Nogmaals

Ik realiseer me steeds meer dat ik slecht kan uitleggen. ik wil zeggen “overheid, daar waar het goed gaat op een school: bemoei je er niet mee”. En om vast te stellen of het goed gaat: “Controleer zelf of de leerlingen opgestoken hebben wat ze op bij het verlaten van de school geleerd moeten hebben. Zoals dat vroeger, in de tijd van de HBS, bij het eindexamen Gymnasium ging. Het verschil met toen is dat als de eindexamens slecht uitvallen alle leraren en de door hen gekozen leiders verantwoordelijk gesteld worden en dat ook merken in hun inkomen. Het vaststellen van het ingangsniveau van de leerlingen is daarbij voor een eerlijke beoordeling van de school cruciaal. Wat ik voor de scholen wil gaat helemaal tegen de geest der tijd: het afvinken. Wie nu in Duitsland rijexamen aflegt moet aantonen dat hij een aantal keren bij nacht gereden heeft (bij dit voorbeeld is er niets mis). Bevoegdheidsexamens voor leraren (MO-A en MO-B) stonden helemaal los van eventuele leergangen. Natuurlijk moet de overheid extra geld en faciliteiten beschikbaar stellen voor gehandicapten en krijgt zij het probleem van drop outs en definitief verwijderde leerlingen op haar eigen bordje in plaats van de opleidingen daarmee te belasten. Scholen moeten er van op aan kunnen dat leerlingen die een school bezoeken ook leren willen, al hoeft dat niet intrinsiek te zijn. Maar daardoor kunnen ze in principe goedkoper werken en met een lagere subsidie uit. Natuurlijk is het niet mogelijk om scholen af te rekenen voor zaken als zelfstandig kunnen werken en in groepjes kunnen samenwerken want dat zijn zaken die moeilijk meetbaar zijn en bovendien is voor de individuele leerling is niet vast te stellen of hij dat in zich had of op school geleerd heeft. Maar dat is overkomelijk want anders zouden de staatsexamens geen recht op toegang tot vervolgopleidingen kunnen geven. Mijn voorstel zou ouders en leraren enorme keuzemogelijkheden kunnen bieden. Maar ook enorme risico’s. Op dit moment kan een leraar die het openlijk niet met het beleid van een school(bestuur) eens is op straat gezet worden en mag een leerling die het onderwijs sabotteert blijven zitten. Er zullen zeker leraren zijn die willen kiezen voor meer vrijheid en grotere risico’s, voor uitdagingen waarvoor ze gekozen hebben. In principe kunnen black box scholen werken met elk didaktisch of opvoedkundig principe dat goede resultaten oplevert op de controlerende externe afsluitende examina. Daarmee keert voor ouders weer een grote vrijheid van keuze terug.
Het experiment dat dit allemaal in gang zou moeten zetten zou een proef moeten zijn met een school die werkt volgens de BON-principes maar niet gehinderd wordt door bepalingen die voor de reguliere scholen gelden. Met deze experimentele BON-school zou aangetoond moeten worden dat scholen met mondige hoogopgeleide leraren die zelf individueel en collectief verantwoordelijk zijn voor de resultaten tot betere resultaten leidt en goedkoper zijn voor de overheid.
Ik hoop dat jullie mij nu wel begrepen hebben.

Seger weehuizen

39 Reacties

  1. Nog 21 dagen
    Nog maar 21 dagen. Dan zal of zijn vroegst het bestuur beslissen of het zich wil inzetten voor een experimentele dedicated black box school. Bij voorbeeld een school gewijd aan de voorbereiding op universitair onderwijs en het halen van het toelatingsexamen ervoor, een Atheneum of VWO-school afgesloten door het staatsexamen VWO dus. De resultaten van de leerlingen van deze school op het afsluitende externe examen, in dit voorbeeld het Staatsexamen VWO, bepalen of de school subsidiabel is. Dat impliceert dat de overheid de waarde van alle toeters en bellen die de scholen tot nog toe moesten (ver)dragen niet meer in overeenstemming beschouwt met de kosten en inspanningen die daar aan verbonden zijn. De verantwoordelijkheid voor goed onderwijs komt weer net als vroeger bij hoog in hun leervak opgeleide docenten te liggen. Verder kan zo’n school zijn eigen accenten leggen b.v. intellectuele ambiance of montessori-onderwijs. Mijn hoop en verwachting is dat de belangstelling van veel ouders en leraren voor zulke scholen zo groot zal zijn dat ze naast het bestaande gesubsidieerde onderwijs als gesubsidieerd onderwijs zullen worden toegelaten.
    Wie het met mij eens is kan natuurlijk best een adhaesiebetuiging naar het BON-bestuur zenden.
    Seger Weehuizen

    • Succes Seger!
      Ik hoop dat

      Succes Seger!
      Ik hoop dat BON de moed heeft om het in ieder geval te proberen.

    • Goed plan.
      Goed plan, Seger. Terug naar de basis.

      Als *hierover* wordt *nagedacht*, moet jouw plan zeker lukken. Opsteker is dat een onderwijsproject nauwelijks iets hoeft te kosten: “Van de kosten heeft hij ‘nog niet het flauwste idee’. ”In New York is er 100 miljoen dollar in gestoken.”

      Het lijkt me handig als vóór het ‘verzilveren van de kennis’ er éérst kennis aanwezig is. Dat is het gat waarin BON kan springen.

