Vanmorgen konden de leerlingen alweer niet inloggen. Zij werden sacherijnig, ik werd sacherijnig. Vannacht ben ik wakker geschrokken. Wat als de computers het morgen weer niet doen? Prakkiseren, woelen in bed en toen had ik het. Eureka! Tijd voor een ludieke actie. Ik wil niet verbitterd raken of verzuurd raken. Ik wil goed onderwijs voor mijn leerlingen. En als ik dat niet krijg onderneem ik iets.
Dus:
de hele klas heb ik toegesproken. Ik heb ze meegenomen naar de lerarenkamer en daar zijn we met 32 leerlingen gaan zitten. Ik heb de leerlingen gratis koffie en thee aangeboden, heb tegen de mensen aldaar verteld dat dit een actie was. Reden, de leerlingen kunnen weer niet inloggen op hun computer en dus hun taken niet uitvoeren. Ik ben naar mijn teamleider gegaan en heb de situatie kenbaar gemaakt. Mijn teamleider wierp nog tegen dat er met alle man en macht geprobeerd werd om de problemen op te lossen. Ik vertelde dat we dat al 4 weken achter elkaar hoorde en dat is niet meer geloofwaardig te noemen.
Maar mijn teamleider pikte het goed op. Hij heeft de jongens kort toegesproken en heeft toen een mand met koeken op de tafel gezet. Het had ook anders kunnen verlopen. Na een half uur konden de leerlingen weer inloggen. Ik heb een mail gestuurd naar mijn collega’s en andere betrokkenen en uiteraard mijn teamleider en directeur. Iedereen is nu op de hoogte.
Beste mensen, dit was spannend maar het voelt goed. Het doorbreekt iets. Ik kan geen slachtoffer blijven van iets wat ons werk vernietigd. Dan pakken we dat aan.
En dat in Rotterdam. Tjonge jonge!
Goeie actie
van Linux. Echt geweldig dat je het durfde. We hebben ons onderwijs (soms door anderen opgelegd) zo afhankelijk gemaakt van die rotcomputers. Dit moet dan maar eens goed opvallen. Tot nu toe heb ik juist met die argumentatie de dans kunnen ontspringen. Bij Techniek is altijd te weinig geld en er zijn dus simpelweg geen computers voldoende voor de leerlingen. Daar komt bij dat er in elke klas wel een paar zitten die ook thuis geen computer hebben.
misbaar
Computers in het onderwijs . . . . zijn misbaar. Ik ken maar weinig onmisbare toepassingen van computers in het onderwijs, en dat is in beroepsopleidingen die gaan over het gebruik van software die essentieel is geworden in de betreffende beroepen.
Als de punt van je potlood breekt, slijp je er even een nieuwe aan. Als het netwerk down is . . . . . Nog even afgezien van het verschil in kosten . . . . . (potlood – computer)
Soms gaat het beter met de computer
Daar waar het vooral op “stampen” aankomt zie ik wel wat in computers bij het afnemen van overhoringen. Denk aan het “woordjes stampen” bij het onderwijs in vreemde talen. Het scheelt de docent in saai correctiewerk en het opstellen van nieuwe proefwerken. Door randomizing van de overhoorstof kan een leerling binnen grenzen op een voor hem geschikt moment achter de schoolcomputer gaan zitten en de test afleggen. Datzelfde geldt bij herkansing. Dat verlicht de taak van de docent. Woordjes overhoren is dan een afvinkgebeurtenis geworden.
Seger Weehuizen
Inloggen?
Aan banden leggen dat computergebruik op school. De facto dient het om onderwijs af te schaffen. Smartboards, TI Nspire, De toekomst telt, allemaal hetzelfde verhaal.
Joost Hulshof