Jan de Lange

2 oktober 2011 redactie blogs 9

 
BON heeft kennelijk onterechte kritiek op het ontbreken van empirische en theoretische onderbouwing van realistisch reken- en wiskundeonderwijs:

Jan de Lange, oud directeur van het Freudenthal Instituut, ontvangt de

2011 ISDDE Prize for Design in Education

Of hebben we niet hard genoeg geroepen?

Wat is deze ISDDE voor club? Zeker is dat het Freudenthal Instituut er actief in is betrokken, zie HIER (organisatie van de 2008 conferentie in Egmond aan Zee). Paul Black en Alan Schoenfeld zijn namen die ik langs heb zien komen als invited speakers in Egmond, naast Koeno Gravemeijer en Jan de Lange.

Wat gebeurt hier? Is dit een club die zichzelf prijzen toekent, om zo de PR op te poetsen? De website van ISDDE is alleen toegankelijk voor wie een wachtwoord heeft. Wel zichtbaar: eerdere prijswinnaars. Zoals Michal Yerushalmy, bekend van Visual Math. Ik heb zijn naam wel vaker langs zien komen, maar ken die Visual Math niet. Wie heeft daar ervaring mee, kennis van?

Paul Black is ook een eerdere prijswinnaar (zie hier), ik meen dat hij deze Paul Black is:

  • Paul Black & Dylan Wiliam (2009). Developing the theory of formative assessment. Educational assessment, evaluation and accountability, 21 concept

Het duo Black en Wiliam heeft enorme invloed in het Engelse onderwijsonderzoek, bij mijn weten is dat terecht. Maar een mens gaat wel eens twijfelen.

Schoenfeld is zeer aanwezig in de internationale literatuur over onderzoek van wiskundeonderwijs. Een handboek is niet volledig zonder een uitvoerige bijdrage van hem. Ik heb mij nog niet in zijn werk verdiept, en weet niet of hij tot de constructivisten behoort, om maar eens iets te noemen. Hij redigeerde een interessante bundel, met o.a. een bijdrage van jan de Lange (Aspects of the Art of Assessment Design. PDF):

  • Alan H. Schoenfeld (Ed.) (2007). Assessing mathematical proficiency. Cambridge University Press. contents

9 Reacties

  2. Netwerken en awards
    Awards krijg je als je netwerken in orde zijn.
    Dat kun je alleen bewerkstelligen als je veel tijd hebt om netwerken op te bouwen en zelf zorgt dat je bij al die conferenties met veel tam-tam aanwezig bent.

    Kom laten we een netwerkje bouwen, met veel internationale bijeenkomsten. Wie weet een mooie naam voor onze internationale conferentie-organisatie. Dan moet het lukken ook Ben de prestigieuze Acumen-Perception Award toe te kennen, en Joost krijgt de International Fraud Exposure Award.

  3. Klusje volgende BON-ledenvergadering
    Véél prijzen uitdelen: ik nomineer Ben en Jeronimoon. Niet flauw doen jongens kom met nog een paar voordrachten. Kunnen we allemaal een keer aan de beurt komen.

    • awards en ook een zeepbel-kalf
      Ja maar naast veel prijzen is ht ook goed om “de flop” uit te reiken, een soort zeepbel kalf. Als de gelukkige de prijs niet in ontvangst komt nemen dan levert dat weer extra publiciteit op.

  4. Pisa
    Alle gekheid op een stokje: Jan is nog steeds actief.

    • Jan de Lange (2011). PISA: Hoe magere prestaties worden goedgepraat. Didactief, 41, 37-39

      Lead: Er is alle reden tot zorg over de staat van het Nederlandse wiskundeonderwijs, betoogt Jan de Lange, voormalig hoogleraar-directeur van het Freudenthal-Instituut. Al jaren verbaast hij zich over de vergoelijkende reacties op de PISA-uitslagen voor wiskunde. Als we niets doen, zakt Nederland steeds verder weg.

    Heel intrigerend. Wat bedoelt Jan de Lange: Nederland heeft de goede ideeën uit het Freudenthal-Instituut niet goed geïmplementeerd? Of juist TE goed? Ik heb nog geen gelegenheid gehad om dit bijzondere artikel te lezen. Wat zou het zijn? Jan de Lange is natuurlijk opperhoofd, of iets dergelijks, van PISA, dus het is altijd wereldnieuws, wat zijn stelling in dit geval ook is.

    Wie heeft antwoord op dit enigma? Willem Smit heeft al eens geblogd op dit thema: Jan de Lange, PISA, realistisch rekenen blog 2365.

    • Jan de Lange
      Een vrij lange samenvatting van dat artikel van Jan de Lange over PISA staat op de website van didactief. De conclusie:
      ——————–
      De lessen uit PISA
      Wat leert PISA ons voor de periode vanaf 2000 tot heden:

      • Nederland zakt steeds verder weg, zowel relatief (anderen halen ons in) als absoluut (Nederland scoort lager).

      • Slechts weinig vmbo-leerlingen zijn wiskundig geletterd, al scoren ze relatief hoog, in vergelijking met andere landen

      • Nederland is slecht in hogere vaardigheden zoals redeneren, probleemoplossen en kritisch denken, door de OECD de competenties voor de 21e eeuw genoemd

      • De gender gap, in 2003 verdwenen, is weer in alle hevigheid terug: vooral meisjes blijven achter bij de meer reflectieve opgaven

      Kortom: het is tijd om de uitkomsten wat meer serieus te nemen dan het ministerie dit tot op heden doet. Het tij moet gekeerd worden. En de aankondiging van een inhoudsloos Excellentie-programma, met daarbij de ambitie om in 2015 een hogere PISA-score te halen, is vooralsnog een machteloos politiek gebaar.
      —————
      Jan de Lange zegt dus: we zijn nog niet genoeg de Freudenthal kant op gegaan.

      Er staat in deze samenvatting overigens geen enkele analyse van waarom de Nederlandse score achteruitgegaan is.

Reacties zijn gesloten.