    • nog 19 dagen
      Zodra de proef-Black-Box-School een succes is en het concept bij veel ouders en leraren lijkt aan te zullen slaan moet dit type school erkend worden en moet het oprichten van dit soort scholen gemakkelijk zijn. Dat laatste zal alleen gebeuren als het risico voor de overheid daarbij klein is. Mogelijk moet in het concept daarom worden opgenomen dat de volledige financiering van de school pas achteraf geschiedt. Leraren dragen dan een grote verantwoordelijkheid voor de financiële gevolgen voor zichzelf en hun collegae bij eventueel falen van de school. Dat is niet zo erg want daar staat een grote vrijheid tegenover. Voorfinanciering kan echter bij bepaalde afspraken tussen school en ouders er toe leiden dat sommige ouders het niet aandurven om hun kinderen naar een BBS hunner keuze te sturen. Dat is een hoogst ongewenst zij-effect. Toch zijn BBSsen met voorwaardelijke financiering achteraf beter dan helemaal geen BB scholen.
      Seger Weehuizen

  2. Nog 20 dagen
    Black Box Scholen zijn levende organismen waarin de capabele, hoog in hun leervak opgeleide, docenten als de wervels van de ruggegraad fungeren en daarmee zoals vroeger de dragers van de kwaliteit van hun onderwijs geworden zijn. Nieuw is dat de externe outputcontrole niet slechts controleert of de schoolverlaters aan de door de overheid gestelde eisen voldoen maar ook een rachitologische checkup is.
    Seger Weehuizen

  3. de Black Box van Seger – zijn er beren op de weg ?
    Zou heel mooi zijn als het werkelijk lukt : een Black Box school naar het Seger idee. Het is dus goed, Seger, om het bij het BON-bestuur aan te kaarten ; zelfs al denk ik dat het gecompliceerd is, zodat het ~~~~, je snapt ut – – ik zie de materiele voorwaarden van het BON-concept niet zomaar scherp voor ogen.

    [off topic – – nee, ut is niet UT Twente, daar kunnen ze er ook wat van, curriculum vernieuwlen ;-( ].

    Maarre terzake, – – zijn er beren op de Black Box weg ? Deze bijvoorbeeld : www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/kamerstukken/2011/09/23/beantwoording-kamervragen-isaac-beeckman-academie-over-start-nieuwe-school.html
    Of ook deze :
    www.tedxyouthamsterdam.nl/

    Is Beeckman in Kapelle deel van de oplossing ? Of is het deel van het probleem ? Ik bedoel : deel van de algemene verwarring in onderwijs ?
    Moeilijk te zeggen, totdat er resultaten zijn. De voetnoot (Beeckman, 1588-1637, docent van, jaja, Descartes) stemt me voorzichtig optimistisch, de schoolgrootte (450 l.l.) ook, maar die “ondernemende” docenten niet ; het epitheton ACADEMY is NIET zomaar positief ; dat andere glitter filmpje (tedx) al helemaal niet. Beeckman, misschien, het zou zomaar kunnen, undecided.
    Ware het dat ik mijn kindertjes nu naar een VO school moest sturen, ik zou kiezen voor een stevig gymnasium, waar ze de eerste honderd regels over Ναυσικά en de rozenvingere dageraad uit hun hoofd leren, of Vergilius of anders Sophokles ; liever dan IT of games uit Silicon Valley achterna jagen ; ,of onderneminkje oprichten leren. Leren ja, ondernemen, pfoui.

    In ieder geval is het handig om na te lezen wat, bijvoorbeeld, de minister heeft gezegd op Tweede Kamer-vragen omtrent de Isaac Beeckman Academie in Kapelle-bij-de-Oosterschelde. Daar staat van allerlei behartenswaardigs in over Beren op de Weg.
    Black Bears, I suppose.

    maarten

  4. Nog 18 dagen (1); de relevantie van de Finse school
    Het krantenartikel “What Americans Keep Ignoring About Finland’s School Success” van Anu Partanen waarnaar op de BONsite gelinkt wordt is interessant bij het denken over de organisatie van het onderwijs binnen de proefBBS. In eerste reactie voel je je bij het lezen ervan ongemakkelijk. Het gaat over de standaardonderbouw van alle Finse scholen: een middenschool met “passend onderwijs” voor iedere leerling die volgens de OESO bijna net zo goede leerlingen aflevert als de buffel-scholen in Singapoer en Hong Kong. Maar dan realiseert de lezer zich dat deze scholen met hoogopgeleide docenten en kleine klassen werken en dat het Oeso de GEMIDDELDE prestaties van de 15-jarige leerlingen bepaalt. In het artikel staat ook niet hoeveel procent van de schooltijd besteed wordt aan taal (lezen), wiskunde en arithmetiek en natuurwetenschappen, de 3 onderwerpen waarin onderzocht wordt. Het ligt helemaal niet vast dat ook de intelligenste leerlingen het beste met zo’n Finse middenschool af zijn. En bij de bestaande scholen in Nederland worden de klassen steeds groter en de leraren steeds slechter opgeleid. Waarschijnlijk neemt ook de intelligentie van de leraren in Nederland af waardoor vooral de slimste leerlingen bij ons benadeeld worden en hun leraren minachten
    Seger Weehuizen

  5. Nog 18 dagen (2); de Finse school
    Wat bijzonder interessant aan het Finse model is, is dat de drijvende kracht achter het onderwijs niet competitie maar coöperatie is. Er worden geen bonussen verstrekt aan goed functionerende leraren en er wordt geen rangorde onder de leerlingen of onder de scholen bepaald. Prestaties zijn niet het gevolg van een competitiementaliteit maar het opwekken van belangstelling voor de leerstof (“creative play”) en de ontspannen sfeer in de klaslokalen en op de gehele school. Hierin onderscheiden zich de Finse scholen duidelijk van de ook excellent presterende scholen in sommige Aziatische landen.
    Het succes van de Finse scholen berust ook op vertrouwen. Leraren maken, net als vroeger in Nederland, hun eigen proefwerken en zijn daarmee in hoge mate verantwoordelijk voor de beoordeling van hun leerlingen. Wel heeft de bovenbouw een afsluitend examen, in Engelse vertaling National Matriculation Exam geheten. Een prachtige one-liner is “Accountability is something that is left when responsibility has been subtracted”. Ook Black Box Scholen zullen een afsluitend examen hebben, een noodzakelijke accountability om de vertrouwenskloof tussen de leraren en ouders enerdzijds en de regering en de politici anderzijds te overbruggen.
    Seger Weehuizen

    • de Finse school – nog 18 dagen (2) – Seger
      Dit is precies wat nodig is : dit zijn de voorwaarden voor een behoorlijk functionerende school :
      coöperatie, belangstelling, ontspannen sfeer, vertrouwen, eigen werk van leraren, accountability.
      Daarmee begint BO (beter onderwijs). De samenvatting van Seger is voorbeeldig : zo moet het, en als het zo gebeurt, dan kunnen ouders en leerlingen het volste vertrouwen hebben dat het school experiment (“Black Box”) zal slagen.

