De onzin van August Hans Den Boef

Volgen een bijdrage van bovengenoemde in de NRC van 15 juni toont het echec van ‏ابن خلدون aan dat de onderwijsvrijheid achterhaald is. Hij toont echter niet aan dat de affaire van de gestolen kluis iets te maken heeft met religie waardoor hij uiteindelijk alleen maar een pleidooi houdt tegen het bestaan van scholen op religieuze grondslag. Gezien de minachting die de Nederlandse politici voor artikel 23 van de grondwet is de verwachting dat morrelen aan de sterke positie die levensopvatting speelt in dit wetsartikel over de vrijheid van godsdienst tot meer vrijheid van onderwijs voor de ouders zal leiden illusoir. Den Boef is tegen bijzondere scholen op religieuze grondslag omdat hij tegen indoctrinatie is die er toe leidt dat veel ouders dat  vinden dat kinderrechten zich ook moeten uitstrekken tot een zo min mogelijk voorgeprogrammeerde keuze voor een eigen levensbeschouwing. Wie kinderen van jongs af aan indoctrineert in een gesloten religieuze sfeer, zou hun in feite de mogelijkheid ontnemen om als volwassene onbekommerd te kiezen voor een eigen levensbeschouwing. Dat is dan weliswaar geen religie maar wel een levensovertuiging die voortaan aan andere ouders kan worden opgelegd. De intolerantie die nu uitbreekt door het verdwijnen van het evenwicht tussen de verschillende bevolkingsgroepen die de Republiek moest handhaven om niet te libanoniseren stemt niet bepaald gelukkig. Als we afschaffen dat verschil in levensovertuiging recht geeft op eigen scholen geeft dat weinig vertrouwen in toekomstige tolerantie m.b.t. tot het oprichten van eigen scholen om andere redenen. wegen de puinhoop die de politici van het onderwijs hebben gemaakt zijn dat er vele. Artikel 23 moet niet verdwijnen maar geactualiseerd en verruimd worden.