voorsprong' zullen op plakken. Niet doen dus.
blog.coreknowledge.org
blog.coreknowledge.org/2013/06/18/knowledge-really-is-power/
Daniel Willingham: “Teaching might be considered a quite natural state of affairs.”
“I don’t much care about “naturalness” one way or the other. As long as learning is happening, I’m happy, and I think the value some people place on naturalness is a hangover from a bygone Romantic era, as I describe here.
Now a fascinating paper by Patrick Shafto and his colleagues … leads to implications that call into doubt the idea that exploratory learning is especially natural or authentic.
The paper focuses on a rather profound problem in human learning. Think of the vast difference in knowledge between a new born and a three-year-old; language, properties of physical objects, norms of social relations, and so on. How could children learn so much, so rapidly?
Much of the research on this problem has focused on the idea that there must be innate assumptions or biases on the part of children that help them make sense of their observations…. Many models using these principles have not attached much significance to the manner in which children encounter information. Information is information.
Shafto et al. point out why that’s not true. They draw a distinction between three different cases with the following example. You’re in Paris, and want a good cup of coffee.
1) You walk into a cafe, order coffee, and hope for the best.
2) You see someone who you know lives in the neighborhood. You see her buying coffee at a particular cafe so you get yours there too.
3) You see someone you know lives in the neighborhood. You see her buying coffee at a particular cafe. She sees you observing her, looks at her cup, looks at you, and nods with a smile
In the first case you acquire information on your own. There is no guiding principle behind this information acquisition. It is random, and learning where to find good coffee will slow going with this method.
In the second scenario, we anticipate that the neighborhood denizen is more knowledgeable than we–she probably knows where to get good coffee. Finding good coffee ought to be much faster if we imitate someone more knowledgeable than we. At the same time, there could be other factors at work. For example, it’s possible that she thinks the coffee in that cafe is terrible, but it’s never crowded and she’s in a rush that morning.
In the third scenario, that’s highly unlikely. The woman is not only knowledgeable, she communicates with us; she knows what we want to know and she can tell us that the critical feature we care about is present. Unlike scenario #2, the knowledgeable person is adjusting her actions to maximize our learning.
More generally, Shafto et al suggest that these cases represent three fundamentally different learning opportunities; learning from physical evidence, learning from the observation of goal-directed action, and learning from communication.
Shafto et al argue that although some learning theories assume that children acquire information at random, that’s likely false much of the time. Kids are surrounded by people more knowledgeable than they. They can see, so to speak, where more knowledgeable people get their coffee.
Further, adults and older peers often adjust their behavior to make it easier for children to draw the right conclusion…. more knowledgeable others often do take into account what the child knows, and speak so as to maximize what the child can learn. If an adult asked “what’s that?” I might say “It’s Westphalian ham on brioche.” If a toddler asked, I‘d say “It’s a sandwich.”
One implication is that the problem I described—how do kids learn so much, so fast—may not be quite as formidable as it first seemed because the environment is not random. It has a higher proportion of highly instructive information….
The second implication is this: when a more knowledgeable person not only provides information but tunes the communication to the knowledge of the learner, that is, in an important sense, teaching.
So whatever value you attach to “naturalness,” bear in mind that much of what children learn in their early years of life may not be the product of unaided exploration of their environment, but may instead be the consequence of teaching. Teaching might be considered a quite natural state of affairs.”
In de volkskrant staat een
In de volkskrant staat een artikel van Joke Hermsen tegen de Steve Jobs scholen van Maurice de Hond.
Op het artikel van Joke
Op het artikel van Joke Hermsen is dan weer een reactie van Jochen Markhorst in de Volkskrant. BON komt daarin ook voorbij.
‘Kinderen schrijven niet
'Kinderen schrijven niet beter door digitale hulpmiddelen', NUtech, 17 juli 2013
"Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat digitale hulpmiddelen zoals computers of tablets er niet voor zorgen dat kinderen beter gaan schrijven.
Dat meldt Artechnica. Uit het onderzoek – uitgevoerd door onderzoeksbureau Pew Research onder duizenden leraren – blijkt dat "technologie wel helpt wat betreft het delen van werk met anderen".
De leraren merken echter niet dat het schrijven er beter op wordt, of ze vinden dat het er zelfs op achteruit gaat."
nutech.nl/internet/3528843/kinderen-schrijven-niet-beter-digitale-hulpmiddelen.html
Veel discussie en onderzoek
Veel discussie en onderzoek over het al dan niet beter kunnen leren met een Ipad, voorbereid zijn op de toekomst, geconcentreerder leren etc. Ik vraag me af hoeveel mensen werkelijk in een doorsnee middelbare school met Ipad onderwijs om zich heen kijken en zien welke tragedie zich daar afspeelt. En dan bedoel ik afspelen in de meest letterlijke vorm. Het aantal leerlingen dat niet spelletjes speelt en/of daadwerkelijk verbaal contact maakt met een andere persoon is schrikbarend laag.
"Wat zijn jullie een bijzonder gezin", zei onze kraamhulp toen onze derde werd geboren. "Jullie praten gewoon met mij". De kraamvrouw van in de 40 zat al 20 jaar in het vak maar met de komst van de Ipad en de smartphone had ze amper nog echt contact met mensen. "Ze mompelen ongezien hallo, kijken niet eens op of om en zitten werkelijk de hele dag in dat schermpje".
Volgens mij wordt het een gigantische uitdaging voor onze maatschappij om goed om te gaan met de aantrekkingskracht van die prachtige vierkante schermpjes. Daarin zitten al je vrienden en gesprekken, foto's, mails, cadeaus en bestellingen, bijna een antwoord op elke vraag en oneindig veel verslavende spelletjes. Je kan je dus afvragen of we zo'n doos van Pandora wel moeten gebruiken als leermiddel voor onze kinderen. In de politiek heb ik weinig vertrouwen omdat de meesten in de politiek geen doorsnee leerling waren. Zij konden zich waarschijnlijk prima concentreren en leren en speelden bovendien nog geen multiplayer online spelletjes waarin de virtuele wereld soms mooier (in ieder geval spectaculairder) was dan de echte wereld.
Er zal heel veel onderzoek komen naar het al dan niet succes van de Ipad als leermiddel maar die onderzoeken zullen beide kampen in deze discussie ondersteunen in hun argumenten. Wat ik wel kan garanderen is dat de virtuele wereld nog veel en veel mooier zal worden en je bijvoorbeeld via Google glasses (of lenses) straks continu deel uit kan maken van die wereld. Of mijn kinderen dan wel of niet met een krul schrijven intereseert mij niet zoveel maar nu al uren achteréén doorbrengen op een Ipad zal ze mijns inziens te weinig stimuleren de echte wereld te zien, voelen, ruiken.