      Terzijde : natuurlijk begint beter onderwijs in principe in het basis onderwijs (of : het moet daar beginnen). Maar als het nu bij Black Box begint, is het ook goed. Het kan dan later zijn vleugels uitslaan naar basis onderwijs groepen 2 tot 5 van het leerplan taal en rekenen, waar de eerste fatale afwijkingen zitten.

      Overigens : er is wel behoorlijk veel voorbereidend werk voor nodig. Wat zijn precies de materiele én immateriele voorwaarden voor die school ?
      Wat is het organisatie model ? Zijn de leraren hierarchisch onderworpen aan een directie, of zijn ze gelijkwaardige partners, wie maakt of maken de dienst uit ? Wie dragen het risico ? Wie nemen het initiatief ? Hoeveel wordt er betaald, en aan wie ? Wat en hoeveel hebben ouders te zeggen, wat brengen ze wel en niet in ? Hoeveel leerlingen ? Hoeveel nivo’s ? Gaat de school winst maken (beter van niet) ? Houden we “het bedrijfsleven” buiten de deur ?

      Allemaal zaken die door de grondwet (vrijheid van onderwijs) weliswaar gegarandeerd wordt, maar door het bestel (“maatregelen”) verhinderd, ja, door diezelfde vrijheid van onderwijs “binnen de dijken” gehouden wordt (is dat niet lief gezegd ?).

      Overigens, tussen en onder de puinhopen van de mega-organisering (die bewust bevorderd en betaald wordt door Onderwijs) zitten er nog steeds wel scholen die in allerlei opzicht in de buurt van die Finse criteria komen. Laten we die ook blijven koesteren.

      • Weten waarvoor je het doet!
        M.i. is dat ook een belangrijke factor geweest in het Finse onderwijs. Naast de kleinschaligheid en de hoog opgeleide leerkrachten.
        Kennelijk had Finland (in een achterstandspositie) ooit besloten zich te verbeteren en daarbij werd veel verwacht van de techniek (met Nokia als gevolg). Je kunt stellen (zeg ik als iemand die op afstand bekijkt zonder directe kennis van zaken) dat alle onderwijsbetrokkenen overtuigd waren van een noodzaak.
        Zo’n noodzaak ontbreekt in Nederland.
        Elk onderwijsmodel en elk kennismodel wordt in Nederland aan alle kanten voortdurend betwijfeld.
        De leerkracht voelt hoe aan allerlei (tegengestelde) kanten aan hem/haar wordt getrokken. Als er aan verschillende kanten aan u wordt getrokken, is het gevolg dat u stil staat. U kunt geen kant meer op.
        Nederland ontbreekt het aan een gevoel van noodzaak, als het om onderwijs gaat.
        De apparaten doen het allemaal wel voor ons, en als die het niet doen, doet de overheid het wel. Dat is hier een grote gemene deler, zo denk ik.

        • “professionalisering”
          Ik ben het helemaal met je eens, Moby. Ietsje anders belicht: Een goed opgeleide leraar kan in Nederland niet goed functioneren omdat hem de vrijheid en de verantwoordelijkheid ontnomen zijn die bij die goede opleiding passen. Bovendien steken zijn bemoeizuchtige superieuren de draak met hem door hem met uitgestreken gezicht “professional” te noemen. Daarmee bedoelen ze namelijk iemand die doet wat zij willen.
          Seger Weehuizen

      • Breed gedragen urgentie
        Toch kan men Nederlanders aanspreken op een aantal diep gevoelde noodzakelijkheden.
        – De noodzaak zich d.m.v. techniek het altijd dreigende water op afstand te houden.
        – De noodzaak van de agri-cultuur (we blijven boeren en hebben tevens buitengewoon vruchtbare grond tot onze beschikking).
        – De noodzaak van handel en techniek wegens een schaarste aan natuurlijke hulpbronnen.
        – De noodzaak van de moraal (we blijven ook theologen, zelfs als we seculier zijn).

        Onderwijs dat aanspreekt op deze punten, kan motiverend zijn!Maar ik heb in mijn onderwijstijd ondervonden dat de aandacht voor zulke urgenties als ’te burgerlijk’ werd beschouwd. Het was ’te gewoontjes’. Desalniettemin leefde elke Nederlander ervan.
        Ik stel verder vast dat mensen als mevr. Mieke van Groenestijn b.v. , met hun vage definities van ‘gecijferdheid’, in geen enkel opzicht voldoen aan zulke noodzakelijkheden. Soms denk ik dat zulke mensen willen opleiden tot een bestaan als ambtenaar of uitkeringsgerechtigde. Maar dit is uiteraard een persoonlijk vermoeden en zeker niet dat van BON.

      • Alle leraren zitten in
        Alle leraren zitten in hetzelfde schuitje, Maarten (Sassoc). Ze moeten er in de eerste plaats voor zorgen dat de school aan de afgesproken minimumnorm voldoet. Ten tweede zouden zij er voor moeten zorgen dat het bijzondere karakter van de school goed tot zijn recht komt. Een Atheneum dat een intellectuele ambiance zegt te willen aanbieden moet dat ook doen. (Zo’n school zou ik zelf voor mijn kinderen kiezen). In een BBS moet elke leraar zich voor de school verantwoordelijk voelen. Verantwoordelijkheid en zeggenschap gaan hand in hand. De SSB zal dus een democratische organisatie moeten zijn. Bij voorkeur kiezen de leraren voor een bepaalde ambtsperiode een rector, hun primus inter pares. Zoals de Universiteiten vroeger een rector magnificus kozen. Hoe dit geïmplementeerd kan worden is een vraag die aan de orde komt als het BON-bestuur besluit om de minister of de parlementariërs te verzoeken een experiment met een BBS toe te staan.
        Er is natuurlijk een spanningsveld tussen de invloed van het college van rector en docenten enerzijds en de ouders anderzijds. Als een school een intellectuele ambiance beloofd en de ouders vinden dat die ambiance te weinig waar gemaakt wordt moeten zij dat college er op aan kunnen spreken. Gedetailleerd kan ik ook over dit punt op dit moment nog geen uitspraken doen.
        Ik hoop en verwacht dat als BON aan mijn verzoek voldoet er snel een commissie gevormd kan worden om dat project te plannen en uit te voeren.
        Seger Weehuizen

