NRC Handelsblad bericht op pagina 6 dat Inholland stopt met het competentiegericht onderwijs.
Inholland neemt ook de manier van lesgeven op de schop, omdat de kwaliteit van het onderwijs omhoog moet, zegt Terpstra. Met die kwaliteit is het bij een aantal opleidingen slecht gesteld. Inholland werkt nu via de methode van het competentiegericht leren, waarbij studenten veel vrijheid krijgen opdrachten naar eigen inzicht uit te voeren. Terpstra: „We stoppen met ons huidige onderwijsconcept. Inholland gaat studenten in de toekomst meer structuur en houvast bieden.”
We beschouwen dit als een cruciaal succes van BON dat ruim vijf jaar geleden gestart is als reactie op de teloorgang van het onderwijs door ideologische managerial gemotiveerde onderwijsvormen als het competentiegericht onderwijs. Destijds werden we weggezet als een groep gefrustreerde oude mannen die niet meer met de tijd mee konden. Terpstra, toen voorzitter van de hbo-raad meende in die tijd nog:
“De school bestaat niet meer. De school heeft plaatsgemaakt voor een kennisinstelling.”
“Een docent met een krijtje in zijn hand is niet meer de werkelijkheid. Het is de werkelijkheid van de vorige eeuw” en “We moeten af van eerstegraads leraren die over vakkennis beschikken en op basis daarvan les geven”
Laten we het als voortschrijdend inzicht beschouwen. Kennelijk is ook hij tot de conclusie gekomen dat wij destijds het gelijk al volledig aan onze kant hadden. Jammer dat door de onderwijsafbraak die inmiddels heeft plaatsgevonden zoveel mensen, zoveel studenten en docenten zijn gedupeerd. Over de miljarden ondoelmatig besteed belastinggeld hoeven we het dan niet eens meer te hebben Nu nog een ander bekostigingsmodel en eerherstel van het vak, want ook daarin zullen we gelijk blijken te hebben. Hoog tijd dat de accreditatie-instanties en de inspectie zich van hun ideologische vooringenomenheid ontdoen. Dat is des te relevanter omdat juist ook vandaag de inspectie in haar onderwijsverslag weliswaar terecht concludeert dat de kwaliteit van het voortgezet onderwijs te wensen overlaat, maar in de analyse de ervaren docenten juist verwijten lijkt te maken omdat zij onvoldoende bereid of in staat zijn om zich de moderne didactieken eigen te maken. Wat die moderne didactieken waard zijn weet Doekle Terpstra nu ook, nu mevrouw Roeters nog.
Schrijnend
Het voortschrijdende inzicht heeft dus nu tot de doorbraak geleid. Hoe lang zal het duren dat ook de andere instellingen ( waaronder ook de lerarenopleidingen waar talloze wanhopige studenten kostbare tijd verliezen met onzinnige competentie-oefeningen) zullen volgen?
En inderdaad, tegelijkertijd tovert de inspectie weer een al lang mislukt konijn uit de hoge hoed.
Nu moeten de leraren gaan differentiëren in de overvolle klassen: allerlei programma’s verzorgen voor leerlingen die in verschillende tempo’s werken.
En als dat dan weer opnieuw zal mislukken, zal de volgende stap zijn dat ze didactische capriolen moeten uithalen om leerlingen met verschillende leerstijlen te bedienen of met verschillende intelligenties.
En zo blijft de ellende maar doorgaan.
Ondertussen deel ik de verwondering van de redactie dat Saulus Terpstra zich op weg naar Damascus bekeerd heeft. Het heeft lang geduurd, maar eindelijk wordt aangetoond dat BON bevolkt werd en wordt door echt competente mensen.
Een zwaluw… een schaapje…
Beluister de uitlatingen van troubleshooter Doekle Terpstra bij Radio 1
[villavpro – 21 april 2011] [anders]
Een eerste mea culpa uit de sector?
Nu nog de keuzevrijheid
Dat het zo mis met het onderwijs heeft kunnen gaan komt ook door het gebrek aan respect voor onze grondwet. Een onderwijsstructuur in de geest van de grondwet zou er uitgezien hebben als een korenveld uit de tijd van Van Gogh: vol met verschillend bloemen. Maar het ontbreken van toetsing aan (de geest van) de Grondwet heeft de invoering van een verderfelijke monocultuur mogelijk gemaakt. De politici vergaten ook dat onderwijs meer is dan een economisch goed. De jongens en de meisjes met de mooiste praatjes konden zo een imperium opbouwen met ontslag voor dissidente leraren als machtsmiddel. Met het afschaffen van competentiegericht onderwijs of de verplichting om dat soort onderwijs te geven of te volgen is BON er nog lang niet. De schoolconglomeraten moeten worden opgesplitst of de macht moet terug naar Den Haag. Ouders en leerlingen moeten meer keuzemogelijkheden krijgen. Bij voorbeeld echte wiskunde en eindexamenvertalingen als geaardheidkeuze op de middelbare school en afstandsonderwijs als leermethode (“en” staat hier als niet uitsluitend “of”)
Seger Weehuizen
Schijn bedriegt
Dit lijkt fantastisch nieuws, maar daarmee zijn de verplichte eindcompetenties niet afgeschaft. Ze zullen wel competentiegericht moeten blijven werken of ze nu willen of niet.
