Sjoer Slagter op de radio in een interview over de mobiele telefoon in de klas. Hij beweert dat het noodzakelijk is om te onderzoeken hoe we die telefoons in het onderwijs kunnen gebruiken om “de aandacht vast te houden”. Want je moet met die moderne middelen toch “aansluiten bij de beleving van het kind”. De grote uitdaging is om het onderwijs “eigentijds” te maken.
Na ongeveer 2 minuut 45 s komt hij met een voorbeeld: waar je vroeger je vinger op stak stuur je ff een sms-je.
Iedere keer opnieuw schik ik door de ledigheid van de argumenten. Het lijkt me dat het onderwijs wel andere prioriteiten heeft dan de prangende vraag te beantwoorden hoe de iPad gebruikt kan worden. Worden die mensen betaald door Apple of zo?
De raden spreken niet namens het veld;
ze spreken m.i. alleen voor zichzelf.
Voor mij zou het heel duidelijk zijn: die dingen gaan uit bij het begin van de les of worden vooraf verzameld. Na de les weer meenemen.
Ik duld geen afleiding in de vorm van high-tech-gebabbel. Net zoals ik ook niet duldde dat er gekletst werd, geklierd werd of ander vermaak werd gezocht gedurende de les.
Andere leraren denken er misschien anders over, ze gaan hun gang maar.
Een beetje onderwijsvreemde mevrouw (van een communicatie-instituut)verdedigde dat de leraar ‘in gesprek’ moest gaan met de leerlingen omtrent dat leuke technische speelgoed; zelfs vond zij dat deze instrumenten in de les ge-integreerd moesten worden.
Wat zit dat onderwijsveld toch boordevol oeverloze kletspraat.
Van zijn weblog van deze week…(1)
Afgelopen week kregen twee belangrijke kabinetsnotities volop aandacht. Minister Van Bijsterveldt publiceerde haar langverwachte notitie ‘Beter Presteren’ en staatssecretaris Zijlstra kwam met een brief over professionaliseren. Van beide notities gaan scholen straks veel merken. De minister kiest voor meer opbrengstgericht werken en de staatssecretaris wil dat mogelijk maken door stevig te investeren in de professionalisering van schoolleiders en docenten.
Om daar straks snel en effectief op in te kunnen spelen, is maandag een ‘denktank professionaliseren’ van start gegaan. Onder de bezielende leiding van Arjan Kastelein gingen schoolleiders en bestuurders met elkaar in gesprek over de vraag hoe een professionaliseringsagenda van de VO-sector eruit zou moeten zien. De urgentie van zo’n agenda werd door iedereen gevoeld. En we vonden ook allemaal dat we bij onszelf moeten beginnen: eerst een aanpak voor schoolleiders. De ontwikkeling van de professionele school begint immers bij de leidinggevenden. Het thema maakte direct veel enthousiasme los. Dat belooft wat voor het vervolg.
Lonely at the top
Vanuit de ivoren torens van de VO-raad klinkt:
“De ontwikkeling van de professionele school begint immers bij de leidinggevenden“
Van zijn weblog….(2)
Eenzelfde betrokkenheid met het thema trof ik op de Algemene Ledenvergadering (ALV). Met een groot aantal collega’s bespraken we onze strategienota: een programma waar we de komende jaren mee aan de slag moeten. Romain Rijk zette het belang van de speerpunten uit de agenda uiteen en verbond deze met de noodzaak tot doorontwikkeling van de VO-raad en met het scholingsoffensief van de sector. Het leidde tot een stevige discussie met de leden. Een en ander resulteerde in een oproep tot meer passie en een nog zichtbaardere verbinding met het belang van de leerling.
Een belangrijk besluit van de ALV was de vaststelling van de code Goedonderwijsbestuur. Onder leiding van Lex van de Haterd heeft een monitoringscommissie verbeteringen en aanvullingen voorgesteld. Alle voorstellen werden overgenomen. We kunnen hier als sector weer even mee vooruit. Dit is van groot belang, omdat een eigen sectorcode laat zien dat we ernst maken met een interne kwaliteitsborging en dat we ons daarover graag verantwoorden.
NRC
De NRC heeft een bericht over het ‘onderzoek’ dat waarschijnlijk de aanleiding is voor dit interview met Sjoerd Slagter. Dit ‘onderzoek’ is uitgevoerd door de Nationale Media Academie. NRC verslaggever Merel Thie denkt te weten wat er achter dit ‘onderzoek’ zit:
“Gelukkig biedt de Nationale Media Academie zelf ook een oplossing voor het probleem. Eén van de aanbevelingen is het inhuren van een ‘mediacoach’, die is opgeleid bij, jawel, de Nationale Media Academie. In drie maanden kun je dat diploma behalen en de kosten zijn 1.760 euro.”