        • black box – waar de leraren in de box zitten – re : Seger
          Dat had ik begrepen, Seger. Het lijkt als twee druppels water op de school, die we hadden helpen oprichten, juist toen mijn kinderen overstapten naar het VO. De leraren-organisatie was zoals je beschrijft, de directeur was gelijke inter pares, het leiderschap rouleerde, het werd niet beter betaald. Er bestond een stevige ouder participatie, die zich evenwel op afstand hield van lessen, dagelijkse aansturing of klachten. Die school bestaat nog steeds en floreert (zei het dagblad Trouw).
          Het spanningsveld tussen leraren en ouders – dat was niet moeilijk om te reguleren. Of dat altijd zo eenvoudig is, betwijfel ik, met name in publiekelijk neutraal bestuurde scholen (door niet betrokken maar wel betaalde bestuurders), in grote school-gemeenschappen met name. School-“gemeenschappen” blinken namelijk uit in het on-gemeenschappelijke, competitieve, ik-en-niet-anderen ; en dan gaat het niet.

          Er bestaan best meer scholen naar dit model, in allerlei uiteenlopende intenties. Die scholen vind je ook onder reguliere gymnasia en athenea, waar nog wel echte interesse bestaat in onderwijs.
          Dat ze bestaan, bewijst i.i.g. dat het kan, zelfs met de zegen van de Inspectie – die ik niet heel competent acht in zaken van fundamenteel inzicht in onderwijs.

          Zie overigens mijn reac “beren op de weg”, i.h.b. wat de minister antwoordt. Wat ze zegt, kan helpen bij het navigeren van de MvO mammoet tanker.

          maarten

          • Gymnasia zijn zijn zwaar beschadigde rotsen ….
            …….in een branding vol met het loog van onwetendheid en ongeïnteresseerdheid
            Juist omdat er nog veel zelfstandige gymnasia bestaan die nog zo veel mogelijk aan kennis en niveau proberen te redden heb ik als voorbeeld voor een te stichten school een Atheneum genomen, een VWO-school die geen gymnasium is. De Gymnasia stellen meestal hogere eisen voor de schoolexamens dan scholengemeenschappen. Maar zij hebben niet kunnen verhinderen dat het niveau van de klassieke talen zo zeer gedaald is dat de opdracht om een stuk niet eerder geziene originele Griekse of Latijns tekst in het Nederlands te vertalen bijna te moeilijk is geworden. Op de zelfstandige Gymnasia zitten veel uitstekende leerlingen die daar niet gekomen zijn met de wens om klassieke talen te leren. Er is dus grote behoefte aan veeleisende Athenea. (Ook om er voor te zorgen dat er voldoende goede bevoegde leraren Klassieke Talen zijn voor leerlingen die wel graag Latijn of Grieks leren).
            Seger Weehuizen

          • Athenea dus – Seger
            Goed, athenea dus ; whatever. Beschadigd is het VO overal, en de quest naar beter VO onderwijs heeft daaraan behoorlijk bijgedragen, Maar zie het eens zo ; de tijdgeest stimuleert de erosie, het verval komt van binnen. Wat helpt is de electronic boebah * ; maar die heeft een oorzaak en een reden, en die “zien” we niet.

            Over de vertaal-eis bij het eindexamen – ja die is komen te vervallen, en dat was niet slim.
            Ik heb geruime tijd geleden eens een aanzet gegeven op welke wijze leerplannen zoals voor latijn, grieks, moderne talen, maar ook voor natuurkunde en biologie zouden kunnen worden ontworpen binnen de ruimte (de uren en semesters) die het VO heeft. Dat, echter, vereist een drastische herziening van lesuren, al beginnend bij 5, 6, 7 jaar. Daar ligt de sleutel tot relatief zorgenvrij beginnen te assimileren van taal, vreemde talen, rekenen, het begin van wiskunde. Ik heb het uitgeprobeerd, op leraren, ergens in een schoolgemeenschap met gym, havo en mbo – en ben niet verder gekomen dan de uitleg, en de respons dat het “interessant” was, en niet paste in de uren tabel.
            Koekoek, nee, natuurlijk past het niet in de VO uren tabel. De herziening moet eerst gebeuren in de groepen 2,3,4,5 vóórdat er enig effect is in de VO onderbouw.
            Facit : er is wel degelijk ruimte voor vertalen grieks>nederlands en latijn>nederlands op het eindexamen ; als je de stadia, die daarvoor nodig zijn (en dus vooraf moeten gaan), ook inderdaad plaatst waar taal assimilatie het gemakkelijkst gaat. Dat is een revolutie waar niemand aan wil. Exit idee.

            maarten

            * ongekuisde definitie : alle afleiding door ruis : radio, tv, internet, electronica, verstrooiing, nieuwjaarsvuurwerk, politieke schandalen, omgeving, vriendin, baan, bijbaan, on-diep-tegang, pop, flash, money, waan ;
            key : zet kleuters voor de tv, dan zijn ze koest – echt waar !

  6. nog 17 dagen; financiële beslommeringen
    Een proefblackboxschool zou natuurlijk best door het Ministerie van Onderwijs betaald kunnen worden. Dat ministerie grossiert in het betalen van mislukte experimenten en een enkele BBS is verhoudingsgewijs een gering risico. En als die school onder supervisie van BON zou staan is het risico helemaal klein.
    Maar dan? Een aantal ouders en/of leraren deelt het ministerie mee dat zij een rechtspersoonlijkheid in het leven geroepen heeft voor een BBS en dat die met ingang van 1 augustus 20XX start met het geven van onderwijs. Wie zal dat betalen? De overheid natuurlijk want de kinderen die ingeschreven staan op de BBS zouden anders ook op kosten van de overheid les gekregen hebben om het nagestreefde diploma of een ander diploma te halen. De oprichters van de BBS hebben de overheid in ruil voor een afgesproken subsidiebedrag een onvervalsbaar afgesproken minimumresultaat beloofd. De oprichters hebben dat geld vooraf nodig maar de overheid wil voor een in principe mogelijke (gedeeltelijke) wanprestatie niet volledig betalen. Het is dus onwaarschijnlijk dat zij willen vorfinancieren. Als de rechtspersoon aan de ouders voorwaardelijk schoolgeld vraagt zullen weinig arme ouders hun kinderen naar een BBS sturen. Om dat te voorkomen zal de rechtspersoonlijkheid dus risicokapitaal moeten aantrekken en dat zou gedeeltelijk verworven kunnen worden door aan ouders die dat wel kunnen betalen een verhoogd met rente terug te betalen lesgeld te vragen. Hierdoor vermindert natuurlijk wel de concurrentiekracht van de BBSsen.
    Zelfs als een BBS faalt en de overheid betaalt niets aan aan de genoemde rechtspersoon kost dat de overheid geld want voor de leerlingen zijn studiejaren verloren gegaan. Maar dat risico zal de gewoonlijk spilzieke overheid moeten nemen.
    Seger Weehuizen

