Ik heb verlof aangevraagd voor een dag i.v.m. het bezoek ziekenhuis. Nu wil mijn teamleider hebben dat ik daar een officieel formulier voor invul zodat hij de uren bij kan houden. Voor ons team is dit nieuw deze formele gang van zaken. Dus vroeg ik of er een formulier was voor de overuren die ik maak op het moment dat ik inval voor mijn collega’s. Wat ik in mijn hoofd haalde. Ik mocht blij zijn met de regeling zoals die nu is. Er schijnt dus een nieuwe cao te zijn waarin staat dat je 40 uur per week op school moet zijn. Op school zijn of thuis je werk doen. Wat is het verschil? Wordt ik dan echt zo’n 9 tot 5 slaaf? Werk je dan productiever?
Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn op dit gebied.
Vreemd
Hoewel ik niet in het MBO werk, zou ik dit een vreemde gang van zaken vinden.
Is het niet zo dat steeds meer werknemers thuis werken en dat dit zelfs in sommige gevallen gestimuleerd wordt. Zowel in het bedrijfsleven als bij overheidsinstanties komt dit steeds meer voor.
Maar goed: in het onderwijs weten ze het natuurlijk altijd weer beter.
Wat betreft je laatste vraag over productiviteit: als je op school productief wil werken, moet je directeur er ook voor zorgen dat jij en al je collegae een eigen werkplek krijgen. Eens kijken hoe snel ze weer van dat idee zullen afstappen.
lees deze eens
beteronderwijsnederland.net/node/5235
Dit vind ik interessant, en alvast sterkte!
LINUX, je wordt, we worden gepiepeld. Ik kan het niet opbrengen om je al mijn ervaringen hiermee uit de doeken te doen, het is teveel (voor mij). Ik zie je verhaal en de eventuele impact van de gekregen antwoorden van de teamleider voor me. En dan de link van Jeronimoon hierboven: net gelezen en ik voel me bijna weer onwel worden. Tegelijkertijd zijn de berichten van 20-12-2008 van Jeronimoon en het ‘chinese rekenen met taakbeleid’ een feest der herkenning voor me! Heel goed dat die berichten hier op de site verschijnen!
Ik lees hier oudere berichten van je en ik vind het moedig dat je hier bent en hier schrijft. Hier krijg je vooral de bevestiging hoe slecht het onderwijs is geworden en hoe slecht het inmiddels gefaciliteerd is. Ik zou zeggen: ‘Wegwezen uit dit onderwijs!’ (Is het management helaas wel blij mee. Ze willen niet dat jij iets wil en bedoelen: ‘dan rot je maar op’.) Voor gedegen opgeleide oudere leraren en docenten is de huidige tijd een gesel in hoe je ooit je vak hebt geleerd. We moeten onszelf verraden. Doe het als je dat kan, dan blijf je misschien nog gezond. Dat heet dan dat je je ‘kunt aanpassen’. Dat schijnt gezond en normaal gedrag te zijn. Ik twijfel nog of het gezond gedrag is. Is er een psycholoog onder ons die hier misschien zijn/haar licht op kan laten schijnen?
Op deze site (jij bent hier al lang, zie ik) is heel veel moois en goeds te lezen w.b. onderwijs. Er is veel expertise. Ik ervaar BON als ‘goed’. Dit laatste wordt door de grote schoolbesturen en colleges van bestuur niet meer verlangd tegenwoordig. Het werkt zelfs tegen je.
Hoe moet BON verder? Hoe moet de nog werkende leraar/docent van +/- 45 jaar en ouder met grotendeels nog net een (in mijn ogen) goede opleiding (dus niet zij-instromer) verder?
Bedankt
Linux
In ieder geval bedankt voor de ondersteunende reacties. Ik ben nu 42. Werk nu ongeveer 7 jaar in het onderwijs. De deeltijd lerarenopleiding die ik heb gevolgd, daar ben ik niet tevreden over. Het niveau vind ik te laag voor een hbo niveau. Het was zelfs zo dat ik heb moeten dreigen met een advocaat, om bepaalde lessen te krijgen die ons in het verleden waren toegezegd. Bizar eigenlijk. Dat voor een lerarenopleiding.
Maar ik stop er niet mee. Ik denk dat we midden in een strijd zitten nu, En deze strijd is de moeite wordt om gestreden te worden. Ik denk dat de hele circus zoals die nu is opgetogen rondom de meeste onderwijsinstellingen, vanzelf weer wordt afgebroken op het moment dat er flink bezuinigd moet worden. Ik ben namelijk van mening dat we wat sobere tijden, economisch gezien, tegemoet gaan. Ik ben daarover niet pessimistisch, meer realistisch. En ik hoop, als de crisis echt goed toe slaat, dat er dan wat kritischer gekeken wordt naar de inzet van tijd geld en middelen, zeker op het gebied van onderwijs. Maar ook op andere gebieden. Ik denk dat het e.e.a. het gevolg is van het decadente tijdperk waar wij nu uitgerold komen. Dat zal zeker niet de enigste reden zijn, maar speelt wel mee.
Enfin, ik denk dat er de komende jaren veel gaat veranderen, hopelijk meer een no nonsens beleid: kortom niet te veel gedoe en gewoon hard werken. Weg met de circus en gewoon weer aanpakken. Dat is mijn motto.
Formulieren
voor verlofaanvragen heb ik bij ons nog niet gezien. Wel schijnt het volgens de meest recente (OMO-) cao aan de directeur te zijn om te bepalen of men verlof krijgt voor die begrafenis of die bruiloft, of die afspraak met tandarts of specialist. Met dank aan de bonden, die hier het een en ander hebben weggegeven (maar dit gebeurt de laatste tijd wel vaker).
Echt verbaasd was ik hier echter niet over sinds ik jaren geleden (een kopie van) het trouwboekje van mijn ouders moest overleggen om een verlofaanvraag voor hun 25-jarig huwelijksfeest kracht bij te zetten. Hufterigheid en vriendjespolitiek zijn van alle tijden. Met dit soort regelingen zijn ze listig geïnstitutionaliseerd.
Wat een bewonderingswaardige
Wat een bewonderingswaardige reactie LINUX. Mooi hoor.
Succes met het ermee doorgaan, want stiekum vind ik dat natuurlijk toch prachtig – zo te kiezen voor onderwijs. Ik zou zeggen ‘houd je gezondheid in de gaten’, maar als ik zo lees hoe nuchter je handelt (dreigen met advocaat tijdens opleiding, officieel formulier voor overuren vragen) en hoe je nu ook weer hier reageert zit dat toevallig wel goed.
Veel werkplezier!
…’enigste reden’…
Je bedoelt waarschijnlijk wel ‘enige reden’, je werkt immers in het onderwijs…:-)