Van zijn weblog….(3)
Samen met bestuurslid Dirck van Bennekom bezocht ik vrijdag de conferentie over ‘Opleiden in de School’. Met name de academische opleidingsschool kreeg aandacht. (Academische) opleidingsscholen geven de sector een belangrijke regierol bij het opleiden van nieuwe docenten. Ze laten zien hoe belangrijk het is verbonden te blijven met de universitaire wereld en wetenschappelijk onderzoek in scholen mogelijk te maken. Ze fungeren als proeftuinen en van hun ervaringen profiteert straks de hele sector. Daarom hebben we gepleit voor een structurele inbedding en een structurele financiering.
Zo terugblikkend is er inderdaad sprake van een scholingsoffensief. Ik hoop dat binnenkort alle scholen ‘besmet’ raken.
Daarvoor moet je z’n achtergrond kennen…
Komt van een christelijke school. Conservatieve achtergrond. Die doen er alles aan om modern te zijn.
Sjoerd Slagter is vanaf de start in 2006 voorzitter van de VO-raad. Hij begon zijn carrière in 1975 op het Corderius College in Amersfoort. Daar werkte hij achttien jaar als docent filosofie en biologie en later als conrector onderbouw. Daarnaast was hij parttime vakdidacticus biologie aan de Universiteit Utrecht. Na een uitstap als onderwijskundige, werd Slagter directeur van het ROC ASA en voorzitter van de centrale directie van het Agnieten College. Tot zijn benoeming bij de VO-raad, was hij voorzitter van het College van Bestuur van SSCO in Zwolle e.o..
Slagter gooit de handdoek in de ring…
…met zijn woorden:”Hij beweert dat het noodzakelijk is om te onderzoeken hoe we die telefoons in het onderwijs kunnen gebruiken om “de aandacht vast te houden”.
Dat doen de meeste scholen niet. Die verbieden eenvoudigweg aan-staande mobieltjes in de klas. En wie ze toch aan-heeft, is dat ding voor een week kwijt.
Slagter realiseert zich niet, hoe leraren nu al stiekem door leerlingen voor schut gezet worden, en hoe door de mobieltjes nu al spieken en examenfraude wordt aanmoedigd. Daar is straks geen houden meer aan.
Een goede leraar houdt op een andere manier ‘de aandacht vast’.
En als leerlingen zich echt niet kunnen concentreren, zijn daar andere oplossingen voor.
Wereldvreemdheid uit de VO-Raad
Het vervolg daarop zag ik net in het 8-uur-journaal. Daar kwam een meneer van de VO-Raad duidelijk maken dat leraren niets wisten van twitteren, van sms-en, van pingen enz. En dat zo’n gsm zo goed was in de les, want leerlingen konden hun briljante werkstuk nu meteen de hele wereld insturen.
Als deze man ook maar enige voeling had met het onderwijs in de klas wist hij dat al die verhalen klinkklare onzin zijn. Het past helemaal in het Geavanceerde Breindenken van Voorzitter Sjoerd die al vele jaren denkt dat ict een Doorbraak zal zijn, een Culturele Revolutie die alle oude vormen en gedachten weg zal spoelen zodat de Heilstaat zo snel mogelijk bereikt zal zijn.
Opnieuw laat de VO-Raad zien dat ze overbodig is en zo snel mogelijk van de aardkloot moet verdwijnen.
VO raad overbodig?
Ronduit schadelijk!
Het is er alleen omdat de politiek zo gemakkelijk met “het onderwijs” kan spreken.
Al die instituties zijn er voor de luiheid van de bestuurderen.
Een groot geluksgevoel
Maar toch stroomde door mij een groot gevoel van vreugde toen ik voor me zag hoe voor het oog van de leraren die naar dat journaal gekeken hebben de VO-Raad zichzelf desavoueerde.
En morgen zal er in talloze lerarenkamers nog eens bulderend over worden nagelachen.
Laat de VO-Raad vooral deze onzin blijven debiteren. Het helpt.
Wereldvreemd II
Uit het Weeklog van Slagter (week van 15 t/m 20 mei):
“… In ‘ons’ project ligt de focus op eigentijds onderwijs; we willen daarbij de leerling als ‘meest innovatieve kracht in de school’ maximaal inzetten. …”
Fijn, dat vertrouwen in de docenten. Gelukkig is ‘zijn’ project weer een “inspirerende klus” (zelfde bron), zoals altijd alles van de VO-raad “diepgaand”, “professioneel”, “inspirerend” en “eenstemmig” lijkt te zijn. Volgens Slagter, tenminste.
De onzin van Slagter
Ik zou een leraar in zijn gezicht uitlachen als hij mij als de meest innovatieve kracht zou beschouwen. Wat een enorme knieval voor de onwetende leerling! Niet te geloven. Leraren liggen op hun knietjes voor die zogenaamde wijsheid van de leerlingen: het is de omgekeerde wereld.
Dat iemand dit ‘namens’ het VO zegt, is diep, diep triest.