    • black box financien en de minister als ridder te paard – Seger
      Seger, tot zover het gemakkelijke deel. Om het nog gemakkelijker te maken, deze :

      [1] de minister is bij grondwet verplicht, een onderwijs initiatief te faciliteren, en stelt daarbij voorwaarden vooraf zowel als en-route.
      De beginvoorwaarden zijn niet ondoenlijk moeilijk, de voorwaarden tijdens het tweede, derde, vierde, vijfde jaar (enzovoort) des te lastiger.

      [2] faciliteren betekent : gebouw, financiele toezegging, plus voorwaardelijk voorschot in termijnen.

      Stel dat “het initiatief” bij “de minister” goed valt ; d.i. voldoet aan de formele voorwaarden, waardoor “de minister” haar (m/v) goedkeuring kan geven, althans niet weigeren : dan zitten de Beren op de weg al klaar.
      Dat zijn Zwarte Beren van grizzly formaat, in Black Boxes. Die worden opgezet door omstanders, die van te voren reeds gealarmeerd door “insider wetenden”.

      Zo doe je dat, uitleg :
      [2] de goedkeuring komt van de ambtenaren, zelfs de inkt voor haar handtekening
      komt uit een ambtenarenpotje ; de minister zeeft een beetje (“stuurt aan”) op opportuun (en zegt het anders ;
      [3] dat is tot daar aan toe : onder ambtenaren heersen wijd uiteenlopende opvattingen – sommige vinden het initiatief “belangwekklend”, sommigen zijn echt belangstellend, tonen betrokkenheid, anderen zijn openlijk of verborgen mordicus tegen, de meesten formuleren “zekere bezwaren” – allemaal hindernissen op de Zwarte Berenweg ;
      [4] de gevaarlijkse Zwarte Beren evenwel zitten in de directe omgeving waar een BBS zich wil neerstrijken ; dat zijn beren die hun vreten zien verminderen, ze hebben ordinaire argumenten, hanteren die verpakt in confessiondele of politieke omhulling – concurrerende scholen en belangen.

      Die [4]-beren zijn de ergste, [3]-beren zijn hinderlijk. Een illustratie : we willen al een tijd lang een categoriaal gymnasium oprichten ergens waar die nog niet is – en het komt maar niet door ; [4]-beren.

      maarten

  7. nog 16 dagen: billijkheid en geld
    Docenten aan een DBBS lopen het risico van het verlies van hun baan en het risico van inkomstenderving. Dat blijkt niet te gelden voor bestuurderen van grote scholenorganisaties. Als ze niet voldoen worden ze door het educatief-politieke complex wel ergens anders ondergebracht met behoud van hun vorstelijk salaris. Dat is natuurlijk wrang. Het college van rector en leraren van een BBS heeft immers een vergelijkbare verantwoordelijkheid als genoemde onderwijsbobo’s. Als de DBBSsen via risicokapitaal voorgefinancierd moeten worden lijkt het reëel dat de overheid een gedeelte van de daarmee verbonden hoge rente voor haar rekening neemt.
    De huidige scholen hebben een zorgplicht t.o.v. individuele leerlingen, die zij niet mogen wegsturen als ze geen andere school vinden die zo’n leerling op wil overnemen. BBS-sen kunnen alleen een zorgplicht op zich nemen als er velen van hen zijn zodat zij een instituut kunnen oprichten waarheen definitief van school verwijderde leerlingen gestuurd kunnen worden. Het niet definitief van school kunnen verwijderen is geen optie waarbij BBS-sen een eerlijke kans hebben om hun voortreffelijkheid te bewijzen. In een kostenplaatje waarin BBSsen en de nu bestaande scholen met elkaar vergeleken worden moet daarnaar gekeken worden. De verwijdermogelijkheid zal een mitigerende werking op wangedragingen van leerlingen hebben.
    Seger Weehuizen

    • nog 16 dagen om ook dit uit te pluizen -1- :
      Zojuist ergens van internet geplukt : scholen hebben moeite om hun inkomsten op peil te houden –
      dit gaat over neutraal bijzonder onderwijs, waar sommige lessen gefinancierd worden uit ouder bijdragen –

      Het commentaar : (cit.)
      Mariëtte van Wissen in het Eindhovens Dagblad, met ‘Scholen op zoek naar meer geld’:

      ‘De meeste ouders met kinderen op scholen als de Vrije School, Jenaplan en Montessori zijn bereid meer te betalen voor deze vorm van onderwijs. Maar het extra geld blijkt vaak te weinig voor de specifieke leerprogramma’s.

      Veel van deze scholen hebben het daarom financieel zwaar. Zo’n tachtig procent van de ouders met kinderen op een reguliere basisschool betaalt de vrijwillige bijdrage, meestal rond de dertig euro. De andere twintig procent betaalt niet, of minder.
      In het zogeheten algemeen bijzonder onderwijs zoals Montessori, Jenaplan, Dalton, Vrije School of Leonardo is het omgedraaid. Daar liggen gewenste bijdragen vaak veel hoger en betaalt slechts tien tot twintig procent het gewenste bedrag. De rest betaalt (veel) minder.
      Een aantal van deze scholen balanceert daarom financieel op het randje. Of ze kunnen niet meer het gewenste onderwijs bieden met speciaal ontwikkelde lesmaterialen, specifieke vakleerkrachten en kleinere klassen.

