Ofwel : doe een nieuw slot op de voordeur, na inbraak.
Het zal wel goed bedoeld zijn : een wanhopige poging van "de" minister en "haar" staatssecretaris.
Hier is het (begin van) hun persbericht :
(citeren) SCHOOLDIRECTEUR ZELF AANSPRAKELIJK BIJ WANBELEID
(Novum) – Bestuurders en toezichthouders in het onderwijs kunnen straks ook hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld als sprake is van wanbeleid. Ook wordt het mogelijk hen aan te pakken bij onderwijskundig falen, schrijven minister van Onderwijs Jet Bussemaker (PvdA) en staatssecretaris Sander Dekker (VVD) in een Kamerbrief.
Nu kunnen bestuurders en toezichthouders alleen worden aangepakt bij financieel wanbeleid. De straffen die zij kunnen krijgen worden ook verruimd. Straks kunnen zij ook worden geschorst of ontslagen. Deze maatregelen worden pas genomen als de bestuurders zelf niet ingrijpen of als blijkt dat hun 'moreel kompas' niet goed genoeg staat afgesteld om in het onderwijs te werken, schrijven de bewindslieden.
binnenland.nieuws.nl/751104/schooldirecteur_zelf_aansprakelijk_bij_wanbeleid
Zou mooi zijn als het werkt, vooral dan wanneer beide onderwijs-paranimfen "bestuurder" bedoelen, vergissinkje in de titel, kan gebeuren. Die domme journalisten ook, de minister treft geen blaam, verkeerde vinkje gezet, te breede blik. Bestuurder, toezichthouder, schooldirecteur – die zitten toch niet in hetzelfde hok in de onderwijs-dierentuin ? Hun graai-nivo's liggen toch uiteen ?
Mag ik skeptisch zijn ? Bedoelt het tweetal dat je vooral het slot in de voordeur moet vervangen, na inbraak ? En de sleutel op de vensterbank leggen ; zodat de buurman voor de kat kan zorgen als de bewoners een paar dagen weg zijn ? Ik vrees het. Kurieren am Symptom.
Nog een vraag, als onnozele heb ik immers de halve wereld en mag ik vragen wat ik wil. Wat doen we met de minister bij wanbeleid of onderwoijskundig falen ? En wie leest het 'moreel kompas' ?
Aansprakelijk stellen is voor
Aansprakelijk stellen is voor directeuren, bestuursleden en toezichthouders terecht als het gaat om verrichte daden of achterwege gebleven handelingen die vanwege het niveau waarop genoemden moeten kunnen handelen geïnterpreteerd mogen worden als de gevolgen van grove nalatigheid en niet van gebrek aan inzicht. Maar er is overlap en het risico bestaat dat de genoemden uit vrees voor bestraffing geen ingrijpende bona fide besluiten durven te nemen. Vermindering van salaris is een veel betere maatregel. want dat neemt een oneigenlijke prikkel voor een hogere functie weg.
@ malmaison :
@ malmaison :
[1] Die aansprakdelijkheidsstelling is OK en terecht, het werd hoog tijd, er is veel en veel te lang mee gesjoemeld, gedraindeerd, ontweken, ontkend, de andere kant uitgekeken. Nog altijd en nog steeds. En dat waar het gaat over public money en public functioning.
[2] Ik zie geen verschil tussen doelbewuste nalatigheid, grove nalatigheid ; saillant gebrek aan inzicht en onbekwaam handelen, zelfs in kleinere opzichten – in alle gevallen is sprake van onterechte dispositie over geld en kapitaal uit publieke middelen. De regels ervoor moeten dezelfde zijn : nalatigheid, onbekwaamheid of knulligheid ; en al helemaal geen bonus-sen of geregeld wachtgeld.
[3] Ik zie ook geen verschil in optreden en taakuitoefening tussen aangestelde functionarissen (ambtenaren) en benoemde politici. In dit geval betekent dat : dezelfde regels, die over nalatigheid, on-inzicht en 0n-bekwaamheid gaan, gelden tevens voor aangestelde mininisters en staatshulpsecretarissen. De hoofdelijke aansprakelijkhdeid houdt niet op bij de voordeur van aangestelde politici in een bestuurlijk ambt.
[4] Dit laatste is natuurlijk de kat op het spek binden : hoe zal bepaald worden of en tot welke graad een minister, een aangestelde functionaris, een beambte in zijn taak of opdracht heeft gefaald ? Hoe lees je het "moreel kompas" af waar de minister het over had ; en wie gaat het aflezen ?
[5] Die overlap is een reeël gevaar. In een bestuur (een instelling van onderwijs, een overigens armlastige stichting) waar ik ooit penningmeester was (pro deo) werd het op een gegeven moment voor een bestuurslid een probleem. Het risico was collectief "afgekocht" (verzekerd – godbetert ! iets wat tegenwoordig nagenoeg overal usance is, maar toen nog niet). Het heeft toen geknetterd. Je verwijzing naar overlap is geheel terecht – er kon toen een tijdlang niets.
[6] Tenslotte : drastische vermindering van salaris : een uitstekend beginpunt. Je hebt misschien al wel gezien dat de "salarissen" van topbestuurders in top-organisaties van onderwijs dit jaar al wat gekort zijn, in verband met de balkenende norm, de lijst staat ergens op internet. Bij het lezen daarvan bekroop mij het stellige idee dat 4/5 van die salarissen van de geachte notabele en andere graaiende bestuurderen nog wel de helft af kon, in relatie tot het "werk" dat wordt verzet. De minister gaf bij die gelegenheid (de gecorrigeerde salarislijsten van 2012 van topbestuurders) aan dat een verdere verllaging van de "tegemoetkomingen" een te zeer nadelig effect zou (kunnen) hebben op de recrutering van nieuwe bestuursleden, als de oude zouden zijn opogestapt. Dat is natuurlijk ook zo, "daarom raadde ze dat niet aan". Realist, onze minister, pfoei !
[7] Ik raad de helft eraf ook niet aan. Wat wel ? Het hele zootje eruit, en op halve schaal opnieuw beginnen. Across the board, kan best, juridisch kan het niet, moreel kan het heel goed. Ik heb ook inflatie-perentages gezien van 800 tot 2000 procent (in Latijns Amerika, waar anders ?-!-?), die juridisch niet konden.
Kijk, hier staat het (in CBE
Kijk, hier staat het (in CBE-GROUP OVER BON : BRUINHEMDEN) : 21. april 2013 – 13:24 | 1_1_2010
(geciteerd) Eigenlijk – – ben ik gewoon laaiend boos over de valse trucs die de minister en haar kennissen uithalen.
De constellatie VVD + PvdA in de Tweede Kamer maakt het voor het ogenblik niet mogelijk om Bussemaker weg te sturen. Wel om vragen in de TK te laten stellen. Waarom gebeurt dat niet ?
Ook mogelijk is : brieven, veel brieven sturen aan al die partijen, aan de minister, aan al die adviesraden. De adressen zijn bekend, kiene jongen (m/v) die ze verzamelt en op internet zet – en dan maar die brieven schrijven.
Dat ze niet beantwoord zullen worden : allicht niet. Dat dat dan weer in de pers komt, in de media, in de bestuursburelen komt : allicht wel. Kan allemaal, een soort virtueel Malieveld. Wie gaan het doen ? Een eenling kan dat niet, een dedidcated groep wel.