Deze functionarissen verdienen m.i. geen luisterend oor.
Kennis bestaat vooral uit feiten die nauwelijks veranderen. Het is de opdracht van de school deze feiten aan te leren. Leerlingen die niets weten van deze feiten kunnen onmogelijk innovatief zijn. Echte innovaties ontstaan door vakmensen die een groot leertraject achter zich hebben liggen.
Maar ja, het woordje ‘innovatie’ doet Haagse harten direct al sneller kloppen waardoor het zicht op de realiteit gemakkelijk verloren wordt. Die raden snakken kennelijk naar overheidserkenning.
VO-raad
Vergeet niet dat de VO-raad op bestuursniveau in het Platform van de vakinhoudelijke verenigingen (PVVVO) zit, en zo dus indirect nog steeds in de onderwijscooperatie (de voormalige Stichting Beroepskwaliteit Leraren). Ook dat is zorgwekkend.
Joost Hulshof
relevant in dit verband:
beteronderwijsnederland.net/node/7704#comment-62787
Joost Hulshof
handhaven
Wat mij betreft komen er alleen spullen in het lokaal die bijdragen aan de kwaliteit van onderwijs.
Bij mij in de klas dus geen cola, kauwgom en GSM’s. En wel linialen, atlassen etc.
De regel geen mobieltje in de klas wordt in veel scholen slecht gehandhaafd. Directies willen graag de leuke i.p.v. de goede school uithangen want dat levert leerlingen op en dat voortkomt conflicten (kunnen directeuren lekker doorsnurken in hun fijne kamers).
Dit laat weer zien dat orde niet meer als een schoolprobleem wordt gezien waar schoolleidingen verantwoordelijk voor zijn.
De individuele docent zoekt ook dit maar uit in zijn lokaal en krijgt het probleem uitvergroot omdat een consequent beleid ontbreekt.
Die individuele docent is zo ook geneigd de strijd op te geven.
Resultaat : mobiel blijft storen en docent boet weer eens gezag in.
Mobiel
Er zijn een paar praktische problemen met het mobielgebruik:
– Je ziet ze niet altijd,
– zelfs als ze afgaan weet je niet altijd bij wie dat is
– Sommige leerlingen hebben er meerdere
– Leerlingen gebruiken hem soms als agenda in plaats van een papieren exemplaar
– Hij wordt soms gebruikt om iets op internet op te zoeken, scheelt weer een loopje naar het overbezette computerlokaal
– Hij wordt gebruikt om iets te fotograferen ipv over te schrijven (mailadressen bv)
Al deze zaken zijn nadelig:
– voor het opletten tijdens de les
– voor het hanteren van een normale agenda, waar je een weekoverzicht hebt
– voor het blijven inzetten van je handschrift
– voor fraude tijdens toetsen (Leerling mag wegens dyslexie een laptop gebruiken en heeft op zijn laptop de gehele leertekst gezet)
Reactie in Volkskrant
In de volkskrant een artikel over mobieltjes in school met de titel: Mobieltjes dienen uit elke school te worden verbannen.
Volkskrant
Goed artikel, met wijze lessen, niet alleen voor school!
Joost59
Eens
Mobieltjes moeten verbannen worden, maar hoe regel je dat? Een verbod is tegenwoordig alleen een uitdaging om uit te proberen hoe je het tóch voor elkaar kunt krijgen ze de klas mee in te nemen.
Om nou elke leerling door een poortje te laten lopen voor een mobielscan lijkt me toch ook wat overdreven.
In principe moet de combinatie van straf en pakkans ’t doen
Cruciaal voor het handhaven van een verbod is de combinatie van de pakkans en de zwaarte van de straf. Als het resultaat van die combinatie de overtreder maar voldoende onaagenaam is zal een psychisch gezond persoon afzien van het overtreden van het verbod. De docenten moeten dus van de directie en het schoolbestuur voldoende zware sancties eisen. Uiteindelijk moet een leerling van school gestuurd kunnen worden, ook als hij dat helemaal niet erg zou vinden. Als de overheid coûte que coûte wil dat alle leerlingen waarvoor de leerplicht geldt geschoold worden moet zij het probleem niet bij de docenten en de gefügige leerlingen leggen maar de opvang van definitief van school verwijderde leerlingen voor overtredende leerlingen zo onaantrekkelijk maken dat ook de aanloop naar de hoogste straf onaantrekkelijk wordt.
Seger Weehuizen
afgesproken strafmaat
Het zou al erg helpen als schoolleidingen de afgesproken straf ook aan gepakte leerlingen zouden uit delen.
Ik zie de praktijk van het onderhandelingsgesprek i.p.v. afgesproken strafmaat.
Straf?
Ooit heb ik in een naïeve bui de vraag neergelegd bij de directie over het invoeren van straf. De vraag zelf doorbrak al een taboe. Nog steeds zijn er bij mij op school géén straffen buiten schorsing en verwijdering.