      Ouders die voor bijzonder onderwijs kiezen, zijn meestal bereid (veel) meer te betalen dan de ouderbijdrage van zo’n dertig euro die een reguliere basisschool vraagt.
      Maar de 1500 euro die bijvoorbeeld het Leonardo-onderwijs – voor hoogbegaafde kinderen – per leerling minimaal nodig heeft om het beloofde onderwijs te kunnen bieden, wordt maar door weinig ouders overgemaakt. “Daarom is het de vraag hoelang wij nog Leonardo-onderwijs kunnen blijven geven zoals het bedoeld is”, zegt Harrie Berkers, directeur van basisschool D’n Heiakker in Deurne met twee Leonardo-klassen.

      (wordt vervolgd)

    • nog 16 dagen om ook dit uit te pluizen – 2- :
      vervolg van hierboven :

      (cit.)
      De particuliere school (basis en voortgezet) Agnus Dei in Valkenswaard (veertig leerlingen) vraagt een bijdrage tussen de 3000 en 6000 euro, afhankelijk van het inkomen van de ouders.
      “Een kind bij ons kóst 12.000 euro vanwege het maatwerk dat we leveren”, zegt Alex van de Ven, van Agnus Dei. “De overheid betaalt niet mee omdat wij particulier onderwijs zijn. Toch hebben wij ook kinderen van bijstandsmoeders. In die gevallen wordt naar financiële partners gezocht. Maar een financiële vriendenclub van Agnus Dei zouden wij waarderen”, geeft Van de Ven aan. Hij wil niet meer kwijt wil over wie of wat de financiële partners zijn. Hij zegt geen last te hebben van de economische crisis. “We hebben meer aanmeldingen dan we kunnen plaatsen en ouders betalen zonder discussie naar inkomen.”

      (wordt vervolgd)

      maarten

    • nog 16 dagen om ook dit uit te pluizen -3- :
      vervolg van hierboven :

      ( cit.)
      De scholen in de regio die benaderd zijn voor dit artikel, zoals de Vrije School, zeggen weinig van de crisis te merken. In die zin dat de meeste ouders hetzelfde bedrag blijven betalen zoals ze dat altijd al betaalden. Maar het totale bedrag dat binnenkomt via de ouderbijdrage is wel vaak te laag om het gewenste onderwijs te kunnen bieden.
      Druk op ouders om te betalen is uit den boze, bezweren de schooldirecteuren. Kinderen van niet-betalende of te weinig betalende ouders, mogen nooit van school worden gestuurd. Rijke en arme scholen kunnen theoretisch dus niet ontstaan.
      “Slechts één persoon van onze aannamecommissie weet wat ouders betalen. Verder niemand op school en zo hoort het ook”, zegt Ray Kusters, directeur van de Vrije School Brabant in Eindhoven. “Als er niet betaald wordt, zoeken we naar andere financiële oplossingen.”
      Kusters weet dat veel basisscholen, met name de algemeen bijzondere, in de rode cijfers zitten. Hij weet ook dat het een keer ophoudt met het bedenken van creatieve financiële oplossingen zoals het organiseren van veilingen, zoeken naar sponsors en drukken van kalenders.
      “Dan moet er gewoon geld op tafel, veel geld”, zegt Kusters. “Wanneer je als ouders iets extra’s verlangt voor je kind, dan moet je ook maar extra betalen.”
      Zijn School vraagt aan ouders met de hoogste inkomens voor één kind 447 euro, voor twee kinderen 685 en voor drie kinderen 895 euro.
      Kusters: “Tien procent van de ouders betaalt de gevraagde bedragen. Vorig jaar hebben we over 250 leerlingen 40.000 euro binnengekregen. Dat is gemiddeld 160 euro per leerling. Daarmee redden we het maar net. Onze werkwijze is ouders veel dingen voor school te laten doen.”’
      (fin cit.)

      maarten

      • gewerkt op een bijzondere school
        Ik heb altijd gewerkt in het bijzonder (basis)onderwijs (protestants christelijk). Wij hadden zelden behoefte aan extra geld. Als wij gebruik maakten van goede methoden, het schoolbord en schriften, was er echt niet zoveel extra geld nodig. Al dat extra geld was vooral bedoeld voor de ‘leuke dingetjes voor de mens’.
        Maar goed ondewijs was allesbehalve afhankelijk van die extra giften.
        En zelfs met grote klassen viel er met deze middelen veel te bereiken.
        Totdat de ‘schoolbegeleiding’, WSNS en ‘passend onderwijs’ de hele zaak kwam bederven natuurlijk.
        Toen scheen er voortdurend gebrek aan geld te zijn.

      • Vandaar dat ik eerder ervoor
        Vandaar dat ik eerder ervoor pleitte dat in dergelijke gevallen de ouders het geld van de overheid krijgen en mogen besteden aan die private school. Voor de overheid maakt het geen verschil ofdat die kinderen naar zo’n private school of naar een publieke school, zolang de kwaliteit van de school maar voldoende is.
        In ieder geval scheelt die bijdrage van de overheid die de overheid anders toch zou moeten betalen (anders = wanneer het kind naar een publieke school zou gaan) erg veel, dat maakt het heel wat gemakkelijker om zo’n school draaiende te houden zonder kinderen van armere ouders te moeten weigeren.

        • vandaar dat Bart
          ref : Vandaar dat ik eerder ervoor – – Bart op Vr, 13/01/2012 – 00:02.

