Doekle was gisteren, 19 december 2010, te zien bij Paul Rosenmöller in het programma ‘Het gesprek op 2 “.
Na 30 minuten speelde bij mij toch weer de vraag waarom de semi-publieke sector semi-publiek is geworden? Waarom heeft men nu meer vertrouwen in een Doekle, die gecontroleerd wordt door een zichzelf benoemende Raad van Toezicht(ja kan echt nog in 2010) dan in de ambtenaren van het ministerie die gecontroleerd worden oor het Parlement?
Doekle zelf is een echte werkgever geworden die de huidige CAO en dan met name de ontslagbescherming, niet meer van deze tijd vindt. Iets wat hij zelf in zijn vakbondstijd mee tot stand heeft gebracht. Ook ging hij gemakkelijk voorbij aan het feit dat hij als voorzitter van de HBO-Raad niets gedaan heeft aan de situatie bij Inholland. Doekle praat over de problemen niet wetend dat hij zelf onderdeel is van het probleem en dat in 2010
Reacties zijn gesloten.
Schoenmaker, blijf bij je leest
Hadden Doekle en diegenen die de voorzitter van de HBO-raad aanstelden maar goed opgelet op het moment dat hun leraar op de lagere school dit spreekwoord behandelde.
Het is niet omdat je goed kan onderhandelen dat je daarom ook goed kan managen.
Een leuk voorbeeldje van schoenmakers die niet bij hun leest blijven vinden we in de media: zangeressen die gaan acteren en actrices die gaan ´zingen` (het is tegenwoordig meer performen dan zingen). Meestal loopt dat niet goed af aangezien ze slechts voor een van beiden talent hebben. Dit is vooral grappig, ze doen er niemand kwaad mee. Wanneer van publiek geld een onderhandelaar wordt aangesteld als manager dan vind ik dat heel wat pijnlijker. Dat deze man nu ook nog eens omhoog wordt gepromoveerd om een hogeschool te besturen die grote problemen heeft gekregen onder zijn bewind vind ik een drama.