Dit gaat pas ten goede veranderen als er weer eindtermen worden geformuleerd (kan opnoemen, uitleggen, herkennen, toepassen etc.) in plaats van ‘samenwerken’ of ‘vakmanschap’ of ‘omgaan met milieu’.
Overigens ligt er nergens precies vast wat competentiegericht onderwijs is.
– zelfstandig werken?
– eigen leervragen?
– samen werken?
– meer praktijk? (meer dan wat?)
– geïntegreerd onderwijsaanbod?
– invloed van de bedrijven?
of kan het ook zonder?
Kan competentiegericht onderwijs ook zijn:
– nadruk op praktijk (deden we in het technisch MBO altijd al!)
– gestructureerd aanbieden van kennis (op verschillende manieren)
– idem dito van vaardigheden
– veel oefenen van kennis en vaardigheden
– duidelijk onderwijsprogramma, heldere eisen
– aandacht voor beroepshouding (deden we altijd ook al in het technisch MBO)
Terpstra erelid?
Ik deel de BON vreugde over het voortschrijdend inzicht bij Doekele Terpstra. Alhoewel het bruut is, is het terecht Doekele te confronteren met zijn valse uitspraken uit het verleden. Het BON heeft alle recht met een treiterend “we told you so” hem het falen van zijn oude inzichten in te wrijven.
Echter, het is m.i. wishfull thinking om zijn uitlatingen in het NRC te interpreteren als afscheid van het competentieonderwijs. Doekele zegt als je goed leest niet meer dan dat onderwijs beter gestructureerd moet worden. Dus allerlei vaag gedoe met portfolio’s en studentgestuurd onderwijs is nu in de ban. Dat is niet nieuw. HBO prominenten hebben zich vijf jaar geleden al in die zin uitgelaten (meestal iets als: 1ejaars moeten minstens 20 uur “echte lessen” volgen, later in de opleiding kan het voorgestructureerde onderwijs wat minder worden,geef studenten vrijheid als ze er aan toe zijn). Er zijn zoveel verschillende operationaliseringen van het vage begrip competentie te geven dat er vast wel opvattingen zijn waar competentie en structuur goed samen gaan.
Met het BON hoop ik dat die herinterpretatie in de richting gaat van empowerment van de docent (maak de docent regisseur te van het onderwijsproces). Te vrezen valt dat het juist niet die kant op gaat. Waarschijnlijk gaat het “kwaliteits” Maoïsme profiteren van de huidige crisis. Starre examencommissies zullen paraafjes eisen op een eindeloze stroom beoordelingsformulieren. Stafmedewerkers zullen vernuftige kentallen en benchmarks bedenken. Naar Amerikaans voorbeeld zal het onderwijs “teacher-proof” worden. (U ziet dat er veel nuttig en boeiend werk te doen is voor stafmedewerkers). De kwaliteit van ons onderwijs kan, Maoïstisch gezien, zo een kwantumsprong maken.
Voorwaarde voor het realiseren van de Maoïstische utopie is dat docenten onder “management control” komen, het wordt hoog tijd dat docenten zich “professionaliseren”.
Kortom: het BON heeft nog bestaansrecht.
Nog lang niet afgeschafd
Het competentiegericht onderwijs is stevig verankerd in studiegidsen, examenreglementen, onderwijsvisies vastgelegd in zelfevaluatierapporten en vastgelegd in accreditaties. Probeer daar maar eens de bezem dor te halen. De onderwijsvisie van Inholland is nog steeds sociaal-constructivistisch waarbij de docent geacht wordt geen kennis over te brengen. Mooie praatjes van Doekle om de schijn op te houden, maar er is echt nog geen steek veranderd behalve dan het mooie voornemen. Maar Doekle trekt echt op tijd aan zijn stutten, het is aan zijn opvolgers om er wat mee te doen. Hopelijk heeft de toekomstige baas van Inholland een echte onderwijsbevoegdheid met minstens 10 jaar ervaring voor de klas. Maar ja dan bestaat Inholland wellicht al niet meer.