          Dat had allang moeten gebeuren : schoolgeld, door de ouders laten besteden. Maar dat kon en kan niet vanwege het confessionele/liberale/socialistische complex van angsten inzake vrijheid van onderwijs.
          Overigens dreigt er nu iets wat ook niet deugt : Luzac en andere winstgevende O-initiatieve ondernemingen, zwart gat in de markt, zeg maar. Onderwijs-voor-iedereen is niet geschikt als winst-oogmerk.
          In de zorg sector gaat het winst-idee mislukken – daar kan je op wachten, de optelling van de rekeningen klopt niet.
          In de onderwijs sector, echter, vrees ik, gaat het een tijdlang lukken – om de verkeerde redenen. Overdrachtelijk beeld : die zwarte Hummers [a] of groene legertanks [b] horen ook niet op de openbare weg – [a[ ze zijn niet elegant en [b] ze schieten het doel voorbij ; aardige parallelle beelden.

          maarten

          • BBSsen zijn tegen een vrije markt bestand
            Nadat de bankencrises begonnen zijn begint er een afkeer te ontstaan tegen vercommercialiseren. Het zou niet terecht zijn als die zich zou uitstrekken tot Black Box Scholen.
            Als er een echte vrije markt voor Black Box scholen, zoals door mij beschreven, zou komen dus als je zo’n school al met een klein aantal leerlingen zou mogen starten, zouden daarop ook instituten als het Luzac College, Blankenstein en de Leidse Onderwijs Instellingen (afgstansonderwijs) moeten mogen opereren. Het doel van die scholen mag nog zo commercieel zijn, ze moeten zorgen dat ouders en leerlingen tevreden zijn want anders gaan die naar een andere BBS of stichten zij er een. Wat natuurlijk dan niet mag is dat deze scholen een hoger schoolgeld vragen dan zij kunnen restitueren van de overheidssubsidies. Want dan zouden die scholen gemakkelijker goede resultaten kunnen boeken en zouden kinderen van financieel draagkrachtige ouders bevoordeeld worden.
            Ik wijs er per dezen weer op dat de perverse prikkel om zo veel mogelijk diploma’s uit te reiken zonder de garantie dat elke diploma-ontvanger zijn diploma waard is, hier NIET bestaat.
            Seger Weehuizen

          • Vrijheid van onderwijs
            *Citizens for Educational Freedom* (parents’ rights in education), USA

            “Our purpose is to promote the primary rights of parents to freedom of choice, justice and quality in education for all. We are unique to the school choice movement in that we are a grassroots organization fully funded by citizens and supporting groups of every race, color, creed and political party.”

            *Education Reform homepage* (choice media tv), USA

            “Choice Media is a non-profit education news service, devoted to covering all facets of K-12 education quality and reform. Our mission is to expose the scandal of America’s high-cost, low-performing schools, while highlighting successes where they occur and pointing the way to a more hopeful tomorrow.”

            *National School Choice Week 2012*, January 22-28, 2012, USA: “Shining a spotlight on effective education options for every child.”

  8. Nog 15 dagen; missisti testimonium adhaesionis?
    Mijn hoop is gericht op politici die willen en durven te erkennen dat “de politiek” van het onderwijs een puinhoop gemaakt heeft, dat politici aan wie het onderwijs werkelijk ter harte gaat naïef geweest zijn en de overige politici zich niet uit de belangenverstrengeling hebben kunnen losmaken en dat verder de politici moeten ophouden oneigenlijk gebruik van onderwijs te maken en zich niet moeten bemoeien met de manier waarop les gegeven wordt zo lang de resultaten maar goed zijn. De uitgangspunten van de D₁D₂BBSsen zitten in een sixpack:
    Het WAT: wordt grotendeels maar niet helemaal door de politiek vastgelegd. Het secundair onderwijs biedt verschillende niveaux aan en doet alsof het om “WAT” gaat. Op elk niveau moet meer keuze komen waarbij ook ouders het initiatief mogen nemen.
    Het HOE: Dat is aan het college van rector en leraren
    MINIMALE RESULTATEN: Worden door Overheid en school afgesproken Bij voldoen aan de minimale resultaten krijgt de school de volledige subsidie die tevens de maximumsubsidie is.
    EXTERNE EXAMINA en de resultaten van de examinandi bepalen of de minimale resultaten gehaald zijn.
    EXAMINEERBAARHEID. De overheid schrijft geen niet-examineerbare curriculumonderdelen voor.
    INKLEURING. D₁ kan b,v, zijn: akademische ambiance, extra wiskunde, 5-jarig. dalton of een combinatie daarvan (D₂ stelt de externe dedicatie voor: b.v. Atheneum)
    Seger Weehuizen

    • missione casi impossibile. nog 15 dagen – Seger
      k help het je oprecht hopen, het zou mooi zijn. Mijn inschatting van het politieke circuit inzake onderwijs is anders.
      De congsi’s zijn nog niet doorbreekbaar, het is nog te vroeg, de onheilzame allianties van confessionele-zieltjes-behoudenis (rijmt per ongeluk op besnijdenis), liberale strakte-kakte, ja, zelfs de pseudosociologie zijn bij elkaar zó taai dat ze het construct nog wel een tijd lang overeind zullen houden.
      Wie zegt dat de prijs daarvoor zéér hoog is : die heeft groot gelijk. Maar het gaat erom, gelijk te krijgen, niet gelijk te hebben.

      Overigens ben ik (ook) van mening dat het BO, dus de aanloop naar het VO, evenzeer toe is aan deze soort reiniging : de reiniging die je voorstelt.
      Dat zal (ook) niet 1,2,3 lukken : “ze” zien het niet, “ze” willen niet ; de ouders laat het onverschillig en de gevestigde scholen zullen het verhinderen. Maakt niet uit wie er minister is – de partijen annihileren elkaar.

      maarten

  9. nog 14 dagen
    Stel dat het bestuur achter het verzoek staat om aan de de betreffende autoriteiten toestemming te vragen voor een experimentele Black Box-school. Zou zij dan het beste stille diplomatie kunnen bedrijven of beter een propaganda–offendief? Dat is een vraag die wij als gewone BON-leden niet kunnen beantwoorden maar waarover we wel kunnen speculeren. Mijn inschatting is dat BON eerst de diplomatieke weg zou bewandelen. Als een minister een experiment duldt waarbij leerlingen op school gedurende de gehele dag op hun computer bezig zijn met zelfstandig werken waarom zou zij dan geen experiment toestaan waarop leraren de gehele dag zelfstandig les geven? Daarvoor lijkt mij geen reden bestaan en zij zou daarom in staat moeten zijn om zo’n plan tegen de belangen van de onderwijsmonopolisten in door te zetten. Wanneer het haar niet zou lukken moet BON dat van de daken schreeuwen en zo een propaganda-offensief openen. Wat is het moment waarop er voldoende Wendehalse zijn om het gesloten front van van het politiek-educatief complex te kunnen verzwakken?
    Seger Weehuizen

  10. weer een dag minder; de krompraters van Den Haag
    Ieder weldenkend mens heeft zich er over verbaasd. eerst wordt de te grote werklast voor de leraren verlicht door de vakanties te verkleinen zodat die last over een langere tijd verdeeld kan worden. De leraren wilden er niet aan omdat ze verwachtten dat de overheid geen lastenverlichting wilde maar ruimte wilde maken voor nog meer lasten. Met die extra 40 lesuren per jaar extra is dat uitgekomen. En dan is de overheid verbaasd dat het hogere salarissen moet betalen omdat niemand meer leraar wil worden. In Den Haag zijn ze echt niet goed bij hun hoofd.
    Laten we het nu eens van een andere kant bekijken. De leerlingen zouden meer (vaardigheden) opdoen als het onderwijs voor hen leuker zou worden gemaakt. Daar moest de leraar zich op richten en feitenkennis en niet direct toepasbare kennis en inzicht mochten best wat minder. De vraag die bij mij opwelt is nu: Waarom geeft de overheid leerlingen die zowel de voorgeschreven leerstof als de gewenste vaardigheden beheersen en die niet graag naar school gaan niet het recht om minder uren op school door te brengen? Een aantal leerlingen wil vast op school harder werken en minder vervelend zijn als ze daarmee vrije tijd kunnen verdienen. De leraren hebben daar baat bij maar ook de leerlingen die wat minder goed zijn maar graag willen leren. Zij kunnen dan extra aandacht krijgen. In het vervolgonderwijs zou je willen dat de leerlingen voor wie de leerstof te gering en te gemakkelijk is naar een moeilijker schooltype overstappen. Maar als leerlingen niet leergierig blijken moet je je daar bij neerleggen. Daarmee is de vraag “waarom regelt de overheid het onderwijs niet zo” natuurlijk niet beantwoord. Het antwoord is dat de overheid er geen enkel probleem mee heeft om het onderwijs oneigenlijk te gebruiken. In dit geval gaat het er om de jeugd van de straat te houden en beide ouders betaalde arbeid buitenshuis te laten verrichten.
    Seger Weehuizen

  11. nog 9 dagen; meld je aan
    Over 9 dagen beslist het bestuur van BON of het de regering wil vragen om een experiment toe te staan en financieel te ondersteunen waarbij de verantwoordelijkheid voor het onderwijs op een school voor secundair onderwijs maximaal bij de leraren en de door hen gekozen rector komt te liggen. Een bescheiden verzoek als men zich realiseert dat de overheid mislukte experimenten uitgevoerd heeft met complete jaargangen van leerlingen. Voorbeelden daarvan zijn de basisvorming en het studiehuis met bijbehorende inrichting van het onderwijs. Daarnaast zijn er door schoolbesturen ingrijpende experimenten op schoolniveau gehouden die meestal ook mislukt zijn. De enige reden van de overheid om te weigeren die nog begrijpelijk is, is dat experimenten in onderwijsland vrijwel altijd mislukken en dat er daarom helemaal mee gestopt moet worden. Maar daarmee zou ook het bestaan van de huidige onbevredigende toestand bevorderd worden.
    Binnen dit experiment zou geen plaats zijn voor verplichte training in studievaardigheden waarvan het rendement moeilijk vast te stellen is en die sommige leerlingen dwingen om vakinhoudelijk inefficiënt te studeren voor het verkrijgen van niet-vakinhoudelijke vaardigheden die zij reeds hebben.
    De grootste handicap die het bestuur m.i. heeft om een verzoek voor een experiment met een leraargeleide school (Black Box School) in te dienen is het vrijwel ontbreken van BON-leden die zich bereid verklaard hebben om zich in het geval van groen licht van de overheid voor zo’n school in te zetten. Uiteindelijk zou een bestuur zich dan door toestemming en medewerking van de overheid te vragen geblâmeerd kunnen hebben. Ik roep daarom mijn mede-BON-leden op om zich voor eventuele inzet te melden.
    Seger Weehuizen

    • nog 9 dagen
      re : Seger, hierboven

      Seger :
      Zou het een goed idee zijn om jouw brief hier, in de komende dagen, nog eens te reproduceren ?

      Overigens nog deze vraag en suggestie :
      [1] Is BON wel het optimale medium om een BBS te verwezenlijken ?
      [2] Verdient het aanbeveling om, naast BON, een organisatie (pressure groep) in het leven te roepen, die vooral ook ouder-belangen formuleert en activeert ?

      Dan kunnen BON en die pressure groep gezamenlijk optrekken.

      Hiermee niets ten nadele van BON gezegd, alleen : dat ouders in BON niet zo veel vertegenwoordigd zijn. Het is en blijft natuurlijk helpful als BON het idee ondersteunt.

      • De steun van een machtige organisatie is onmisbaar
        BON is nodig omdat zij door onze tegenstanders niet genegeerd kan worden. Als BON het voorstel voor een BBS brengt en het wordt afgewezen verwacht ik dat dat in het nieuws komt en zijn er zwarte pieten. En als het experiment mag doorgaan valt of staat de mate van aanzien van BON met het slagen of mislukken van het experiment. Daarom zal BON nauw bij het experiment betrokken zijn. Maar anderen zullen het moeten verwezenlijken want de bestuursleden kunnen er geen werk bij hebben.

    • BBS
      Ik meld me aan voor eventuele inzet. Ik ben leraar / docent en hbo en post-hbo opgeleid. Les zal ik dus niet geven. Er zal waarschijnlijk genoeg anders ook te doen zijn.

  12. Ende despereert niet!
    Ik heb vast moeten stellen dat ik niet in staat ben gebleken om de cruciale onderdelen van mijn plan duidelijk te maken aan de mensen die op dit moment over dat plan moeten oordelen. Dat betekent ook, dat ik niet over de competenties beschik om de kar van mijn plan verder te trekken.
    Ik dank iedereen die belangstelling voor mijn plan getoond hebben en in het bijzonder hen, die te kennen hebben gegeven mee te willen trekken.
    Ende despereert niet!
    Seger Weehuizen

Reacties zijn gesloten.